trzeba) w radości i rozkoszach przeciwnym odmianam nie podległych/ doskonałej onej wiecznych dóbr remuneracji i nie zwiędłej żywota Korony/ z pewną i bezpieczną nadzieją oczekawają. Tych to świętobliwych przodków swoich/ iż W. X. M. nasz Miłościwy teczny bowiem Cerkwie status korespondować ma pierwszemu. Jako tedy mała barzo pod Annaszem i Caifaszem Żydowskiemi Arcykapłany wybranych Bożych/ i to uboga/ a od świata wzgardzona kupa była/ tak się właśnie ma dziać i czasów ostatecznych/ w które (mówi pismo ś.) będzie się ku sił duszny nieprzyjaciel zwieść/ możnali rzecz i najwyborniejszych/ a kto tej subtelnej pokusy/ dziwnym miłosierdziem Boga wszechmogącego wsparty i ochroniony ujdzie/
trzebá) w rádośći y roskoszach przećiwnym odmiánam nie podległych/ doskonáłey oney wiecżnych dobr remunerátiey y nie zwiędłey żywotá Korony/ z pewną y bespiecżną nádźieią ocżekawáią. Tych to świętobliwych przodkow swoich/ iż W. X. M. nász Miłościwy tecżny bowiem Cerkwie status correspondowáć ma pierwszemu. Iáko tedy máła bárzo pod Annaszem y Cáiphaszem Zydowskiemi Arcykápłany wybránych Bożych/ y to vboga/ á od świátá wzgárdzona kupá byłá/ ták się własnie ma dźiać y cżásow ostátecżnych/ w ktore (mowi pismo ś.) będźie się ku śił duszny nieprzyiaćiel zwieść/ możnali rzecż y naywybornieyszych/ á kto tey subtelney pokusy/ dźiwnym miłośierdźiem Bogá wszechmogącego wspárty y ochroniony vydźie/
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 7
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
wygasili, nawet na opus nature w tenże dzień nie chodzili; Fatum admittebant, teste Epiphanio et Adamo Reisnero.
Ośma Sekta Żydowska zwała się JUDajTE, od Judy Gau-Lanity; ci samego Pena BOGA zwali tylko Panem, nikogo więcej; dlatego Trybutu Rzymianom dawać nie chcieli. Josefus. O Sektach Żydowskiej Religii
Między temi wyliczonemi Żydowskiemi Sektami, zdaje się być najpierwsza u nich Sekta KARAIMÓW, po Hebrajsku Karuim zwanych, tojest Stary Testament exactè ad literam obserwujących, żadnych eksplikacyj Pisma Sani Talmudów nie przyjmujących. Mają się za doskonałych Legis Mosaicae Observatores, za Kapłanów z Familii Aarona idących, dlatego u nich chłopi grzebią Chrześcijańscy umarłych, ne ipsi contaminentur. Sabasz
wygasili, nawet na opus naturae w tenże dzień nie chodzili; Fatum admittebant, teste Epiphanio et Adamo Reisnero.
Osma Sektá Zydowska zwáła się IUDAITAE, od Iudy Gau-Lanity; ci samego Pená BOGA zwali tylko Panem, nikogo więcey; dlatego Trybutu Rzymiánom dáwać nie chcieli. Iosephus. O Sektach Zydowskiey Religii
Między temi wyliczonemi Zydowskiemi Sektami, zdáie się bydź naypierwszá u nich Sekta KARAIMOW, po Hebraysku Karuim zwanych, toiest Stary Testament exactè ad literam obserwuiących, żadnych explikacyi Pisma Sani Tálmudow nie przyimuiących. Maią się za doskonałych Legis Mosaicae Observatores, za Kapłanow z Familii Aarona idących, dlatego u nich chłopi grzebią Chrześciańscy umarłych, ne ipsi contaminentur. Sabasz
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1067
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
o Arędarzu.
dytem wielkim, już bywałego na arędzie, nie zdzierce; któryby z Pana się i jego poddanych zapomagał dopiero, żeby wielkiej z sobą nie miał familii: żeby raty płacił punktualnie, anticipative. Zboża, drew, poddanych nie dawać mu do arędy, bo jakaś subiekcja i niewolnictwo, aby nad żydowskiemi Pan myślał wygodami. Lepiej trochę mniejszą kontentować się arędą, a mieć pokoj. Na wsiach powinien mieć chleb, piwo, mąkę, jagły, nie tylko gorzałkę, ile na traktach, a dopieroż obroki, siana, sieczkę, słomę, tytiun, świece. Dołożyć mu w kontrakcie, aby to wszystko trzymał
o Arędarzu.
