się, Polacy, co to wino broi: Nie człowieka, całą Rzeczpospolitą poi, Tak że krew przodków naszych porównana z winem, I on odważny rycerz z szewcem, skurwysynem. 187 (D). DO STAROSTY Z NOWEGO SZLACHCICA
Miły panie, kto by też głupi temu wierzył, Że ten, co ongi łokciem adamaszek mierzył, Dzisia został szlachcicem? Czegóż nie dostanie Za złoto! Wczoram pisał: mój łaskawy panie, Dziś: mości bracie, pióro choć idzie oporem. Cóż, jeśli go w rok jakim uczczono honorem! Ba, nie trzebać go nim czcić, kiedy kupić sprosta. Aż mój, wylazszy z kramu, wielmożny
się, Polacy, co to wino broi: Nie człowieka, całą Rzeczpospolitą poi, Tak że krew przodków naszych porównana z winem, I on odważny rycerz z szewcem, skurwysynem. 187 (D). DO STAROSTY Z NOWEGO SZLACHCICA
Miły panie, kto by też głupi temu wierzył, Że ten, co ongi łokciem adamaszek mierzył, Dzisia został szlachcicem? Czegóż nie dostanie Za złoto! Wczoram pisał: mój łaskawy panie, Dziś: mości bracie, pióro choć idzie oporem. Coż, jeśli go w rok jakim uczczono honorem! Ba, nie trzebać go nim czcić, kiedy kupić sprosta. Aż mój, wylazszy z kramu, wielmożny
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 88
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
co od tych zbędzie, Na drobiazg przybędzie:
Rękawice i kołpak, magierskie ubranie, Jeszcze na szarafanik krawcowej zostanie, Bo to u nich tanie.
Nuż karwasze na łokcie, do dołu okładki, Na kiełbaski do kitel przydadzą się płatki, Bramować karwatki.
I szlak się u nich zejdzie i wąziuchne krajki, Aksamit, adamaszek i sztuczki kitajki, Od podszywki bajki.
Jeśliże się krawcowi kąski nie przydadzą, Przecię ich towarzysze żydom je przedadzą, Darmo ich nie dadzą.
I tak onej Toruńskiej wetują utraty, Co przepili, przegrali, nagrodzą im płaty, Kiedy zrobią szaty.
Zawsze chędogo chodzą, małe myto biorą, Buczni, piją,
co od tych zbędzie, Na drobiazg przybędzie:
Rękawice i kołpak, magierskie ubranie, Jeszcze na szarafanik krawcowej zostanie, Bo to u nich tanie.
Nuż karwasze na łokcie, do dołu okładki, Na kiełbaski do kitel przydadzą się płatki, Bramować karwatki.
I szlak się u nich zejdzie i wąziuchne krajki, Aksamit, adamaszek i sztuczki kitajki, Od podszywki bajki.
Jeśliże się krawcowi kąski nie przydadzą, Przecię ich towarzysze żydom je przedadzą, Darmo ich nie dadzą.
I tak onej Toruńskiej wetują utraty, Co przepili, przegrali, nagrodzą im płaty, Kiedy zrobią szaty.
Zawsze chędogo chodzą, małe myto biorą, Buczni, piją,
Skrót tekstu: WychWieś
Strona: 16
Tytuł:
Kiermasz wieśniacki
Autor:
Jan z Wychylówki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
dialogi, fraszki i epigramaty, pieśni
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Teodor Wierzbowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
K. Kowalewski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1902
Z Fenicyj wyszła, liter i Charakterów inwencja, po morzach pływania umiejętność, rządzenia Państw modelusz i wojowania sposób. Stolica Fenicyj DAMASCUS Miasto wielkie na pultory mili, po Turecku Seham albo Szam, Katedra Patriarchy teraz Antiocheńskiego, Sedes Beglerbeja, Miasto nieraz zrujnowane i z reparowane, różnych Sekt Orientalnych, i Chrześcijan stek. Stąd Adamaszek wziął originem i zowie się Tela Damascena: stąd i żelazo na pałasze wyśmienite, Demeszki zwane wychodzi: koło tego Miasta wiele nago chodzi ludzi, mających się za świętobliwych, że Adama podobno naśladują. Ale jak scandalum z świątobliwością tą stare może? Tu bowiem supponitur Adam być kreowany, gdyż ziemia tu żółta; Adam też
Z Fenicyi wyszła, liter y Charákterow inwencya, po morzach pływánia umieiętność, rządzenia Państw modelusz y woiowánia sposob. Stolicá Fenicyi DAMASCUS Miasto wielkie ná pultory mili, po Turecku Seham albo Szam, Kátedrá Patryárchy teráz Antyocheńskiego, Sedes Beglerbeia, Miasto nieráz zruynowáne y z repárowáne, rożnych Sekt Orientálnych, y Chrześcian stek. Ztąd Adámaszek wźiął originem y zowie się Tela Damascena: ztąd y zelazo ná pałásze wyśmienite, Demeszki zwáne wychodźi: koło tego Miastá wiele nágo chodźi ludźi, máiących się zá świętobliwych, że Adáma podobno náśladuią. Ale iák scandalum z świątobliwością tą stare moze? Tu bowiem supponitur Adam bydź kreowány, gdyż źiemia tu żołta; Adam też
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 509
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
