Tit. cap. 1. 1. Tim. 5.
Nie błądli i owo gruby/ Bogowidcę Mojżesza/ aby kapłanem był/ nie przyznawać? O którym Błog. Król i Prorok Dawid mówi/ Mojżesz i Aaron miedzy kapłany jego. który ofiary przynosił/ nauczał/ ubiory kapłańskie poświęcił. co więtsza? samego Arcykapłana Aarona na Arcykapłaństwo pomazał i poświęcił i insze kapłany. Pag. 93. Psalm. 98. Do Narodu Ruskiego. Iż lud świetski niema władzy suffragij decisiui de Fide.
LVd temu/ co za prawo Boskie Lud świetski ma czynić i stanowić dekreta O dogmatach wiary: któremu z ust kapłańskich Zakonu uczyć się Pan Bóg przykazał
Tit. cap. 1. 1. Tim. 5.
Nie błądli y owo gruby/ Bogowidcę Moyżeszá/ áby kápłanem był/ nie przyznawáć? O ktorym Błog. Krol y Prorok Dawid mowi/ Moyżesz y Aaron miedzy kápłany iego. ktory ofiáry przynośił/ náucżał/ vbiory kápłáńskie poświęćił. co więtsza? sámego Arcykápłaná Aaroná ná Arcykápłáństwo pomázáł y poświęćił y insze kápłany. Pag. 93. Psalm. 98. Do Narodu Ruskiego. Iż lud świetski niema władzy suffragij decisiui de Fide.
LVd temu/ co zá práwo Boskie Lud świetski ma cżynić y stánowić dekretá O dogmátách wiáry: ktoremu z vst kápłáńskich Zakonu vcżyć się Pan Bog przykázał
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 49
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Apostoł Paweł/ Kapłanom o ludziach świetskich staranie mieć w rzeczach zbawiennych duchownych naucza/ a nie ludziom świetskim o Kapłanach. Pag. 88. i 90. Malach. c. 2. Act. c. 20.
Równie/ co za prawo Boskie ludowi świetskiemu najduje się do władzy obierania osób na stan Duchowny? Mojżesz Aarona wybrał na Arcykapłaństwo/ bez żadnej rady i zezwolenia ludu Izraelskiego. i Chrystus Pan/ wybierając sobie Apostoły i Zwolenniki/ nikogo się w tym z pospolitego ludu nie radził/ ni dokładał. Toż i Zwolennikom swoim czynić rozkazał/ rzekszy do nich/ Jako mię posłał Ociec i ja was posyłam. Co też z władzy
Apostoł Páweł/ Kápłánom o ludźiach świetskich stáránie mieć w rzeczách zbáwiennych duchownych náucża/ á nie ludźiom świetskim o Kápłanách. Pag. 88. y 90. Malach. c. 2. Act. c. 20.
Rownie/ co zá práwo Boskie ludowi świetskiemu náyduie sie do władzy obieránia osob na stan Duchowny? Moyżesz Aaroná wybrał ná Arcykápłáństwo/ bez żadney rády y zezwolenia ludu Izráelskiego. y Christus Pan/ wybieráiąc sobie Apostoły y Zwolenniki/ nikogo sie w tym z pospolitego ludu nie rádźił/ ni dokładał. Toż y Zwolennikom swoim cżynić roskazał/ rzekszy do nich/ Iáko mię posłał Ociec y ia was posyłam. Co też z władzy
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 50
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
w-ręku Mojżesza i Aarona. To jest, wyprowadził ich Mojżesz i Aaron. Wiemy że wódz ludu Bożego, jeden był tylko Mojżesz, a czemuż wyście ludu Izraelskiego, przyczyta się i rękom Aaronowym? Mojżeszu, dobrzesz tobie było cale się zdać na Pana Boga osadzonego w-krzaku, nie wołano tam na Aarona, ale na Mojżesza, tyś się wymawiał, promowowałeś Aarona, u Majestatu Pańskiego był twoją kreaturą, sameś na się skarżył, żeś nie miał dobrej eksplicatywy: Non sum eloquens, aż ten Aaron, o bok teraz z-tobą chodzi, dzielą między wami sławę, in manu Moysi et Aaron, w
