/ oto się zazieleniała laska Aaronowa/ z domu Lewiego/ i wypuściła listki/ i wydała kwiat/ i zrodziła doźrzałe migdały. 9. I wyniósł Mojżesz one wszystkie laski od obliczności Pańskiej/ do wszystkich synów Izraelskich: które gdy ujrzeli/ wziął każdy laskę swą. 10. I rzekł PAN do Mojżesza: odnieś laskę Aaronowę/ przed świadectwo/ aby była schowana na znak Synom odpornym/ a zahamujesz szemranie ich przeciwko mnie/ aby nie pomarli. 11. I uczynił Mojżesz: jako mu PAN rozkazał/ tak uczynił. 12. I rzekli Synowie Izraelscy do Mojżesza/ mówiąc: Oto umieramy/ niszczejemy/ wszyscy giniemy: 13. Każdy ktokolwiek
/ oto śię zázieleniáłá laská Aáronowá/ z domu Lewiego/ y wypuśćiłá listki/ y wydáłá kwiát/ y zrodźiłá doźrzáłe migdały. 9. Y wyniosł Mojzesz one wszystkie laski od oblicżnośći Páńskiey/ do wszystkich synow Izráelskich: ktore gdy ujrzeli/ wźiął káżdy laskę swą. 10. Y rzekł PAN do Mojzeszá: odnieś laskę Aáronowę/ przed świádectwo/ áby byłá zchowána ná znák Synom odpornym/ á záhámujesz szemránie jch przećiwko mnie/ áby nie pomárli. 11. Y uczynił Mojzesz: jáko mu PAN rozkazał/ ták ucżynił. 12. Y rzekli Synowie Izráelscy do Mojzeszá/ mowiąc: Oto umieramy/ niszczejemy/ wszyscy giniemy: 13. Káżdy ktokolwiek
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 159
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
10. Wziął też Mojżesz Olejek pomazowania/ i pomazał przybytek/ i wszystkie rzeczy które w nim były/ i poświęcił je. 11. Potym pokropił nim Ołtarz siedm kroć/ i pomazał Ołtarz ze wszystkim naczyniem jego/ i wannę/ i stolec jej/ aby je poświęcił: 12. Wlał także Olejku pomazowania na głowę Aaronowę/ i pomazał go na poświęcenie jego. 13. Zatym rozkazał Mojżesz przystąpić synom Aaronowym/ a obłokszy je w szaty/ opasał je pasem/ i włożył na nie czapki/ jako był PAN rozkazał Mojżeszowi. 14. Tamże przywiódł cielca ku Ofierze za grzech/ i włożył Aaron i synowie jego ręce swe/ na głowę
10. Wźiął też Mojzesz Olejek pomázowánia/ y pomázał przybytek/ y wszystkie rżeczy ktore w nim były/ y poświęćił je. 11. Potym pokropił nim Ołtarz śiedm kroć/ y pomázał Ołtarz ze wszystkim naczyniem jego/ y wánnę/ y stolec jey/ áby je poświęćił: 12. Wlał tákże Olejku pomázowánia ná głowę Aáronowę/ y pomázał go ná poświęcenie jego. 13. Zátym rozkazał Mojzesz przystąpić synom Aáronowym/ á oblokszy je w száty/ opásał je pásem/ y włożył ná nie cżapki/ jáko był PAN rozkazał Mojzeszowi. 14. Támże przywiodł ćielcá ku Ofierze zá grzech/ y włożył Aáron y synowie jego ręce swe/ ná głowę
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 109
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
jeno na dobrym drzewie urość, nie może tak święty uczynek, jeno z miłości Pańskiej wyniknąć. Żydowie ze wszystkiego Państwa do Jeruzalem często chodzili, nie aby się lepiej tak cudnemu miastu przypatrzyli, ale żeby w Kościele Salomonowym P: Bogu ofiary swe oddali, Skrzynię Testamentowe, Mannę Mojżeszowę, Rosczkę, która była zakwitnęła, Aaronowę, Tablice z Przykazanim Bożym oglądali. Także Z: Jeronim, Z. Mikołaj Biskup Mireński, Z. Oleksy, i inszy, dosyć mieli kościołów i w Rzymie i kędy indziej, a przecię miasto i miejsce Umęczenia i Zmartwychwstania Pańskiego, Odkupienia Narodu ludzkiego nawiedzili, co dziwniejsza, Z. Paula, córka jej Eustochium
ieno ná dobrym drzewie urość, nie może ták swięty uczynek, ieno z miłośći Pánskiey wyniknąć. Zydowie ze wszystkiego Páństwá do Ieruzálem często chodzili, nie áby sie lepiey ták cudnemu miástu przypátrzyli, ále żeby w Kośćiele Sálomonowym P: Bogu ofiáry swe oddáli, Skrzynię Testámentowe, Mánnę Moyżeszowę, Rosczkę, ktora byłá zakwitnęłá, Aaronowę, Tablice z Przykazánim Bożym oglądáli. Tákże S: Ieronim, S. Mikołay Biskup Mireński, S. Olexy, y inszy, dosyć mieli kośćiołow y w Rzymie y kędy indziey, á przećię miasto y mieysce Umęczenia y Zmartwychwstánia Páńskiego, Odkupienia Narodu ludzkiego náwiedzili, co dziwnieysza, S. Paulá, corká iey Eustochium
Skrót tekstu: BreyWargPereg
Strona: 10
Tytuł:
Peregrynacja arabska albo do grobu św. Katarzyny
Autor:
Bernhard Breydenbach
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
. PSALMI. CXXXV. PSALM CXXXIII. Miłość i zgodę Synów Bożych zaleca, i onę do kosztownego olejku Aaronowego, i rosy[...] 1
. Pieśń stopniów Dawidowa. OTo jako rzecz dobra/ i jako wdzięczna/ gdy bracia zgodnie mieszkają. 2. Jest jako olejek najwyborniejszy wylany na głowę: ściekający na brodę/ na brodę Aaronowę: ściekający aż i na podołek szat jego. 3. Jako rosa Hermon/ która zstępuje na góry Syjońskie. Abowiem tam dawa PAN błogosławieństwo i żywot aż na wieki. PSALM CXXXIV. I. Kapłany Lewity do oddawania Bogu chwał upomina. II. Sposób modlitwy opisawszy, błogosławieństwo PAŃskie im obiecuje. 1
. Pieśń stopniów
. PSALMI. CXXXV. PSALM CXXXIII. Miłość y zgodę Synow Bożych zaleca, y onę do kosztownego olejku Aaronowego, y rosy[...] 1
. Pieśń stopniow Dawidowá. OTo jáko rzecż dobra/ y jáko wdźięcżna/ gdy braćia zgodnie mieszkáją. 2. Jest jáko olejek najwyborniejszy wylany ná głowę: śćiekájący ná brodę/ ná brodę Aáronowę: śćiekający áż y ná podołek szat jego. 3. Jáko rosá Hermon/ ktora zstępuje ná gory Syońskie. Abowiem tám dawa PAN błogosłáwieństwo y żywot áż ná wieki. PSALM CXXXIV. I. Kápłany Lewity do oddawánia Bogu chwał upomina. II. Sposob modlitwy opisawszy, błogosławienstwo PANskie im obiecuje. 1
. Pieśń stopniow
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 618
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632