nie masz. Na podwórzu wrót dwoje starych i złych, przy których płoty płaciane.
Za gorzalnią sad jeden, drugi za browarem, płotami chruścianemi już bardzo złemi ogrodzone.
Za owczarnią chałupa owczarska mała i pusta. Inwentarza żadnego ani żadnych sprzętów i statków nie masz. Osiadłość ludzi w Rajsku i zakłady ich
1) Matusz Łaszta kmieć z żoną i dziećmi ma chałupę starą, stodołę i inne budynki. Wołów ma parę, konia jednego, krowę, świnię; drugą parę wołów, konia i wóz dać mu trzeba.
2) Rafał Sreber kmieć z żoną i dziećmi ma chałupę starą i inne budynki. Wołów 4, koni parę, krowę,
nie masz. Na podwórzu wrót dwoje starych i złych, przy których płoty płaciane.
Za gorzalnią sad jeden, drugi za browarem, płotami chruścianemi już bardzo złemi ogrodzone.
Za owczarnią chałupa owczarska mała i pusta. Inwentarza żadnego ani żadnych sprzętów i statków nie masz. Osiadłość ludzi w Rajsku i zakłady ich
1) Matusz Łaszta kmieć z żoną i dziećmi ma chałupę starą, stodołę i inne budynki. Wołów ma parę, konia jednego, krowę, świnię; drugą parę wołów, konia i wóz dać mu trzeba.
2) Rafał Sreber kmieć z żoną i dziećmi ma chałupę starą i inne budynki. Wołów 4, koni parę, krowę,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 329
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
radlicę etc.
Wojtek Molik półrolnik z żoną i dziećmi ma chałupę starą i inne budynki i zakład wszelki tak jak drudzy półrolnicy.
Mikołaj Szwedek zagrodnik z żoną i dziećmi ma chałupę i inne budynki, krowę, świnię, siekierę, kosę. Robi dni 3 pieszo. Roch zagrodnik także. Kaźmierz Kozieł zagrodnik także. Wojtek Łaszta, czyli owczarz zwany, zagrodnik także. Pietr zagrodnik także ma i także robi. Kaźmierz Sreber zagrodnik także.
Karczma na końcu ku Trzęsowu. Chałupa stara z sienią, izbą i komorą, do której jest stodoła, ogród i rola. Na której siedzi Mikołaj karczmarz, tuteczny poddany z żoną i dzieckiem jednym. Który
radlicę etc.
Wojtek Molik półrolnik z żoną i dziećmi ma chałupę starą i inne budynki i zakład wszelki tak jak drudzy półrolnicy.
Mikołaj Szwedek zagrodnik z żoną i dziećmi ma chałupę i inne budynki, krowę, świnię, siekierę, kosę. Robi dni 3 pieszo. Roch zagrodnik także. Kaźmierz Kozieł zagrodnik także. Wojtek Łaszta, czyli owczarz zwany, zagrodnik także. Pietr zagrodnik także ma i także robi. Kaźmierz Sreber zagrodnik także.
