w Niebie żyją; do łaski przyjęci Za prośbą tychże Świętych, o których spisana. Ta Książka za pomocą jest Chrystusa Pana, Którego Część, i Chwała, i Państwo społeczne Z Ojcem, i z Duchem Świętym trwa na wieki wieczne. AMEN. ZAMKNIENIE.
FRonton miał taką szatę, której niezdołała Swym hartownym żelezcem żadna przebić strzała. Dałby Bóg, aby i ta odemnie zrobiona Królewiczowi szata nie była rażona Zawisnych ust strzeliskiem; lecz że tych jest siła Teraz, ten Rytm ma Klio tym będzie głosiła: Niech Pfyllom Ofiuchus da swe wyssać jady: Niech tam Zuwiec swe uśpi, gdzie Zoil, owady. Łaskawy zaś Czytelnik
w Niebie żyią; do łáski przyięći Zá prośbą tychże Swiętych, o ktorych spisána. Tá Kśiąszká zá pomocą iest Chrystusá Paná, Ktorego Część, y Chwałá, y Páństwo społeczne Z Oycem, y z Duchem Swiętym trwa ná wieki wieczne. AMEN. ZAMKNIENIE.
FRonton miał táką szâtę, ktorey niezdołáłá Swym hártownym źelezcem żadna przebić strzáłá. Dałby Bog, áby y tá odemnie zrobiona Krolewicowi szátá nie byłá ráżona Zawisnych vst strzeliskiem; lecz że tych iest śiłá Teraz, ten Rythm ma Klio tym będźie głośiłá: Niech Pfyllom Ophiuchus da swe wyssać iády: Niech tám Zuwiec swe vśpi, gdźie Zoil, owády. Łáskáwy záś Czytelnik
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 298
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
ani Paprocki, ani Okolski nie pisał: atoli widziałem nadgrobek jednego z nich z tym herbem i Łukasz Paprocki, Łaski Cudów: jawnie o nich świadczy. Teodor Pleban Staszowski 1666. w swoim Kościele który restaurował z nadgrobkiem marmurowym pochowany.
Daliński herbu Kościesza, ale z tą odmianą, że na tarczy używają Strzały prosto żelezcem do góry, u dołu rozdartej bez krzyża, z jednego jej boku jedna gwiazda, z drugiego druga, nad hełmem z korony takaż strzała, z lewei strony miecz trochę na ukoś końcem do góry, z drugiej strony szabla ostrzem w prawą, końcem do góry. To Kojałów: in Ms. na co przywodzi
áni Paprocki, áni Okolski nie pisał: átoli widziałem nadgrobek iednego z nich z tym herbem y Łukasz Paprocki, Łaski Cudow: iáwnie o nich świadczy. Teodor Pleban Staszowski 1666. w swoim Kościele ktory restaurował z nadgrobkiem marmurowym pochowany.
Daliński herbu Kościesza, ale z tą odmianą, że ná tarczy używaią Strzały prosto żelezcem do gory, u dołu rozdartey bez krzyża, z iednego iey boku iedna gwiazdá, z drugiego druga, nad hełmem z korony takaż strzáła, z lewei strony miecz trochę na ukoś końcem do gory, z drugiey strony szabla ostrzem w prawą, końcem do gory. To Koiałow: in Ms. ná co przywodzi
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 13
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
Sakramenta święte przyjąć, czego sobie przy śmierci najbardziej życzył. Helena Dolecka, była za Konarskim Kasztelanem Kowalskim, Anna za Władysawem Skalawskim. Dołęga Herb.
MA być podkowa biała, do góry barkiem, ni brama wystawiona, krżyż złoty u niej na wierzchu, i srzodku, w posrzodku podkowy strzała biała albo bełt, żelezcem na dół, w polu błękitnym, w hełmie skrzydło sępie, a przez nie strzała z żelezcem Dół
w prawą obrócona, tak o nim piszą, Biel: fol 314. Paproc, Gniazdo fol: 1007 i 1180, O herb: fol. 308. Okol: fol: 150 tom. I. Kojał in
Sákrámentá święte przyiąć, czego sobie przy śmierci naybárdźiey życzył. Helena Dolecka, byłá zá Konárskim Kásztelanem Kowálskim, Anna za Włádysáwem Skáláwskim. Dołęga Herb.
