będzie Pomocy, abo się też na nie nie zdobędzie”. Drugiego dnia matka ich, idąc dla żywności, Napomniała, by były w tejże ostrożności.
Tymczasem ani sam pan, ani przyjaciele Nie wyszli żąć, choć miało stąd być sierpów wiele. Wyszedł znowu gospodarz, chciał widzieć swe żniwo, Aby który z żeńczarzów nie robił leniwo. Gdy nikogo nie zastał, zarazem wyprawił Do powinnych, prosząc ich, by się każdy stawił Na żniwo. Skowronkowie matce powiedzieli, Gdy z pola zprzyleciała, wszystko, co słyszeli. Matka im znowu serca dobrego dodała, Bo się niebezpieczeństwa stąd nie obawiała, Wiedząc, iże się krewni długo więc zbierają
będzie Pomocy, abo się też na nie nie zdobędzie”. Drugiego dnia matka ich, idąc dla żywności, Napomniała, by były w tejże ostrożności.
Tymczasem ani sam pan, ani przyjaciele Nie wyszli żąć, choć miało stąd być sierpów wiele. Wyszedł znowu gospodarz, chciał widzieć swe żniwo, Aby który z żeńczarzów nie robił leniwo. Gdy nikogo nie zastał, zarazem wyprawił Do powinnych, prosząc ich, by się każdy stawił Na żniwo. Skowronkowie matce powiedzieli, Gdy z pola zprzyleciała, wszystko, co słyszeli. Matka im znowu serca dobrego dodała, Bo się niebezpieczeństwa stąd nie obawiała, Wiedząc, iże się krewni długo więc zbierają
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 91
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897