Karczma na końcu ku Trzęsowu. Chałupa stara z sienią, izbą i komorą, do której jest stodoła, ogród i rola. Na której siedzi Mikołaj karczmarz, tuteczny poddany z żoną i dzieckiem jednym. Który
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 330
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
/ albo kiedy W. M. drugą furą * zasię) tu będzie. Jego Mość Pan mój chce mieć gotowe pieniądze/ Wegierskie złote/ rzeskie talary/ monety niechce mieć. Więc dobrze/ tedy szkutę niechaj przyprowadzą do mostu. Najmicie tragarze/ a niechaj powynoszą. Poczemu W. M. dajesz odłaszta? Mało to na pięciory sześciory trepy/ * wschody.) To mi wszystko na czeladź wynidzie/ mnie nie ostanie nic/ jeszcze i swojego muszę przyłożyć. Raczże W. M. baczenie mieć na ubogie Zakonniki/ będziem Pana BOga prosić za W. M. A masz miech? Wsypże mu kopań albo
/ álbo kiedy W. M. drugą furą * záśię) tu będźie. Ie^o^ Mość Pan moy chce mieć gotowe pieniądze/ Wegierskie złote/ rzeskie táláry/ monety niechce mieć. Więc dobrze/ tedy szkutę niechay przyprowádzą do mostu. Naymićie tragárze/ á niechay powynoszą. Pocżemu W. M. dájesz odłásztá? Máło to ná pięćiory sześćiory trepy/ * wschody.) To mi wszystko ná cżeladź wynidźie/ mnie nie ostánie nic/ jeszcże y swojego muszę przyłożyć. Rácżże W. M. bacżenie mieć ná ubogie Zakonniki/ będźiem Páná BOgá prośić zá W. M. A masz miech? Wsypże mu kopań albo
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 144
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
nie oszukano/ lepiej się wy na tym rozumiecie/ niżeli ja. A co W. M. chcesz kupić. Kilka postawów sukna. Korzenia kamień albo kilka. Statek wina albo dwa. Nie dam ja swego zboża tak tanie/ wolę wsypać. Nażyczcie mi waszego szpichlerza na trzy miesiące/ dam wam po złotemu od łaszta. A jako żyto będzie popłacało/ tedy wy nabliższy do tego będziecie. Jeśli W. M. mnie to zboże przedasz/ tedy od szpichlerza niechcę nic mieć/ * nic nie wezmę) ale jako W. M. przedasz komu innemu/ tedy mi W. M. od łaszta dasz po talaru. Pozwalam
nie oszukano/ lepiey śię wy ná tym rozumiećie/ niżeli ja. A co W. M. chcesz kupić. Kilká postáwow sukná. Korzenia kámień álbo kilká. Státek winá álbo dwá. Nie dam ja swego zboża ták tanie/ wolę wsypáć. Náżycżćie mi wászego szpichlerzá ná trzy mieśiące/ dam wam po złotemu od łásztá. A jáko żyto będźie popłacáło/ tedy wy nabliższy do tego będźiećie. Iesli W. M. mnie to zboże przedasz/ tedy od szpichlerzá niechcę nic mieć/ * nic nie wezmę) ále jáko W. M. przedasz komu innemu/ tedy mi W. M. od łásztá dasz po táláru. Pozwalam
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 145v
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
dam wam po złotemu od łaszta. A jako żyto będzie popłacało/ tedy wy nabliższy do tego będziecie. Jeśli W. M. mnie to zboże przedasz/ tedy od szpichlerza niechcę nic mieć/ * nic nie wezmę) ale jako W. M. przedasz komu innemu/ tedy mi W. M. od łaszta dasz po talaru. Pozwalam na to/ oto macie rękę moję na to. Ale proszę dajcie je pilnie przerzucać/ żeby się nie zagrzało. A co na to wydacie/ o to się potym zgodziemy. XXXIIII. DIALÓG. XXXIIII. DIALÓG. XXXIIII. DIALÓG. XXXIIII. DIALÓG. XXXIIII. DIALÓG. XXXIIII
dam wam po złotemu od łásztá. A jáko żyto będźie popłacáło/ tedy wy nabliższy do tego będźiećie. Iesli W. M. mnie to zboże przedasz/ tedy od szpichlerzá niechcę nic mieć/ * nic nie wezmę) ále jáko W. M. przedasz komu innemu/ tedy mi W. M. od łásztá dasz po táláru. Pozwalam ná to/ oto maćie rękę moję ná to. Ale proszę dayćie je pilnie przerzucáć/ żeby śię nie zágrzało. A co ná to wydaćie/ o to śię potym zgodźiemy. XXXIIII. DIALOG. XXXIIII. DIALOG. XXXIIII. DIALOG. XXXIIII. DIALOG. XXXIIII. DIALOG. XXXIIII
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 146
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