MA bydź podkowa biała, do gory bárkiem, ni brama wystáwiona, krżyż złoty u niey ná wierzchu, y srzodku, w posrzodku podkowy strzałá biała albo bełt, żelezcem ná doł, w polu błękitnym, w hełmie skrzydło sępie, á przez nie strzała z żelezcem Doł
w prawą obrocona, ták o nim piszą, Biel: fol 314. Paproc, Gniazdo fol: 1007 y 1180, O herb: fol. 308. Okol: fol: 150 tom. I. Koiał in
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 48
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
Kowalskim, Anna za Władysawem Skalawskim. Dołęga Herb.
MA być podkowa biała, do góry barkiem, ni brama wystawiona, krżyż złoty u niej na wierzchu, i srzodku, w posrzodku podkowy strzała biała albo bełt, żelezcem na dół, w polu błękitnym, w hełmie skrzydło sępie, a przez nie strzała z żelezcem Dół
w prawą obrócona, tak o nim piszą, Biel: fol 314. Paproc, Gniazdo fol: 1007 i 1180, O herb: fol. 308. Okol: fol: 150 tom. I. Kojał in Mf. Ciż zgodnie autorowie twierdzą, że się w Polsce urodził: bo gdy Bolesław Krzywousty
Kowálskim, Anna za Włádysáwem Skáláwskim. Dołęga Herb.
MA bydź podkowa biała, do gory bárkiem, ni brama wystáwiona, krżyż złoty u niey ná wierzchu, y srzodku, w posrzodku podkowy strzałá biała albo bełt, żelezcem ná doł, w polu błękitnym, w hełmie skrzydło sępie, á przez nie strzała z żelezcem Doł
w prawą obrocona, ták o nim piszą, Biel: fol 314. Paproc, Gniazdo fol: 1007 y 1180, O herb: fol. 308. Okol: fol: 150 tom. I. Koiał in Mf. Ciż zgodnie autorowie twierdzą, że się w Polszcze urodźił: bo gdy Bolesław Krzywousty
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 48
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
była za Węglińskim. Jan Miecznik Chełmski, którego syn w Zakonie naszym świątobliwe życie przepędził, zapisał Kolegio Lubelskiemu 1678 trzydzieści tysięcy. Drobysz Herb.
JEst litera h zwyczajna, character aspirationis, czyli też do niej coś podobnego, być może że znak, którym Astronomowie Saturna zwykli wyrażać, przez wierzch jej strzała w prawą tarczy żelezcem przechodzi, dwie gwiazdy koło niej, jedna na prawym boku tarczy, w gorze równo z żelezcem strzały, druga na lewym boku na dole: nad hełmem trzy pióra strusie Tegom herbu nigdzie w żadnym autorze nie czytał, tylkom go odryssowany widział na konkluzjach Wileńskich przypisanych 1679, Drobyszowi Deputatowi na Trybunał Litewski. Drobysz Jan
była za Węglińskim. Jan Miecznik Chełmski, ktorego syn w Zakonie nászym świątobliwe życie przepędził, zapisał Collegio Lubelskiemu 1678 trzydzieści tysięcy. Drobysz Herb.
JEst litera h zwyczayna, character aspirationis, czyli też do niey coś podobnego, bydź może że znák, ktorym Astronomowie Saturna zwykli wyrażać, przez wierzch iey strzałá w prawą tarczy żelezcem przechodzi, dwie gwiazdy koło niey, iedna ná práwym boku tarczy, w gorze rowno z żelezcem strzały, druga ná lewym boku na dole: nád hełmem trzy piorá strusie Tegom herbu nigdzie w żadnym autorze nie czytał, tylkom go odryssowány widział ná konkluzyách Wileńskich przypisanych 1679, Drobyszowi Deputatowi ná Trybunał Litewski. Drobysz Jan
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 79
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
Kolegio Lubelskiemu 1678 trzydzieści tysięcy. Drobysz Herb.