w-ręku Moyzeszá i Aároná. To iest, wyprowádźił ich Moyzesz i Aáron. Wiemy że wodz ludu Bożego, ieden był tylko Moyzesz, á czemusz wyśćie ludu Izraelskiego, przyczyta się i rękom Aáronowym? Moyzeszu, dobrzesz tobie było cále się zdáć ná Pana Bogá osadzonego w-krzaku, nie wołano tám ná Aároná, ále ná Moyzeszá, tyś się wymawiał, promowowałeś Aároná, v Máiestatu Páńskiego był twoią kreaturą, sameś ná się skárzył, żeś nie miał dobrey explicátywy: Non sum eloquens, áż ten Aáron, o bok teraz z-tobą chodźi, dźielą między wámi sławę, in manu Moysi et Aaron, w
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 46
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
i Aaron. Wiemy że wódz ludu Bożego, jeden był tylko Mojżesz, a czemuż wyście ludu Izraelskiego, przyczyta się i rękom Aaronowym? Mojżeszu, dobrzesz tobie było cale się zdać na Pana Boga osadzonego w-krzaku, nie wołano tam na Aarona, ale na Mojżesza, tyś się wymawiał, promowowałeś Aarona, u Majestatu Pańskiego był twoją kreaturą, sameś na się skarżył, żeś nie miał dobrej eksplicatywy: Non sum eloquens, aż ten Aaron, o bok teraz z-tobą chodzi, dzielą między wami sławę, in manu Moysi et Aaron, w-ręku Mojżesza i Aarona. Do tego gdy nie będzie jedynowłactwa,
i Aáron. Wiemy że wodz ludu Bożego, ieden był tylko Moyzesz, á czemusz wyśćie ludu Izraelskiego, przyczyta się i rękom Aáronowym? Moyzeszu, dobrzesz tobie było cále się zdáć ná Pana Bogá osadzonego w-krzaku, nie wołano tám ná Aároná, ále ná Moyzeszá, tyś się wymawiał, promowowałeś Aároná, v Máiestatu Páńskiego był twoią kreaturą, sameś ná się skárzył, żeś nie miał dobrey explicátywy: Non sum eloquens, áż ten Aáron, o bok teraz z-tobą chodźi, dźielą między wámi sławę, in manu Moysi et Aaron, w-ręku Moyzeszá i Aároná. Do tego gdy nie będźie iedynowłactwá,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 46
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
a drudzy pójdą za laską albo Pastorałem Aaronowym, aż tu będzie lud rozdwojony: jednych będą zwali, ci Mojżescy, ci Aarończykowie, a nie będzie z-tego pociechy. Toć też to tu widzę jest Monarchia, niby nie Monarchia, jedynowłactwo, niby nie jedynowłactwo. Ale to tak tłumaczy Tostatus; Przeto to wspominają Aarona, quia tamen erat unus de honoratissimus in toto populo, fit mentio de ipso cum Moyse. że był Aaron najzacniejszy ze wszytkiego ludu przeto wspominają go z-Mojzeszem. Mojżeszu, chocieś ty wódz ludu Bożego, trzebać przedcię mieć jak zarównią Aarona, nie przeto tylko, żeście się porodzili bracią sobie, żeście
á drudzy poydą zá laską álbo Pástorałem Aáronowym, áż tu będźie lud rozdwoiony: iednych będą zwáli, ći Moyżescy, ći Aárończykowie, á nie będźie z-tego poćiechy. Toć też to tu widzę iest Monárchia, niby nie Monárchia, iedynowłactwo, niby nie iedynowłactwo. Ale to ták tłumáczy Tostatus; Przeto to wspomináią Aároná, quia tamen erat unus de honoratissimus in toto populo, fit mentio de ipso cum Moyse. że był Aáron nayzacnieyszy ze wszytkiego ludu przeto wspomináią go z-Moyzeszem. Moyzeszu, choćieś ty wodz ludu Bożego, trzebáć przedćię mieć iák zárownią Aároná, nie przeto tylko, żeśćie się porodźili bráćią sobie, żeśćie
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 46
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Z. Łukasza cap. 17. In diebus Nòé edebant et bibebant, usque in diem, qua intrabát Nòé in Arcam . Jak tedy Noe wszedł do Korabiu z Familią, wziął też z sobą winną macicę, którą po Potopie znowu rozkrzewił.
