naówczas generałowi wojsk koronnych, a potem kasztelanowi krakowskiemu, na dwuletnią tylko podał, przez osobliwy instrument swój, administracją i komisarzów do spisania inwentarzów tejże ordynacji naznaczył. Książę jednak Sanguszko, marszałek lit., tych obydwóch współadministratorów do posesji dóbr ordynackich nie dopuścił. Tandem roku 1721, die 7 junii, kombinacją ratione danej administracji do dóbr ordynacji ostrogskiej, sub beneplacito et ratihabitione króla i stanów Rzpltej, z Tarłą, wojewodą lubelskim, i Poniatowskim generałem uczynił, którym po kilkakroć sto tysięcy dawszy, sam się, nie wymieniając czy jako administrator, czy jako ratione żony swojej sukcesor, przy dobrach ordynacji ostrogskiej utrzymał; a in causa iuris decyzji sejmowej
naówczas generałowi wojsk koronnych, a potem kasztelanowi krakowskiemu, na dwuletnią tylko podał, przez osobliwy instrument swój, administracją i komisarzów do spisania inwentarzów tejże ordynacji naznaczył. Książę jednak Sanguszko, marszałek lit., tych obodwoch współadministratorów do posesji dóbr ordynackich nie dopuścił. Tandem roku 1721, die 7 iunii, kombinacją ratione danej administracji do dóbr ordynacji ostrogskiej, sub beneplacito et ratihabitione króla i stanów Rzpltej, z Tarłą, wojewodą lubelskim, i Poniatowskim generałem uczynił, którym po kilkakroć sto tysięcy dawszy, sam się, nie wymieniając czy jako administrator, czy jako ratione żony swojej sukcesor, przy dobrach ordynacji ostrogskiej utrzymał; a in causa iuris decyzji sejmowej
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 432
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Sędzią, który iustitias nostras olim iudicabit et per quem reges regnant et legum conditores iusta decernuntkiedyś osądzi naszą sprawiedliwość i przez którego władają królowie, a twórcy praw uchwalają ustawy, potem przed Najjaśniejszym Królem IMcią Augustem Trzecim, Panem Naszym Miłościwym, szczęśliwie nam panującym, który in patrio coelo jako jest wszystkim subseliom primum movens do administracji świętej sprawiedliwości, tak ad motum onego subalternae nihil quidquam excedendo moveri powinne spherae, deinde przed całą Rzpltą naszą, która jako jest iurium suorum conditrix et conservatrix, tak tychże praw e cardine wywróconych vindex et restauratrixpod ojczystym niebem jako jest wszystkim instytucjom sądowym przyczyną sprawczą... tak w stosunku do poruszenia onego podporządkowane
Sędzią, który iustitias nostras olim iudicabit et per quem reges regnant et legum conditores iusta decernuntkiedyś osądzi naszą sprawiedliwość i przez którego władają królowie, a twórcy praw uchwalają ustawy, potem przed Najjaśniejszym Królem JMcią Augustem Trzecim, Panem Naszym Miłościwym, szczęśliwie nam panującym, który in patrio coelo jako jest wszystkim subseliom primum movens do administracji świętej sprawiedliwości, tak ad motum onego subalternae nihil quidquam excedendo moveri powinne spherae, deinde przed całą Rzpltą naszą, która jako jest iurium suorum conditrix et conservatrix, tak tychże praw e cardine wywróconych vindex et restauratrixpod ojczystym niebem jako jest wszystkim instytucjom sądowym przyczyną sprawczą... tak w stosunku do poruszenia onego podporządkowane
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 609
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
