. do Północy na ośmdziesiąt mil. Szkocja długa od Wschodu do Zachodu wprost na czterdzieści pięć mil Niemieckich, szeroka od Południa do Północny na pięćdziesiąt pięć. ATLAS DZIECINNY. KARTA XI. ATLAS DZIECINNY. KARTA XI. ATLAS DZIECINNY. KARTA XI. ATLAS DZIECINNY.
Irlandia długa od Wschodu do Zachodu wprost według rozciągłości, śrzedniej czterdzieści mil: Szeroko od Południa do Północy na sześćdziesiąt mil Niemieckich. KARTA XII. ROZDZIAŁ XII. W którym eksplikuje się Dwunasta Karta.
P. Co za cząstka Europy wyraża się na tej Karcie XII? O. Danija, czyli Królestwo DUŃSKIE. P. Co zac ten Kraj, jaki w nim Rząd,
. do Połnocy na ośmdziesiąt mil. Szkocya długa od Wschodu do Zachodu wprost na czterdzieści pięć mil Niemieckich, szeroka od Południa do Połnocny na pięćdziesiąt pięć. ATLAS DZIECINNY. KARTA XI. ATLAS DZIECINNY. KARTA XI. ATLAS DZIECINNY. KARTA XI. ATLAS DZIECINNY.
Irlandya długa od Wschodu do Zachodu wprost według rozciągłości, śrzedniey czterdzieści mil: Szeroko od Południa do Połnocy na sześćdziesiąt mil Niemieckich. KARTA XII. ROZDZIAŁ XII. W ktorym explikuie się Dwunasta Karta.
P. Co za cząstka Europy wyraża się na tey Karcie XII? O. Daniia, czyli Krolestwo DUNSKIE. P. Co zac ten Kray, iaki w nim Rząd,
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 86
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
znaczy miejsce sposobne, z którego ogień on czyszczony, abo oczyszczający, przez Anioły święte wyciągany bywa. Rythm. Ołtarz na dusz obmycie miejsce wczesne znaczy/ Z którego dusze święte Bóg wybawić raczy. Te pomienione Piramidy/ abo ogniste słupy/ były uformowane jako z marmoru/ i z wielką wspaniałością strony abo boki tej Machiny śrzedniej zdobiły dziwnie poważnie. Korespondując abo wygadzając do kształtu tej Machiny/ zawieszone były cztery wielkie Kartony z piękną Inwencją/ na czterech rogach Filarów/ na których stała Kupuła/ w ten sposób jako się zaraz powie. Na gromadzie grużu abo obalonych rzeczy/ co jest/ słabym fundamentem abo podnóżkiem (Pedestałem) właściwym śmierci/ dla
znáczy mieysce sposobne, z ktorego ogień on czyszczony, ábo oczyszczáiący, przez Anyoły święte wyćiągány bywa. Rythm. Ołtarz ná dusz obmyćie mieysce wczesne znáczy/ Z ktorego dusze święte Bog wybáwić raczy. Te pomienione Pirámidy/ ábo ogniste słupy/ były vformowáne iáko z mármoru/ y z wielką wspániáłośćią strony ábo boki tey Máchiny śrzedniey zdobiły dźiwnie poważnie. Korresponduiąc ábo wygadzáiąc do kształtu tey Máchiny/ záwieszone były cztery wielkie Kártony z piękną Inwencyą/ ná czterech rogách Filarow/ ná ktorych stała Kupułá/ w ten sposob iáko się záraz powie. Ná gromádźie grużu ábo obálonych rzeczy/ co iest/ słábym fundámentem abo podnożkiem (Pedestałem) właśćiwym śmierći/ dla
Skrót tekstu: RelKat
Strona: B4v
Tytuł:
Relacja albo przełożenie zacnej pamiątki i wspaniałego katafalku uczynionego przez ojców Societatis Jesu w ich kościele w domu profesów w Rzymie
Autor:
Antonio Gerardi
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
Octobrze roku pomienionego/ i byli osadzeni w tamtym powiecie. W roku 1587. poczęli obcować z naszymi Maramomy/ ludzie którzy graniczą z Piratiningą/ różni językiem i obyczajmi od inszych. W roku 1589. niejaki Tujupabuch urodzony Brasilczyk/ lecz w animuszu i w dowcipie porównany z Europczykami/ namówiony przez ojce udał się w kraje śrzedniej ziemie ku namawianiu do wiary Chrześcijańskiej tamtych ludzi/ i za krótki czas naprowadził ich barzo wiele do miasta ś. Ducha/ gdzie będąc wprzód nauczeni o tajemnicach wiary ś. pochrzczeni są zatym. Udają się dobrze niektórzy z Brasilczyków/ i popisują się grzecznie rozmaitemi dzielnościami. Taki jest pomieniony Tujupabuch: taki też był niejaki Martinus
Octobrze roku pomienionego/ y byli osádzeni w támtym powiećie. W roku 1587. poczęli obcowáć z nászymi Márámomy/ ludźie ktorzy grániczą z Pirátiningą/ rozni ięzykiem y obyczáymi od inszych. W roku 1589. nieiáki Tuiupábuch vrodzony Brásilczyk/ lecz w ánimuszu y w dowćipie porownány z Europczykámi/ námowiony przez oyce vdał się w kráie śrzedniey źiemie ku námawiániu do wiáry Chrześćiáńskiey támtych ludźi/ y zá krotki czás náprowádźił ich bárzo wiele do miástá ś. Duchá/ gdźie będąc wprzod náuczeni o táiemnicách wiáry ś. pochrzczeni są zátym. Vdáią się dobrze niektorzy z Brásilczykow/ y popisuią się grzecznie rozmáitemi dźielnośćiámi. Táki iest pomieniony Tuiupábuch: táki też był nieiáki Martinus
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 93
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
dziąsła.
