, ale Turcy o Pokój prosili i otrzymali, uczyniwszy sprawiedliwość z Baszy ważącego się, niby bez konsensu Porty zaczepiać granice Polskie. Roku 1635. na Sejmie ekspedycja przeciw Szwedom deklarowana po skończonych 6. lat, i Ossoliński do Rzymu Posłem wysłany, gdzie wyrobił Bullę od Urbana VIII. względem kompozyty o Dziesięciny uspokajając zakłócenie Stanu Świeckiego z Duchownym. Po Sejmie zaraz Król do Torunia, a Koniecpolski pod Malbork przeciw Szwedom z Wojskiem poszedł, ale Posłowie Francuski, Angielski, i Holenderski Pokój do 16. lat ułożyli, Malbork, Elbląg, Brunsberg, Pilawę i wszystkie Miasta Pruskie Szwedzi oddali Rzeczipospolitej, Inflanty zaś do dalszej decyzyj zostawione. Po Pokoju Król
, ale Turcy o Pokóy prośili i otrzymali, uczyniwszy sprawiedliwość z Baszy ważącego śię, niby bez konsensu Porty zaczepiać granice Polskie. Roku 1635. na Seymie expedycya przećiw Szwedom deklarowana po skończonych 6. lat, i Ossoliński do Rzymu Posłem wysłany, gdźie wyrobił Bullę od Urbana VIII. względem kompozyty o Dźieśięćiny uspokajając zakłócenie Stanu Swieckiego z Duchownym. Po Seymie zaraz Król do Torunia, á Koniecpolski pod Malborg przećiw Szwedom z Woyskiem poszedł, ale Posłowie Francuski, Angielski, i Holenderski Pokóy do 16. lat ułożyli, Malborg, Elbląg, Brunsberg, Pilawę i wszystkie Miasta Pruskie Szwedźi oddali Rzecźypospolitey, Inflanty zaś do dalszey decyzyi zostawione. Po Pokoju Król
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 85
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Rycerskiego. Więc po opisaniu Królewskiego Stanu, i Rządu, przystępuję do Senatorskiego. Senatorów Polskich powaga jest pierwsza po Królu i dożywotnia. W Krzesłach przy Królu swoje decyzje daje, dla tym wygodniejszej, i spokojniejszej deliberacyj i Rady dania Ojczyźnie. Senat jest z dwóch Stanów złożony: z Duchownego Arcybiskupów i Biskupów, i z Świeckiego Wojewodów, i Kasztelanów. Duchowni najpierwszy Rang i miejsce w Senacie trzymają od dawnych czasów, przy którym ich Aleksander Król stwierdził na Sejmie Lubelskim jako wyżej w Historyj namieniłem. Dla tego zaś Rzeczpospolita Duchownych do Senatu i Prymu przyłączyła. 1. dla powagi większej Religii i Błogosławieństwa w Radach wszelakich. 2. dla utrzymania
Rycerskiego. Więc po opisaniu Królewskiego Stanu, i Rządu, przystępuję do Senatorskiego. Senatorów Polskich powaga jest pierwsza po Królu i dożywotnia. W Krzesłach przy Królu swoje decyzye daje, dla tym wygodnieyszey, i spokoynieyszey deliberacyi i Rady dania Oyczyznie. Senat jest z dwóch Stanów złożony: z Duchownego Arcybiskupów i Biskupów, i z Swieckiego Wojewodów, i Kasztelanów. Duchowni naypierwszy Rang i mieysce w Senaćie trzymają od dawnych czasów, przy którym ich Alexander Król stwierdźił na Seymie Lubelskim jako wyżey w Historyi namieniłem. Dla tego zaś Rzeczpospolita Duchownych do Senatu i Prymu przyłączyła. 1. dla powagi większey Religii i Błogosławieństwa w Radach wszelakich. 2. dla utrzymania
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 158
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
lub Proboszczów osobne także i znaczne Intraty przyłączyli.
Na te znaczne Intraty Opatów zapatrzywszy się Zygmunt I. najpierwej postanowił z Stanami Rzeczypospolitej żeby zawsze Opatami lub Proboszczami Szlachta Polscy z Ojca i Matki byli, a jeżeliby się w Klasztorze nie znalazł Szlachcic, tedy nakazano, żeby z inszego Klasztoru wziąć tejże reguły Profesa lub świeckiego Księdza z kondycją żeby uczynił Profesyą, byle z tejże Diecezyj, i tegoż obrawszy Król go powinien był prezentować Loci Ordynariuszowi, o czym Konstytucja Roku 1530. i 1539. Za Zygmunta Augusta zaś Roku 1550. dołożono w Konstytucyj, że Opaci mający znaczne Intraty, ponieważ ich nie ekspendują na żadne publiczne Ojczyźnie usługi
lub Proboszczów osobne także i znaczne Intraty przyłączyli.
