tam, gdzie nas spólnie, łono Powszechnego nam Ojca Abrahama przyjmie, Co się wewnątrz w tym sercu zamyka, otworzy Bóg na oko. idźcie już z mężnym na śmierć duchem; Niech was w takim umysłu statku śmierć zastanie, W jakim was na nie Ojciec skazuje. za wami I ja w krótce pospieszę, strawiony żalami. Jeźli zaś choć iskierka miłości w was góre, Na tę ja was zaklinam: o! dzieci kochane! Nie sędziemu, który wam tak głęboką ranę W sercu zadał, lecz Ojcu wybaczcie. JO: Co mówisz Królu? alboż ci wdzęczność nie jednę mieć mamy, Czy nam życie jak Ojciec dajesz: czy
tám, gdzie nas spólnie, łono Powszechnego nam Oycá Abráhámá przyimie, Co się wewnątrz w tym sercu zámyka, otworzy Bóg ná oko. idzcie iuż z mężnym ná śmierć duchem; Niech was w tákim umysłu státku śmierć zástánie, W iákim was ná nie Oyciec zkázuie. zá wámi I ia w krótce pospieszę, strawiony żalámi. Jeźli záś choć iskierká miłości w was gore, Ná tę ia was záklinam: o! dzieci kocháne! Nie sędziemu, który wam ták głęboką ránę W sercu zádał, lécz Oycu wybaczcie. JO: Co mówisz Królu? álboż ci wdzęczność nie iednę mieć mamy, Czy nam życie iák Oyciec dáiesz: czy
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 65
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
nas wszystkich, i jako szykiem następujące wojska depcą, tretują utrapione głowy, a zatym spólny żal panuje w sercach, powszechny frasunek napełnia myśli, publiczna żałoba płacz i narzekanie wszędy rozlega się, tak dalece, że już nie tylko dla potrzeby, i należytości płaczemy, lecz nawet dla chluby jakiejści, nazbyt się okazujemy z żalami wymyślnemi nadstawując się zbytniemi, aż nad miarę lamentami. A to dla tego, żeby w nas widziano wielką miłość ku Ojczyźnie, politowanie, i że cudzych szkód, jako własnych żałujemy prawdziwie. Gdy się jednak bliżej przypatrzemy tym afektom, znajdziemy w nich nieszczerość. (bo dla chluby tylko zamiłowanie w Ojczyźnie) potym białogłowom
nas wszystkich, i iako szykiem następuiące woyska depcą, tretuią utrapione głowy, á zatym spólny żal panuie w sercach, powszechny frasunek napełnia myśli, publiczna żałoba płacz i narzekanie wszędy rozlega się, tak dalece, że iuż nie tylko dla potrzeby, i należytości płaczemy, lecz nawet dla chluby iakieyści, nazbyt się okazuiemy z żalami wymyślnemi nadstawuiąc się zbytniemi, aż nad miarę lamentami. A to dla tego, żeby w nas widziano wielką miłość ku Oyczyznie, politowanie, i że cudzych szkód, iako własnych żałuiemy prawdziwie. Gdy się iednak bliżey przypatrzemy tym affektom, znaydziemy w nich nieszczerość. (bo dla chluby tylko zamiłowanie w Oyczyznie) potym białogłowom
Skrót tekstu: KryszStat
Strona: 29
Tytuł:
Stateczność umysłu
Autor:
Andrzej Kazimierz Kryszpin Kirszensztein
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
brała, Dla tej Której już nie mam z tej co mi została, ELVIRA Racz się uspokoić! KsYMENA ach! jakoż twojej rady Trudno zażyć, podczas tak śmiertelnej zawady; Jakoż się uspokoić i wyniść z tej męki, Kiedy mi tak Ojca żal, jak i winnej ręki! I co za nadzieja w tym z żalami przymierzu, Gdy czyniąc o mord prawem, kocham się w morderzu ELVIRA Kochasz w nim? a on Ojcać własnego morduje. KsYMENA Małom rzekła, że kocham, cale mi panuje, Miłość gniewy me tłumi; i bierze im siły; Ten co mi winny, tenże sercu memu miły, I czuję, choć
bráła, Dla tey Ktorey iuż nie mąm z tey co mi zostáła, ELVIRA Racz się uspokoić! XYMENA ách! iákoż twoiey rády Trudno záżyć, podczás tak smiertelney záwády; Iákoż się uspokoić y wyniść z tey męki, Kiedy mi ták Oycá żal, iák i winney ręki! Y co zá nádzieia w tym z żalámi przymierzu, Gdy czyniąc o mord práwem, kocham się w morderzu ELVIRA Kochasz w nim? á on Oycáć własnego morduie. XYMENA Máłom rzekła, że kocham, cále mi pánuie, Miłość gniewy me tłumi; y bierze im siły; Ten co mi winny, tenże sercu memu miły, Y czuię, choć
Skrót tekstu: CorMorszACyd
Strona: 147
Tytuł:
Cyd
Autor:
Pierre Corneille
Tłumacz:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
Supraśl
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
/ i więtszym się Zjawił I poczesny pawagą pańską nastał prawą/ tegoż ojciec wszechmocny/ między czczą kurzawą/ wozem czworojarzemnym wemknął porwanego/ Między prześliczne gwiazdy nieba wysokiego. Atlas ciężar porozmiał. Toli nie zaniechał Jadów Ewryściej; z Ojca na potomki jechał. A długiemiArgolska Alkmena troskami Streszkana/ kędyby się z babskiemi żalami Złożyła? światu znaczny/ komuby prawiła Trud synowski/ i swój ból? Jole nabyła. W serce i w stan małżeński/ Herkula powodem/ Wziął był Hylus/ i zacnym opatrzył ją płodem; Gdy jej rzekła Alkmena: niech przynamniej tobie Bóg sprzyja/ ni cię długo łeskce/ gdy na dobie Krzyczeć będziesz na
/ y więtszym się ziáwił Y poczesny pawagą pańską nástał práwą/ tegoż oyćiec wszechmocny/ między czczą kurzáwą/ wozem czworoiárzemnym wemknął porwánego/ Między prześliczne gwiazdy niebá wysokiego. Atlás ćiężar porozmiał. Toli nie zániechał Iádow Ewrysciey; z Oycá ná potomki iechał. A długięmiArgolska Alkmęná troskámi Streszkana/ kędyby się z babskiemi żalámi Złożyłá? świátu znáczny/ komuby práwiłá Trud synowski/ y swoy bol? Iole nábyłá. W serce y w stan małżenski/ Herkulá powodem̃/ Wźiął był Hylus/ y zacnym opátrzył ią płodem; Gdy iey rzekłá Alkmená: niech przynamniey tobie Bog sprzyia/ ni ćię długo łeskce/ gdy ná dobie Krzyczeć będźiesz ná
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 226
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
