co za moles?
Tak Wojna ta straszliwa tedy się skończyła, Która Polsce nie tylo, ale współ groziła Chrześcijaństwu wszytkiemu, z-powinienia nogi Jednej naszej. Bo kogoż pożar on tak srogi Nie obszedł Tamerlanów, i jego zabiegi Po sam aż Medyteran, i Sycylskie brzegi; Cóż? Liga ta narodów z-Kozacką wielkością I ćwiczeniem, i Wojną i równą prędkością, Sobie barzo podobnych, nie większej uwagi Mieć musiała? Której grzech nabawił nas plagi A bezecne Prywaty. Jednak co sprawieło Przy niebieskiej pomocy rąk śmiertelnych dzieło W-takim naszym ginieniu, Tobie wprzód, o Panie, Samemu to należy, Twoje to staranie I piecza sprawiedliwa, i rada i sieły
co za moles?
Tak Woyna ta straszliwa tedy się skończyła, Ktora Polszcze nie tylo, ále wspoł groźiłá Chrześćianstwu wszytkiemu, z-powinienia nogi Iedney naszey. Bo kogoż pożar on tak srogi Nie obszedł Támerlánow, i iego zabiegi Po sam áż Medyteran, i Sycylskie brzegi; Coż? Liga ta narodow z-Kozacką wielkośćią I ćwiczeniem, i Woyną i rowną prętkośćią, Sobie barzo podobnych, nie większey uwagi Mieć musiała? Ktorey grzech nabawił nas plagi A bezecne Prywaty. Iednak co sprawieło Przy niebieskiey pomocy rąk śmiertelnych dźieło W-takim naszym ginieniu, Tobie wprzod, o Pánie, Samemu to należy, Twoie to stáranie I piecza sprawiedliwa, i rada i sieły
Skrót tekstu: TwarSWoj
Strona: 103
Tytuł:
Wojna domowa z Kozaki i z Tatary
Autor:
Samuel Twardowski
Drukarnia:
Collegium Calissiensis Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
kupować i ćwiczyć je/ i drogo przedawać. A niżeli się wysługować w prawowaniem. I żadnemu ja w tym wiary nie dam aby gębę z przyrodzenia złą a twardą/ rządnie kto postanowić mógł/ a taką zwłaszcza/ którą się już koń po myka/ z jeźdźcem. Jedno dobre przyrodzenie może/ do miary za rządnym ćwiczeniem przywieść/ bo by też było i najlepsze/ tedy bez ćwiczenia umiejętnego jeźdźca/ mogłoby do swej godności nie przyść/ i nigdy nie pokazać jej: a za złym ćwiczeniem/ abo zaniechaniem/ i w co złego ono do gotowego/dobre mogłoby obrócić się. Jako i w ludziech widamy/ że czasem dobre
kupowáć y ćwiczyć ie/ y drogo przedawáć. A niżeli sie wysługowáć w práwowániem. Y żadnemu ia w tym wiáry nie dam áby gębę z przyrodzenia złą á twárdą/ rządnie kto postánowić mogł/ á táką zwłaszczá/ ktorą się iuż koń po myka/ z ieźdźcem. Iedno dobre przyrodzenie może/ do miáry zá rządnym ćwiczeniem przywieść/ bo by też było y naylepsze/ tedy bez ćwiczenia vmieiętnego ieźdźcá/ mogłoby do swey godnośći nie przyść/ y nigdy nie pokazáć iey: á zá złym ćwiczeniem/ ábo zániechániem/ y w co złego ono do gotowego/dobre mogłoby obroćić sie. Iáko y w ludźiech widamy/ że czásem dobre
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 6
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
kto postanowić mógł/ a taką zwłaszcza/ którą się już koń po myka/ z jeźdźcem. Jedno dobre przyrodzenie może/ do miary za rządnym ćwiczeniem przywieść/ bo by też było i najlepsze/ tedy bez ćwiczenia umiejętnego jeźdźca/ mogłoby do swej godności nie przyść/ i nigdy nie pokazać jej: a za złym ćwiczeniem/ abo zaniechaniem/ i w co złego ono do gotowego/dobre mogłoby obrócić się. Jako i w ludziech widamy/ że czasem dobre przyrodzenie z zaniechania do miary/ abo do tego kresu/ coby umieć mogło nieprzychodzi. A ze złego ćwiczenia/ może i złych obyczajów nabyć. A toż gdy
