będąc ma smak słodki/ i osobliwy; a przewarzony stoi im za wino i za olej. Chleb czynią ze drżenia od drzewa; który naprzód kładą w słoną wodę/ i tam przez kilka dni trzymają: potym go suszą na słońcu/ i zaraz abo go tak jedzą/ abo też czynią z niego chleb/ naszemu żytniemu w farbie i w smaku podobny. Mają drugie drzewo rzeczone Nipa/ które im też dodaje drugiego chleba i oleju. I aczkolwiek tam znajdują się/ wieprze/ skopy/ i kozy/ i insze zwierzęta leśne i domowe/ jednak ich potrawy przy chlebie przednie/ są ryby: a to jest pospolita wszystkim tamtym krajom wschodnim
będąc ma smák słodki/ y osobliwy; á przewárzony stoi im zá wino y zá oley. Chleb czynią ze drżeniá od drzewá; ktory naprzod kłádą w słoną wodę/ y tám przez kilká dni trzymáią: potym go suszą ná słońcu/ y záraz ábo go ták iedzą/ ábo też czynią z niego chleb/ nászemu żytniemu w fárbie y w smáku podobny. Máią drugie drzewo rzeczone Nipá/ ktore im też dodáie drugiego chlebá y oleiu. Y áczkolwiek tám znáyduią się/ wieprze/ skopy/ y kozy/ y insze źwierzętá leśne y domowe/ iednák ich potráwy przy chlebie przednie/ są ryby: á to iest pospolita wszystkim támtym kráiom wschodnim
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 35
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