Na te znaczne Intraty Opatów zapatrzywszy śię Zygmunt I. naypierwey postanowił z Stanami Rzeczypospolitey żeby zawsze Opatami lub Proboszczami Szlachta Polscy z Oyca i Matki byli, á jeżeliby śię w Klasztorze nie znalazł Szlachćic, tedy nakazano, żeby z inszego Klasztoru wźiąć teyże reguły Professa lub świeckiego Xiędza z kondycyą żeby uczynił Professyą, byle z teyże Dyecezyi, i tegoż obrawszy Król go powinien był prezentować Loci Ordynaryuszowi, o czym Konstytucya Roku 1530. i 1539. Za Zygmunta Augusta zaś Roku 1550. dołożono w Konstytucyi, że Opaći mający znaczne Intraty, ponieważ ich nie expendują na żadne publiczne Oyczyźnie usługi
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 191
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Liczmyż jedno te ręce, u Mojżesza rąk dwie, u Aarona rąk dwie, więcże wszytkich rąk jest cztery. Ludu Boski, ba w-szczegolności ludu Polski, czterech ci ręku potrzeba abyś z-niewoli wojen Kozackich, Tatarskich, Moskiewskich, Tureckich wyszedł, ręki stanu Królewskiego, ręki Senatu Duchownego, ręki Senatu świeckiego, ręki stanu Rycerskiego. Ad exeundum utraq̃ manus est necessaria, wszytkich tych rąk, tych stanów prace potrzeba, nie będzieli tego, Faraonie pomykaj się na lud. 2. DO MEGO PRZEDŚIĘWŹIĘĆIA tłumaczę co te ręce znaczą; a tłumaczę z-Orygenesa. Mojżesz znaczy wiadomość prawa, albo wiary, Aaron umiejętność ofiarowania, do wyścia
Liczmyż iedno te ręce, v Moyzeszá rąk dwie, v Aároná rąk dwie, więcże wszytkich rąk iest cztery. Ludu Boski, bá w-szczegolnośći ludu Polski, czterech ći ręku potrzebá ábyś z-niewoli woien Kozáckich, Tátárskich, Moskiewskich, Tureckich wyszedł, ręki stanu Krolewskiego, ręki Senatu Duchownego, ręki Senatu świeckiego, ręki stanu Rycerskiego. Ad exeundum utraq̃ manus est necessaria, wszytkich tych rąk, tych stanow prace potrzeba, nie będźieli tego, Fáráonie pomykay się ná lud. 2. DO MEGO PRZEDŚIĘWŹIĘĆIA tłumáczę co te ręce znáczą; á tłumáczę z-Origenesá. Moyzesz znáczy wiádomość práwá, álbo wiáry, Aáron vmieiętność ofiárowánia, do wyśćia
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 47
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
aby do skarbu Rzpltej, to jest, do Rawy aby dawane były, o co forum na trybunale inter causas officii, a saeculares sądzić mają; sub poena dupla skazano być ma cum executione, a rewizory do dóbr duchownych tak duchowni, jako i świeccy, z sejmu zaraz wysłani być mają.
Z strony zaś stanu świeckiego jest prawo, iż wojewodą, kasztelanem, starostą sądowym być nie może, jedno w onym województwie albo powiecie osiadły. Widzimy siła ludzi mało godnych na takie miejsca wstępujących nie dla czego innego, jedno, aby w sprawach Rzpltej nie wiedząc i nie chcąc wiedzieć, tylko tytuł mając, jedni doma siedzieli, drudzy, choć
aby do skarbu Rzpltej, to jest, do Rawy aby dawane były, o co forum na trybunale inter causas officii, a saeculares sądzić mają; sub poena dupla skazano być ma cum executione, a rewizory do dóbr duchownych tak duchowni, jako i świeccy, z sejmu zaraz wysłani być mają.
