i skuteczną przyjaźń utwierdzają/ barzo wiele sposobów któremi szczerość przyjacielską oświadczają Wszakże jednak/ aby afekty ludzkie zakryte wyrazić i wykonterfektować mogły/ trudno znaleźć: Abowiem wielo dobroczynności jeden dla drugiego oświadcza/ wiele uczynności pokazuje/ wiele dobrodziejstw drugi czyni: ale gdy do takich zadatków ludzkość przystąpi/ złączona z uprzejmością/ już nieomylne chęci/ świadectwo być musi. Jego Mć P. N. z wrodzonej ludźkości/ ten upominek przez mnie posyła W. M. M. P. życząc aby ten który serce jego ku Wmci mej Mciwej Pannie dyrygował hojną łaską/ szczodrobliwemi dobrodziejstwy/ obfitemi pociechami/ na czasy pomyślne obmyślawał. Aktach Zalotnych. Trzecia Mowa przy oddawniu Upominków
y skutecżną przyiaźń vtwierdzáią/ bárzo wiele sposobow ktoremi szcżerość przyiaćielską oświádcżáią Wszakże iednák/ áby áffekty ludzkie zakryte wyráźić y wykonterfektowáć mogły/ trudno ználeść: Abowiem wielo dobroczynnośći ieden dla drugiego oświadcza/ wiele vcżynnośći pokázuie/ wiele dobrodźieystw drugi cżyni: ale gdy do tákich zadátkow ludzkość przystąpi/ złącżona z vprzeymośćią/ iuż nieomylne chęći/ świádectwo bydz muśi. Iego Mć P. N. z wrodzoney ludźkośći/ ten vpominek przez mie posyła W. M. M. P. życżąc áby ten ktory serce iego ku Wmci mey Mćiwey Pánnie dyrygował hoyną łáską/ szczodrobliwemi dobrodźieystwy/ obfitemi poćiechámi/ ná cżásy pomyślne obmyślawał. Aktách Zalotnych. Trzećia Mowa przy oddawniu Vpominkow
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: A4v
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Ale to nadewszytko, że szczyrość i cnota Bez przysady nad wszytkie brantowniejsza złota,
Co rzadka wieku tego, w nim się znajdowała, Która mu wielką miłość u wszytkich jednała. I to wszytko myślistwo za dni życia jego Było, żeby mógł afekt pozyskać każdego. A choć własna pochwała nie zawsze uchodzi, Jednak przecię świadectwo prawdzie się dać godzi I winna miłość męża w pierwszym ma być względzie, Co baczny uważywszy, za złe mieć nie będzie. Tren IX.
Król wielki jako jego zasługi szacował, Skutkiem samym w osobie jego pokazował. I by był dłużej pożył, pewnieby go była Pańska łaska na wyższym stopniu posadziła. Znał bowiem
Ale to nadewszytko, że szczyrość i cnota Bez przysady nad wszytkie brantowniejsza złota,
Co rzadka wieku tego, w nim się znajdowała, Ktora mu wielką miłość u wszytkich jednała. I to wszytko myślistwo za dni życia jego Było, żeby mogł afekt pozyskać każdego. A choć własna pochwała nie zawsze uchodzi, Jednak przecię świadectwo prawdzie się dać godzi I winna miłość męża w pierwszym ma być względzie, Co baczny uważywszy, za złe mieć nie będzie. Tren IX.
Krol wielki jako jego zasługi szacował, Skutkiem samym w osobie jego pokazował. I by był dłużej pożył, pewnieby go była Pańska łaska na wyższym stopniu posadziła. Znał bowiem
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 510
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
i potomny wiek widział niewinność moję, a zawziętych ludzi złość i niesprawiedliwość wierutną, tak na tenże Mandat odpowiadam. A naprzód zarzuca mi bezecna złość, i ręka. Dają tedy Panu Marszałkowi Mandat, colorysowany różnemi potwarzy pretekstami, a wprawdzie bezbożnej, bezecnej, jadu fałszów, niesprawiedliwości pełny. Punkt Manifestu Całej Rzeczyposp: świadectwo stałoby za obronę żeby się nie trzeba z niewinnych postępków justificować atoli Punkt MANIFESTU I. Quia tu magnis in Republicâ muneribus ect. officijs auctus, omnem cam operam auctoritatemq in id conuertisti, vt Thronum nostrum Regium subrueres. na każdy punkt Mandatu respondetur.