dytem wielkim, iuż bywałego na arędzie, nie zdzierce; ktoryby z Pana się y iego poddanych zapomagał dopiero, żeby wielkiey z sobą nie miał familii: żeby raty płacił punktualnie, anticipative. Zboża, drew, poddanych nie dawać mu do arędy, bo iakaś subiekcya y niewolnictwo, aby nad żydowskiemi Pan myslał wygodami. Lepiey trochę mnieyszą kontentować się arędą, á mieć pokoy. Na wsiach powinien mieć chleb, piwo, mąkę, iagły, nie tylko gorzałkę, ile na traktach, á dopieroż obroki, siana, sieczkę, słomę, tytiun, swiece. Dołożyć mu w kontrakcie, aby to wszystko trzymał
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 363
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
. Triumf ten Żydowski, wzniecił w nich nadzieję większego zwycięstwa, na co się gdy gotują, z Ordynansu Nerona Flavius Wespasianus poszedł z Wojskiem do Judei, Jafę i Jotapatę Miasta mocne odebrał, i Józefa Żydowina. W tym Wespazian Cesarzem ogłoszony w Wojsku, do Rzymu się wrócił, Synowi Titusowi Jerozolimy zlecił oblężenie. Wodzami Żydowskiemi byli wtedy Joannes Eleazarus i Simon. Jak Miasto oblężone, skąd co się z głodu działo, tu się mówi na innym miejscu. Odtąd Żydzi po świecie rozproszeni, Kraj, nie zawziętość ku Rzymianom odmienili, co raz rebelizując. Jako to za Trajana Cesarza w Egipcie, na Cyprze, w Mezopotamii, oręże podnieśli:
. Tryumf ten Zydowski, wzniecił w nich nadzieię większego zwycięstwa, na co się gdy gotuią, z Ordynansu Nerona Flavius Wespasianus poszedł z Woyskiem do Iudei, Iaffę y Iotapatę Miasta mocne odebrał, y Iozefa Zydowina. W tym Wespazian Cesarzem ogłoszony w Woysku, do Rzymu się wrocił, Synowi Titusowi Ierozolimy zlecił oblężenie. Wodzami Zydowskiemi byli wtedy Ioannes Eleazarus y Simon. Iak Miasto oblężone, zkąd co się z głodu działo, tu się mówi na innym mieyscu. Odtąd Zydzi po świecie rozproszeni, Kray, nie zawziętość ku Rzymianom odmienili, co raz rebellizuiąc. Iako to za Traiana Cesarza w Egypcie, na Cyprze, w Mezopotamii, oręże podnieśli:
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 488
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
niemi ożywiamy się) mogą pomocą czartowską na powietrzu i morzu uczynić burze/ grady/ pioruny/ grzmoty/ wiatry/ wichry/ i niemi ludziom szkodzić/ wywracając drzewa/ lasy/ plewy psować/ domy obalać/ bydło zarazać/ jako się Jobowi stało. I co dzień tego doznawamy. Czytajcie Historie jako miedzy innemi zbrodniami żydowskiemi cisz śmierdziuchowie jako główni a sprzysięgli nieprzyjaciele Chrześcijanscy/ będąc zawsze pełni czarów i zabobonów/ bez bojaźni karani w Niemieckiej jednej stronie wszystkie wody potruli byli/ oprócz pewnych miejsc gdzie sami czerpali wodę za którą truciznę wszędzie ludzie Chrześcijanscy/ jako snopie padali umierając/ do czego się samisz na mękach przyznali/ za co z Niemiec wyświeceni
niemi ożywiamy się) mogą pomocą czartowską na powietrzu y morzu vczynić burze/ grády/ pioruny/ grzmoty/ wiatry/ wichry/ y niemi ludźiom szkodźić/ wywrácaiąc drzewa/ lásy/ plewy psowáć/ domy obaláć/ bydło zarazáć/ iáko się Iobowi sstało. Y co dźien tego doznawamy. Czytayćie Historie iako miedzy innemi zbrodniámi zydowskiemi cisz śmierdziuchowie iáko głowni a sprzyśięgli nieprzyiaćiele Chrześciánscy/ będąc záwsze pełni czarow y zabobonow/ bez boiáźni karani w Niemieckiey iedney stronie wszystkie wody potruli byli/ oprocz pewnych miesc gdzie sámi czerpáli wodę zá ktorą trućiznę wszędzie ludzie Chrześćianscy/ iáko snopie padali vmieraiąc/ do czego się sámisz ná mękách przyznali/ zá co z Niemiec wyświeceni
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 38
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
: zakład chęci uprzejmej mojej wprzód, a z twego wdzięczność niemniej – acz pózną – wrotu szczęśliwego. 2. Łotr Dyzmas albo Hymna do niego
Łotr Dyzmas, wisząc Panu o bok prawy, a patrząc w swe złe, w dziwne Jego sprawy, nie cierpiał temu, co po stronie lewejznosił swój język z żydowskiemi gniewy,
mówiąc: “Jeśliś jest Najwyższego Plemię, zstąp z drzewa i nas spuść z drugich na ziemię”. Tak wołał, a w krąg i lasy, i skały na on głos płochy głosu nie oddały.
Ale ten, pełen gorzkiej w sercu skruchy, pełen gorącej wiary i otuchy, gromieł wprzód tymi
: zakład chęci uprzejmej mojej wprzód, a z twego wdzięczność niemniej – acz pózną – wrotu szczęśliwego. 2. Łotr Dyzmas albo Hymna do niego
Łotr Dyzmas, wisząc Panu o bok prawy, a patrząc w swe złe, w dziwne Jego sprawy, nie cierpiał temu, co po stronie lewéjznosił swój język z żydowskiemi gniewy,
mówiąc: “Jeśliś jest Najwyższego Plemię, zstąp z drzewa i nas spuść z drugich na ziemię”. Tak wołał, a w krąg i lasy, i skały na on głos płochy głosu nie oddały.
Ale ten, pełen gorzkiej w sercu skruchy, pełen gorącej wiary i otuchy, gromieł wprzód tymi
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 105
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