Z strony zaś stanu świeckiego jest prawo, iż wojewodą, kasztelanem, starostą sądowym być nie może, jedno w onym województwie albo powiecie osiadły. Widzimy siła ludzi mało godnych na takie miejsca wstępujących nie dla czego innego, jedno, aby w sprawach Rzpltej nie wiedząc i nie chcąc wiedzieć, tylko tytuł mając, jedni doma siedzieli, drudzy, choć
Skrót tekstu: PrzestSposCz_II
Strona: 463
Tytuł:
Przestroga i sposób na czasy przyszłe naprawy Rzpltej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
zwierzchność najwyższego kapłana w rzeczach osób się dotykających. Tak było od wieków, a nie gwałciły się tym prawa i owszem zostawały w całości swej i teraz nie gwałcą i owszem, gdyby co przeciw temu było wnoszono, wielką barzo nie urazę, ale bezprawie barzo cierpiećby musieli, które jako król IMć pierwej, niż inne świeckiego stanu prawa, poprzysiągł, tak nie wątpiemy, że z pobożności swej zachowywać będzie i WM. M. PP. i Bracia, gdy dobrze do pobożnego serca to przypuścicie i w miłości chrześcijańskiej to uważać będziecie, nie wątpiemy, że takowej nowości nie będziecie chcieli przypuszczać. Trwała i trwa z łaski Bożej dosyć długo Polska
zwierzchność najwyższego kapłana w rzeczach osób się dotykających. Tak było od wieków, a nie gwałciły się tym prawa i owszem zostawały w całości swej i teraz nie gwałcą i owszem, gdyby co przeciw temu było wnoszono, wielgą barzo nie urazę, ale bezprawie barzo cierpiećby musieli, które jako król JMć pierwej, niż inne świeckiego stanu prawa, poprzysiągł, tak nie wątpiemy, że z pobożności swej zachowywać będzie i WM. MM. PP. i Bracia, gdy dobrze do pobożnego serca to przypuścicie i w miłości chrześciańskiej to uważać będziecie, nie wątpiemy, że takowej nowości nie będziecie chcieli przypuszczać. Trwała i trwa z łaski Bożej dosyć długo Polska
Skrót tekstu: RespDuchCzII
Strona: 236
Tytuł:
Respons od Duchowieństwa, na piśmie podany z strony konfederacji
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
jako świadczy Oculatus Testis Petrus a Valle. Od których ruin uszedłszy dzień drogi, Nowe Mia- o Rzeczypospolitej, którą zdobią Miasta
sto Babilon, na pięknej miejsca pozycyj stoi ex ruderibus Starego Babilonu erygowane, wielkością Bononii, nazwiskiem BAGADAT, od piękności Ogrodów uformowanym, którego Fundatorem być twierdzą Almansora Abfigiafar dwudziestego trzeciego Kalifę, alias Rządce Świeckiego i Du chownego razem.
Jeszcze Starożytny Babilon pysznił się Hortis Pensilibus, tojest OGRODAMI, niby na powietrzu wiszącemi, na polach równych Babilońskich od Semiramidy Królowy bogatej, próżnej i dowcipnej zinwentowane i fundowane. Była to wielka i dziwna Machina w kwadrat wymurowana o trzech Kolumn kondygnacjach, każda Kwadratura, albo strona Struktury była długa na
iako swiadczy Oculatus Testis Petrus à Valle. Od ktorych ruin uszedłszy dzień drogi, Nowe Mia- o Rzeczypospolitey, którą zdobią Miasta
sto Babylon, ná piękney mieysca pozycyi stoi ex ruderibus Starego Babylonu erygowane, wielkością Bononii, nazwiskiem BAGADAT, od piękności Ogrodow uformowanym, ktorego Fundatorem bydź twierdzą Almansora Abphigiafar dwudziestego trzeciego Kalifę, alias Rządce Swieckiego y Du chownego razem.
Ieszcze Starożytny Babylon pysznił się Hortis Pensilibus, toiest OGRODAMI, niby na powietrzu wiszącemi, na polach rownych Babylońskich od Semiramidy Krolowy bogatey, prożney y dowcipney zinwentowane y fundowane. Była to wielka y dziwna Machina w kwadrat wymurowana o trzech Kolumn kontygnacyach, każda Kwadratura, albo strona Struktury była długa na
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 413
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
wojewody lubelskiego. Jużem wyżej wyraził o zwadzie i pojedynku tego pana z Poniatowskim, podkomorzym koronnym. Już się nieco ta zawziętość uspakajała, ale zły człowiek Roztkowski, mający wprawdzie talenta, ale na złe ich używający, który był najprzód regentem grodzkim żydaczewskim, tandem za złe postępki swoje księdzem klerykiem został, potem znowu do świeckiego stroju wrócił się. Ten tedy, chcąc podchlebić książętom Czartoryskim, napisał skrypt i do druku podał, wychwalając podkomorzego koronnego w opisaniu przeszłego pojedynku, a ujmując wojewodzie lubelskiemu.