Mieli Żydzi Ogień wieczny i święty na Ołtarzach zawsze górejący, za Mojżesza i Aarona na Ofiary spuszczony; o którym w Księgach Levitici cap. 9. Et ecce egresus Ignis à Domino devoravit Holocaustum. Tego tylko Ognia pilnie konserwowanego należało zażywać do Ofiar Boskich. Stąd że innym Ogniem zapalali je Nabad i Abiu Synowie Aarona, Ogień ich spalił Niebieski. Takiż Ogień święty spuszczony. 2 Paralip:
S. Łukasza cap. 17. In diebus Nòé edebant et bibebant, usque in diem, qua intrabát Nòé in Arcam . Iak tedy Noé wszedł do Korabiu z Familią, wziął też z sobą winną macicę, ktorą po Potopie znowu rozkrzewił.
Mieli Zydzi Ogień wieczny y swięty na Ołtarzach zawsze goreiący, za Moyżesza y Aárona na Ofiary spuszcżony; o ktorym w Księgach Levitici cap. 9. Et ecce egresus Ignis à Domino devoravit Holocaustum. Tego tylko Ognia pilnie konserwowanego należało zażywać do Ofiar Boskich. Ztąd że innym Ogniem zapalali ie Nabad y Abiu Synowie Aarona, Ogień ich spalił Niebieski. Takiż Ogień swięty spuszczony. 2 Paralip:
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1063
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
.
Mieli Żydzi Ogień wieczny i święty na Ołtarzach zawsze górejący, za Mojżesza i Aarona na Ofiary spuszczony; o którym w Księgach Levitici cap. 9. Et ecce egresus Ignis à Domino devoravit Holocaustum. Tego tylko Ognia pilnie konserwowanego należało zażywać do Ofiar Boskich. Stąd że innym Ogniem zapalali je Nabad i Abiu Synowie Aarona, Ogień ich spalił Niebieski. Takiż Ogień święty spuszczony. 2 Paralip: cap. 7. gdy Salomon Kościół poswięcał BOGU. Takiż 3 Reg: cap: 18 za Eliasza Proroka, którym o Ogniu cudownym z nieba spuszczónym i o Wieży Babel.
palił Ofiary w oczach Kapłanów Pogańskich. Konserwowano ten Ogień aż
.
Mieli Zydzi Ogień wieczny y swięty na Ołtarzach zawsze goreiący, za Moyżesza y Aárona na Ofiary spuszcżony; o ktorym w Księgach Levitici cap. 9. Et ecce egresus Ignis à Domino devoravit Holocaustum. Tego tylko Ognia pilnie konserwowanego należało zażywać do Ofiar Boskich. Ztąd że innym Ogniem zapalali ie Nabad y Abiu Synowie Aarona, Ogień ich spalił Niebieski. Takiż Ogień swięty spuszczony. 2 Paralip: cap. 7. gdy Salomon Kościoł poswięcał BOGU. Takiż 3 Reg: cap: 18 za Eliasza Proroka, ktorym o Ogniu cudownym z nieba spuszczônym y o Wieży Babel.
palił Ofiary ẃ oczach Kápłanow Pogańskich. Konserwowano ten Ogień aż
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1063
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Ołtarza namazywaniem Exodi cap: 29. Obligacje Kapłanów Starozakonnych były: 1. Iuge Sacrificium, aliàs nie ustającą codzienną czynić Ofiarę. 2. Kadzenie czynić przed poranną i wieczorną Ofiarą. 3. Lampy oliwne zapalać na lichtarzu siedmiukonarzystym.
Osobliwe ewenta za tych Arcykapłanów Żydowskich, te, i takie były, kładę krótko. Za Aarona najpierwszego Arcykapłana Brata Mojżeszowego, Izraelitowie pod górą Synaj w Arabii, na puszczy Bałwochwalstwo popełnili, cielcowi złotemu kłaniając się, za co samo zaraz zgromieni.
Po zmarłym Achitobie, Arcykapłanie, Sukcesorze Aarona, nastąpiła na Kapłaństwo Familia Młodszego Syna Aarona, aliàs do Linii drugiego Syna Aarona przeniesło się Kapłaństwo, to jest do Itamara.
Ołtárzá namazywaniem Exodi cap: 29. Obligacye Kapłanow Starozakonnych były: 1. Iuge Sacrificium, aliàs nie ustaiącą codzienną czynić Ofiarę. 2. Kadzenie czynić przed poranną y wieczorną Ofiarą. 3. Lampy oliwne zapalać na lichtarzu siedmiukonarzystym.
