choć z ludźmi szczerze towarzyszą. 138 (F). DO KALWINA ŁYSEGO
Wielum łysych widywał, mój Adamie złoty, A wżdym nigdy nie widział takiego jako ty, Inszym tylko na ciele włos głowy nie puszy, Tyś oraz i na ciele łysy, i na duszy, Kiedyś kalwińskiej wiary. Stara to łacina,
Że może nazwać łysym po polsku kalwina. Kiń tę wiarę, a wedle apostolskiej szkoły Miej już odziane serce, kiedyś na łbie goły. 139. DO JANA REJA
Częstoż się sami z swojej omyłki naśmiejem. Pisząc list, podpisałeś do mnie się Hanrejem. Mógł ci, rzekę, zamilczeć tego na
choć z ludźmi szczerze towarzyszą. 138 (F). DO KALWINA ŁYSEGO
Wielum łysych widywał, mój Adamie złoty, A wżdym nigdy nie widział takiego jako ty, Inszym tylko na ciele włos głowy nie puszy, Tyś oraz i na ciele łysy, i na duszy, Kiedyś kalwińskiej wiary. Stara to łacina,
Że może nazwać łysym po polsku kalwina. Kiń tę wiarę, a wedle apostolskiej szkoły Miej już odziane serce, kiedyś na łbie goły. 139. DO JANA REJA
Częstoż się sami z swojej omyłki naśmiejem. Pisząc list, podpisałeś do mnie się Hanrejem. Mógł ci, rzekę, zamilczeć tego na
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 67
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
; milcz/ i zhołdowałeś go/ i nasypałeś węgla gorącego na głowę jego. A jako Złotousty święty mówi; śmiertelną zadałeś mu ranę. Męczeństwo Traktatu wtórego In Mat. CVD VIII. ROKV PO NARÓDZENIV PAŃSKIM, 1597. Miesiąca Maja, Dnia 3.
Stał w krześle TEODOZY, cóż jest? snadź Łacina Gnuśny wodzu ta twoje lenistwo podcina. Wedle rocznej rewolucji dzień ten/ którego Święty Ociec i Patriarcha nasz Teodozy/ rozłączywszy się od Kompanijej ciała swego/ zapozwany stawił się przed Areopag Niebieski/ przyśpiał: tego Uroczystość/ aby wedle przystojnego porządku Chrześcijańskiego świętym Ojcom i nabożnej braci celebrować dopomogli/ zjechali się Książęta/ Panowie/ i
; milcz/ y zhołdowałeś go/ y násypałeś węgla gorącego ná głowę iego. A iáko Złotousty święty mowi; śmiertelną zádałeś mu ránę. Męczenstwo Tráctatu wtorego In Matt. CVD VIII. ROKV PO NARODZENIV PANSKIM, 1597. Mieśiącá Máiá, Dniá 3.
Stał w krzesle THEODOZY, coż iest? snadź Láćiná Gnuśny wodzu tá twoie lenistwo podćina. Wedle roczney rewolutiey dźien ten/ ktorego Swięty Oćiec y Pátryárchá nász Theodozy/ rozłączywszy się od Compániey ćiáłá swego/ zápozwány stáwił się przed Areopág Niebieski/ przyśpiał: tego Vroczystość/ áby wedle przystoynego porządku Chrześciáńskieg^o^ świętym Oycom y nabożney bráći celebrowáć dopomogli/ ziácháli się Xiążętá/ Pánowie/ y
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 118.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
. Wiesz Praw: Czyt: i widzisz/ gdy się człowiek rodzi/ bez zębów pazorów/ i bez wszelkiego oręża z oficiny matki swej na świat wychodzi/ tylko ma szczególne włosy/ te że są nie żywe: cóż inszego znaczą/ tylko zaraz od porodzenia abyśmy na śmierć pamiętali/ na to nadaje się nam Łacina: Dobra jej ustawiczna pamięć/ ponieważ jest odpocznieniem wszystkich biad ludzkich/ a tego wszyscy bratniemu/ ponieważ nic tak od grzechu człowieka nie hamuje/ jako pamięć śmierci/ a nade wszystko/ iż ta nas od Gehenny (jest to dolina blizko Jeruzalem/ na której Ammonitowie Molochowi Bogu swemu ofiary z dzieci żywych czynili; Chrystus
. Wiesz Práw: Czyt: y widźisz/ gdy się człowiek rodźi/ bez zębow pázorow/ y bez wszelkiego oręża z officiny mátki swey ná świát wychodźi/ tylko ma szczegulne włosy/ te że są nie żywe: coż inszego znáczą/ tylko záraz od porodzenia ábysmy ná śmierć pámiętáli/ ná to nádáie się nam Láciná: Dobra iey vstáwiczna pámięć/ ponieważ iest odpocznieniem wszystkich biad ludzkich/ á tego wszyscy brátniemu/ ponieważ nic ták od grzechu człowieká nie hámuie/ iáko pámięć śmierći/ á náde wszystko/ iż tá nas od Gehenny (iest to doliná blizko Ierusalẽ/ ná ktorey Ammonitowie Molochowi Bogu swemu ofiáry z dźieći żywych czynili; Chrystus