danej Kolacją Fary miejskiej położył. Alem tego nieuczynił sine usu consilii samychże wielebnych Ojców submittujących się, że to sobie sami apud Sedem Romanam wymogą. Co ich na wielu miejscach w Polsce z wielkim dusz ludzkich prowentem zdobi. Nie myśląc przez to ab utrinque wytykać niedbałej jakiej Kościołów farskich przez Ich Mościów Swieckich Duchownych administracji, ale pragnąc jako największej Kapłanów frekwencji w tym mieście, które w niepłonnej zostaje nadziei, dla wszelakiej w sobie sposobności ad omne przy pograniczu commercium, taki znowu otrzymać jak trzymywało, i ludźmi się zwłaszcza stanu kupieckiego zagęścić. Crisin zaś żadnej rozumnej w ofiarowaniu tej Kolacji anim się obawiał, ani obawiam, gdyż to
daney Kollacyą Fary mieyskiey położył. Alem tego nieuczynił sine usu consilii samychże wielebnych Oycow submittuiących się, że to sobie sami apud Sedem Romanam wymogą. Co ich na wielu mieyscach w Polszcze z wielkim dusz ludzkich prowentem zdobi. Nie myśląc przez to ab utrinque wytykać niedbałey iakiey Kościołow farskich przez Ich Mościów Swieckich Duchownych administracyi, ale pragnąc iako naywiększey Kapłanów frekwencyi w tym mieście, które w niepłonney zostaie nadziei, dla wszelakiey w sobie sposobności ad omne przy pograniczu commercium, taki znowu otrzymać iak trzymywało, y ludźmi się zwłaszcza stanu kupieckiego zagęścić. Crisin zaś żadney rozumney w ofiarowaniu tey Kollacyi anim się obawiał, ani obawiam, gdyż to
Skrót tekstu: KoniecJATestKrył
Strona: 412
Tytuł:
Testament
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
175. Eodem acto. — Powtórna sprawa pokazała się na Wojtka Bieguna na skargę tegos paholka jego, ze mu, to jest Wojtek Biegun a gospodars jego, koźlę wzął i mito ku temu, to jest złotych 10. Uznaje szat nas, abi do popiszu bez skargi zaplaczyl.
176. k. 70v Za administracji jegomości pana Stanisława Pętkow-skiego anno Domini et die 1713, 6 july 6 VII. — Sprawa Jurka Atale z Ryczyrki. — Uskarżał się na Jakuba Zwardonia jałowiarza, także na Antoniego Elatalę. Która sprawa do wiezenia zasiec, a drugiego na niedzelę stawie do wiwodu lepszego o 3 jarky zginiąte bez
175. Eodem acto. — Powtorna sprawa pokazała sie na Woytka Bieguna na skargę tegos paholka iego, ze mu, to iest Woytek Biegun a gospodars iego, koźlę wzął y mito ku tęmu, to iest złotich 10. Uznaie szat nas, abi do popiszu bes skargi zaplaczyl.
176. k. 70v Za administratyey jegomosci pana Stanisława Pętkow-skiego anno Domini et die 1713, 6 july 6 VII. — Sprawa Jurka Atale z Ryczyrki. — Uskarzał sie na Jakuba Zwardonia jałowiarza, tagze na Antoniego Elatalę. Ktora sprawa do wiezenia zasiec, a drugiego na niedzelę stawie do wiwodu lepszego o 3 jarky zginiąte bes
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 89
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
Tomasza Jaska a wojewodi walaskiego do dwóch niedzel odebrania pieniędzy i wini pańskej złotych 5, także prawu złotych 5, koscołowi złoty jeden, exnunc wiliczone.
209. Eodem acto, anno 1715 a die 5 februarii 5 II. — Contract zgodi Jakuba Słowika z Gluhackami a złodzejami statku jego. — Za administracji jegomości pana Pętkowskiego stała się ugoda z Jakubem Słowikiem, to jest z Juzefem i Krzysztofem Gluhackami, o pokradzenie baranów 5. O które jest dowód taky, ze stuki warząne należlyzmi przy koszarze jego i bahorze z ludźmi przysięglemi, to jest Jozofem Niewdanam. A tak który był Jozof Gluhacka do wiezenia pańskiego wzięti
Tomasza Jaska a woiewodi walaskiego do dwoch niedzel odebrania pieniędzi y wini panskey zlotych 5, tagze prawu złotych 5, koscołowi zloti ieden, exnunc wiliczone.
