sam mą pociechą bądź, ukrzyżowany Boże, któryś najświętszą przez okrutne rany Krew dla nas wylał, któryś i gorzkiej skosztował Śmierci, żebyś od wiecznej nas grzesznych ratował. Raczże przyjąć i tę krew twego męczennika Jako wdzięczną ofiarę, niech głos jej przenika Firmamenty niebieskie i jak niegdy owa Wołała krew do nieba o pomstę Ablowa, Tak daj, żeby niezbożny narod, Ottomani I dalej w swej hardości byli przełomani. Niech ci, którzy się twoim najświętszym mianują Imieniem, z nieprzyjaciół twoich triumfują. A jako gdyś na krzyżu, Zbawicielu święty Dla nas i grzechów naszych srodze był rozpięty, Dałeś na wieki świętej i błogosławionej Matce swej
sam mą pociechą bądź, ukrzyżowany Boże, ktoryś najświętszą przez okrutne rany Krew dla nas wylał, ktoryś i gorzkiej skosztował Śmierci, żebyś od wiecznej nas grzesznych ratował. Raczże przyjąć i tę krew twego męczennika Jako wdzięczną ofiarę, niech głos jej przenika Firmamenty niebieskie i jak niegdy owa Wołała krew do nieba o pomstę Ablowa, Tak daj, żeby niezbożny narod, Ottomani I dalej w swej hardości byli przełomani. Niech ci, ktorzy się twoim najświętszym mianują Imieniem, z nieprzyjacioł twoich tryumfują. A jako gdyś na krzyżu, Zbawicielu święty Dla nas i grzechow naszych srodze był rozpięty, Dałeś na wieki świętej i błogosławionej Matce swej
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 512
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
dopiero będąc omnisciae, i co się na Niebie i na ziemi. Hauserunt Żydzi ten błąd z Pogan. Ale niech wledzą, że BÓG w tenczas duszę kreuje, kiedy w żywocie Matki jest Corpus organizatum, i zaraz żyć dziecię zaczyna po kreowaniu, i wlaniu duszy w owe ciało.
16 Bają Rabini, że Dusza Ablowa wstąpiła w Seta, a Setowa w Mojżesza.
17 Ze Dusze nieuczonych, nie staną w ciałach swoich.
18 Ze BÓG pierwszego dnia nowego Miesiąca Września, cały świat sązi, i ako świadczy z Talmudów Joannes Clericatus. O Religii Żydowskiej i błędach z Talmudów
19 Ze na Nowiu każdym Miesiąca przykazał BÓG Ofiarę pokory, za
dopiero będąc omnisciae, y co się na Niebie y na ziemi. Hauserunt Zydzi ten błąd z Pogan. Ale niech wledzą, że BOG w tenczas duszę kreuie, kiedy w żywocie Matki iest Corpus organizatum, y zaraz żyć dziecię zaczyna po kreowaniu, y wlaniu duszy w owe ciało.
16 Baią Rabini, że Dusza Ablowá wstąpiłá w Setha, a Sethowa w Moyżesza.
17 Ze Dusze nieuczonych, nie stáną w ciałach swoich.
18 Ze BOG pierwszego dniá nowego Miesiącá Września, cały świat sązi, i ako świádczy z Tálmudow Ioannes Clericatus. O Religii Zydowskiey y błędach z Talmudow
19 Ze na Nowiu każdym Miesiąca przykazał BOG Ofiarę pokory, zá
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1073
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
sprawiedliwości/ gdy wykonywają uznaną nad winnemi sprawiedliwości karę? M. Bynamniej/ gdyż raczej: Manus lauant in sanguine, in sanguine peccatorum. V. Jestże Mężobójstwo grzech ciężki? M. Jest najcięższym grzechem/ z tych/ któremi obrażamy bliźniego/ a to stąd/ że woła o pomstę do Boga/ jako krew Ablowa przeciw Kainowi/ że pokoju nie mają/ ale ustawiczne gryzienie na sumnieniu mężobójcy. Kain nigdzie się spokojem wysiedzieć nie mógł. Ani się zataić może ten grzech/ który Bóg/ gdy się namniej spodziewa zabójca/ odkrywa. V. Możesz siebie też człowiek bez grzechu samego zabić? M. Nie może. V. A
spráwiedliwośći/ gdy wykonywáią vznáną nád winnemi spráwiedliwośći kárę? M. Bynamniey/ gdyż ráczey: Manus lauant in sanguine, in sanguine peccatorum. V. Iestże Mężoboystwo grzech ćięzki? M. Iest nayćięzszym grzechem/ z tych/ ktoremi obrażamy bliźniego/ á to ztąd/ że woła o pomstę do Bogá/ iáko krew Ablowá przećiw Kainowi/ że pokoiu nie máią/ ále vstáwiczne gryźienie ná sumnieniu mężoboycy. Kain nigdźie się spokoiem wyśiedźieć nie mogł. Ani się zátáić może ten grzech/ ktory Bog/ gdy się namniey spodźiewa zaboycá/ odkrywa. V. Możesz śiebie też człowiek bez grzechu sámego zábić? M. Nie może. V. A
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 64
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
żywego w ludzkiej Boga osobie. W osobie jakiej? Nagi, zelżony, cierznie tkwi w głowie na dół zwieszonej; pojźrzyj na goździe – one krew leją, pojźrzyj na członki – a one mdleją; pławią zranione ciało strumienie, płynie obfitym rowem zbawienie,
pije krew ziemia, co w niebo woła, Ablowa milczy, bo jej nie zdoła. O, jako różny widok Golgoty od góry Tabor, promień gdzie złoty otoczył z dwiema Pana proroki i zabrzmiał z nieba on głos wysoki: “Toć to jest Plemię jedyne moje, z którego płyną wszech pociech zdroje, tego słuchajcie” – a tu nań głową bluźnierca trzęsie
żywego w ludzkiej Boga osobie. W osobie jakiej? Nagi, zelżony, cierznie tkwi w głowie na dół zwieszonéj; pojźrzyj na goździe – one krew leją, pojźrzyj na członki – a one mdleją; pławią zranione ciało strumienie, płynie obfitym rowem zbawienie,
pije krew ziemia, co w niebo woła, Ablowa milczy, bo jej nie zdoła. O, jako różny widok Golgoty od góry Tabor, promień gdzie złoty otoczył z dwiema Pana proroki i zabrzmiał z nieba on głos wysoki: “Toć to jest Plemię jedyne moje, z którego płyną wszech pociech zdroje, tego słuchajcie” – a tu nań głową bluźnierca trzęsie
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 87
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
