i w grobie Nie zapamięta zimnym o tobie. JEDENASTY: LUBOMIR
Niebieskie oko, klejnocie jedyny, Lampo gorąca wyniosłej krainy, Ojcze gwiazd jasnych! Ty skoro świt mglisty Poczniesz rozpalać kaganiec ognisty, Natychmiast z łoża ramiona perłowe Podniosłszy, oczy szczyro szafirowe Na świat obracasz; a potem, gdy z góry Poczniesz rozpuszczać żarzyste kędziory,
Odległej ziemi zdarszy nocną larwę, Dajesz glans dzienny i pozorną barwę. Przez ciebie drzewa z listów ogolone Rozpościerają warkocze zielone, Pola odarte biorą na się szaty, Zewsząd upstrzone rozlicznymi kwiaty. Przez ciebie lato nasycone rosy, Gotuje bujne oraczowi kłosy, Jesień, owocem mnogim zbogacona, W frukty i w smaczne obfituje
i w grobie Nie zapamięta zimnym o tobie. JEDENASTY: LUBOMIR
Niebieskie oko, klejnocie jedyny, Lampo gorąca wyniosłej krainy, Ojcze gwiazd jasnych! Ty skoro świt mglisty Poczniesz rozpalać kaganiec ognisty, Natychmiast z łoża ramiona perłowe Podniosłszy, oczy szczyro szafirowe Na świat obracasz; a potem, gdy z gory Poczniesz rozpuszczać żarzyste kędziory,
Odległej ziemi zdarszy nocną larwę, Dajesz glans dzienny i pozorną barwę. Przez ciebie drzewa z listów ogolone Rozpościerają warkocze zielone, Pola odarte biorą na się szaty, Zewsząd upstrzone rozlicznymi kwiaty. Przez ciebie lato nasycone rosy, Gotuje bujne oraczowi kłosy, Jesień, owocem mnogim zbogacona, W frukty i w smaczne obfituje
Skrót tekstu: ZimSRoks
Strona: 69
Tytuł:
Roksolanki
Autor:
Szymon Zimorowic
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwika Ślękowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1983
dym i kurzawa z tego korzenia po domu czyniona/ wypędza. Albo: Wziąć korzenia tego/ Czartowego Lania/ Galbanu/ Czarnuchy/ Jeleniego rogu/ Izopu/ Siarki/ Wiprzyńcowego korzenia po równej części. To wszystko co namielej utłuc/ winnym octem mocnym rozczynić/ a kołaczki/ albo Trociszki porobić/ i po jednemu na żarzyste węgle kładąc/ kurzawę po tych miejscach czyniąc/ gdzieby się takowe bestie przechowywały. (Floren.) Ocet czyni mocny.
Ocet ostry i jadowity czyni/ korzeń tego ziela/ w wino go kładąc/ i na Słońcu go mając. Strętwiałości i martw.
Strętwienie i zmartwienie/ któregokolwiek członka/ albo części ciała/
dym y kurzáwá z tego korzeniá po domu czyniona/ wypądza. Albo: Wźiąć korzeniá tego/ Czartoweg^o^ Lania/ Gálbanu/ Czárnuchy/ Ieleniego rogu/ Izopu/ Siarki/ Wiprzyńcoweg^o^ korzeniá po rowney częśći. To wszystko co namieley vtłuc/ winnym octem mocnym rozczynić/ á kołaczki/ álbo Troćiszki porobić/ y po iednemu ná żarzyste węgle kłádąc/ kurzáwę po tych miejscách czyniąc/ gdźieby sie tákowe bestye przechowywáły. (Floren.) Ocet czyni mocny.
Ocet ostry y iádowity czyni/ korzeń tego źiela/ w wino go kłádąc/ y ná Słońcu go máiąc. Strętwiáłości y martw.
Strętwienie y zmartwienie/ ktoregokolwiek członká/ álbo częśći ćiáłá/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 160
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
że się zda/ jakoby tam od chrobaka i czerwiu jakiego gryzienie było/ leczy/ utłukszy to ziele z octem mocnym a z oliwą co nacieplej/ dwa kroć przez dzień na bolące miejsce przykładając. Niepłodnym.
Białymgłowom oziębłym/ i dla tej oziębłości niepłodnym/ jest lekarstwem osobliwym/ korzeń Górzyszowy/ drobno pokrajany/ na węgle żarzyste kłaść/ i w otwór łona dym przez lijek puszczać. Tak abowiem Macicę rozgrzewa i wychędaża/ z zimnych Slozów/ a do poczęcia i rodzenia dziatek sposobną czyni. Subetu i Spiku.
Od Subetu/ albo spania nad przyrodzenie barzo głębokiego i twardego/ wzbudza/ Korzeń pod nosem trzymając/ albo żywicę jego/ żeby im
że sie zda/ iákoby tám od chrobaká y czerwiu iákiego gryźienie było/ leczy/ vtłukszy to źiele z octem mocnym á z oliwą co naćiepley/ dwá kroć przez dzień ná bolące mieysce przykłádáiąc. Niepłodnym.
Białymgłowom oźiębłym/ y dla tey oźiębłośći niepłodnym/ iest lekárstwem osobliwym/ korzeń Gorzyszowy/ drobno pokráiány/ ná węgle żárzyste kłáść/ y w otwor łoná dym przez liiek pusczáć. Ták ábowiem Máćicę rozgrzewa y wychędaża/ z źimnych Slozow/ á do poczęćia y rodzenia dźiatek sposobną czyni. Subetu y Spiku.