209. Eodem acto, anno 1715 a die 5 februarii 5 II. — Contract zgodi Jakuba Słowika z Gluhackami a zlodzeiami statku iego. — Za administratyey jegomości pana Pętkowskiego stała sie ugoda z Jakubem Słowikiem, to iest z Juzefem y Krzystofem Gluhackami, o pokradzenie baranow 5. O ktore iest dowod taky, ze stuki warząne nalezlyzmi przy koszarze iego y bahorze z ludźmi przysięglęmi, to iest Jozofem Niewdanam. A tak ktori był Jozof Gluhacka do wiezenia pańskiego wzięti
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 93
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
jakoli za kradzers wina i karanie pres pana Pętkowskiego in arce nostro stanęła. Co zas tedy ze pieniędzy nie biło, zebi statek podluk szaczonku ludzi odebrać; co się tak stało s tim dokładem, mieli delacją do 3 niedzel, komu innemu jak mogą przędąc, ale nie kczal nik wykupie. Co tedy za administracji jegomości pana Stefana Łubonskiego za podwodem ludzi uniesli się do sządu prawa wałaskiego i sządu pańskiego, ze szą ukrzywdząny, ze statku telo nie pokradły. A tak pokazał Jakub Słowik dowód Błażeja Czuła przysięgłego paholka ząmkowego; przy czem wszytkym bili, ni mogli mu nic uczenie. Co tedy wojewoda uznaje winę na
iakoli za kradzers wina y karanie pres pana Pętkowskiego in arce nostro stanęła. Czo zas tedi ze pieniędzy nie biło, zebi statek podluk szaczonku ludzi odebrac; czo sie tak stało s tim dokładęm, mieli delatią do 3 niedzel, komu innemu iak mogą przędąc, ale nie kczal nik wykupie. Czo tedy za administratyey jegomosci pana Stefana Łubonskiego za podwodem ludzy uniesli sie do sządu prawa wałaskiego y sządu pańskiego, ze szą ukrzywdząny, ze statku telo nie pokradły. A tak pokazał Jakub Słowik dowod Błazeia Czuła przysięgłego paholka ząmkowego; przy czem wszytkym bili, ni mogli mu nic uczenie. Czo tedi woiewoda uznaie winę na
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 94
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
i na jakykolwiek pożytek swój uczynić.
226. k. 77vEodem acto. — Ugoda Krzysztofa Kupca ze Zabnicze. Który ugodzyl Jakuba Czaputę s Czyśćca o owczę. Na którego włozono po złotych 2 wini.
227. Anno Domini 1717 die 26 february 26 II, Sprawi sządów wałaskych odprawującze się w ząmku żywieckym za administracji jegomości pana Stefana Lubonskiego na ten czas będącego. — Protestatia Zawadów s Kamesnicze, to jest braczy spoi zrodząnich, na Marczyna brata swojego, majączą hallą spolnie między szobąm; i stawali zgodnie na oneyze przez rok kilkanascie, a teras do w jedna mieszać się nie kczeli. Za to tedy uznaje sząt
y na iakykolwiek pozitek swoy uczynic.
226. k. 77vEodem acto. — Ugoda Krzystofa Kupca ze Zabnicze. Ktori ugodzyl Jakuba Czaputę s Czysca o owczę. Na ktorego włozono po złotich 2 wini.
227. Anno Domini 1717 die 26 february 26 II, Sprawi sządow wałaskych odprawuiącze sie w ząmku zywieckym za administratyey jegomości pana Stefana Lubonskiego na ten czas będączego. — Protestatia Zawadow s Kamesnicze, to iest braczy spoi zrodząnich, na Marczyna brata swoiego, maiączą hallą spolnie międzi szobąm; y stawali zgodnie na oneyze przes rok kilkanascie, a teras do w iedna mieszac sie nie kczeli. Za to tedi uznaie sząt
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 96
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
ponieważ Marsałek doswiacony jest, ze nie tylko sasiadom swoim skody robił pasienim, ale i w lakach pańskych i owsach pasał, Mołdirziowi pasionek zapłacie, a Mołdirz Marsalkowi mlade, tak jako sad walaski uznaje, za mlade Marsalkowi po cezskich dziewiec, za pasienie Mołdirziowi złotych osm. — Jako ta sprawa w zamku sądzona za mojej administracji przez sąd walaski, na co się podpisuję. Dje secunda juny 2 VI 1733. M. Maksecki manupropria.
