tego już czasu, prócz tego co się w Wołoszech działo, także z pewnych relacyj wziętego, wszystko piszę oczywisty świadek. ROZDZIAŁ XVI. O ZAPŁACIE, ABDANKU, I WRÓCENIU SIĘ DO OJCZYZNY ELEARÓW POLSKICH. Nowego strażnika czujność. Dla pokoju na cesarskiej, a nowin z Polski o wojnie z Turkiem, prosili Elearowie o abdank. W Ustopeczu płacono. Szczęśliwe do ojczyzny wrócenie rzeczpospolitą weseliło.
Od wstępnego czwartku po wyparciu Węgrów z Strażnice, obrawszy strażnikiem p. Laskowskiego, przez cały post aż do abdanku ustawiczne zabawki za jego czujnością miewali cni Elearowie z Węgrami. Aż po Wielkiejnocy, widząc iż Węgrowie do traktatów przystępowali, w Czechach też i we
tego już czasu, prócz tego co się w Wołoszech działo, także z pewnych relacyj wziętego, wszystko piszę oczywisty świadek. ROZDZIAŁ XVI. O ZAPŁACIE, ABDANKU, I WRÓCENIU SIĘ DO OJCZYZNY ELEARÓW POLSKICH. Nowego strażnika czujność. Dla pokoju na cesarskiej, a nowin z Polski o wojnie z Turkiem, prosili Elearowie o abdank. W Ustopeczu płacono. Szczęśliwe do ojczyzny wrócenie rzeczpospolitą weseliło.
Od wstępnego czwartku po wyparciu Węgrów z Strażnice, obrawszy strażnikiem p. Laskowskiego, przez cały post aż do abdanku ustawiczne zabawki za jego czujnością miewali cni Elearowie z Węgrami. Aż po Wielkiejnocy, widząc iż Węgrowie do traktatów przystępowali, w Czechach też i we
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 43
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
, a naprzód powiada, że ten przezacny tego klejnotu przodek, Dembrot się zwał, potym, że nie był rodem Tatarzyn, ale Polak w niewolą zabrany z drugiemi do Tatar, dalej że ta Panna była herbu Abdank dziedziczka na Dębnie, którą gdy pojął, do Krzyża od Monarchy Polskiego sobie za herb pozwolonego, i Abdank tym kształtem jako widzisz przyłączony, do niego odebrał, herb zaś od jej dziedzictwa Dębno zawołany: Tegoż zdania Okolski z Paprockim już się poprawującym. Dęb
Stryikowski lib: 13, cap. 2. Kojałów. part. 1. Histor: Lit: lib. 9. Rufinus in Histor. Ligni Z. Krucys
, á náprzod powiáda, że ten przezacny tego kleynotu przodek, Dembrot się zwáł, potym, że nie był rodem Tátárzyn, ale Polak w niewolą zabrany z drugiemi do Tátar, dáley że ta Pánná byłá herbu Abdank dźiedźiczka ná Dębnie, ktorą gdy poiął, do Krzyżá od Monárchy Polskiego sobie zá herb pozwolonego, y Abdank tym kształtem iáko widźisz przyłączony, do niego odebráł, herb záś od iey dźiedźictwá Dębno zawołany: Tegoż zdánia Okolski z Páprockim iuż się popráwuiącym. Dęb
Stryikowski lib: 13, cap. 2. Koiałow. part. 1. Histor: Lith: lib. 9. Ruffinus in Histor. Ligni S. Crucis
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 31
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
herbu Rawicz. Pawłowi Dergonowi swemu przyjacielowi, 1541. Daniel Żabiński Kanonik Kujawski, położył nadgrobek w Włocławku, przecięż Okolski na miejscu, pisze ich Derkon.
DERMONT herbu Korczak, atoli z tą odmianą, że pod Wrębami, (które od dołu mniejsze, a coraz do góry większe być powinny) kładą prosto herb Abdank, a na hełmie trzy pióra strusie: Tak go opisuje Kojał in Ms. bo nasi Pisarze o nich milczą. Przydomek mają Dyrmunt Siwicki, Mikołaj Kanonik Wileński Archidiakon Ruski, pierwszy Administrator Biskupstwa Smoleńskiego sede vacante, umarł 1650. jako z jego nadgrobku w Katedrze Wileńskiej wypisał Starowol: in Monum: Tomasz 1648. Nie
herbu Ráwicz. Páwłowi Dergonowi swemu przyiacielowi, 1541. Dániel Żabiński Kánonik Kuiáwski, położył nadgrobek w Włocłáwku, przecięż Okolski ná mieyscu, pisze ich Derkon.
DERMONT herbu Korczak, atoli z tą odmiáną, że pod Wrębámi, (ktore od dołu mnieysze, á coraz do gory większe bydź powinny) kłádą prosto herb Abdank, á ná hełmie trzy piora strusie: Tak go opisuie Koiał in Ms. bo nasi Pisarze o nich milczą. Przydomek máią Dyrmunt Siwicki, Mikołay Kánonik Wileński Archidyakon Ruski, pierwszy Administrátor Biskupstwá Smoleńskiego sede vacante, umarł 1650. iáko z iego nadgrobku w Katedrze Wileńskiey wypisał Starowol: in Monum: Tomász 1648. Nie
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 37
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
