o nim mówi. Pierwszy to był Cesarz Cudzoziemiec od Nerwy przysposobiony.
14. AELIUS HADRIANUS, od Trajana przysposobiony, rebelii Żydowskiej poskromiciel, i na miejscu Jeruzalem Miasta AElii pod swoim Imieniem Fundator; Pogaństwem go napełniwszy, na Bramie dawszy marmurowego Wieprza na wstręt Żydom; na Kalwaryj zbudował słupy Wenery i Jowisza, w Betleem Adonidesa na wzgardę Chrześcijanom. Szkocję od Anglii murem 80 tysięcy kroków długim separował. Inni tego muru prowadzenie Sewerusowi Cesarzowi przypisują, co jest pewniej, według Diona. Dictum jego było: Non mihi, sed Populo.
15. ANTONINUS dla Cnot chwalebnych Pius et Pater Patriae nazwany, od Hadriana przysposobiony, który mawiał: Melius est
o nim mowi. Pierwszy to był Cesarz Cudzoziemiec od Nerwy przysposobiony.
14. AELIUS HADRIANUS, od Traiana przysposobiony, rebellii Zydowskiey poskromiciel, y na mieyscu Ieruzalem Miasta AElii pod swoim Imieniem Fundator; Pogaństwem go napełniwszy, na Bramie dawszy marmurowego Wieprza na wstręt Zydom; na Kalwaryi zbudował słupy Wenery y Iowisza, w Betleem Adonidesa na wzgardę Chrześcianom. Szkocyę od Anglii murem 80 tysięcy krokow długim separował. Inni tego muru prowadzenie Sewerusowi Cesarzowi przypisuią, co iest pewniey, według Diona. Dictum iego było: Non mihi, sed Populo.
15. ANTONINUS dla Cnot chwalebnych Pius et Pater Patriae nazwany, od Hadryana przysposobiony, ktory mawiał: Melius est
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 470
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
: At Lachrimis mea vita vivet. Egipcjanie, komu długiego życzyli przy godności życia, Wieniec z tego na Głowę wkładali Kwiatu Radau. o Kwiatach osobliwych
ANEMONE jest Kwiat dziwnie delikatny, za najmniejszego wiatru po. wianiem zaraz opadający, z tąd pospolicie zwany Flos venti, albo Flos Adonidis, jakoby według bajecznych Poetów zekrwi Adonidesa od wieprza zabitego, urodzony.
KoronA IMPERIALIS Kwiat wysoko rosnący, fiałkowego koloru, Cesarską Koronę wswoim rozkwitaniu wyrażający: dlatego dano mu inskrypcją: Ipsa sibi Sertum: Rex idem, sertum est et Diadema sibi.
FILIUS Ante PATREM jest Kwiat, który niżeli liście i kwiat wypuści, owoc najpierwej wydaje, jako świadczy Pasetus
: At Lachrimis mea vita vivet. Egipcyanie, komu długiego życzyli przy godności życia, Wieniec z tego na Głowę wkładali Kwiatu Radau. o Kwiatach osobliwych
ANEMONE iest Kwiat dziwnie delikatny, za naymnieyszego wiatru po. wianiem zaraz opadaiący, z tąd pospolicie zwany Flos venti, albo Flos Adonidis, iakoby według baiecznych Poétow zekrwi Adonidesa od wieprza zabitego, urodzony.
CORONA IMPERIALIS Kwiat wysoko rosnący, fiałkowego koloru, Cesarską Koronę wswoim rozkwitaniu wyrażaiący: dlatego dano mu inskrypcyą: Ipsa sibi Sertum: Rex idem, sertum est et Diadema sibi.
FILIUS Ante PATREM iest Kwiat, ktory niżeli liście y kwiat wypuści, owoc naypierwey wydaie, iako swiadczy Pasetus
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 648
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
będące, Miastu inkorpororowane, i opasane murem: Wieprz na Bramie Jerozolimskiej, którą do Betleem idą, wyryty, aby wstręt Żydom do Jeruzalem czynić, nie tylko w nim bywać, ale i nań patrzyć, zakazawszy Żydowskiej Nacyj. Na Kalwaryj lokował Bałwan Wenery, na miejscu Grobu CHRYSTUSOWEGO wystawił Statuę Jowisza. W Betleem Adonidesa: Co trwało aż do czasów Z. HELENY, Matki Konstantego W.Po śmierci Adriana Cesarza mieszkali w Jeruzalem, Rzymianie, Żydzi i po wielkiej części Chrześcijanie przez lat 500. Aż Roku Pańskiego 636. Saraceni z Egiptu wypadłszy Miasto te wzięli, będąc lat 463. Panami jego. Kozroasz Król Perski w Ziemię Świętą
będące, Miastu inkorpororowáne, y opásane murem: Wieprz ná Brámie Ierozolimskiey, ktorą do Bethleem idą, wyryty, aby wstręt Zydom do Ieruzálem czynić, nie tylko w nim bywać, ale y nań pátrzyć, zákazáwszy Zydowskiey Nácyi. Ná Kalwáryi lokowáł Bałwan Wenery, ná mieyscu Grobu CHRYSTUSOWEGO wystáwił Státuę Iowiszá. W Bethleem Adonidesa: Co trwáło aż do czásow S. HELENY, Mátki Konstántego W.Po śmierci Adryána Cesarzá mieszkali w Ieruzálem, Rzymianie, Zydźi y po wielkiey części Chrześcianie przez lát 500. Aż Roku Pańskiego 636. Saráceni z Egyptu wypadłszy Miasto te wźieli, będąc lat 463. Panámi iego. Kozroasz Krol Perski w Ziemię Swiętą
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 529
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
