. Tak też nie wszyscy z Pogan przy- Rozd. XI. AD ROMANOS. Rozd. XI. jeci. 30. Pogany do pokory upomina. 33. Głębokim się sądom Bożym dziwuje. 1
. Mówię tedy: Izali Bóg odrzucił lud swój? Nie daj tego Boże! Abowiem i jam jest Izraelczyk z nasienia Abrahamowego/ z pokolenia Benjaminowego. 2. Nie odrzuciłci Bóg ludu swego który przejrzał. Azaż nie wiecie co mówi pismo o Eliaszu/ jako się przyczynia do Boga przeciwko Izraelowi/ mówiąc; 3. PAnie/ Proroki twoje pomordowali/ i ołtarze twoje zburzyli; a zostałem ja sam/ i szukają dusze mojej.
. Ták też nie wszyscy z Pogan przy- Rozd. XI. AD ROMANOS. Rozd. XI. jeći. 30. Pogány do pokory upomina. 33. Głębokim śię sądom Bożym dźiwuje. 1
. MOwię tedy: Izali Bog odrzućił lud swoj? Nie daj tego Boże! Abowiem y jam jest Izráelcżyk z nasienia Abráhámowego/ z pokolenia Benjáminowego. 2. Nie odrzućiłći Bog ludu swego ktory przejrzał. Azaż nie wiećie co mowi pismo o Elijaszu/ jáko śię przycżynia do Bogá przećiwko Izráelowi/ mowiąc; 3. PAnie/ Proroki twoje pomordowáli/ y ołtarze twoje zburzyli; á zostałem ja sam/ y szukáją dusze mojey.
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 170
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
sobie dobrze tuszyć na sercu swoim/ iż trzy dni są to znakiem dobrego szczęścia/ i nie znaczą synowi mojemu śmierci/ ale żywot/ jako mówi Złotousty święty to miejsce wykładając; Omnes dies Dei fiunt, et tres seruiunt mysterio. Stąd mówi jeden Doktor nowy/ znaczy się Trójca przenaświętsza/ przez te trzy dni chodzenia Abrahamowego. A kędyjenokolwiek jest znak jaki Trójce świętej/ tam człowiek nigdy niema się obawiać nieszczęścia jakiego/ ale owszem szczęśliwości wszelkiej i błogosławieństwa . A jeśliże znak Trójce świętej/ pod figurami zakrytej był pomocą do żywota Ojcom starego zakonu/ cóż rozumieć mamy o jawnym i rzetelnym wyznaniu Chrześcijańskiego człowieka/ który mocą Trójce przenaświętszej Ojca
sobie dobrze tuszyć ná sercu swoim/ iż trzy dni są to znákiem dobrego szczęśćia/ y nie znáczą synowi moiemu śmierći/ ále żywot/ iáko mowi Złotousty święty to mieysce wykłádáiąc; Omnes dies Dei fiunt, et tres seruiunt mysterio. Ztąd mowi ieden Doktor nowy/ znáczy się Troycá przenaświętsza/ przez te trzy dni chodzenia Abráhámowego. A kędyienokolwiek iest znak iáki Troyce świętey/ tám człowiek nigdy niema się obáwiáć nieszczęśćiá iákiego/ ále owszem szczęśliwośći wszelkiey y błogosłáwieństwa . A ieśliże znák Troyce świętey/ pod figurámi zákrytey był pomocą do żywotá Oycom stárego zakonu/ coż rozumiec mamy o iáwnym y rzetelnym wyznániu Chrześćiáńskiego człowieká/ ktory mocą Troyce przenaświętszey Oyca
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 13
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