DZiękuję I. K. Mości, że tak moje jakie takie
y potomny wiek widźiał niewinność moię, á záwźiętych ludźi złość y niespráwiedliwość wierutną, ták ná tenże Mándat odpowiádam. A naprzod zárzuca mi bezecna złość, y ręká. Dáią tedy Pánu Márszałkowi Mándat, colorisowány rożnemi potwarzy pretextámi, á wprawdźie bezbożney, bezecney, iádu fałszow, niespráwiedliwośći pełny. Punct Mánifestu Cáłey Rzeczyposp: świádectwo stáłoby zá obronę żeby się nie trzeba z niewinnych postępkow iustificowáć átoli PVNCT MANIFESTU I. Quia tu magnis in Republicâ muneribus ect. officijs auctus, omnem cam operam auctoritatemq in id conuertisti, vt Thronum nostrum Regium subrueres. ná kázdy punkt Mandatu respondetur.
DZiękuję I. K. Mośći, że ták moie iákie tákie
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 52
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
. M. Panu ani wiem, anim słyszał, i owszem w wielu okazjach, ale mianowicie zostajac ordynowany od Jego Królewskiej Mości przy boku W. M. M. Pana w Ekspedycji Pruskiej, przeyźrzałem się w Cnocie W. M. M. Pana w Wierze ku Panu, w miłości ku Ojczyźnie, to świadectwo Ojczyźnie, to całemu Światu winiene dać, z obowiązku sumnienia ect. pro meâ avitâ integritate. Co się zaś tycze jakobym miał być wiadom złych przeciwko Ojczyźnie Rad: jako do Rady nienależę, niewchodziłem w żadne publiczne tak złe jako i dobre Rady. Co wiem, winienem Rzeczyposp: jako Matce
. M. Pánu áni wiem, ánim słyszał, y owszem w wielu okázyách, ále miánowićie zostáiac ordynowány od Ie^o^ Krolewskiey Mośći przy boku W. M. M. Páná w Expeditiey Pruskiey, przeyźrzałem się w Cnocie W. M. M. Páná w Wierze ku Pánu, w miłośći ku Oyczyznie, to świadectwo Oyczyznie, to cáłemu Swiátu winiené dáć, z obowiąsku sumnienia ect. pro meâ avitâ integritate. Co się záś tycze iákobym miał bydź wiádom złych przećiwko Oyczyznie Rad: iáko do Rády nienależę, niewchodźiłem w żadne publiczne ták złe iáko y dobre Rády. Co wiem, winienem Rzeczyposp: iáko Mátce
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 137
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
przez JEzusa CHrystusa PAna naszego. Przetoż tedy ja sam umysłem służę zakonowi Bożemu/ lecz ciałem zakonowi grzechu. Rozd. VII. AD ROMANOS. Rozd. VII. ROZDZIAŁ VIII. Niemasz żadnego potępienia tym którzy są wszczepieni w PAna Chrystusa przez jego Ducha. 9. Abowiem tym Duchem żywię. 14. Którego świadectwo. 15. wątpliwość o zbawieniu zbija. 18. I trudności wszelakich ulżywa. 1
. PRzetoż teraz żadnego potępienia niemasz tym/ który będąc w CHrystusie JEzusie nie według ciała chodzą/ ale według Ducha. 2. Abowiem Zakon Ducha żywota/ który jest w CHrystusie JEzusie/ uwolnił mię od zakonu grzechu śmierci.
przez JEzusá CHrystusá PAná nászego. Przetoż tedy ja sam umysłem służę zakonowi Bożemu/ lecż ćiáłem zakonowi grzechu. Rozd. VII. AD ROMANOS. Rozd. VII. ROZDZIAŁ VIII. Niemász żadnego potępienia tym ktorzy są wszcżepieni w PAná Chrystusá przez jego Duchá. 9. Abowiem tym Duchem żywię. 14. Ktorego świadectwo. 15. wątpliwość o zbawieniu zbija. 18. Y trudnośći wszelakich ulżywa. 1
. PRzetoż teraz żadne^o^ potępienia niemász tym/ ktory będąc w CHrystusie JEzusie nie według ćiáłá chodzą/ ále według Duchá. 2. Abowiem Zakon Duchá żywotá/ ktory jest w CHrystusie JEzusie/ uwolnił mię od zakonu grzechu śmierći.