kto postánowić mogł/ á táką zwłaszczá/ ktorą się iuż koń po myka/ z ieźdźcem. Iedno dobre przyrodzenie może/ do miáry zá rządnym ćwiczeniem przywieść/ bo by też było y naylepsze/ tedy bez ćwiczenia vmieiętnego ieźdźcá/ mogłoby do swey godnośći nie przyść/ y nigdy nie pokazáć iey: á zá złym ćwiczeniem/ ábo zániechániem/ y w co złego ono do gotowego/dobre mogłoby obroćić sie. Iáko y w ludźiech widamy/ że czásem dobre przyrodzenie z zániechánia do miáry/ ábo do tego kresu/ coby vmieć mogło nieprzychodźi. A ze złego ćwiczenia/ może y złych obyczáiow nábyć. A toż gdy
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 6
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
uzdę i z wędzidłem/ i Kawecan/ jako napisano niżej włożyć i z jeźdzcem pomału przejeźdzać: który nie za wędzidło/ ale za Kawecan koniem obracać ma/ i do tąd póki wedle swojej kluby nie będzie wprawion. Jednak może za trzy ćwierci/ to jest/ od pol Postu/ do Świętego Marcina/ za pilnym ćwiczeniem/ wyprawić Konia Którego stępią w przód przy zatrzymawaniu cofania/ w zad/ a w kłuście gdzie z górek podnoszenia przy zatrzymawaniu takież/ nauczyć ma jeździec. A potym czego więcej/ jako jest niżej napisano. Czanki u wędzidła/ na których należy prawie wszystko mają być w zdłusz na piąć dobrą/ człowieka śrzedniego/
vzdę y z wędźidłem/ y Káwecan/ iáko nápisano niżey włożyć y z ieźdzcem pomáłu przeieźdzáć: ktory nie zá wędźidło/ ále zá Káwecan koniem obrácáć ma/ y do tąd poko wedle swoiey kluby nie będźie wpráwion. Iednák może zá trzy ćwierći/ to iest/ od pol Postu/ do Swiętego Marćiná/ zá pilnym ćwiczeniem/ wypráwić Koniá Ktorego stępią w przod przy zátrzymawániu cofánia/ w zad/ á w kłuście gdźie z gorek podnoszeniá przy zatrzymawániu tákież/ náuczyć ma ieźdźiec. A potym czego więcey/ iáko iest niżey nápisano. Czánki v wędźidłá/ ná ktorych należy práwie wszystko máią bydź w zdłusz ná piąć dobrą/ człowieká śrzedniego/
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 10
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
podka. Okrom w potrzebie w tej nie jako kto chce/ ale jako czas i potrzeba przyniesie/ to tam musi być. A też łatwiej zawsze pomieszać statek/ niż z pomieszanych rzeczy/ stateczną rzecz uczynić. Takież i Koniowi dzielnemu/ łatwiej lada jako/ abo i tam i sam biegać/ niż złym ćwiczeniem/ i popsowanemu dobrze pokazać. Aleć jedno na tych sztukach dwu/ wszystka Końska najprzedniejsza poległa dzielność. A to jaki Koń do potrzeby być ma. Jedna: Aby gdy jeździec na Koniu wrzeźwym skoku poskoczywszy na stajanie/ abo na Kop[...] inny raz: zasadzi go/ że nad wolą jego i na piądź nie przeskakując
