korzyść? Cóżem ja za grzech uczyniła, za który szczęście mię tak skarało, co z tym głupim, który o swojej piękności siła rozumie, przebywać muszę?” Równy równego sobie ma w przyjaźń przybierać, Chcą-li potem niechęcią na się nie nacierać. POWIEŚĆ VIII.
Nadobna żona umarła jednemu; ale matka żenina, już stara i zła, w domu została. Przyszli onego przyjaciele nawiedzać i cieszyć. Dziękując im, rzekł: — „Nie tak mi ciężko śmierć kochanej żony swojej wspomnieć, jako mi barzo ciężko na twarz jej matki pozostałej (której nie wiem jakoby uczciwie zbyć z domu) patrzeć.”
Nalazł skarb jeden
korzyść? Cóżem ja za grzech uczyniła, za który szczęście mię tak skarało, co z tym głupim, który o swojéj piękności siła rozumie, przebywać muszę?” Równy równego sobie ma w przyjaźń przybierać, Chcą-li potém niechęcią na się nie nacierać. POWIEŚĆ VIII.
Nadobna żona umarła jednemu; ale matka żenina, już stara i zła, w domu została. Przyszli onego przyjaciele nawiedzać i cieszyć. Dziękując im, rzekł: — „Nie tak mi ciężko śmierć kochanéj żony swojéj wspomnieć, jako mi barzo ciężko na twarz jéj matki pozostałéj (któréj nie wiem jakoby uczciwie zbyć z domu) patrzeć.”
Nalazł skarb jeden
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 178
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
