Niebu ku ozdobie. Zanic bym Parki miała, za nic ich wyroki. Ale teraz nierówny ród twój, lub wysoki. Boś tylko nieśmiertelny z Matki, a zaś nisko Z Ojca idziesz; co większa że już prawie blisko Przybył czas końca twego; i przy samym kresie Niebezpieczeństw, stanąłeś o mój Achillesie. Raczej ustąpmy na czas, złoż animusz męski. A szaty przyjmiej moje; tak ujdziesz tej klęski. Bo jeżeli Lidyiskie Herkules wrzeciona Kręcił, i Bachusoweczłonki sposobiona Białogłowskim zdobiła krojem szata: samę Jeśli Jowisz odmieniał postać swoję, w Damę: Jeśli mężny Ceneus płci bywał obojej: Porzuć proszę te gniewy; daj plac
Niebu ku ozdobie. Zánic bym Párki miáłá, zá nic ich wyroki. Ale teraz nierowny rod twoy, lub wysoki. Boś tylko nieśmiertelny z Mátki, á záś nisko Z Oycá idźiesz; co większa że iuż práwie blisko Przybył czás końcá twego; y przy samym kreśie Niebeśpieczeństw, stánąłeś o moy Achilleśie. Ráczey ustąpmy ná czás, złoż ánimusz męski. A száty przyimiey moie; ták uydźiesz tey klęski. Bo ieżeli Lidyiskie Herkules wrzećioná Kręćił, y Bachusoweczłonki sposobiona Białogłowskim zdobiłá kroiem szátá: samę Ieśli Iowisz odmieniał postáć swoię, w Dámę: Ieśli mężny Ceneus płci bywał oboiey: Porzuć proszę te gniewy; day plác
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 118
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
się odważyć Niż; gdy go wszyscy pierwszym chcą ochotnie Miałby sąd Ojca swego lekce ważyć Który nigdy się nie bał, choć stokrotnie Niebezpieczeństwa przychodziło zażyć Toż do swej Matki, chcąc ujsc tej ohydy Rzekł; co Achilles mówił do Tetydy. L. Niech zginę jeśli nie zemszczę się jawnie V kochanego zguby Przyjaciela Nic w Achillesie tak nie chwaląc sławnie Jako, ze się on dla Patrokla strzela A to miał ze szkół wyszedszy nie dawnie Jemu zaś Cezar nie za Przyjaciela Miany był, albo dobrego kompana Ale za Ojca, Wodza, i Hetmana. LI. Ani wojennym na potyczce prawem Ale w Senacie przez zdradę zabity. Dopiero gdy go Matka zna
się odważyc Niż; gdy go wszyscy pierwszym chcą ochotnie Miałby sąd Oyca swego lekce ważyc Ktory nigdy się nie bał, choć stokrotnie Niebespieczeństwa przychodziło zażyc Tosz do swey Matki, chcąc uysc tey ohydy Rzekł; co Achilles mowił do Thetydy. L. Niech zginę iesli nie zemszczę się iáwnie V kochánego zguby Przyiaciela Nic w Achillesie tak nie chwaląc słáwnie Iako, ze się on dla Patrokla strzela A to miał ze szkoł wyszedszy nie dáwnie Iemu zaś Caezar nie za Przyiaciela Miany był, albo dobrego kompana Ale za Oyca, Wodza, y Hetmana. LI. Ani woiennym na potycżce prawem Ale w Senaćie przez zdradę zabity. Dopiero gdy go Matka zna
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 68
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
