Boża, i obietnice. 5. Których są Ojcowie/ i z których poszedł CHrystus ile według ciała/ który jest nad wszystkimi Bóg błogosławiony na wieki. Amen. 6. LEcz nie można/ żeby miało upaść słowo Boże. Abowiem nie wszyscy którzy są z Izraela/ są Izraelem. 7. Ani iż są nasieniem Abrahamowym/ wszyscy są dziećmi: ale rzeczone; W Izaaku będzie tobie nazwane nasienie. 8. To jest nie dzieci ciała/ są dziećmi Bożymi: ale dzieci obietnice/ bywają w nasienie policzone. 9. Abowiem obietnice słowo to jest: O tym właśnie czasie przydę/ a Sara będzie miała Syna. 10. A nie
Boża, y obietnice. 5. Ktorych są Ojcowie/ y z ktorych poszedł CHrystus ile według ćiáłá/ ktory jest nád wszystkimi Bog błogosłáwiony ná wieki. Amen. 6. LEcż nie można/ żeby miáło upáść słowo Boże. Abowiem nie wszyscy ktorzy są z Izráelá/ są Izráelem. 7. Ani iż są nasieniem Abráhámowym/ wszyscy są dźiećmi: ále rzecżone; W Izááku będźie tobie názwáne nasienie. 8. To jest nie dźieći ćiáłá/ są dźiećmi Bożymi: ále dźieći obietnice/ bywáją w naśienie policżone. 9. Abowiem obietnice słowo to jest: O tym właśnie cżáśie przydę/ á Sará będźie miáłá Syná. 10. A nie
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 168
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ choć kto bierze/ choć się kto wynosi/ choć was kto policzkuje. 21. Mówiąc według zelżywości; jakobyśmy byli słabymi: lecz w czym kto śmiałym jest/ (w głupstwie mówię) i jam śmiały. 22. Żydowie są/ jestem i ja. Izraelczycy są/ jestem i ja. Nasieniem Abrahamowym są/ jestem i ja. 23. Sługami CHrystusowymi są/ (głupie mówię)/ więcej ja: W pracach obficjej/ w rażyech nad miarę/ w więzieniach obficjej/ w śmierciach częstokroć. 24. Od Żydów wziąłem pięć kroć po czterdzieści plag/ bez jednej. 25. Trzy krociem był bit rozgami;
/ choć kto bierze/ choć śię kto wynośi/ choć was kto policżkuje. 21. Mowiąc według zelżywośći; jákobysmy byli słábymi: lecż w cżym kto śmiáłym jest/ (w głupstwie mowię) y jam śmiáły. 22. Zydowie są/ jestem y ja. Izráelcżycy są/ jestem y ja. Náśieniem Abráhámowym są/ jestem y ja. 23. Sługámi CHrystusowymi są/ (głupie mowię)/ więcey ja: W pracách obfićiey/ w ráżiech nád miárę/ w więźieniách obfićiej/ w śmierćiách cżęstokroć. 24. Od Zydow wźiąłem pięć kroć po cżterdźieśći plag/ bez jedney. 25. Trzy kroćiem był bit rozgámi;
Skrót tekstu: BG_2Kor
Strona: 198
Tytuł:
Biblia Gdańska, Drugi list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ jakoś to miał trochę wyżej w Dowodzie pierwszym. Czwarta przyczyna/ że wiecznymi niewolnikami w Państwach Chrześcijańskich dobrze postanowionych być muszą/ przeciwko swojej/ jako oni fałszywie mniemają/ godności. Bowiem tak o sobie/ ale się barzo mylą/ trzymają/ że są wybranym narodem Bożym/ że są kochankami jego/ że nasieniem Abrahamowym. Kto się bowiem z pokolenia Królewskiego urodził/ abo przynamniej tak mniema/ że się tak urodził/ iżaliżby sobie za wielką wzgardę/ i wieczną hańbę nie miał/ służyć niewolnikom Ojca/ Dziada/ abo Pradziada swego/ zwłaszcza Poganom/ za takich nas sobie Żydowie poczytają? A tego nie wiedzą ani uważają/ że sami
/ iákoś to miał trochę wyżey w Dowodźie pierwszym. Czwarta przyczyná/ że wiecznymi niewolnikámi w Páństwách Chrześćiáńskich dobrze postánowionych bydź muszą/ przeciwko swoiey/ iáko oni fałszywie mniemáią/ godności. Bowiem ták o sobie/ ále się bárzo mylą/ trzymáią/ że są wybránym narodem Bożym/ że są kochánkámi iego/ że nasieniem Abráhámowym. Kto się bowiem z pokolenia Krolewskiego vrodźił/ ábo przynamniey ták mniema/ że się ták vrodźił/ iżaliżby sobie zá wielką wzgárdę/ y wieczną háńbę nie miał/ służyć niewolnikom Oycá/ Dźiádá/ ábo Prádźiádá swego/ zwłaszczá Pogánom/ zá tákich nas sobie Zydowie poczytáią? A tego nie wiedzą áni vważáią/ że sámi
Skrót tekstu: SleszDow
Strona: 10
Tytuł:
Jasne dowody o doktorach żydowskich
Autor:
Sebastian Sleszkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
