w niewolnym ubierze.' NA TOŻ
Mądra Minerwa z Jowisza wielkiego Urodziła się mózgu brzemiennego, Skąd jej zaś z wielkim dobyto kłopotem, Gdy musiał kowal łeb otwierać młotem; Helena z bracią we trzech kształtach nowych Ze dwu się skorup wylęgli jajowych; Ziemiorodcowie, jako posiał zęby Kadmus, wynieśli z ziemie straszne gęby; Adonis, z drzewa rodząc się oporem, Ostrym wycięty z żywota toporem; Tages toskańskim na zagonie długiem , Pod skibą roli zrodził się za pługiem; Wenus, dla której Cypr jest zawołany Kolebki, z morskiej zrodziła się piany; Perseusz z złota, z ognia wnuk Azopa, Z kamienia ludzie najbliżsi potopa; Ale dziwniejsze Pańskie
w niewolnym ubierze.' NA TOŻ
Mądra Minerwa z Jowisza wielkiego Urodziła się mózgu brzemiennego, Skąd jej zaś z wielkim dobyto kłopotem, Gdy musiał kowal łeb otwierać młotem; Helena z bracią we trzech kształtach nowych Ze dwu się skorup wylęgli jajowych; Ziemiorodcowie, jako posiał zęby Kadmus, wynieśli z ziemie straszne gęby; Adonis, z drzewa rodząc się oporem, Ostrym wycięty z żywota toporem; Tages toskańskim na zagonie długiem , Pod skibą roli zrodził się za pługiem; Wenus, dla której Cypr jest zawołany Kolebki, z morskiej zrodziła się piany; Perseusz z złota, z ognia wnuk Azopa, Z kamienia ludzie najbliżsi potopa; Ale dziwniejsze Pańskie
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 212
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
życie przywrócił, Matrony ku Wenerze nabożne (niezbożne) tegoż lamentu często obchodziły Ceremonię, także lamentując, przez to sobie Bożka Adoni- SCJENCJA o Bożkach
desa i Wenery kaptując respkr. Takie Matrony lamentujące przy Domie Bożym widział i słyszał Ezechiel Prorok Cap. 8 Et ecce ibi Mulieres sedebant plangentes Adonidem. W Hebrajskim Tekście miasto Adonis, położono Thanus, ale jednoż to jest u Tłumaczów Świętego Tekstu.
ASTAROTH, albo Astorthe, albo Astoret Bogim Hebrajczyków, Sydończyków, Fenicensom Z. Augustyn rozumie, że to było Commune Nomen Dearum. Rabin Kimchi świadczy, że te Bożyszcze było formą Owieczki, erygowane. Svidas Auctor mniema, że to słowo Astaroth
życie przywrocił, Matrony ku Wenerze nabożne (niezbożne) tegoż lamentu często obchodźiły Ceremonię, także lamentuiąc, przez to sobie Bożka Adoni- SCYENCYA o BOZKACH
desa y Wenery kaptuiąc respkr. Takie Matrony lámentuiące przy Domie Bożym widział y słyszał Ezechiel Prorok Cap. 8 Et ecce ibi Mulieres sedebant plangentes Adonidem. W Hebrayskim Texcie miasto Adonis, położono Thanus, ale iednoż to iest u Tłumaczow Swiętego Textu.
ASTAROTH, álbo Astorthe, albo Astoreth Bogim Hebrayczykow, Sydończykow, Fenicensom S. Augustyn rozumie, że to było Commune Nomen Dearum. Rabin Kimchi świadczy, że te Bożyszcze było formą Owieczki, erygowane. Svidas Auctor mniema, że to słowo Astaroth
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 37
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
kogo na grzech, i ich szpetność łakomego. Należało i pieniężne tym Dewotkom od Amazjuszów honorarium, a Bogini tej, choć raz w życiu od każdej Panny ta Ofiara prostitutionis. O czym Dictionarium Historicum, i Kirher. Inni rozumieją przez tego Bałwana Kurę, i Kurczęta, albo Wenery Gwiazdę, albo Plejady Temuż vide Adonis, bo to jedno było Numen u źle wierzących
WENERĘ, czczoną w Koryncie, gdzie jej nierządne stużyły Osoby, dlaAmazjuszów venales. Było ich tam po tysiącu, jako to Lais, Tais (Święta potym,) Lena, etc.