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 201.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
i plejzyru galanto obrócić, Mszą na zalecenie doskonałości nieszczęśliwej albo dogodzenie czyjemu czasowi króciusieńko odprawić, do szkatuły przyczynić, do promocji honoru i intraty swojej choćby przez symoniją dopomóc, zgoła we wszytkim i zawsze zbyteczny swój apetyt i łakomstwo wypełnić i ukontentować, jeżeli nie ksiądz, którego, pożal się Boże zgorszenia, nazwała ex usu łacina: libido et avaritia. Ustąpiła pokora pysze i nadętości, gdzie na imię charakteru i antagoniji z godnością królewską, lada dyrda cudowne rzeczy góruje, prezumuje, wymyśla i dowodzi, świeckie władzy, honory, urodzenia, akcyje i godności lży, nicuje, przenosi i postponuje. Nie dogodzi mu kolatorów dobrodziejstwo, nie pomoże parafijanów
i plejzyru galanto obrócić, Mszą na zalecenie doskonałości nieszczęśliwej albo dogodzenie czyjemu czasowi króciusieńko odprawić, do szkatuły przyczynić, do promocyi honoru i intraty swojej choćby przez symoniją dopomóc, zgoła we wszytkim i zawsze zbyteczny swój apetyt i łakomstwo wypełnić i ukontentować, jeżeli nie ksiądz, którego, pożal się Boże zgorszenia, nazwała ex usu łacina: libido et avaritia. Ustąpiła pokora pysze i nadętości, gdzie na imię charakteru i antagoniji z godnością królewską, lada dyrda cudowne rzeczy góruje, prezumuje, wymyśla i dowodzi, świeckie władzy, honory, urodzenia, akcyje i godności lży, nicuje, przenosi i postponuje. Nie dogodzi mu kollatorów dobrodziejstwo, nie pomoże parafijanów
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 229
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Dworu, aplikować do Ekonomiki, czyniąc od ogrodów, Hortensios domesticos; albo trybem starych Polaków ćwiczyc in stylo acuto, tojest pisać żelaznym piórem, na karkach nieprzyjacielskich, abyśmy honor i sławę krwią Antenatów nabytą (w której apud exteros upadamy) w dawnej porze postawili pomniąc, qua simus Gente creati. A jeżeli się Łacina podobała jednego Cycerona, i jego imitacja, a nacoż się zdadzą Tacitowie, Liwiusze, Pliniusze, Seneki, Kurcjuszowie, Justynowie, a z Poetów Wirgiliusze, Lukany, Owidiusze? chyba ich popalić? z których namienionych wziąwszy ucinek Oratorowie, zawsze Mowy swoje, Listy, ślicznie adornowali, a Kaznodzieje Kazania ad stuporem słuchaczów,
Dworu, applikować do Ekonomiki, czyniąc od ogrodow, Hortensios domesticos; albo trybem starych Polakow ćwiczyc in stylo acuto, toiest pisać żelaznym piorem, ná karkach nieprzyiacielskich, ábyśmy honor y sławę krwią Antenatow nabytą (w ktorey apud exteros upádamy) w dawney porze postawili pomniąc, qua simus Gente creati. A iezeli sie Łacina podobała iednego Cycerona, y iego imitacya, a nacoż się zdadzą Tacitowie, Liwiusze, Pliniusze, Seneki, Kurcyuszowie, Iustynowie, a z Poetow Wirgiliusze, Lukany, Owidiusze? chyba ich popalić? z ktorych namienionych wziąwszy ucinek Oratorowie, zawsze Mowy swoie, Listy, slicznie adornowali, a Kaznodzieie Kazania ad stuporem słuchaczow,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 373
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
insolescunt, non oderunt, non mentiuntur dictis credunt etc. niocz się nie starają tylko aby Ojca dorośli/ u matki miłość i łaskę największą mieli/ tak też i wy abyście się jako najcelniej i najdoskonalej/ zawsze się do góry biorąc Ojcu niebieskiemu przypodobali/ starania nie przyłożycie. Łacna/ prosta/ rzetelna łacina/ prędko ją pojąć i najprostszy może/ tylko odwagi i serca trzeba. SZESNASTE STAJE. Najpewniejsza i najtorowniejsza do Zbawienia Droga naśladowanie żywota Chrystusa JEZUSA.