panów obmawiała/ bo tego lex sumptuaria broni. Co zaś należy do wszytkich zbytków w ogólnie za ich powściągnienie lege sumptuaria, siłaby się mogło pożytków przywieść/ z których dla krótkości kilka pokaże. Pierwszy/ wszytkie rzeczy w drogość wyniosłe/ rychlej do swej raniości przydą. bo kiedy nie każdy pójdzie po kitajkę/ adamaszek/ etc. granat/ falendysz. sobole/ kunie/ etc. wina/ małmazje/ etc. wszytka się cena nazad cofnie. Czekając kupiec szlachcica/ abo wielkiego pana/ nie przywiezie jeno co dobrego: tani kupi w Norymberku/ tani też przeda w Polsce/ żeby mu on towar na szyjej nie leżał. i
pánow obmawiáłá/ bo tego lex sumptuaria broni. Co záś należy do wszytkich zbytkow w ogulnie zá ich powsćiągnienie lege sumptuaria, śiłáby się mogło pożytkow przywieść/ z ktorych dla krotkośći kilká pokaże. Pierwszy/ wszytkie rzeczy w drogość wyniosłe/ rychley do swey rániośći przydą. bo kiedy nie káżdy poydźie po kitaykę/ ádámászek/ etc. gránat/ fálendysz. sobole/ kunie/ etc. winá/ máłmázye/ etc. wszytká się cená nazad cofnie. Czekáiąc kupiec szláchćicá/ ábo wielkiego páná/ nie przywieźie ieno co dobrego: táni kupi w Norimberku/ táni też przeda w Polscze/ żeby mu on towar ná szyiey nie leżał. y
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 126
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
nam danej od sprawce wszystkich rzeczy/ od którego nie pochodzi żaden błąd/ i omyłka. Przez lichwe nabywamy/ gdy pożyczanemi pieniędzmi zysku jakiego dostajemy. Od sta złotych bierzemy pięć/ abo dziesięć/ to też rozumiej kiedy nad główną summę pożyczaną/ bierzemy jaką rzecz/ jako postaw sukna/ Adamaszku na szatę. Bo acz Adamaszek i sukno/ nie są pieniądze/ wszakże je może spieniężyć. Lichwa tedy jest/ młasny pożytek pieniędzy/ nieudanych na żądne towary/ abo kupie/ jako na rolą/ na winicę/ na kupiectwo/ etc. Lichwa nieprzystojna/ i przeciwko przyrodzeniu. Bo to jest przeciwko przyrodzeniu/ aby grosz/ grosz urodził. To
nam dáney od sprawce wszystkich rzeczy/ od ktorego nie pochodzi żaden błąd/ y omyłká. Przez lichwe nábywamy/ gdy pożyczánemi pięniądzmi zysku iákiego dostáiemy. Od stá złotych bierzemy pieć/ ábo dźieśięć/ to też rozumiey kiedy nád głowną summę pożyczáną/ bierzemy iáką rzecz/ iáko postaw sukná/ Adámaszku ná szatę. Bo ácz Adámászek y sukno/ nie są pieniądze/ wszakże ie może spieniężyć. Lichwa tedy iest/ młasny pożytek pieniędzy/ nievdánych ná żądne towáry/ abo kupie/ iáko ná rolą/ ná winicę/ ná kupiectwo/ etc. Lichwá nieprzystoyna/ y przećiwko przyrodzeniu. Bo to iest przećiwko przyrodzeniu/ áby grosz/ grosz vrodził. To
Skrót tekstu: GostSpos
Strona: 13
Tytuł:
Sposob jakim góry złote, srebrne, w przezacnym Królestwie Polskim zepsowane naprawić
Autor:
Wojciech Gostkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
ekonomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1622
Data wydania (nie wcześniej niż):
1622
Data wydania (nie później niż):
1622
Reałowe i twarde sensim ku gorze szły. Zaczym co raz od Cudzoziemców za nasze urodzaje/ za towary leśne/ i insze/ Reały i talery twarde/ także czerwone złote/ pro rata portione w Gdańsku/ Elblągu/ i pod jarmarkami drożej brać musieli/ a zatym też każda rzecz/ materie od jedwabiu/ Aksamit/ Adamaszek/ Atłasy/ tabinki/ kitajki/ złotogłowy/ granaty/ szkarłaty/ i onsze sukna Angielskie/ Korzenie pospolite/ płótna także/ złota i srebra niciane/ napoje wszelakie/ także insze rozmaite rzeczy/ Rynsztunki i konie Tureckie/ kobierce/ kilimy/ muchajery Tureckie drożej płacić musieli. Nastąpiły gorsze czasy/ których ludzie chytrzy Rajsnerowie
Reałowe y twárde sensim ku gorze szły. Záczym co raz od Cudzoźiemcow zá násze vrodzaie/ zá towáry leśne/ y insze/ Reały y talery twárde/ tákże czerwone złote/ pro rata portione w Gdańsku/ Elblągu/ y pod iármárkámi drożey bráć muśieli/ á zátym też káżda rzecz/ máterye od iedwabiu/ Axámit/ Adámászek/ Atłasy/ tábinki/ kitayki/ złotogłowy/ gránaty/ szkárłaty/ y onsze sukná Angielskie/ Korzenie pospolite/ płotná tákże/ złotá y srebrá nićiáne/ napoie wszelákie/ tákże insze rozmáite rzeczy/ Rynsztunki y konie Tureckie/ kobierce/ kilimy/ mucháiery Tureckie drożey płáćić muśieli. Nástąpiły gorsze czásy/ ktorych ludzie chytrzy Raysnerowie
Skrót tekstu: GostSpos
Strona: 3.
Tytuł:
Sposob jakim góry złote, srebrne, w przezacnym Królestwie Polskim zepsowane naprawić
Autor:
Wojciech Gostkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
ekonomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1622
Data wydania (nie wcześniej niż):
1622
Data wydania (nie później niż):
1622
