nie dał sobie perswadować/ mówiąc: Jam nie zwykł kraść zwycięstwa. Zawsze uczciwsza rzecz i z nieprzyjacielem aperto Marte czynić/ niż sztuką. Księgi Wtóre.
V dawnych Pogan ten był obyczaj/ że ludziom uczonym abo walecznym etc. na pamiątkę ich z miedzi abo z inszej materii obrazy stawiali. Taki obraz był i Achillesów: do którego jechawszy Aleksander/ przyozdobił go wieńcami/ mówiąc: Tożeś ty szczęśliwy Achillesie/ któryś za żywota miał tak osobliwego Przyjaciela Patrokla/ a po zejściu tak znamienitego Poetę Homera/ który opisuje dzielność twoję. Sprawy ludzkie by były najzacniejsze/ wnet z pamięci ludzkiej wywietrzeją/ jeśli ich pisma ludzi uczonych nie podeprą.
nie dał sobie perswádowáć/ mowiąc: Iam nie zwykł kráść zwyćięstwá. Záwsze vcżćiwsza rzecż y z nieprzyiaćielem aperto Marte cżynić/ niż sztuką. Kśięgi Wtore.
V dawnych Pogan ten był obycżay/ że ludźiom vcżonym ábo walecżnym etc. ná pámiątkę ich z miedźi ábo z inszey máteriey obrázy stáwiáli. Táki obraz był y Achillesow: do ktorego iechawszy Alexánder/ przyozdobił go wieńcámi/ mowiąc: Tożeś ty szcżęśliwy Achilleśie/ ktoryś zá żywotá miał ták osobliwego Przyiaćielá Pátroklá/ á po ześćiu ták známienitego Poetę Homerá/ ktory opisuie dźielność twoię. Spráwy ludzkie by były nayzacnieysze/ wnet z pámięći ludzkiey wywietrzeią/ ieśli ich pismá ludźi vcżonych nie podeprą.
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 101
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
i wycierpieć nie mogąc Orestes Stryjeczny Brat, Purrhusa w Kościele Apollinowym zabił, i Zonę swoję odebrał. Jej List do Oresta.
NIedawno Mężem, pospołu i Bratem Zwałam cię: teraz już stanęło na tem; Ześ tylko jest Brat: bo kto inszy, gdy mię Sobie przywłaszczył, małżeńskie ma Imię. Syn Achillesów Pyrrus po Imieniu, W rodzicielskim się oparszy strzemieniu: Przeciw słuszności, jako własną Zonę, Więzi mię wziąwszy twoję Hermionę. Pokim zdolała, potym się broniła, Bym niewolnicą u niego nie była: Ostatka gdy mię siepa, dłabi, nęka, Mdła białogłowska nie przemogła ręka. Przebóg! co czynisz, mówiła
y wyćierpieć nie mogąc Orestes Stryieczny Brát, Purrhusa w Kośćiele Apollinowym zábił, y Zonę swoię odebrał. Iey List do Orestá.
NIedawno Mężem, pospołu y Brátem Zwáłám ćię: teraz iuż stánęło ná tem; Ześ tylko iest Brát: bo kto inszy, gdy mię Sobie przywłaszczył, małżeńskie ma Imię. Syn Achillesow Pyrrus po Imięniu, W rodźićielskim się opárszy strzemieniu: Przećiw słusznośći, iáko własną Zonę, Więźi mię wźiąwszy twoię Hermionę. Pokim zdoláłá, potym się broniłá, Bym niewolnicą u niego nie byłá: Ostátká gdy mię śiepa, dłabi, nęka, Mdła białogłowska nie przemogłá ręká. Przebog! co czynisz, mowiłá
Skrót tekstu: OvChrośRoz
Strona: 101
Tytuł:
Rozmowy listowne
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Wojciech Stanisław Chrościński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