THERAPHIMU Ozeasza Proroka wspomniane cap: 5. znaczy Lares, Penates, alias Domowych Deastryw
kogo na grzech, y ich szpetność łakomego. Należało y pieniężne tym Dewotkom od Amazyuszow honorarium, á Bogini tey, choć raz w życiu od każdey Panny ta Ofiara prostitutionis. O czym Dictionarium Historicum, y Kirher. Inni rozumieią przez tego Bałwana Kurę, y Kurczęta, albo Wenery Gwiazdę, álbo Pleiady Themuz vide Adonis, bo to iedno było Numen u źle wierzących
WENERĘ, czczoną w Koryncie, gdzie iey nierządne stużyły Osoby, dlaAmazyuszow venales. Było ich tam po tysiącu, iako to Lais, Tais (Swięta potym,) Lena, etc.
THERAPHIMU Ozeasza Proroka wspomniane cap: 5. znaczy Lares, Penates, alias Domowych Deastryw
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 42
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
rozkosz/ ciała myśl/ i wszeteczeństwo Prowadziły? jak często uciechy pieśćliwe Sprosną miłość/ i inne żądze niewstydliwe Tak twardemi serce me/ krępowały pęty/ Zem jak u Massagetów jęczał braniec wzięty: A któremu należę zawsze słusznym prawem/ Stałem siś za mą wolą ciała więzniem prawem.
Czy ja urodzon z Mirry Adonis nazwany? Czyli byłem z Rohodopy na ten świat wydany, Zem się spraw jął wszetecznych przykładem snać Matki? Gdyż mówią: jaka matka, takie będą dziatki. Acz nie zawsze: bo z matki swawolnej zrodzona Brygida Panna chwałą w niebie jest uczczona.
Tobie zaś w twej mądrości niepojęty Boże/ Przed którym utaić
roskosz/ ćiáłá myśl/ y wszetecżenstwo Prowádźiły? iák cżęsto vćiechy pieśćliwe Sprosną miłość/ y inne żądze niewstydliwe Ták twardemi serce me/ krępowały pęty/ Zem iák u Masságetow ięcżał brániec wzięty: A ktoremu należę zawsze słusznym práwem/ Stáłem siś za mą wolą ćiáła więzniem práwem.
Czy iá urodzon z Mirrhy Adonis názwány? Czyli byłem z Rohodopy ná ten świát wydány, Zem się spráw iął wszetecznych przykłádem snáć Mátki? Gdyż mowią: iáka mátká, tákie będą dźiátki. Acz nie zawsze: bo z matki swawolney zrodzona Brygida Pánna chwałą w niebie iest uczczoná.