1. IVżem namienił wyżej/ że w tej drodze i dość błędnym/ a w nieprzyjacielskiej stronie/ dla wielu zdrad i zasadzek nader w niebezpiecznym ciągnieniu naszym/ za Wodza
insolescunt, non oderunt, non mentiuntur dictis credunt etc. niocz się nie stáraią tylko áby Oycá dorośli/ u mátki miłość y łáskę náywiększą mieli/ ták też y wy ábyśćie się iáko náycelniey y náydoskonáley/ záwsze się do gory biorąc Oycu niebieskiemu przypodobáli/ stárániá nie przyłożyćie. Łácna/ prosta/ rzetelna łáćiná/ prętko ią poiąć y náyprostszy może/ tylko odwági y sercá trzebá. SZESNASTE STAIE. Náypewnieysza i náytorownieysza do Zbáwieniá Drogá náśládowánie żywotá Chrystusa IEZVSA.
1. IVżem námienił wyżey/ że w tey drodze y dość błędnym/ á w nieprzyiáćielskiey stronie/ dlá wielu zdrad y zásádzek náder w niebespiecznym ćiągnieniu nászym/ zá Wodzá
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 275
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
i Łacińskie/ i Hiszpańskie/ i Włoskie/ i Francuskie/ i Niemieckie znajdziecie przysłowia. A tak wprzód dam Laćne PP. Bezżennym/ to jest Młodzieńcom i Wdowcom/ potym PP. Zonatym; wszytko jednak proszę żeby bez urazy drugich was/ bo Męża swego się nie boję/ gdyżem go już przeprosiła zawczasu. Łacina PP. Bezżennym to jest Młodzieńcom i Wdowcom. Trojako osobliwie błądzicie PP. Bezżenni. Naprzód że czasu nie uważacie/ i albo bardzo młodo/ albo bardzo staro żenicie się. Druga że albo nazbyt siła uważacie w ożenieniu/ albo nic i nagle bez rekollekciej żenicie się. A potrzecie że nie proporcjalnie/ nie według kiondycyj
y Laćinskie/ y Hiszpánskie/ y Włoskie/ y Fráncuskie/ y Niemieckie znaydźiećie przysłowia. A ták wprzod dam Láćne PP. Bezżennym/ to iest Młodźieńcom y Wdowcom/ potym PP. Zonátym; wszytko iednák proszę żeby bez urázy drugich was/ bo Mężá swego się nie boię/ gdyżem go iusz przeprośiłá záwczásu. Łaćiná PP. Bezżennym to iest Młodźieńcom y Wdowcom. Troiáko osobliwie błądźićie PP. Bezżenni. Naprzod że czásu nie uważaćie/ y álbo bárdzo młodo/ álbo bárdzo stáro żenićie się. Druga że álbo názbyt śiłá uważaćie w ożenieniu/ álbo nic y nagle bez rekollekciey żenićie się. A potrzećie że nie proporcyálnie/ nie według kjondycyi
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 61
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
albo nie żeniąc się/ albo w staraniach swoich nie miarkując się z rozumem/ i że niewinnie potym narzekają/ gdy się im nie nada ożenienie/ trzeba żebym też przebrakowała Panoe Zonatych mankamenty/ jako oni ożeniwszy się błądzą/ i jako z nich samych wina/ co się pod czas nieukontentowania w Stanie Małżeńskim znajdują. Łacina Panom Zonatym. I Wy Panowie Mężowie/ jako i Młodzieńcy trojako błą dzicie/ Naprzód zbytnim kochaniem/ i nieporządnym: Powtóre ostrym żon chowaniem. A potrzecie swawolą/ albo też niedbalstwem waszym 1 Zbytnim kochaniem błądzicie/ kiedy się tak bardzo w onej lalusi Pan Małżonek zakocha/ że jej ledwo nie na głowie jeździć pozwoli
álbo nie żeniąc się/ álbo w stárániách swoich nie miárkuiąc się z rozumem/ y że niewinnie potym nárzekáią/ gdy się im nie náda ożenienie/ trzebá żebym tesz przebrákowáłá Pánoe Zonátych mánkámenty/ iáko oni ożeniwszy się błądzą/ y iáko z nich sámych winá/ co się pod czás nieukontentowánia w Stánie Máłżeńskim znayduią. Łáćiná Pánom Zonátym. Y Wy Pánowie Mężowie/ iáko y Młodźieńcy troiáko błą dźićie/ Náprzod zbytnim kochániem/ y nieporządnym: Powtore ostrym żon chowaniem. A potrzećie swawolą/ albo tesz niedbálstwem wászym 1 Zbytnim kochániem błądźićie/ kiedy się ták bárdzo w oney láluśi Pan Małżonek zákocha/ że iey ledwo nie ná głowie iezdźić pozwoli
