Z. w Psalmie 58. w wierszu 7. też nawrócenie Judejczykom obiecuje w słowach tych: convertentur ad vesperam, to jest przy Zachodzie świata, jak wykłada Z. Augustyn. Rachują exactissimè, ale nie obserwują ci Żydzi w Pentateuchu, w Księgach Mojżeszowych Przykazań wszystkich 613. OFIARĘ BOGU czynili Żydzi zacząwszy od Abla Syna Adamowego, który bydlęta palone ofiarował. W Zakonie zaś przez Mojżesza napisanym, przykazał sobie BÓG czynić IUGE SACRIFICIUM, to jest ofiarę codzienną nieustającą. Materia tej ofiary była dwa Baranki, jeden pod Wschód, drugi pod Zachód Słońca ofiarowany, i spalony, na ogniu Z. od BOGA danym, nigdy nie gasnącym, przy dając
S. w Psalmie 58. w wierszu 7. też nawrocenie Iudeyczykom obiecuie w słowach tych: convertentur ad vesperam, to iest przy Zachodzie świata, iak wykłada S. Augustyn. Rachuią exactissimè, ale nie obserwuią ci Zydzi w Pentateuchu, w Księgach Moyżeszowych Przykazań wszystkich 613. OFIARĘ BOGU czynili Zydzi zacząwszy od Abla Syna Adamowego, który bydlęta palone ofiarował. W Zakonie zaś przez Moyżesza napisanym, przykazał sobie BOG czynić IUGE SACRIFICIUM, to iest ofiarę codzienną nieustaiącą. Materya tey ofiary była dwa Baranki, ieden pod Wschod, drugi pod Zachod Słońca ofiarowany, y spalony, na ogniu S. od BOGA danym, nigdy nie gasnącym, przy daiąc
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 483
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
między Lwami bezpieczny zostawał: takeś ty złoto, w ogniu tym jaśniejsze; lilia, roża między cierniem tym wonniejsza; diament pod młotem, tym stateczniejszy; koral między burzliwemi swawolnego morza nawałnościami ozdobniejszy; zwierciadło wstydu Panieńskiego, przy okazjach Dworów Pańskich tym czyściejsze: odmieniłaś błoto Damasceńskie w złoto; kość prostą słabą boku Adamowego, w niedobytą wieżą kości słoniowej; tę lepiankę skazitelny przeformowałaś: niepoklanemu Barankowi, który się pasie między liliami, duszę i ciało twoje zamknionym ogrodem wystawiłaś, Heroino, Triumfatorko, nieprzyjaciela tego; któremu i mężni Samsonowie ustąpili, tyl podali: tyś nieprzyjaciela tego zwyciężyła, na placu położyła, mężna, niezwyciężona
między Lwámi bespieczny zostawał: tákeś ty złoto, w ogniu tym iáśnieysze; lilia, roża między ćierniem tym wonnieysza; diáment pod młotem, tym státecznieyszy; koral między burzliwemi swawolnego morzá náwáłnośćiámi ozdobnieyszy; zwierćiádło wstydu Páńienskiego, przy okázyách Dworow Páńskich tym czyśćieysze: odmięniłáś błoto Dámáscenskie w złoto; kość prostą słábą boku Adámowego, w niedobytą wieżą kośći słoniowey; tę lepiánkę skáźitelny przeformowáłáś: niepoklánemu Báránkowi, ktory się páśie między liliámi, duszę y ćiáło twoie zámknionym ogrodem wystawiłáś, Heroino, Triumfátorko, nieprzyiaćielá tego; ktoremu y mężni Sámsonowie ustąpili, tyl podáli: tyś nieprzyiaćielá tego zwyćiężyłá, ná plácu położyła, mężna, niezwyćiężona
Skrót tekstu: PiskorKaz
Strona: 908
Tytuł:
Kazania na Dni Pańskie
Autor:
Sebastian Jan Piskorski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
doznałaś tej łaski/ że cię Bóg nie skarał i nie potępił/ choć nikczemniejsześ stworzenie nad Anioły. Co słysząc rzewnie poczęła płakać Benedykta.
Potym dała jej drugą Lilią/ na której napisano było: Memorare innocentissimam mortem Christi et Sanctorum paenitentias. Powiadam ci bowiem/ jeżeli Bóg Synaczka swego przedwiecznego/ dla grzechu pierworódnego Adamowego i ludzkiego narodu/ lat trzydzieści i trzy na świecie w nędzy trzymał/ i dał go na sromotną śmierć/ jakoż ty dla grzechów swoich nie więcej godna była kary/ a Bóg ci cierpiał tak długi czas: A jeśli śś. Patriarchowie/ Prorocy/ Apostołowie/ Męczennicy/ Panienki/ na świecie cierpieli męki/ i
doznáłáś tey łáski/ że ćię Bog nie skarał y nie potępił/ choć nikczemnieysześ stworzenie nád Anyoły. Co słysząc rzewnie poczęłá płákáć Benedyktá.
Potym dáłá iey drugą Lilią/ ná ktorey nápisano było: Memorare innocentissimam mortem Christi et Sanctorum paenitentias. Powiádam ći bowiem/ ieżeli Bog Synaczká swego przedwiecznego/ dla grzechu pierworodnego Adámowego y ludzkiego narodu/ lat trzydźieśći y trzy ná świećie w nędzy trzymał/ y dał go ná sromotną śmierć/ iákoż ty dla grzechow swoich nie więcey godná byłá káry/ á Bog ći ćierpiał ták długi czás: A ieśli śś. Pátryarchowie/ Prorocy/ Apostołowie/ Męczennicy/ Pánienki/ ná świećie ćierpieli męki/ y
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 87
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
