PRZEWODNEJ NIEDZ: PONIEDZ: WTÓRA CZĘSC
1. POpytajmy się w-tej wtórej części, jeżeli też jest z-nami P. Bóg, jeżeli się Ojczyźnie naszej, i nam mówić może Dominus tecum Pan z-tobą? Gdyby mnie też Pan Bóg mój obwieścił, nazów mię Bogiem jakiego Narodu i Królestwa, tak jakom się ja nazwał Bogiem Abrahamowym, Bogiem Izaakowym, Bogiem Jakobowym. wymawiałbym mu się: Panie, nie narazaj mię na to, z-puść to na kogo innego. Niech-że by mi to Pan Bóg nasz przykazał pod grzechem, pod-obowiązkiem sumnienia, odpowiedziałbym, jużci Panie uczynić to muszę, ale mię naucz Panie bym nie-pobłądził.
PRZEWODNEY NIEDZ: PONIEDZ: WTORA CZĘSC
1. POpytaymy się w-tey wtorey częśći, ieżeli też iest z-námi P. Bog, ieżeli się Oyczyźnie nászey, i nam mowić może Dominus tecum Pan z-tobą? Gdyby mnie też Pan Bog moy obwieśćił, názow mię Bogiem iákiego Narodu i Krolestwá, ták iákom się ia názwał Bogiem Abráhámowym, Bogiem Izáakowym, Bogiem Iákobowym. wymawiałbym mu się: Pánie, nie narazay mię ná to, z-puść to ná kogo innego. Niech-że by mi to Pan Bog nász przykazał pod grzechem, pod-obowiązkiem sumnienia, odpowiedziałbym, iużći Pánie vczynić to muszę, ále mię náucz Pánie bym nie-pobłądźił.
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 13
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
30. Ponieważ jeden jest Bóg/ który usprawiedliwi obrzezkę z wiary/ i nieobrzezkę przez wiarę. 31. To tedy Zakon niszczymy przez wiarę? Nie daj tego Boże! i owszem zakon stanowimy. Rozd. III. Do Rzymianów. Rozd. IV. ROZDZIAŁ IV. Co przed tym powiedział o wierze usprawiedliwiającej tego przykładem Abrahamowym. 3. 6. I świadectwem pisma świętego potwirdza. i dziesięć kroć w tym rozdziale przyczytania wzmiankę czyni. 1
. CÓż tedy/ rzeczemy/ znalazł Abraham Ojciec nasz według ciała? 2. Bo jeśli Abraham z uczynków jest usprawiedliwiony; ma się czym chlubić/ ale nie u Boga. 3. Abowiem cóż
30. Ponieważ jeden jest Bog/ ktory uspráwiedliwi obrzezkę z wiáry/ y nieobrzezkę przez wiárę. 31. To tedy Zakon niszcżymy przez wiárę? Nie daj tego Boże! y owszem zakon stanowimy. Rozd. III. Do Rzymiánow. Rozd. IV. ROZDZIAŁ IV. Co przed tym powiedźiał o wierze uspráwiedliwiájącej tego przykłádem Abrahámowym. 3. 6. Y swiadectwem pisma świętego potwirdza. y dźiesięć kroć w tym rozdziale przycżytánia wzmiankę czyni. 1
. COż tedy/ rzecżemy/ ználazł Abrahám Ojćiec nász według ćiáłá? 2. Bo jesli Abráhám z ucżynkow jest uspráwiedliwiony; ma się cżym chlubić/ ále nie u Bogá. 3. Abowiem coż
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 163
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Bóg wołanie ich: i wspomniał Bóg na przymierze swoje z Abrahamem/ z Izaakiem/ i z Jakobem. 25 I wejrzał Bóg na Syny Izraelskie/ i poznał Bóg. Rozd.II. Ij.Mojzeszowe. Rozd. III. Rozdział III. Mojżeszowi pokazał się Anioł Pański we krzu ognistym. 4 Zowiąc się Bogiem Abrahamowym. 7 A posyłając go do Egiptu, 14 naucza jakoby sobie poczynać miał. 19 i jako mu się powiedzie, przepowiada. 1
A Mojżesz pasł trzodę Jetra/ świekra swego kapłana Madiańskiego/ i zagnał trzodę na puszczą/ a przyszedł do góry Bożej/ do Horeb/ 2 I ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu
