Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.


arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 18 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 i sądzenia osób duchownych przez świeckie sądy. I temu się [się:qub] dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] . Barzo już dawno in reatibus, w rzeczach, RespDuchCzII 1606
1 i sądzenia osób duchownych przez świeckie sądy. I temu się [się:qub] dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] . Barzo już dawno in reatibus, w rzeczach, RespDuchCzII 1606
2 ale i wszytkim inszym ludziom przy procesjej iść wolno. Dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] jednak że teraz dopiero tych z dawna zwyczajnych Ceremonij i NowTor 1614
2 ále y wszytkim inszym ludźiom przy processyey iść wolno. Dźiwuiemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] iednak że teraz dopiero tych z dawná zwycżáynych Ceremoniy y NowTor 1614
3 władzą którą po dziś masz, osiadł, dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] , że pamiętając na dobrodziejstwa takowe, i łaskawość Najaśniejszego PastRel 1650
3 władzą ktorą po dźiś masz, ośiadł, dźiwuiemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] , że pámiętáiąc dobrodźieystwá tákowe, y łaskáwość Naiáśnieyszego PastRel 1650
4 jest najwiętsze, kto siebie sam zwyciężyć umie. I dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] więc, u ludzi ta sława jest o księdzu GórnDzieje 1637
4 jest najwiętsze, kto siebie sam zwyciężyć umie. I dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] więc, u ludzi ta sława jest o księdzu GórnDzieje 1637
5 kogo z wielką chęcią wyglądali. jednym razem gdy się [się:qub] dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] . Kilka skarbników czerwonych ujrzemy Idących prosto do miasta bliskiego BorzNaw 1662
5 kogo z wielką chęcią wyglądali. jednym razem gdy się [się:qub] dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] . Kilka skarbników czerwonych ujrzemy Idących prosto do miasta bliskiego BorzNaw 1662
6 Gdzież grzechów obrzydliwość, cnót przykłady święte, Którym się [się:qub] dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] , choć ledwie dziesiąte, Ledwie tysiączne, na co PotPoczKuk_III 1696
6 Gdzież grzechów obrzydliwość, cnót przykłady święte, Którym się [się:qub] dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] , choć ledwie dziesiąte, Ledwie tysiączne, na co PotPoczKuk_III 1696
7 , i z inszych podatków urząd skarbowy liczbę czynieł. Dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] , że teraz ichm. tak wysoko swoję prerogatywę wynoszą AktaPozn_I_1 między 1601 a 1616
7 , i z inszych podatków urząd skarbowy liczbę czynieł. Dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] , że teraz ichm. tak wysoko swoję prerogatywę wynoszą AktaPozn_I_1 między 1601 a 1616
8 nie mamy/ folgujemy tym którzy je mają/ i dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] jako nawyższemu dobru. 5. Z ustawicznej przeciwności smysłów PetrSEt 1618
8 nie mamy/ folguiemy tym ktorzy ie maią/ y dźiwuiemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] iáko nawyższemu dobru. 5. Z vstawiczney przećiwnośći smysłow PetrSEt 1618
9 się straszna nawalność Oceanu. Abowiem jeśliż tak barzo dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] owemu Kawalkatorowi/ albo jeźdźcowi/ który umie ukrócić źrzebca BotŁęczRel_I 1609
9 się strászna nawálność Oceanu. Abowiem iesliż ták bárzo dźiwuiemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] owemu Káwálkátorowi/ álbo ieźdźcowi/ ktory vmie vkroćić źrzebcá BotŁęczRel_I 1609
10 do Fionijej spodziewając się szturmu Generalnego w sobotę rano nazajutrz dziwujemy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] czemu tak ciche samsiestwo jednem razem jak tam już nasi PasPam między 1656 a 1688
10 do Fioniiey spodziewaiąc się szturmu Generalnego w sobotę rano nazaiutrz dziwuięmy [dziwować:fin:pl:pri:imperf] się [się:qub] czemu tak ciche samsiestwo iednem razem iak tam iuz nasi PasPam między 1656 a 1688