. Adam: Aleśmy świetcy ludzie; nam to wszytko ujdzie; my się na piśmie nie rozumiemy. JAN: Azaż świeckim nietrzeba być w niebie? aże kto niewie/ trzeba się pytać owych/ którym dano rozumieć tajemnice królestwa Bożego; a na swoim rozumie nie polegać. Adam: Jeszcze ja ciebie zwyciężę: wszak Apostoł uczy; Choć jecie/ choć pijecie/ wszystko czyńcie na chwałę Bożą. JAN: Insza to jest skromnie jeść/ i pić/ słuchając oraz CHrystusa JEzusa przez Proroka mówiącego: Wspomni na ubóstwo moje, i na piołun i żółć. I przez drugiego: I dali żółć na pokarm mój, a w
. Adam: Alesmy swietcy ludźie; nam to wszytko vydźie; my się ná piśmie nie rozumiemy. IAN: Azaż świeckim nietrzebá być w niebie? áże kto niewie/ trzebá się pytáć owych/ ktorym dáno rozumieć taiemnice krolestwa Bożego; á ná swoim rozumie nie polegać. Adam: Iescze ia ćiebie zwyćiężę: wszák Apostoł vczy; Choć iećie/ choć piiećie/ wszystko czyńćie ná chwałę Bożą. IAN: Insza to iest skromnie ieść/ y pić/ słuchaiąc oraz CHrystusá IEzusá przez Proroká mowiącego: Wspomni na vbostwo moie, y ná piołun i żołć. Y przez drugiego: Y dali żołć na pokarm moy, á w
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 48
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