Bog wołánie ich: y wspomniáł Bog ná przymierze swoje z Abráhámem/ z Izáákiem/ y z Iákobem. 25 Y weyrzáł Bog ná Syny Izráelskie/ y poznáł Bog. Rozd.II. II.Mojzeszowe. Rozd. III. ROZDZIAL III. Mojzeszowi pokazał śię Anjoł Pánski we krzu ognistym. 4 Zowiąc się Bogiem Abráhámowym. 7 A posyłájąc go do Egiptu, 14 náucża jákoby sobie poczynać miał. 19 y jáko mu śię powiedźie, przepowiada. 1
A Mojzesz pásł trzodę Ietrá/ świekrá swego kápłáná Mádiáńskiego/ y zágnáł trzodę ná puszczą/ á przyszedł do gory Bożey/ do Horeb/ 2 Y ukázáł mu śię Anioł Páński w płomieniu
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 57
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
pocznie mowie/ kiedy takiego dostać nie będzie mogła pokarmu? III. V Ćiebie zawsze pokarmu szukać Aniele Boży gdy Dziecię potrzebuje/ nie jest do wczasu i Matce i Dziecinie? a też poniekąd nie barzo litościwe serce zda się być wasze Duchowie Pańscy/ nie zaraz wierę potrzebie wygodzicie. wszak tego dobrze doznała ona co z Abrahamowym Synem już już od głodu umierającym umierała służebnica: ba i to w Dziecię w męskim wieku będące na pustym wprzód się nacierpi ciężkiego głodu/ wprzód się nakarmi przeklętego Ducha wzgardą niż wy do usługi przybędziecie. Pokarm też Matki do czego służyć będzie. jedyne Dziecię z nieba zesłane samo zażywać ma tego pokarmu; ziemskiego syna żadne-go
pocznie mowie/ kiedy takiego dostáć nie będźie mogła pokarmu? III. V Ćiebie záwsze pokármu szukáć Aniele Boży gdy Dźiećię potrzebuie/ nie iest do wczasu y Matce y Dźiećinie? á też poniekąd nie bárzo lutośćiwe serce zda się być wásze Duchowie Pańscy/ nie zaraz wierę potrzebie wygodzićie. wszak tego dobrze doznáłá oná co z Abrahámowym Synem iuż iuż od głodu vmieraiącym vmieráła służebnicá: bá y to w Dźiećię w męskim wieku będące ná pustym wprzod się naćierpi ćiężkiego głodu/ wprzod się nakármi przeklętego Ducha wzgárdą niż wy do vsługi przybędźiećie. Pokarm też Matki do czego służyć będźie. iedyne Dźiećię z nieba zesłáne samo záżywać ma tego pokármu; ziemskiego syná żadne-go
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 3
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
boskich nie paskudzi Plugawym bydłem, ale ofiaruje ludzi, Kwoli czemu osobny i ołtarz postawi, Drewniany, nie kamienny; ten naprzód sam skrwawi, Ofiarowawszy Ojcu przez straszne zaboje, Za cudzy grzech, na krzyżu, święte ciało swoje. To rozkazuje, w sobie dawszy przykład, nowym Synom, gdy starzy wzgardzą nim, Abrahamowym: Wszytkim każe, swoje im zostawiwszy ćwieki, Na krzyż za sobą, którzy z nim chcą żyć na wieki. Już nie z Judy, lecz z Boga, skąd i sam był rodem, Zostawiwszy do tego kapłany, powrodem, Którzy, bo wielkiej trzeba pomocy w tę drogę, Ciałem jego szafują i krwią na
boskich nie paskudzi Plugawym bydłem, ale ofiaruje ludzi, Kwoli czemu osobny i ołtarz postawi, Drewniany, nie kamienny; ten naprzód sam skrwawi, Ofiarowawszy Ojcu przez straszne zaboje, Za cudzy grzech, na krzyżu, święte ciało swoje. To rozkazuje, w sobie dawszy przykład, nowym Synom, gdy starzy wzgardzą nim, Abrahamowym: Wszytkim każe, swoje im zostawiwszy ćwieki, Na krzyż za sobą, którzy z nim chcą żyć na wieki. Już nie z Judy, lecz z Boga, skąd i sam był rodem, Zostawiwszy do tego kapłany, powrodem, Którzy, bo wielkiej trzeba pomocy w tę drogę, Ciałem jego szafują i krwią na
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 408
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