Osobliwe ewenta za tych Arcykapłanow Zydowskich, te, y takie były, kładę krotko. Za Aarona náypierwszego Arcykapłana Brata Moyżeszowego, Izraelitowie pod gorą Sinai w Arabii, na puszczy Bałwochwalstwo popełnili, cielcowi złotemu kłaniaiąc się, za co samo zaraz zgromieni.
Po zmarłym Achitobie, Arcykapłanie, Sukcessorze Aárona, nastąpiła na Kapłaństwo Familia Młodszego Syna Aarona, aliàs do Linii drugiego Syná Aarona przeniesło się Kapłaństwo, to iest do Itamara.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 486
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
był podobny sposobowi przyrodzonemu. Kapłan jeden albo Kaznodzieja prosił go/ żeby jakim Cudem oświadczył naukę tę/ którą on opowiada być prawdziwą: a żeby to uczynił; zaprawdę sam Bóg przez to samo byłby świadkiem a prawdziwym; albowiem non potest esse Deus testis falsus, jako wiele Cudów najdujemy w Starym Zakonie przez Mojżesza/ Aarona/ i między inszymi Prorokami na potwierdzenie Wiary prawdziwego Boga: toż i w Kościele Bożym między Świętymi Bożymi Męczennikami/ którzy na potwierdzenie nauki Chrystusowej tak wiele Cudów za sprawą Boską naczyniwszy/ Męczeństwo dla wiary świętej podjęli. I dla tego Rychardus powiedział: Domine, si est error, á te decepti sumus, nam tantis signis
był podobny sposobowi przyrodzonemu. Kápłan ieden álbo Káznodźieiá prośił go/ żeby iákim Cudem oświádczył náukę tę/ ktorą on opowiáda bydź prawdźiwą: á żeby to vczynił; záprawdę sam Bog przez to sámo byłby swiádkiem á prawdźiwym; álbowiem non potest esse Deus testis falsus, iáko wiele Cudow náyduiemy w Stárym Zakonie przez Moyzeszá/ Aaroná/ y między inszymi Prorokámi ná potwierdzenie Wiáry prawdźiwego Bogá: toż y w Kośćiele Bożym między Swiętymi Bożymi Męczennikámi/ ktorzy ná potwierdzenie náuki Chrystusowey ták wiele Cudow zá spráwą Boską náczyniwszy/ Męczeństwo dla wiáry świętey podięli. Y dla tego Rychárdus powiedźiał: Domine, si est error, á te decepti sumus, nam tantis signis
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 13
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
gospodyni domu swego/ naczynia śrebrnego/ i naczynia złotego/ i szat/ i włożycie je na Syny wasze i na córki wasze/ i złupicie Egipt. Rozd. III. EKsODUS. Rozd. IV. Rozdział IV. Mojżesz z drogi Egipskiej Panu się wymawia 3. Pan go cudami stwierdza.14 i za towarzysza Aarona naznacza. 27. Do Egiptu idą. 19 i posłanie swoje mową. i cudami stwierdzają. 1
POtym odpowiadając Mojżesz/ rzekł: ale oto nie uwierzą mi/ i nie usłuchają głosu mego: bo rzeką: Nie ukazał się tobie PAN. 2 I rzekł mu PAN: Cóż jest w ręce twojej? i odpowiedział
gospodyni domu swego/ náczyniá śrebrnego/ y náczyniá złotego/ y szát/ y włożyćie je ná Syny wásze y ná corki wásze/ y złupićie Egipt. Rozd. III. EXODUS. Rozd. IV. ROZDZIAL IV. Mojzesz z drogi Egipskiey Panu śię wymawia 3. Pan go cudámi ztwierdza.14 y zá towarzyszá Aarona náznacza. 27. Do Egiptu idą. 19 y posłanie swoie mową. y cudámi ztwierdzają. 1
POtym odpowiádájąc Mojzesz/ rzekł: ále oto nie uwierzą mi/ y nie usłuchają głosu mego: bo rzeką: Nie ukázáł śię tobie PAN. 2 Y rzekł mu PAN: Coż jest w ręce twojey? y odpowiedźiáł
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 58
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