Wędzidło proste z sowitym kasztanem/ a w nich z sowitemi kołkami/ głowę wznosi/ wnętrzne karze w gębie wady/ ale językowi wolności nie dawa.
Skacja z kurzą stopką otworzysta/ z dwiema gałkami/ daję wolność śrzednią językowi/ podnosi głowę/ karze dziąsła/ i czerstwą gębę czyni/ zjidzie się na konia śrzedniej gęby. Księgi Trzecie.
Wędzidło proste wszytko z kołek gładkich obracających się/ więtszych w pośrzodku/ a mniejszych z boków/ wznosi głowę/ smaczne i lekkie dzierżenie czyni/ koniom dobrej gęby.
Wędzidło otworzyste z kotczą nogą/ z piącią kołek nasiekanych z każdego boku pochodzistych/ na kształt dzwonka/ odwraca mięsistość warg/ dziąsła
dziąsłá.
Wędzidło proste z sowitym kásztanem/ á w nich z sowitemi kołkámi/ głowę wznośi/ wnętrzne karze w gębie wády/ ále ięzykowi wolnośći nie dawa.
Skácya z kurzą stopką otworzysta/ z dwiemá gałkámi/ dáię wolność śrzednią ięzykowi/ podnośi głowę/ karze dziąsłá/ y czerstwą gębę czyni/ zyidzie się ná koniá śrzedniey gęby. Kśięgi Trzećie.
Wędzidło proste wszytko z kołek głádkich obracáiących się/ więtszych w pośrzodku/ á mnieyszych z bokow/ wznośi głowę/ smáczne y lekkie dzierżenie czyni/ koniom dobrey gęby.
Wędzidło otworzyste z kotczą nogą/ z piąćią kołek náśiekánych z káżdego boku pochodzistych/ ná kształt dzwonká/ odwraca mięśistość warg/ dziąsłá
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Kiij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
najdzie w Aptece i u złotników wszędzie) prędko bielmo spędza. Insze na zastarzałe.
Weźmi z Apteki Tutiam praeparatam część jednę/ a z bluszczu z listów suchych utłuczonego prochu części dwie/ zmieszaj/ a tym po dwakroć na dzień zasypuj. Insze.
Weźmi kóty od koźlęcia młodego/ a stłukszy je/ wybierz z kości śrzedniej mózg/ a przymieszaj k niemu na pół olejku rożanego/ a rozpuść przy lekkim ogniu/ potym troszeczkę przymieszaj k temu mirry stłuczonej/ i kąseczek szafranu/ a tym oko napuszczaj piórkiem jakim. Insze.
Zaciąwszy żyłę policzkową/ zmieszaj sok cybulny z trochą Saletry/ a tym oko zakrapiaj przemywając co dzień cudną ciepłą wodą.
naydźie w Aptece y v złotnikow wszędźie) prędko bielmo spędza. Insze ná zástárzáłe.
Weźmi z Apteki Tutiam praeparatam część iednę/ á z bluszczu z listow suchych vtłuczonego prochu częśći dwie/ zmieszay/ á tym po dwákroć ná dźień zásypuy. Insze.
Weźmi kóty od koźlęćiá młodego/ á stłukszy ie/ wybierz z kośći śrzedniey mozg/ á przymieszay k niemu ná puł oleyku rożánego/ á rospuść przy lekkim ogniu/ potym troszeczkę przymieszay k temu mirrhy stłuczoney/ y kąseczek száfránu/ á tym oko nápuszczay piorkiem iákim. Insze.
