/ ze trzema łyżkami Syropu z suchej Roży. Biegunkom zarażliwem/ czasu morowego powietrza.
W biegunkach/ czasu morowego powietrza/ jest barzo użytecznym lekarstwem/ używając tego ziela jakimkolwiek sposobem/ według upodobania/ bądź miasto jarzyny/ bądź w polewce/ wyższej pomienionym obyczajem. Także w trunkach/ w lekarstwach. Dobrze też dziateczki małe zwyczajać do używania tego/ abowiem ich zachowuje od takowych szkodliwych biegunek.
Czasu morowego powietrza/ używać go dobrze/ tak wielkiej/ jako mniejszej Sowiej strzały/ jakimkolwiek sposobem pomienionym. Przeciw morowemu powietrzu.
Przeciwko powietrzu morowemu/ proch z korzenia tego ziela/ a ile z mniejszego/ wziąć łot/ korzenia Kozłkowego/ Cynamonu przedniego/
/ ze trzemá łyszkámi Syropu z suchey Roży. Biegunkom zárazliwem/ czasu morowego powietrza.
W biegunkách/ czásu morowego powietrza/ iest bárzo vżytecznym lekárstwem/ vżywáiąc tego źiela iákimkolwiek sposobem/ według vpodobánia/ bądź miásto iárzyny/ bądź w polewce/ wyższey pomienionym obyczáiem. Tákże w trunkách/ w lekárstwách. Dobrze też dźiateczki máłe zwyczáiáć do vżywánia tego/ ábowiem ich záchowuie od tákowych szkodliwych biegunek.
Czásu morowego powietrza/ vżywáć go dobrze/ ták wielkiey/ iáko mnieyszey Sowiey strzały/ iákimkolwiek sposobem pomienionym. Przećiw morowemu powietrzu.
Przećiwko powietrzu morowemu/ proch z korzenia tego źiela/ á ile z mnieyszego/ wźiąć łot/ korzenia Kozłkowego/ Cynámonu przedniego/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 83
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
miarę kłusać w zdłuż wszytko po roli głębokiej/ nierównych i pagórkowatych miejscach z góry i na dół/ abo miedzy kamieńmi. A tak podnosząc nogi i kolana wyższej dla nierówności miejsca/ abo dla głębokiego zapadania w ziemię/ tej gnuśności przepomnieć musi/ i golenie barziej przehybać/ stawiając ostróżniej kopyta.
Kiedy w czwałaniu koń się zwyczaja głowę ponurzać/ oną kręcić/ i zadem podwierzgiwać/ tedy okrzyknąwszy go głosem srogim/ a czasem razem z głosem i palcatem po plecach dobrze zaciąwszy/ w ten czas na nim nie czwałać/ ale kłusem co nasporszym popuścić/ aż tego poprzestanie/ a potym znowu zacząć/ bo inaczej zuporzywszy/ z koła zawżdyby chciał
miárę kłusáć w zdłuż wszytko po roli głębokiey/ nierownych y págorkowátych mieyscách z góry y ná doł/ ábo miedzy kámieńmi. A ták podnosząc nogi y koláná wyższey dla nierownośći mieyscá/ ábo dla głębokiego západánia w źiemię/ tey gnusnośći przepomnieć muśi/ y golenie bárźiey przehybáć/ stáwiáiąc ostrożniey kopytá.
Kiedy w czwałániu koń się zwyczáia głowę ponurzáć/ oną kręćić/ y zádem podwierzgiwáć/ tedy okrzyknąwszy go głosem srogim/ á czásem rázem z głosem y pálcatem po plecách dobrze záćiąwszy/ w ten czás ná nim nie czwałáć/ ále kłusem co nasporszym popuśćić/ áż tego poprzestánie/ á potym znowu zácząć/ bo ináczey zuporzywszy/ z kołá záwżdyby chćiáł
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Hiv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