Od Subetu/ álbo spánia nád przyrodzenie bárzo głębokiego y twárdego/ wzbudza/ Korzeń pod nosem trzymáiąc/ álbo żywicę iego/ żeby im
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 197
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
łona uczyniwszy/ wpuścić. Item.
Armoniaku wziąć Panakowego korzenia Soku/ abo Żywice/ zarówno/ z Sokiem korzenia Slazowego/ czopek z tego utoczywszy/ w otwór łona wprawić. Płód martwy wyw:
Toż też Plód martwy z żywota wywodzi. Macicy zaduszonej.
Zaduszeniu Macice/ Armoniak z Ladanem po równej części na węgle żarzyste kładąc/ dym w się brać dobrze. Item.
Przeciwko temuż: Wziąć Amoniaku/ Mastyki po łocie/ Balsamu Indyjskiego z Peru/ Olejku Kosatcu Słowieńskiego/ ile potrzeba każdego z tych/ i czopek utoczyć z tego/ a w łono puścić. Paznogciom chropowatym
Paznogciom chropowatym/ Armoniak z woskiem/ a z Grecką Smołą
łoná vczyniwszy/ wpuśćić. Item.
Armoniaku wźiąć Pánakowego korzeniá Soku/ ábo Zywice/ zárowno/ z Sokiem korzeniá Slazowego/ czopek z tego vtoczywszy/ w otwor łoná wpráwić. Płod martwy wyw:
Toż też Plod martwy z żywotá wywodźi. Máćicy záduszoney.
Záduszeniu Máćice/ Armoniak z Ládanem po rowney częśći ná węgle żárzyste kłádąc/ dym w śię bráć dobrze. Item.
Przećiwko temuż: Wźiąć Ammoniaku/ Mástyki po łoćie/ Bálsamu Indiyskiego z Peru/ Oleyku Kosátcu Słowieńskiego/ ile potrzebá káżdeg^o^ z tych/ y czopek vtoczyć z teg^o^/ á w łono puśćić. Páznogćiom chropowátym
Páznogćiom chropowátym/ Armoniak z woskiem/ á z Grecką Smołą
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 221
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
, do dawnej wracają się czerstwości. Skąd łatwo poznać, jak ta atrakcja, jest im przyrodzona, i potrzebna- Leçon de Fysique Eksperyment: Tom. I. o Podzielności Materyj. Doświadczenia
46. Podział materyj na najdrobniejsze cząstki, jeszcze i z tąd poznać się daje: że bursztyn, lub inne kadzidło, na węgle żarzyste, wrzucone, swoim zapachem obszerne napełnia miejsce. Ze cyprys, którego ludzie w cudzych krajach, na kufry, i skrzynie, zażywać zwykli, i do trzydziestu lat swój zachowuje zapach, i udziela go sukniom, które w takowych kufrach są zamknięte. Ze do pewnych, w Indiach położonych krajów płynący, chociaż jeszcze na
, do dawney wracaią się czerstwości. Zkąd łatwo poznać, iak ta attrakcya, iest im przyrodzona, y potrzebna- Leçon de Physique Experiment: Tom. I. o Podzielności Materyi. Doświadczenia
46. Podział materyi na naydrobnieysze cząstki, ieszcze y z tąd poznać się daie: że bursztyn, lub inne kadzidło, na węgle żarzyste, wrzucone, swoim zapachem obszerne napełnia mieysce. Ze cyprys, którego ludzie w cudzych kraiach, na kufry, y skrzynie, zażywać zwykli, y do trzydziestu lat swoy zachowuie zapach, y udziela go sukniom, które w takowych kufrach są zamknięte. Ze do pewnych, w Indyach położonych kraiow płynący, chociasz ieszcze na
Skrót tekstu: ChróśSFizyka
Strona: 58
Tytuł:
Fizyka doświadczeniami potwierdzona
Autor:
Samuel Chróścikowski
Drukarnia:
Drukarnia Scholarum Piarum J.K.Mci i Rzeczypospolitej
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1764
Data wydania (nie wcześniej niż):
1764
Data wydania (nie później niż):
1764
„Człek złego wychowania podobny wszelkiemu Murowi, na złym gruncie postanowionemu, Bo pewnie upaść musi. Niech go kto chce stroi, Orzech się na okrągłej rzeczy nie ostoi. „A tak lepiej takiego każdego, który złe wychowanie wziął, zabić i wykorzenić dla dalszego złego, niż go chować. Bo ogień zagasić a węgle żarzyste zachować, abo węża zabić a dzieci jego w domu chować, nie mądrego rzecz jest.
„Choćby żywy deszcz z nieba padał na świat wszędzie, Przecię żaden owocu z wierzby jeść nie będzie; A jako z prostej trzciny, cukru brać nie możesz, Tak złemu wychowaniu niczem nie pomożesz.”
Wezer temi słowy rad
„Człek złego wychowania podobny wszelkiemu Murowi, na złym gruncie postanowionemu, Bo pewnie upaść musi. Niech go kto chce stroi, Orzech się na okrągłéj rzeczy nie ostoi. „A tak lepiéj takiego każdego, który złe wychowanie wziął, zabić i wykorzenić dla dalszego złego, niż go chować. Bo ogień zagasić a węgle żarzyste zachować, abo węża zabić a dzieci jego w domu chować, nie mądrego rzecz jest.
„Choćby żywy deszcz z nieba padał na świat wszędzie, Przecię żaden owocu z wierzby jeść nie będzie; A jako z prostéj trzciny, cukru brać nie możesz, Tak złemu wychowaniu niczém nie pomożesz.”
Wezer temi słowy rad
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 22
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