275. k. 86v Jan i Maciej Bednarzie z Ujsol skarżylie się na Symona a stria swojego, iż sa w tim ukrzywdzoni, ze odebrał te połowę halle, w której są polany
poniewas Marsałek doswiacony iest, ze nie tylko sasiadom swoim skody robił pasienim, ale y w lakach panskych y owsach pasał, Mołdirziowi pasionek zapłacie, a Mołdirz Marsalkowi mlade, tak jako sad walaski uznaie, za mlade Marsalkowi po cezskich dziewiec, za pasienie Mołdirziowi złotich osm. — Jako ta sprawa w zamku sądzona za moiey administracyi przez sąd walaski, na co się podpisuię. Die secunda juny 2 VI 1733. M. Maxecki manupropria.
275. k. 86v Jan y Maciey Bednarzie z Uysol skarzylie sie na Symona a stria swoiego, yz sa w tim ukrzywdzoni, ze odebrał te połowę halle, w ktorey są polany
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 107
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
skarży się na Tomasa Słowiaka s Prziborowa o pieniądze, które jej powienien. A tak sad wałaski uznaje na Swiatki oddać pieniądze, a brendze faske na swiety Jan.
284. k. 87vSub eodem actu. — Ponieważ się uskarżała Anna Pydryska z Soli na Jana, Stanisława i Jakuba Zwardoniom w prawie wałaskim za mojej administracji, iz im matka poręcziła cerkle, od której jej walaskie prawo odsądza, ze do zadnych gruntów nie należy, tylko jednej wyprawy, którą już odebrała od matki, zaczym i ja zważywszy ze słusznie, stwierdzam ręką moją. Datum w zamku żywjeckim dje 21 novembris 21 XI 1740 anno. Jan
skarzy sie na Tomasa Słowiaka s Prziborowa o pieniądze, ktore jey powienien. A tak sad wałaski uznaie na Swiatki oddac pieniądze, a brendze faske na swiety Jan.
284. k. 87vSub eodem actu. — Poniewaz się uskarzała Anna Pydryska z Soli na Jana, Stanisława y Jakuba Zwardoniom w prawie wałaskim za moiey administracyi, iz im matka poręcziła cerkle, od ktorey iey walaskie prawo odsądza, ze do zadnych grontow nie nalezy, tylko iedney wyprawy, ktorą iuz odebrała od matki, zaczym y ia zwazywszy ze słusznie, ztwierdzam ręką moią. Datum w zamku zywieckim die 21 novembris 21 XI 1740 anno. Jan
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 108
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
się król Nawarski inaczej zemścić/ chciał przynamniej być obrońcą herezjej/ która z natury jest nieprzyjaciołką kościoła Rzymskiego. Poczęło się to złe miedzy białymigłowami dworskiemi: przez które chwyciło się i mężczyzn. Nie przeciwił się temu Antonius de Vandomo król Nawarski/ acz dla pewnych respektów swych z koroną Francuską/ i żeby nie był odstrychniony od Administracji i od Gubernacji królestwa tego w dzieciństwie Henryka wtórego/ i dla nadzieje też/ którą miał o dostąpieniu Nauarrhy/ abo o jakiejkolwiek nagrodzie (a bywały na ten czas mowy z strony Serdyniej) taił jadu swego: jednak nakoniec odkrył go pod Roanem: kędy przy śmierci swej/ jawnie przyznał sektę Luterską. To złe
się krol Nawárski ináczey zemśćić/ chćiał przynamniey bydź obrońcą haeresiey/ ktora z natury iest nieprzyiaćiołką kośćiołá Rzymskiego. Poczęło się to złe miedzy białymigłowámi dworskiemi: przez ktore chwyćiło się y mężczyzn. Nie przećiwił się temu Antonius de Vandomo krol Nawárski/ ácz dla pewnych respectow swych z koroną Fráncuską/ y żeby nie był odstrychniony od Administrátiey y od Gubernátiey krolestwá tego w dźiećiństwie Henryká wtorego/ y dla nádźieie też/ ktorą miał o dostąpieniu Nauárrhy/ ábo o iákieykolwiek nagrodźie (á bywáły ná ten czás mowy z strony Serdiniey) táił iádu swego: iednák nákoniec odkrył go pod Roánem: kędy przy śmierći swey/ iáwnie przyznał sektę Luterską. To złe
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 88
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
