, bo Czaplę Scholastyka Kujawskiego i Płockiego obwiesić kazał, ale dla Cenzur przez Piotra Arcy-Biskupa Gnieźnieńskiego na siebie ferowanych, na Sejmie Łęczyckim pokutować musiał Roku 1240. Arcybiskupom Gnieźnieńskim Łowickie Księstwo dał, i Kapituły Kujawską i Płocką znacznie regalizował, o czym Miechów. Lib: 3. cap: 37. od Grzegorza IX. Papieża absolwowany przez Biskupa Wrocławskiego, i Scholastyka Krakowskiego Kromer dodaje. Roku 1241. Tatarowie w 50000. Ruś splondrowawszy weszli do Polski, Lubelskie Województwo zrabowali, i wrócili z zdobyczą, powtórnie znowu zimą wpadli do Sandomierza, i zrabowali, Księży wycieli, ludzi pozabijali, Szkalmierz, Chmielnik naszli z strasznym rozlaniem krwi Chrześcijańskiej; uderzył na
, bo Czaplę Scholastyka Kujawskiego i Płockiego obwieśić kazał, ale dla Censur przez Piotra Arcy-Biskupa Gnieznieńskiego na śiebie ferowanych, na Seymie Łęczyckim pokutować muśiał Roku 1240. Arcybiskupom Gnieznieńskim Łowickie Xięstwo dał, i Kapituły Kujawską i Płocką znacznie regalizował, o czym Miechow. Lib: 3. cap: 37. od Grzegorza IX. Papieża absolwowany przez Biskupa Wrocławskiego, i Scholastyka Krakowskiego Kromer dodaje. Roku 1241. Tatarowie w 50000. Ruś splondrowawszy weszli do Polski, Lubelskie Województwo zrabowali, i wrócili z zdobyczą, powtórnie znowu zimą wpadli do Sendomirza, i zrabowali, Xięży wyćieli, ludźi pozabijali, Szkalmierz, Chmielnik naszli z strasznym rozlaniem krwi Chrześćiańskiey; uderzył na
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 30
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
nie kontradykował.
Co w Greckim Kościele albo Orientalnym, ten błąd jak się wszczął, tak się utrzymuje, twierdząc, że Duch Święty pochodzi tylko od samego Ojca. Promowował ten błąd Theodoretus Biskup Cyru Miasta w Syryj, żyjący około Roku 427; ale potym rewokujący na Chalcedońskim IV Soborze, od Z. Leona I Papieża absolwowany. A zaś Ariomanitowie według Z. Damascena, Eunomianowie według Z: Bazylego Heretycy nauczali, że Duch Święty tylko od Syna pochodzi. Oboje te zdanie są błędne Heretyckie, przeciw Pismu Świętemu, Soborom, i Ojcom Świętym. Łaciński Kościół wszelkie wyklinając błędy, Wierze Z: szkodzące, mocno trzyma, wierzy, i uczy
nie kontradykował.
Co w Greckim Kościele albo Orientalnym, ten błąd iak się wszczął, tak się utrzymuie, twierdząc, że Duch Swięty pochodzi tylko od samego Oyca. Promowował ten błąd Theodoretus Biskup Cyru Miasta w Syrii, żyiący około Roku 427; ale potym rewokuiący na Chalcedońskim IV Soborze, od S. Leona I Papieża absolwowany. A zaś Ariomanitowie według S. Damascena, Eunomianowie według S: Bazylego Heretycy nauczali, że Duch Swięty tylko od Syna pochodzi. Oboie te zdanie są błędne Heretyckie, przeciw Pismu Swiętemu, Soboròm, y Oycom Swiętym. Łaciński Kościoł wszelkie wyklinaiąc błędy, Wierze S: szkodzące, mocno trzyma, wierzy, y uczy
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 22a
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
esse debet. Svetonius pisze/ że C. Lectorius Młodzieniec szlacheckiego rodu/ aby był mógł ujść karania cudzołóstwa/ miedzy inszymi natales suos zalecał/ rodem i szlachectwem swoim barzo się szczycił. A Scaurus, który się rozmaitymi plugawił wystepkami/ dla których miał być karany/ propter vetustissimam Nobilitatem, et recentem Patris memoriam, był absolwowany/ i od karania uwolniny/ tak że nie źle Eurypides napisał: Parcamus Viris noblilibus, parcamus; Malos autem respuamus, ut digni sunt! Arum. de Iure Publ. Disc. 16. p. 469. Covarruv. L. 2. Variar. Resolut. C. I. N. 4.
esse debet. Svetonius pisze/ że C. Lectorius Młodźieniec szlácheckiego rodu/ áby był mogł uyść karánia cudzołostwá/ miedzy inszymi natales suos zálecał/ rodem y szláchectwem swoim bárzo się sczyćił. A Scaurus, ktory śię rozmáitymi plugáwił wystepkámi/ dla ktorych miał bydź karány/ propter vetustissimam Nobilitatem, et recentem Patris memoriam, był ábsolwowány/ y od karánia uwolniny/ ták że nie źle Euripides nápisał: Parcamus Viris noblilibus, parcamus; Malos autem respuamus, ut digni sunt! Arum. de Iure Publ. Disc. 16. p. 469. Covarruv. L. 2. Variar. Resolut. C. I. N. 4.
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Bv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