JEst litera h zwyczajna, character aspirationis, czyli też do niej coś podobnego, być może że znak, którym Astronomowie Saturna zwykli wyrażać, przez wierzch jej strzała w prawą tarczy żelezcem przechodzi, dwie gwiazdy koło niej, jedna na prawym boku tarczy, w gorze równo z żelezcem strzały, druga na lewym boku na dole: nad hełmem trzy pióra strusie Tegom herbu nigdzie w żadnym autorze nie czytał, tylkom go odryssowany widział na konkluzjach Wileńskich przypisanych 1679, Drobyszowi Deputatowi na Trybunał Litewski. Drobysz Jan Podczaszy Smoleński Sekretarz Królewski, 1632 podpisał elekcją Władysława IV. Niewiem czy nie tu do tych
Collegio Lubelskiemu 1678 trzydzieści tysięcy. Drobysz Herb.
JEst litera h zwyczayna, character aspirationis, czyli też do niey coś podobnego, bydź może że znák, ktorym Astronomowie Saturna zwykli wyrażać, przez wierzch iey strzałá w prawą tarczy żelezcem przechodzi, dwie gwiazdy koło niey, iedna ná práwym boku tarczy, w gorze rowno z żelezcem strzały, druga ná lewym boku na dole: nád hełmem trzy piorá strusie Tegom herbu nigdzie w żadnym autorze nie czytał, tylkom go odryssowány widział ná konkluzyách Wileńskich przypisanych 1679, Drobyszowi Deputatowi ná Trybunał Litewski. Drobysz Jan Podczászy Smoleński Sekretarz Krolewski, 1632 podpisał elekcyą Władysława IV. Niewiem czy nie tu do tych
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 79
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
Mikołaj, miał zą sobą Agnieszkę Tarnowską herbu Rolicz. Drogosław Herb.
POdobny jest Ogończykowi, ma być w polu czerwonym pół pierzcienia białego, luboć Paproc: o herbach, nie wiedział, jak to rezolwować, czy to pół pierzcienia, czy Księżyc nie pełny, czy pół koła: na nim strzała do góry prosto żelezcem, pole tego herbu chcą mieć drudzy błękitne, na hełmie pięć piór, drudzy trzy, inni jako Dro
Kojał: in Ms, rękę zbrojną z mieczem z muru, składają. Biel: fol: 217 i 584 Paproc: w Gniazdzie fol: 1116, O herb: fol: 587. Okol: tom:
Mikołay, miał zą sobą Agnieszkę Tarnowską herbu Rolicz. Drogosław Herb.
POdobny iest Ogończykowi, ma bydź w polu czerwonym poł pierzcienia białego, luboć Paproc: o herbach, nie wiedział, iak to rezolwowáć, czy to poł pierzcienia, czy Xiężyc nie pełny, czy poł kołá: ná nim strzała do gory prosto żelezcem, pole tego herbu chcą mieć drudzy błękitne, ná hełmie pięć pior, drudzy trzy, inni iako Dro
Koiał: in Ms, rękę zbroyną z mieczem z muru, zkładaią. Biel: fol: 217 y 584 Paproc: w Gniazdzie fol: 1116, O herb: fol: 587. Okol: tom:
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 81
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
piór, drudzy trzy, inni jako Dro
Kojał: in Ms, rękę zbrojną z mieczem z muru, składają. Biel: fol: 217 i 584 Paproc: w Gniazdzie fol: 1116, O herb: fol: 587. Okol: tom: 1 fol: 175. Strzała w tym herbie powinna być prosto żelezcem w górę obrócona. Wszyscy się na to zgadzają ci autorowie, że z Śląska do Polski przeniesiony. Przydaje Ms. X. Rutki, że w roku 1333 za Kazimierza Wielkiego, te się przenosiny stały. Okolski domyśla się, że z tej okazji Przodkowi któremuś był nadany, iż gdy w koło nieprzyjaciel, wojsko był
pior, drudzy trzy, inni iako Dro
Koiał: in Ms, rękę zbroyną z mieczem z muru, zkładaią. Biel: fol: 217 y 584 Paproc: w Gniazdzie fol: 1116, O herb: fol: 587. Okol: tom: 1 fol: 175. Strzała w tym herbie powinna bydz prosto żelezcem w gorę obrocona. Wszyscy się na to zgadzaią ci autorowie, że z Sląska do Polski przeniesiony. Przydaie Ms. X. Rutki, że w roku 1333 zá Kázimierzá Wielkiego, te się przenosiny stały. Okolski domyśla się, że z tey okazyi Przodkowi ktoremuś był nadany, iż gdy w koło nieprzyiaciel, woysko był
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 82
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
