kędy odleciały/ wracają się do jego pałacu i stołu. Otożci/ których on w tych szyfach na śpiego wyprawuje/ biorą z sobą kilku/ i trzymają poty/ aż wybaczą okręty wedle potrzeby/ zaczym do wiadomości przynależące rzeczy na cedule wypisawszy/ i do szyje gołębiowi przywiązawszy/ puszczają wolno/ który nie mieszkając do stołu Admirałowego leci/ on kartę odwiązawszy/ co się na morzu dzieje/ i kto przyjeżdża czyta. Tymże sposobem/ jeśliby jeszcze/ jawiła się jaka potrzeba/ drugiego i trzeciego z kartką puszczają/ dla czego Admirał/ pierwej dobrze wie o okrętach/ niż do portu wjeżdżają. Twierdzą i to/ że ma takowe gołębie/
kędy odlećiáły/ wracáią sie do iego páłacu y stołu. Otożći/ ktorych on w tych szyfách ná śpiego wypráwuie/ biorą z sobą kilku/ y trzymáią poty/ áż wybaczą okręty wedle potrzeby/ záczym do wiadomośći przynależące rzeczy ná cedule wypisawszy/ y do szyie gołębiowi przywiązawszy/ pusczáią wolno/ ktory nie mieszkáiąc do stołu Admirałowe^o^ leći/ on kártę odwiązawszy/ co sie ná morzu dźieie/ y kto przyieżdża czyta. Tymże sposobem/ iesliby iescze/ iáwiłá sie iáka potrzebá/ drugiego y trzećiego z kártką pusczáią/ dla czego Admirał/ pierwey dobrze wie o okrętách/ niż do portu wieżdżáią. Twierdzą y to/ że ma tákowe gołębie/
Skrót tekstu: BreyWargPereg
Strona: 82
Tytuł:
Peregrynacja arabska albo do grobu św. Katarzyny
Autor:
Bernhard Breydenbach
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