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 166
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
iż na swą wiarę tych wzruszycielów pokoju wzięli byli, aby w obozie królewskim więźniami nie zostali (byli tego bowiem godni, aby w więzieniu sejmu czekali), prosili króla, aby ich wypuścił. Na co król łatwie pozwolił i na prośbę żołnierzów wypuścił ich. A który to widział, świadectwo wydał, a prawdziwe jest świadectwo jego. Odjeżdżając tedy król ku Krakowu z senatormi swemi, wielbili Pana Boga, mówiąc: »Prawdziwie Pan Bóg nasz sprawiedliwy i miłosierny jest«. Wiele tedy miłośników pokoju pospolitego, bijąc się w piersi swe i chwaląc Pana Boga, wracali się do domów swoich. Byli też tam przyjaciele, powinni i żony ich,
iż na swą wiarę tych wzruszycielów pokoju wzięli byli, aby w obozie królewskim więźniami nie zostali (byli tego bowiem godni, aby w więzieniu sejmu czekali), prosili króla, aby ich wypuścił. Na co król łatwie pozwolił i na prośbę żołnierzów wypuścił ich. A który to widział, świadectwo wydał, a prawdziwe jest świadectwo jego. Odjeżdżając tedy król ku Krakowu z senatormi swemi, wielbili Pana Boga, mówiąc: »Prawdziwie Pan Bóg nasz sprawiedliwy i miłosierny jest«. Wiele tedy miłośników pokoju pospolitego, bijąc się w piersi swe i chwaląc Pana Boga, wracali się do domów swoich. Byli też tam przyjaciele, powinni i żony ich,
Skrót tekstu: KrysPasCz_II
Strona: 56
Tytuł:
Passya pana naszego Zygmunta Trzeciego, króla polskiego, podług jego sługi i wiernego poddanego, z panem swym spółcierpiącego.
Autor:
Szczęsny Kryski
Miejsce wydania:
Janowiec
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
kazał mi dać tę księgę, abym wszystkie przeczytał w owym czasie korespondencje, abym był o wszystkich okolicznościach informowany, a potem książę hetman dał mi informacją na piśmie de tenore sequenti:
Pro memoriapismo dla pamięci WMPanu Matuszewicowi, stolnikowi województwa brzeskiego, jadącemu do Wschowy dane.
1-mo. Da fidele testimoniumwierne świadectwo IP. stolnik brzeski o słabości zdrowia mego, która usilnie in votisw życzeniach dysponowane chęci moje ad beatificam visionem Najjaśniejszego Pana praevaluit impossibilitate et metu extremi periculido szczęśliwego ujrzenia Najjaśniejszego Pana przeważyła niemożnością i obawą skrajnego niebezpieczeństwa, zatamowawszy upragniony pośpiech, i te prawdziwe ekskuzy stwierdzi świadectwem, równie i o niesposobność jechania IWYMPana marszałka wielkiego
kazał mi dać tę księgę, abym wszystkie przeczytał w owym czasie korespondencje, abym był o wszystkich okolicznościach informowany, a potem książę hetman dał mi informacją na piśmie de tenore sequenti:
Pro memoriapismo dla pamięci WMPanu Matuszewicowi, stolnikowi województwa brzeskiego, jadącemu do Wschowy dane.