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 80
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
initium albo Carmenta Ewandra Matka, oraz go z Pismem Łacińskim z Arkadyj zaniosłszy teste Plinio, albo też z Falisków Nacyj i Krainy Herkules w prowadził, Halicarnasaeus zaś Autor twierdzi, że sam Ewander był Autorem Łacińskiego Języka w Latium, albo w Ziemi Łacińską nazwanej, z Arkadyj uciekający, gdzie było gniazdo Nacyj Aborygines zwanej. Łacina tedy z Grecyj do Włoch zaniesiona, a do Grecyj i Fenicyj z Egiptu przez Kadma i Feniksa Braci: Jakoż i charaktery albo modelusz pisania w Egipcie przez Chusa 1. Króla Egipskiego, czyli przez Trismegista, ter Magnum Człeka Konsyliarza jego z Hebrajskich charakterów zinwentowany, przez Kadma, zaniesiony do Grecyj być supponitur, z wielkiego
initium albo Carmenta Ewandrá Matka, oráz go z Pismem Łacinskim z Arkadyi zániosłszy teste Plinio, albo też z Faliskow Nacyi y Kráiny Herkules w prowádźił, Halicarnasaeus zaś Autor twierdźi, że sam Ewander był Autorem Łacińskiego Iężyká w Latium, albo w Ziemi Łacińską názwaney, z Arkádyi uciekáiący, gdźie było gniazdo Nácyi Aborigines zwáney. Łaciná tedy z Grecyi do Włoch zániesiona, á do Grecyi y Fenicyi z Egyptu przez Kadma y Fenixa Bráci: Iákoż y charaktery albo modelusz pisaniá w Egypcie przez Chusa 1. Krolá Egypskiego, czyli przez Trismegista, ter Magnum Człeká Konsiliarzá iego z Hebráyskich charákterow zinwentowány, przez Kadmá, zániesiony do Grecyi bydź supponitur, z wielkiego
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 754
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
z Egiptu przez Kadma i Feniksa Braci: Jakoż i charaktery albo modelusz pisania w Egipcie przez Chusa 1. Króla Egipskiego, czyli przez Trismegista, ter Magnum Człeka Konsyliarza jego z Hebrajskich charakterów zinwentowany, przez Kadma, zaniesiony do Grecyj być supponitur, z wielkiego podobieństwa Liter, Greckich z Egipskiemi. A dopiero z Greckiej mowy Łacina, a z Charakterów Greckich litery Łacińskie formowane, jakiekolwiek, ile drukowane mając podobieństwo cum Matribus. Język Łaciński z razu był bardzo prosty i gruby, zwał się Priscus sermo za Ewandra Turna i Aboryginów będący in usu. Drugi był Romanus mający culturam etelegantiam, gdy Romanus Konsulatus rządził światem. Trzeci Statius Łacińskiego Języka
z Egyptu przez Kadma y Fenixa Bráci: Iákoż y charaktery albo modelusz pisaniá w Egypcie przez Chusa 1. Krolá Egypskiego, czyli przez Trismegista, ter Magnum Człeká Konsiliarzá iego z Hebráyskich charákterow zinwentowány, przez Kadmá, zániesiony do Grecyi bydź supponitur, z wielkiego podobieństwá Liter, Greckich z Egypskiemi. A dopiero z Greckiey mowy Łaciná, á z Charákterow Greckich litery Łácinskie formowáne, iakiekolwiek, ile drukowáne maiąc podobieństwo cum Matribus. Ięzyk Łacinski z rázu był bardzo prosty y gruby, zwáł się Priscus sermo zá Ewandra Turná y Aboriginow będący in usu. Drugi był Romanus maiący culturam etelegantiam, gdy Romanus Consulatus rządźił światem. Trzeci Statius Lacinskiego Języka
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 754
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