podka. Okrom w potrzebie w tey nie iáko kto chce/ ále iáko czás y potrzeba przynieśie/ to tám muśi bydź. A też łatwiey záwsze pomieszáć státek/ niż z pomieszánych rzeczy/ státeczną rzecz vczynić. Tákież y Koniowi dźielnemu/ łátwiey ledá iáko/ ábo y tám y sám biegáć/ niż złym ćwiczeniem/ y popsowánemu dobrze pokazáć. Aleć iedno ná tych sztukách dwu/ wszystká Końska nayprzednieysza poległa dźielność. A to iáki Koń do potrzeby bydź ma. Iedná: Aby gdy ieźdźiec ná Koniu wrzeźwym skoku poskoczywszy ná stáiánie/ ábo ná Kop[...] iny raz: zásádźi go/ że nád wolą iego y ná piądź nie przeskákuiąc
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 15
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
zbroi zaraz kołysał, język niemowlęcy na słowach chwały Boskiej wprawował tak dalece, że dziecko wprzód „P. Bóg”, aniżeli „tata” wymawiać umiało. Do pomiernej potem nauki pod surową dyscypliną sposobił, konia oklep gładko osiadać i zażywać uczył, do pracowitej zatem towarzysza usługi aplikował. Obóz mu był szkołą, hasło ćwiczeniem, rok osiemnasty doskonałym w okazji zażyciem, trzydziesty zasługami, honorem, reputacyją i fortuną wysoką, ojczyzny podporą, rodzicom pociechą i błogosławieństwem. A gdy się tak szlacheccy w edukacjach swoich mieli synowie, jakoż Polska być szczęśliwą nie miała? Wojsko serdeczne i regularne, imię narodu sławne, nieprzyjaciołom straszne, Bogu przyjemne i
zbroi zaraz kołysał, język niemowlęcy na słowach chwały Boskiej wprawował tak dalece, że dziecko wprzód „P. Bóg”, aniżeli „tata” wymawiać umiało. Do pomiernej potem nauki pod surową dyscypliną sposobił, konia oklep gładko osiadać i zażywać uczył, do pracowitej zatem towarzysza usługi aplikował. Obóz mu był szkołą, hasło ćwiczeniem, rok osiemnasty doskonałym w okazyi zażyciem, trzydziesty zasługami, honorem, reputacyją i fortuną wysoką, ojczyzny podporą, rodzicom pociechą i błogosławieństwem. A gdy się tak szlacheccy w edukacyjach swoich mieli synowie, jakoż Polska bydź szczęśliwą nie miała? Wojsko serdeczne i regularne, imię narodu sławne, nieprzyjaciołom straszne, Bogu przyjemne i
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 217
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
szerzej/ przy tym uroczystym święcie Jacynta świętego/ w imię Pańskie. Miały wojny poginąć na przyszcie Chrystusowe: pełno o tym pisma mamy. Opowiedział to Izajasz ś. i Micheasz/ gdy mówi: iż zleją miecze na lemiesze, i skują groty na sierpy; nie podniesie naród przeciwko narodowi miecza, ani się więcej ćwiczeniem wojennym zabawiać będą. Toż mówi Ezechiel ś. Gdy przyjdzie Król sprawiedliwy i Zbawiciel, i ubogi, woźniki wojenne wygubi w Efraim, i konia z Jeruzalem, i łuk Rycerski rozproszy, i mówić będzie pokoj do narodów. Moc jego będzie od morza do morza, i od rzek aż do granic ziemie.
szerzey/ przy tym vroczystym święćie Jácynthá świętego/ w imię Páńskie. Miáły woyny poginąć ná przyszćie Chrystusowe: pełno o tym pismá mamy. Opowiedźiał to Izáiasz ś. y Micheasz/ gdy mowi: iż zleią miecze ná lemiesze, y skuią groty ná śierpy; nie podnieśie narod przećiwko narodowi mieczá, áni się więcey ćwiczeniem woiennym zábawiáć będą. Toż mowi Ezechiel ś. Gdy przyidzie Krol spráwiedliwy y Zbáwićiel, y vbogi, wozniki woienne wygubi w Ephráim, y koniá z Ieruzálem, y łuk Rycerski rosproszy, y mowić będzie pokoy do narodow. Moc iego będzie od morzá do morzá, y od rzek áż do gránic ziemie.