1-mo. Da fidele testimoniumwierne świadectwo JP. stolnik brzeski o słabości zdrowia mego, która usilnie in votisw życzeniach dysponowane chęci moje ad beatificam visionem Najjaśniejszego Pana praevaluit impossibilitate et metu extremi periculido szczęśliwego ujrzenia Najjaśniejszego Pana przeważyła niemożnością i obawą skrajnego niebezpieczeństwa, zatamowawszy upragniony pośpiech, i te prawdziwe ekskuzy stwierdzi świadectwem, równie i o niesposobność jechania JWJMPana marszałka wielkiego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 515
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Grzegorza Cudotworce, Kajetana, Antoniego Padewskiego, Piotra z Alkantary, Feliksa Kapucyna, Katarzyny, Łucyj, Agnieszki, Apllonii Panien i Męczenniczek SS. kości. Prócz tych, są jeszcze Z. Franciszka Serafickiego, i Z. Klary Panny z sukien, i Z. Franciszka Ksawerego wnętrzności części. Tych wszystkich Relikwii jest prawdziwe świadectwo Najprzewielebniejszych Alderana Cybo Z: Kolegium Dziekana, i Franciszka Barberyna Z. Rzymskiego Kościoła Kardynałów powagą stwierdzone. Oprócz tych są znaczne Relikwie innych SS. jakoto Z. Stanisława M. Biskupa Krakowskiego, Z. Stanisława Kostki, Z, Rozalii P. i ząb Z. Jędrzeja Apostoła. Nadto Relikwie duże SS. z
Grzegorza Cudotworce, Kaietana, Antoniego Padewskiego, Piotra z Alkantary, Felixa Kapucyna, Katarzyny, Łucyi, Agnieszki, Appllonii Panien y Męczenniczek SS. kości. Procz tych, są ieszcze S. Franciszka Serafickiego, y S. Klary Panny z sukien, y S. Franciszka Xawerego wnętrzności części. Tych wszystkich Relikwii iest prawdziwe swiadectwo Nayprzewielebnieyszych Alderana Cybo S: Kollegium Dziekana, y Franciszka Barberina S. Rzymskiego Kościoła Kardynałów powagą ztwierdzone. Oprocz tych są znaczne Relikwie innych SS. iakoto S. Stanisława M. Biskupa Krakowskiego, S. Stanisława Kostki, S, Rozalii P. y ząb S. Iędrzeia Apostoła. Nadto Relikwie duże SS. z
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 100
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
: Córki te/ córki są moje: i Synowie ci/ są Synowie moi: i dobytek ten. dobytek mój: i wszystko co widzisz/ moje jest. A tym córkam moim cóż dziś uczynię/ albo synom ich/ które zrodziły? 44. Podźże tedy/ a uczyńmy przymierze ja i ty/ a będzie świadectwo miedzy mną i miedzy tobą. 45. I wziął Jakub kamień postawił go na znak: 46. I rzekł Jakub braci swej/ Nazbieraicie kamienia: którzy nanosili kamienia/ i uczynili kupę/ i jedli tam na onej kupie. 47. I nazwał ją Laban Jegar Sahaduta/ a Jakub ją nazwał Saled. 48
: Corki te/ corki są moje: y Synowie ći/ są Synowie moji: y dobytek ten. dobytek moj: y wszystko co widźisz/ moje jest. A tym corkam mojim coż dźiś uczynię/ álbo synom ich/ ktore zrodźiły? 44. Podźże tedy/ á uczyńmy przymierze ja y ty/ á będźie świádectwo miedzy mną y miedzy tobą. 45. Y wźiął Iákob kámien postáwił go ná znák: 46. Y rzekł Iákob bráći swey/ Názbieraićie kámienia: ktorzy nánośili kámienia/ y uczynili kupę/ y jedli tám ná oney kupie. 47. Y názwał ją Lábán Iegár Sáhádutá/ á Iákob ją názwał Sáled. 48
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 33
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ i jeszcze wyrywa; w którym nadzieję mamy/ iż i na potym wyrwie. 11. Zwłaszcza gdy się też i wy pomożecie modlić za nami/ aby za ten dar/ który przez wiele osób nam jest pokazany były też od wielu osób dzięki czynione za nas. 12. Abowiem toć jest chluba nasza/ świadectwo sumnienia naszego/ żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej/ nie w cielesnej mądrości/ ale w łasce Bożej na świecie obcowali/ a nawięcej między wami. 13. Abowiem nic inszego wam nie piszemy/ tylko to co czytacie/ albo też poznawacie. A spodziewam się iż też aż do końca poznacie. 14.
/ y jeszcże wyrywá; w ktorym nádźieję mamy/ iż y ná potym wyrwie. 11. Zwłaszcżá gdy śię też y wy pomożećie modlić zá námi/ áby zá ten dar/ ktory przez wiele osob nam jest pokazány były też od wielu osob dźięki cżynione zá nas. 12. Abowiem toć jest chlubá nászá/ świádectwo sumnienia nászego/ żesmy w prostoćie y w szcżerośći Bożey/ nie w ćielesney mądrośći/ ále w łásce Bożey ná świećie obcowáli/ á nawięcey między wámi. 13. Abowiem nic inszego wam nie piszemy/ tylko to co cżytaćie/ álbo też poznáwaćie. A spodźiewam śię iż też áż do końcá poznaćie. 14.
Skrót tekstu: BG_2Kor
Strona: 191
Tytuł:
Biblia Gdańska, Drugi list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
