za Stefanem z Zofiją zszedł Jerzy, Że mnie ze wszytkich pociech świeckich śmierć wypierzy, Nieszczęśliwego domu opłakując pustkę, Wszytkie świeckie pociechy radzę brać przez chustkę. Lecz jakożkolwiek bierze, nikt się nie ustrzeże, Każda ma bólu, żalu i bojaźni jeże. 459 (P). MIARĄ KOCIE, CHODZI O CIĘ ZBYTKI
Przyszedł żebrzący chleba, który tak rok szumiał, Bo go w lamie pamiętam; niezmierniem się zdumiał: „Gdybyś był — rzekę — zadek habą, bywszy młodem, Odziewał, nie morzyłbyś go na starość głodem.” Niechże sobie wspomina i tym się dziś pasie, Kiedy mu głód dokuczy, że chodził
za Stefanem z Zofiją zszedł Jerzy, Że mnie ze wszytkich pociech świeckich śmierć wypierzy, Nieszczęśliwego domu opłakując pustkę, Wszytkie świeckie pociechy radzę brać przez chustkę. Lecz jakożkolwiek bierze, nikt się nie ustrzeże, Każda ma bólu, żalu i bojaźni jeże. 459 (P). MIARĄ KOCIE, CHODZI O CIĘ ZBYTKI
Przyszedł żebrzący chleba, który tak rok szumiał, Bo go w lamie pamiętam; niezmierniem się zdumiał: „Gdybyś był — rzekę — zadek habą, bywszy młodem, Odziewał, nie morzyłbyś go na starość głodem.” Niechże sobie wspomina i tym się dziś pasie, Kiedy mu głód dokuczy, że chodził
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 458
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
. Drogi doskonałości Chrześć: Ćwiczenie 36. Uczynisz z-siebie całopalenie Panu Jezusowi.
PUNKT 1. NIeugaszone miłości morze JEzu mój/ w-którym jako ryby pływają/ a jako węgle gorają i pałają Serafinowie/ i wszyscy inni miłujący ciebie Anielscy i ludzcy duchowie/ owo ja też wąglik jeden ognia twojego/ z-ciebie morza ognistego/ pragnący i żebrzący/ wrzucić się w-przepaść twoję pragnę/ jakiegożkolwiek między rozpalonymi i żarzystymi miłośników twoich sercami/ miejsce znaleźć usiłuję.
2. Ognisty JEzu/ nie żałuj proszę/ kropelce tej stworzenia twego/ to jest/ istocie mojej/ placu i miejsca w-przepaściach twoich/ ale mi raczej ukazawszy miejsce u siebie/ udziel mi
. Drogi doskonáłośći Chrżeść: Cwiczenie 36. Vczynisz z-śiebie cáłopalenie Pánu Iezusowi.
PUNKT 1. NIeugászone miłośći morze IEzu moy/ w-ktorym iáko ryby pływáią/ á iáko węgle goráią i pałáią Seráfinowie/ i wszyscy inni miłuiący ćiebie Anielscy i ludzcy duchowie/ owo ia też wąglik ieden ogniá twoiego/ z-ćiebie morzá ognistego/ prágnący i żebrzący/ wrzućić się w-przepáść twoię prágnę/ iákiegożkolwiek między rospalonymi i żárzystymi miłośnikow twoich sercámi/ mieysce ználeść vśiłuię.
2. Ognisty IEzu/ nie żáłuy proszę/ kropelce tey stworzenia twego/ to iest/ istoćie moiey/ plácu i mieyscá w-przepáśćiách twoich/ ále mi raczey vkazawszy mieysce v śiebie/ vdźiel mi
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 268
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
