który ani rąk, ani nóg miał, zabił stonoga, robaczka długiego. Obaczywszy to uczony człowiek i podziwiwszy się, rzekł: — „Kiedy więc owo komukolwiek bliska, Duszę biorąca śmierć z tyłu przyciska, Już ani ręce wybić się z tej trwogi, Ani uciekać będą mogły nogi; Bo i najsłabszym łukiem ten nie zwłada, Co nieprzyjaciół siła go opada.” POWIEŚĆ XX.
Widziałem jednego głupiego, pysznego barzo człowieka, tak, ze i sobie sam był pysznym. Ten był tłusty jak tuczony wół, a szaty na nim były kosztownej materii, pod nim koń arabski piękny i dobry, na głowie jego zawój cudny moserski.
Rzekł
który ani rąk, ani nóg miał, zabił stonoga, robaczka długiego. Obaczywszy to uczony człowiek i podziwiwszy się, rzekł: — „Kiedy więc owo komukolwiek blizka, Duszę biorąca śmierć z tyłu przyciska, Już ani ręce wybić się z téj trwogi, Ani uciekać będą mogły nogi; Bo i najsłabszym łukiem ten nie zwłada, Co nieprzyjaciół siła go opada.” POWIEŚĆ XX.
Widziałem jednego głupiego, pysznego barzo człowieka, tak, ze i sobie sam był pysznym. Ten był tłusty jak tuczony wół, a szaty na nim były kosztownéj materyi, pod nim koń arabski piękny i dobry, na głowie jego zawój cudny moserski.
Rzekł
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 145
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
