go szczęście omylne wyniosło/ iż wzgardziwszy małżeństwem prostych białychgłów/ stał się szlachcicem i szlachciankę wziął za małżonkę. Nie długo potym obróciło się koło/ i spadł nędznik tym sprośniej/ im wyższej się był podniósł. Abowiem skoro umarł Opat stryj jego/ stał się od wszytkich wzgardzony i odrzucony. Opatn następca zmarłego/ jako Klasztornego łupieżcę przycisnął/ pokonany będąc/ z wiela złupiony. Jednak jeszcze byłdosyć bogaty/ by go było mniciej nieszczęście do ubóstwa nie przyparło. Jęło bowiem mu zdychać bydło/ role stały się nie płodne/ busowania upadały/ którym przedtym dobrze czynił/ wieklą wzgardę i niewdzięczność po nich poznał/ iż żaden niewątpił że to nieszczęście sprawiedliwym
go sczęśćie omylne wyniosło/ iż wzgárdźiwszy małżeństwem prostych białychgłow/ sstał sie szláchćicem y szláchćiankę wźiął za małżonkę. Nie długo potym obrociło sie koło/ y spadł nędznik tym sprośniey/ im wysszey sie był podniosł. Abowiem skoro vmárł Opát striy iego/ sstał sie od wszytkich wzgárdzony y odrzucony. Opátn następcá zmárłego/ iáko Klasztornego łupieżcę przycisnął/ pokonány będąc/ z wiela złupiony. Iednák iescze byłdosyć bogáty/ by go było mniciey niesczęśćie do vbostwá nie przypárło. Ięło bowiem mu zdycháć bydło/ role sstáły sie nie płodne/ busowánia vpadáły/ ktorym przedtym dobrze czynił/ wieklą wzgárdę y niewdzięczność po nich poznał/ iż żaden niewątpił że to niesczęście spráwiedliwym
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 241
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
. Oprócz tego/ okrutny żołnierz mija włości swoje/ a do Księdza nie raz/ nie dwa/ na śniadanie nie proszony/ wjeżdża/ podwody od niego gwałtem bierze/ a niemali koni/ wołki mu zajmuje? O zacny Parafian? i masz tu Bóg błogosławić takiego zbójcę? Kędyż on Natan Prorok/ aby skarżył na łupieżcę bogatego/ który owieczkę porwał ubogiemu/ mając swoich tysiącami? kędyż on sędzia: który krzyknął: Kto taki, synem pewnie śmierci być musi? Do ciebie podnoszę oczy moje/ Sędzio nawyzszy/ który mieszkasz w niebie/ ty powstań a osądź sprawę twoję: Ojczyzna twoja od świętych Polaków na służbę twoję oddana/ wpadła w
. Oprocz tego/ okrutny żołnierz miia włośći swoie/ á do Xiędzá nie raz/ nie dwá/ ná śniadánie nie proszony/ wieżdża/ podwody od niego gwałtem bierze/ á niemali koni/ wołki mu záymuie? O zacny Páráfian? y masz tu Bog błogosłáwić tákiego zboycę? Kędyż on Nátán Prorok/ áby skárżył ná łupieżcę bogátego/ ktory owieczkę porwał vbogiemu/ máiąc swoich tyśiącámi? kędyż on sędźia: ktory krzyknął: Kto táki, synem pewnie śmierći bydz muśi? Do ćiebie podnoszę oczy moie/ Sędźio nawyzszy/ ktory mieszkasz w niebie/ ty powstań á osądź spráwę twoię: Oyczyzná twoiá od świętych Polakow ná służbę twoię oddána/ wpádła w
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 29
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