Tobie záś w twey mądrośći niepoięty Boże/ Przed ktorym vtáić
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 14
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
z martwych kości wyniesione góry. Tu od sta ramion ciężkie Egeona miecze, Równo z ziemią schylona drzewa gałąź wlecze. Tu Ceus swym orężem grubą Sosnę chyli, Tu Mimas, ta się z zbroją Ofiona sili. Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia. Adonis. Próżerpina. Troista Historia, Próżerpina. Troista Historia, Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia, Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia Próżerpina. Troista Historia. Próżerpina. Troista Historia
Środkiem
z martwych kośći wynieśione gory. Tu od stá rámion ćięszkie Egeoná miecze, Rowno z żiemią schylona drzewá gáłąź wlecze. Tu Ceus swym orężem grubą Sosnę chyli, Tu Mimás, tá się z zbroią Ofioná śili. Prozerpiná. Troista Historya. Prozerpiná. Troista Historya. Prozerpiná. Troista Historya. Prozerpiná. Troista Historya. Adonis. Prozerpiná. Troista Historya, Prozerpiná. Troista Historya, Prozerpiná. Troistá Historya. Prozerpiná. Troista Historya, Prozerpiná. Troista Historya. Prozerpiná. Troista Historya. Prozerpiná. Troista Historya. Prozerpiná. Troista Historya. Prozerpiná. Troista Historya. Prozerpiná. Troista Historya Prozerpiná. Troista Historya. Prozerpiná. Troista Historya
Srodkiem
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 41
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
ciesząc się Diana z okrutnej tej głowy/ Rzecze do Paskwaliny; Zaprawdem śmielszego Dawno wieprza widziała/ ale i większego Wszakże/ czego podziśdzień Arkadyej znaki/ Ledwie na Erymancie Herkulesów taki Był przed laty. Abo co pod Dodońskim dębem Pięknego Adonida ostrym rościoł zębem. A tu jej Paskwalina słodko przerwie mowę/ Coby to za Adonis: Gdyż Teokrytowę Kiedyś Muzę czytając/ cosiem też już o nim Podobno słyszała/ i jako stąd po nim Wenus była żałosna. Wiesz nie wątpie o tym/ Choć i niewiesz. Co Mirrę napierwej potkało Matkę jego/ że co się z Ojca zawiązało/ Dla tego obrócona w drzewo jest Mirrowe/ Jednak kiedy pod
ciesząc się Dyáná z okrutney tey głowy/ Rzecze do Pásquáliny; Záprawdem smielszego Dawno wieprza widziáłá/ ale y większego Wszákże/ czego podziśdzien Arkádyey znáki/ Ledwie ná Erymáncie Herkulesow táki Był przed laty. Abo co pod Dodońskim dębem Pięknego Adonidá ostrym rościoł zębem. A tu iey Pásquáliná słodko przerwie mowę/ Coby to zá Adonis: Gdyż Theokrytowę Kiedyś Muzę czytáiąc/ cośiem też iuż o nim Podobno słyszáłá/ y iáko ztąd po nim Wenus byłá żáłosna. Wiesz nie wątpie o tym/ Choć y niewiesz. Co Mirrhę napierwey potkáło Mátkę iego/ że co się z Oycá záwiązáło/ Dla tego obrocona w drzewo iest Mirrhowe/ Iednak kiedy pod
Skrót tekstu: TwarSPas
Strona: 85
Tytuł:
Nadobna Paskwalina
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
nie zaczyna różnogłośnych pieśni; Więc-że im puszczę plac dla lepszej krotochwilej, Wy uznawajcie, która zaśpiewa z nich milej. PIERWSZEGO CHÓRU PANIEŃSKIEGO PIERWSZA: PNEUMELLA
Teraz, głośna muzyko z wdzięcznym Aryjonem, Zakrzykni one pieśni jednostajnym tonem, Których skały twardouche Słuchały i lasy głuche.
Oto pary do tańca nacelniejsze idą: Już nie miękki Adonis z udatną Cyprydą, Ni z Tezeusem nieżadna Wyskakuje Ariadna;
Ani Dardańczyk, który za pomocą młodzi Trojańskiej porwał gładką Latenkę do łodzi
I wpadszy na okręt nagle, Podał wiatrom białe żagle;
Zrazu po oceanie żeglując szalonym Pełen strachu, tańcem się zabawiał gonionym, Aż gdy pod ojczystą Idą Doszedł lądu z Tyndarydą,
Dopiero odpocząwszy
nie zaczyna różnogłośnych pieśni; Więc-że im puszczę plac dla lepszej krotochwilej, Wy uznawajcie, która zaśpiewa z nich milej. PIERWSZEGO CHÓRU PANIEŃSKIEGO PIERWSZA: PNEUMELLA
Teraz, głośna muzyko z wdzięcznym Aryjonem, Zakrzykni one pieśni jednostajnym tonem, Których skały twardouche Słuchały i lasy głuche.