Te tedy opisanie obruszyło barzo wojewodę lubelskiego, że najprzód Poniatowskiego, naówczas wojewodę mazowieckiego, teraźniejszego kasztelana krakowskiego, ostrym barzo na pojedynek wyzywał listem, który
wojewody lubelskiego. Jużem wyżej wyraził o zwadzie i pojedynku tego pana z Poniatowskim, podkomorzym koronnym. Już się nieco ta zawziętość uspakajała, ale zły człowiek Rostkowski, mający wprawdzie talenta, ale na złe ich używający, który był najprzód regentem grodzkim żydaczewskim, tandem za złe postępki swoje księdzem klerykiem został, potem znowu do świeckiego stroju wrócił się. Ten tedy, chcąc podchlebić książętom Czartoryskim, napisał skrypt i do druku podał, wychwalając podkomorzego koronnego w opisaniu przeszłego pojedynku, a ujmując wojewodzie lubelskiemu.
Te tedy opisanie obruszyło barzo wojewodę lubelskiego, że najprzód Poniatowskiego, naówczas wojewodę mazowieckiego, teraźniejszego kasztelana krakowskiego, ostrym barzo na pojedynek wyzywał listem, który
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 220
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
/ i tu go dokończę/ Nie wynidę z tej łaźnie dziś/ choć żywot skończę. Sabbata sancta colo, de stercore surgere nolo.
Gospodarz zaniechał go tam w Sabat. Rozgłosiła się ta sprawa po wszytkim mieście/ iż Żyd tak ściśle swój Sabat w onym zmrodzie odprawował i święcił: tak aż doszło urzędu Duchownego i Świeckiego/ który zakazał/ aby Żyd/ który Sabat swój tak gorącym nabożeństwem w plugawstwie odprawował: aby też i Chrześcijańską Niedzielę tamże w onej chędogiej rezydenciej/ którą sobie w swój Sabat upodobał/ święcił. I do tego przyszło/ gdy Sabat minął/ wołał Żyd Salomon/ aby go wyratowano/ lecz gospodarz nie dopuścił/ opowiadając
/ y tu go dokońcżę/ Nie wynidę z tey łáźnie dźiś/ choć żywot skończę. Sabbata sancta colo, de stercore surgere nolo.
Gospodarz zániechał go tám w Sábát. Rozgłośiłá się tá spráwá po wszytkim mieśćie/ iż Zyd ták śćiśle swoy Sábát w onym zmrodźie odpráwował y święćił: ták áż doszło vrzędu Duchownego y Swieckiego/ ktory zákazał/ áby Zyd/ ktory Sábbát swoy tak gorącym nabożeństwem w plugáwstwie odpráwował: áby też y Chrześciáńską Niedźielę támże w oney chędogiey residenciey/ ktorą sobie w swoy Sábbát vpodobał/ święćił. Y do tego przyszło/ gdy Sábbát minął/ wołał Zyd Sálomon/ áby go wyrátowano/ lecż gospodarz nie dopuśćił/ opowiádáiąc
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 32
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
i żywotem swoim ku potępieniu pobudzają i ciągną. A tacy sa naprzykład źli Biskupi/ kapłani/ Zakonnicy/ Kaznodzieje/ Spowiednicy/ Plebani/ tudzież PP. rozmaici/ urzędnicy/ gospodarze etc. O Jezu ukrzyżowany zmiłuj się nad nimi i nad nami. Siódma boleść CHRYstusa Zbawiciela naszego z strony potępienia tak wielu ludzi stanu świeckiego i duchownego. Jeśli bowiem jeden Judasz tak zastrasował i utrapił serce nasłodsze CHrystusa JEzusa jako świadczy Jana. Co rozumiemy jako barziej męczyło toż serce przenasłodsze CHRyst. I. tak wielu/ słowem mówiąc bez liczby potępienie/ którzy miasto tego coby mieli na wieki wychwalać i błogosławić tak wielkiego dobrodzieja swego/ na wieki ach ach
y żywotem swoim ku potępieniu pobudzáią y ćiągną. A tácy sa naprzykłád źli Biskupi/ kápłáni/ Zakonnicy/ Káznodźieie/ Spowiednicy/ Plebáni/ tudźiesz PP. rozmaići/ vrzędnicy/ gospodarze etc. O JEZV vkrzyżowány zmiłuy się nad nimi y nád námi. Siodma boleść CHRYstusa Zbawićiela naszego z strony potępienia tak wielu ludźi stanu świeckiego y duchownego. Jesli bowiem ieden Iudasz tak zastrásował y vtrápił serce nasłodsze CHrystusá IEzusá iáko świadczy Iáná. Co rozumiemy iáko bárźiey męczyło toż serce przenasłodsze CHRyst. I. ták wielu/ słowem mowiąc bez liczby potępienie/ ktorzy miasto tego coby mieli ná wieki wychwáláć y błogosłáwić ták wielkiego dobrodźieiá swego/ ná wieki ách ách
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 162
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