schodziło. W takich obalinach a bardziej w skalistej jaskini, według Z. HieronimA, JUSTYNA, BURCHARDA od Wschodu słońca leżącej także na szopę destynowanej, narodził się CHRYSTUS, źrzodło z skały wyniknęło na obmycie Najczystszego Ciała jego. Które miejsce tak poświęcone że Chrześcijanie czcili, naprzód żydzi gnojami, potym Adrianus Cesarz Rzymski wystawieniem Bałwana Adonidesa, Amazjusza pięknego, szpetnej Wenery oszpecili. Na co Z. HIERONIM pisząc do Pauli mówi: Ut in specu ubi Christus parvulus vagiît, Veneris Amasius, plangeretur. Ale Z. HELENA znowu te miejsce zych szpetności ochędożyla, Kościół wystawiła wspaniały, ściany marmurem okrywszy, sufit Cedrowy, dach pod ołowiem dawszy: wspiera go
schodźiło. W tákich obalinách á bardźiey w skalistey iaskini, według S. HIERONYMA, IUSTYNA, BURCHARDA od Wschodu słońca leżącey także ná szopę destynowáney, národźił się CHRYSTUS, źrzodło z skały wyniknęło na obmycie Náyczystszego Ciáła iego. Ktore mieysce ták poświęcone że Chrześcianie czcili, náprzod żydźi gnoiámi, potym Adrianus Cesarz Rzymski wystawieniem Bałwána Adonidesa, Amazyuszá pięknego, szpetney Wenery oszpecili. Ná co S. HIERONIM pisząc do Pauli mowi: Ut in specu ubi Christus parvulus vagiît, Veneris Amasius, plangeretur. Ale S. HELENA znowu te mieysce zych szpetności ochędożyla, Kościoł wystawiła wspániały, ściany marmurem okrywszy, suffit Cedrowy, dach pod ołowiem dawszy: wspierá go
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 571
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Tyzbie urodziwej. Nie mniejszy w cnocie i w dobrym imieniu, Serca dobrego, myśli natarczywej. Tylko że u niej zostawał w więzieniu Odniozszy postrzał od miłości chciwej.
Niepodobna, by pióro opisało, Jakie mu wdzięki przyrodzenie dało. 4
Obaczyłbyś był i Ganimedesa W jego postaci i urodziwego Pewniebyś widział i Adonidesa Syna Heleny i Parysowego, Sercem - mężnego znałbyś Herkulesa A przymiotami Kupidyna cnego. Mars urodziwy - kiedy stanął zbrojny, Kupido - kiedy do miłości wojny. 5
Ciało z pieszczonych lilij ułożone Niebiosa same na zazdrość budziło, Alabastrową cerą ozdobione, Którego niebo jemu zazdrościło; Jagody wdzięcznym koralem spojone (O tak przyjemne
Tyzbie urodziwej. Nie mniejszy w cnocie i w dobrym imieniu, Serca dobrego, myśli natarczywej. Tylko że u niej zostawał w więzieniu Odniozszy postrzał od miłości chciwej.
Niepodobna, by pioro opisało, Jakie mu wdzięki przyrodzenie dało. 4
Obaczyłbyś był i Ganimedesa W jego postaci i urodziwego Pewniebyś widział i Adonidesa Syna Heleny i Parysowego, Sercem - mężnego znałbyś Herkulesa A przymiotami Kupidyna cnego. Mars urodziwy - kiedy stanął zbrojny, Kupido - kiedy do miłości wojny. 5
Ciało z pieszczonych lilij ułożone Niebiosa same na zazdrość budziło, Alabastrową cerą ozdobione, Ktorego niebo jemu zazdrościło; Jagody wdzięcznym koralem spojone (O tak przyjemne
Skrót tekstu: LubSPir
Strona: 6
Tytuł:
Piram i Tyzbe
Autor:
Stanisław Herakliusz Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1660 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1660
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Księgarnia św. Wojciecha
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1929
te me beati vel ad vitam vel ad aeternitatem. O Renato, prędko się Niebu odradzasz! gdy twój honor Królewski w popiele zagrzebiasz i o onym już więcej nie pomyślasz. Abowiem każdy kto śmierci oczekawa/ nie barzo o honorach/ o piękności rozmysla/ nie wiele ten dba o gładkość co uważa/ iż tak napiękniejszego Adonidesa/ jako i naszpetniejszego kogo robactwo roztoczy. Niedbała nic o to Najasniejsza Królowa/ ale prosto do nieba na wieczerzą Pańską zaproszona/ Kazimierza Z. jako sergo w tamte kraje przewodnika mając Sakramentami w drogę opatrzona zawitała. Nauczcie się Monarchinie wszytkie świata tego takich cnot od Królowej Polskiej/ abyście mogły tak prosto jako i
te me beati vel ad vitam vel ad aeternitatem. O Renato, prędko się Niebu odradzasz! gdy twoy honor Krolewski w popiele zágrzebiasz y o onym iuż więcey nie pomyślasz. Abowiem káżdy kto śmierći oczekawa/ nie bárzo o honorách/ o pięknośći rozmysla/ nie wiele ten dba o głádkość co vważa/ iż ták napięknieyszego Adonidesá/ iáko y naszpetnieyszego kogo robáctwo rostoczy. Niedbáłá nic o to Naiásnieysza Krolowa/ ále prosto do niebá ná wieczerzą Páńską záproszona/ Káźimierzá S. iáko sergo w támte kráie przewodniká máiąc Sákrámentámi w drogę opátrzona záwitáłá. Náuczćie się Monárchinie wszytkie świátá tego tákich cnot od Krolowey Polskiey/ ábyśćie mogły ták prosto iáko y
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 47a
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