Záćiąwszy żyłę policzkową/ zmieszay sok cybulny z trochą Sáletry/ á tym oko zákrápiay przemywáiąc co dźień cudną ćiepłą wodą.
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Mii
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
dworów okopanych abo obmurowanych; ani władzej żadnej nad ludźmi pospolitemi. I owszem godności książęce/ Marchionaty/ i insze/ nic inszego nie są/ tylko same gołe tytuły dane od króla/ oprócz owych/ którzy cokolwiek trzymają w tych miejscach/ od których mają tytuł. Przeciwnym sposobem we Francjej szlachta trzymają się wedle niższej/ śrzedniej/ i wyższej sprawiedliwości/ i mając tytuły Pańskie/ Barońskie/ Grabskie/ Marchiońskie/ Książęce/ Wodzów; mają też wielkie i dobre miasta/ nie tylko wsi: i do tego mają i hołdowniki swe/ którzy im przysięgają/ i wiarę ślubują/ pod zwierzchnością Królewską i Parlamentów. Księgi pierwsze. Trzeciej części, KrólESTWO
dworow okopánych ábo obmurowánych; áni władzey żádney nád ludźmi pospolitemi. Y owszem godnośći kśiążęce/ Márchionaty/ y insze/ nic inszego nie są/ tylko sáme gołe tytuły dáne od krolá/ oprocz owych/ ktorzy cokolwiek trzymáią w tych mieyscách/ od ktorych máią tituł. Przećiwnym sposobem we Fránciey szláchtá trzymáią się wedle niższey/ śrzedniey/ y wyższey spráwiedliwośći/ y máiąc tituły Páńskie/ Bárońskie/ Grábskie/ Márchiońskie/ Kśiążęce/ Wodzow; máią też wielkie y dobre miástá/ nie tylko wśi: y do tego máią y hołdowniki swe/ ktorzy im przyśięgáią/ y wiárę ślubuią/ pod zwierzchnośćią Krolewską y Párlámentow. Kśięgi pierwsze. Trzećiey częśći, KROLESTWO
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 30
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
. Summa ut supra.
Kiedy zaś na stronę na kopienie walić się będzie, rachować się ma: z buna sułowskiego na szerzyznę „Tanecznicy” dróżek 11. Wywalenie z tej szerzyzny na drogę dróżek 1.
„Wołczyn”. Z komory głębszej „Wołczyn” z zrucaniem i odwalaniem pod szybik dróżka 1. Z komory śrzedniej „Wołczyn” aż pod szybik dróżka 1.
Od szybika „Wołczyn” na bunie aż pod szybik „Górsko” dróżek 27. Videlicet z buna wołczyńskiego na szerzyznę krupińską dróżek 3, stąd waląc drogą na „Jęczmień” dróżka 1, stąd zaś przed obraz św. Anioła Stróża, dla pagórków i zakrętów - 14
. Summa ut supra.
Kiedy zaś na stronę na kopienie walić się będzie, rachować się ma: z buna sułowskiego na szerzyznę „Tanecznicy” dróżek 11. Wywalenie z tej szerzyzny na drogę dróżek 1.
„Wołczyn”. Z komory głębszej „Wołczyn” z zrucaniem i odwalaniem pod szybik dróżka 1. Z komory śrzedniej „Wołczyn” aż pod szybik dróżka 1.