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 56
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
gdy własnym pasyom twoim służyć będziesz/ których panosza i w nocy i w dzień/ ciemiężyć cię będzie. Pana masz i tyrana na grzbiecie twoim/ jako żółw domek swój; który kędy się ruszy/ nikędy bez skorupy/ i ty także. Takie/ abo tym podobne mowy były błogosławionego Jana Kantego/ gdy się bawił ćwiczeniem młodzi Koronnej. Bodajechmy wdzięcznie radę i naukę Ojców naszych chowali; błogosławieństwo w tym nasze/ przez Pana JezusA Chrystusa; który żyje i króluje na wieki wieków. AMEN. Słowa ś. Kantego. Eccle. 12. Akt. 9. O ćwiczeniu młodzi Dziatek małych do Marci 10. Chrystusa przynoszenie. Mat:
gdy własnym pássyom twoim służyć będźiesz/ ktorych pánosza y w nocy y w dźień/ ćiemiężyć ćię będźie. Páná masz y tyráná ná grzbiećie twoim/ iáko żołw domek swoy; ktory kędy się ruszy/ nikędy bez skorupy/ y ty tákże. Tákie/ ábo tym podobne mowy były błogosłáwionego Ianá Kántego/ gdy się báwił ćwiczeniem młodźi Koronney. Bodaiechmy wdźięcznie rádę y náukę Oycow nászych chowáli; błogosłáwieństwo w tym násze/ przez Páná IESVSA Chrystusá; ktory żyie y kroluie ná wieki wiekow. AMEN. Słowá ś. Kántego. Eccle. 12. Act. 9. O ćwiczeniu młodźi Dźiatek máłych do Marci 10. Chrystusá przynoszenie. Matth:
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 86
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
podnieśli byli Głowę Frankowie w imieniu swoim inkludowanej (Franc) szukając wolności, a pozbywając się Rzymskiego Jarzma, w którym już byli, obrawszy sobie za Wodza Faramunda, naszli Gallów. Karol Wielki Niemców prostotę wypolerował, do Świętej przyprowadził Religii. Henryk Auceps albo myśliwy Cesarz, Miastami ich ubogacił, jako też handlami, wojskowym ćwiczeniem. Po nich Otto Wielki, Henricus Bavarus Cesarze Niemców przywiedli ad culturam. Konstantyn Wielki daleko przed tym panujący. Imperium do Konstantynopola przeniosłszy, Konstantynowi Starszemu Synowi dał Gallię, Irlandię i wszystko co jest za Alpes górami: Konstansowi dał Italię, Dalmację, Macedonię, Moreę, Grecją, Afrykę: Konstancjusowi najmłodszemu Trację, i
podnieśli byli Głowę Frankowie w imieniu swoim inkludowaney (Franc) szukaiąc wolności, á pozbywaiąc się Rzymskiego Iarzma, w ktorym iuż byli, obrawszy sobie za Wodza Faramunda, naszli Gallow. Karol Wielki Niemcow prostotę wypolerował, do Swiętey przyprowadził Religii. Henryk Auceps albo myśliwy Cesarz, Miastami ich ubogacił, iako też handlami, woyskowym cwiczeniem. Po nich Otto Wielki, Henricus Bavarus Cesarze Niemcow przywiedli ad culturam. Konstantyn Wielki daleko przed tym panuiący. Imperium do Konstantynopola przeniosłszy, Konstantynowi Starszemu Synowi dał Gallię, Irlandię y wszystko co iest za Alpes gorami: Konstansowi dał Italię, Dalmacyę, Macedonię, Moreę, Grecyą, Afrykę: Konstáncyusowi naymłodszemu Tracyę, y
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 255
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
thesaurizantes nobis iram in die irae. Poczwarte żebyśmy się ładniej i skuteczniej id grzechów wstrzymywali. Ponieważ wątpić nie trzeba/ że to dosyć uczynienie/ jako jedno wędzidło/ szalone szkapy kroci i pośwciąga/ czyni nas czulszymi i pilniejszymi; wyciętych grzechów pozostałe wiory wymiata/ złe nałogi przewrotnym życiem wprowadzone/ przeciwnym w cnotach ćwiczeniem znosi. Trid: ut supra. Magnopere à peccato revocant, et quasi fraeno quodam còércent hae satisfactoriae poenae, cautioresq; et vigilantiores in futurum poenitentes efficiunt. Medentur quoq; peccatorum reliquiis, et
vitiosos habitus malè vivendo comparatos, contrariis virtutum actionibus tollunt. Popiąte przykład ten od wieków zostawiony/ i dowód prawie w
thesaurizantes nobis iram in die irae. Poczwárte żebysmy się ładniey y skuteczniey id grzechow wstrzymywali. Poniewász wątpić nie trzebá/ że to dosyć uczynienie/ iáko iedno wędźidło/ szalone szkápy kroći y pośwćiąga/ czyni nas czulszymi y pilnieyszymi; wyćiętych grzechow pozostáłe wiory wymiáta/ złe nałogi przewrotnym żyćiem wprowádzone/ przećiwnym w cnotách ćwiczeniem znośi. Trid: ut supra. Magnopere à peccato revocant, et quasi fraeno quodam còércent hae satisfactoriae poenae, cautioresq; et vigilantiores in futurum poenitentes efficiunt. Medentur quoq; peccatorum reliquiis, et
vitiosos habitus malè vivendo comparatos, contrariis virtutum actionibus tollunt. Popiąte przykład ten od wiekow zostáwiony/ y dowod práwie w
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 102
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