Od szybika „Wołczyn” na bunie aż pod szybik „Górsko” dróżek 27. Videlicet z buna wołczyńskiego na szerzyznę krupińską dróżek 3, stąd waląc drogą na „Jęczmień” dróżka 1, stąd zaś przed obraz św. Anioła Stróża, dla pagórków i zakrętów - 14
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 111
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
zda mi się choć nakrotce opuścić. Pragnę tedy osoby umysłu wesołego/ wolnego/ cierpliwego/ subtelnego/ statecznego i pilnego/ naturę końską upatrującego/ ostróżnego i czułego: czytać/ pisać przynamniej/ abo i rysować poczęści umiejącego/ nie furiata/ nie pijanicę/ nie ospalcę. Ciała ktemu nie ścierwistego ani wróblego/ urody śrzedniej/ członków zdrowych/ chybkiego/ pracowietego/ konia i tę naukę z natury nie z musu/ nie dla zysku jakiego uprzejmie miłującego/ acz inszych cnot człowiekowi dobremu przynależących nie odrzucam/ te tylko pomieniam/ które właśnie do nauki przynależą. Sposób umiejętności jezdżenia/ osiedzenia/ ćwiczenia konia/ tej nie z moich ksiąg/ ale
zda mi się choć nákrotce opuśćić. Prágnę tedy osoby vmysłu wesołego/ wolnego/ ćierpliwego/ subtelnego/ státecznego y pilnego/ náturę końską vpátruiącego/ ostrożnego y czułego: czytáć/ pisáć przynamniey/ ábo y rysowáć poczęśći vmieiącego/ nie furiatá/ nie piiánicę/ nie ospálcę. Ciáłá ktemu nie śćierwistego áni wroblego/ vrody śrzedniey/ członkow zdrowych/ chybkiego/ prácowietego/ koniá y tę náukę z nátury nie z musu/ nie dla zysku iákiego vprzeymie miłuiącego/ ácz inszych cnot człowiekowi dobremu przynależących nie odrzucam/ te tylko pomieniam/ ktore własnie do náuki przynależą. Sposob vmieiętnośći iezdżenia/ ośiedzenia/ ćwiczenia koniá/ tey nie z moich kśiąg/ ále
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Fivv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
. 187. 46. Dany kwadrat przemienić w drugi kwadrat, postawiony na danej linii, tak żeby był równy danemu. 187. Drugi sposób. 188. 47. Kwadrat dany przemienić na drugi mniejszy, albo większy, według danej miary. 188. 48. Kwadratowi danemu, dwa razy większy uczynić, nie szukając śrzedniej proporcjonalnej. na kar: 188. 49. Wiele kwadratów, wjeden równy wszytkim przemienić. 188. Drugi sposób. 189. 50. Dany kwadrat doskonały przemienić w równy kwadrat podłużny, kiedy linią dłuższą wolno obrać. 189. 51. Dany doskonały kwadrat, przemienić w kwadrat podłużny wdanym angule, równy kwadratowi doskonałemu
. 187. 46. Dány kwádrat przemięnić w drugi kwádrat, postáwiony ná dáney linii, ták żeby był rowny dánemu. 187. Drugi sposob. 188. 47. Kwádrat dány przemięnić ná drugi mnieyszy, álbo większy, według dáney miary. 188. 48. Kwádratowi dánemu, dwá rázy większy vczynić, nie szukáiąc śrzedniey proporcyonálney. ná kár: 188. 49. Wiele kwádratow, wieden rowny ẃszytkim przemięnić. 188. Drugi sposob. 189. 50. Dány kwádrat doskonáły przemięnić w rowny kwádrat podłużny, kiedy liniią dłuższą wolno obráć. 189. 51. Dány doskonáły kwadrat, przemięnić w kwádrat podłużny wdánym ángule, rowny kwádratoẃi doskonáłemu
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 17
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
został trzeci. 213. 104. Różnicę Cyrkułu od Cyrkułu, cyrkułem pokazać. 213. 105. Cyrkuł podzielić na dwa Cyrkuły równe. 213. 106. Cyrkuł cały przemienić wpołcyrkuł równy. 213. Półcyrkułowi wystawić równy cyrkuł: Czytaj Wykład Nauki 106. 214. 107. Cyrkuł przemienić na większy dwarazy, bez znależenia śrzedniej proporcjonalnej. 214. 108. Dany cyrkuł w Miesiąc równy przemienić. 214. 109. Wdanym cyrkule zrysowac Miesiąc równy danemu drugiemu Cyrkułowi. 214. 110. Cyrkuł przemienić wWielościenną figurę doskonałą. 215. 111. Danemu Miesiącowi zrysować równy Cyrkuł. na kar: 215. 112. Cyrkuł przemienić w Elipsę. 216.
został trzeći. 213. 104. Roźnicę Cyrkułu od Cyrkułu, cyrkułem pokazáć. 213. 105. Cyrkuł podźielić ná dẃá Cyrkuły rowne. 213. 106. Cyrkuł cáły przemięnic ẃpołcyrkuł rowny. 213. Połcyrkułowi wystáwić rowny cyrkuł: Czytay Wykład Náuki 106. 214. 107. Cyrkuł przemięnić ná większy dwárázy, bez ználeźęnia śrzedniey proporcyonálney. 214. 108. Dány cyrkuł ẃ Mieśiąc rowny przemięnić. 214. 109. Wdánym cyrkule zrysoẃác Mieśiąc rowny dánemu drugiemu Cyrkułowi. 214. 110. Cyrkuł przemięnic wWielośćienną figurę doskonáłą. 215. 111. Dánemu Mieśiącowi zrysowáć rowny Cyrkuł. ná kár: 215. 112. Cyrkuł przemięnić w Ellipsę. 216.
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 19
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