Oto pary do tańca nacelniejsze idą: Już nie miękki Adonis z udatną Cyprydą, Ni z Tezeusem nieżadna Wyskakuje Aryjadna;
Ani Dardańczyk, który za pomocą młodzi Trojańskiej porwał gładką Latenkę do łodzi
I wpadszy na okręt nagle, Podał wiatrom białe żagle;
Zrazu po oceanie żeglując szalonym Pełen strachu, tańcem się zabawiał gonionym, Aż gdy pod ojczystą Idą Doszedł lądu z Tyndarydą,
Dopiero odpocząwszy
Skrót tekstu: ZimSRoks
Strona: 28
Tytuł:
Roksolanki
Autor:
Szymon Zimorowic
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwika Ślękowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1983
Jednakże przecię poszła za starością. Herkules mężny i wielkiej śmiałości Nie ogniem zginął — ale od miłości. 110
Ciężki to impet i mężne tarany, Któremi bije miłość natarczywa; Jednakże przecie miłe od niej rany, Chociaż je bólem serdecznym pokrywa.
Podać się musi, by był niezłamany — Takiego szturmu do niego używa Adonis mały, innych także siła Miłość śmiertelnym piaskiem przyrzuciła. 111
Miłość Jowisza dobyła samego Przyjaznym szturmem i wiecznie związała, Wtym do więzienia wziąwszy związanego Ledzie go gładkiej za więźnia oddała Wtenczas, kiedy swą w łabędzia białego Obrócił postać. Która nie wiedziała, Żeby był Jowisz w niego przedzierzgniony, Ponieważ piórem obrosł na wsze strony.
Jednakże przecię poszła za starością. Herkules mężny i wielkiej śmiałości Nie ogniem zginął — ale od miłości. 110
Ciężki to impet i mężne tarany, Ktoremi bije miłość natarczywa; Jednakże przecie miłe od niej rany, Chociaż je bolem serdecznym pokrywa.
Podać się musi, by był niezłamany — Takiego szturmu do niego używa Adonis mały, innych także siła Miłość śmiertelnym piaskiem przyrzuciła. 111
Miłość Jowisza dobyła samego Przyjaznym szturmem i wiecznie związała, Wtym do więzienia wziąwszy związanego Ledzie go gładkiej za więźnia oddała Wtenczas, kiedy swą w łabędzia białego Obrocił postać. Ktora nie wiedziała, Żeby był Jowisz w niego przedzierzgniony, Ponieważ piorem obrosł na wsze strony.
Skrót tekstu: LubSPir
Strona: 39
Tytuł:
Piram i Tyzbe
Autor:
Stanisław Herakliusz Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1660 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1660
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Księgarnia św. Wojciecha
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1929
drugi raz niewstydem Parała z Anchizesem, niegdy z Adonidem, Którego śmierci gorzko z lamentem płakała, I do piekła zstąpiła, aby go wyrwała. Od Proserpiny. Nad to większego szaleństwa Nieznajdziesz Królu; to jest; aby wszeteczeństwa Pełna cudzołożnica Boginią być miała, Która dla złej swej chuci przy trenach szalała.
Współ Adonis myśliwiec Bogiem jest nazwany, Który był od dzikiego wieprza rozszarpany Kłem gniewliwym na puszczy; i tak poległ gwałtem. Jeśli tedy niepomógł sobie, jakim kształtem Ten cudzołożnik może ratować drugiego, Który podjął śmierć przez gwałt od wieprza dzikiego?
Takie, Królu, Bogom swym Grekowie sprosności Przypisują, i brzydsze nad mą powieść złości
drugi raz niewstydem Paráłá z Anchizesem, niegdy z Adonidem, Ktorego śmierći gorzko z lámentem płákáłá, Y do piekłá zstąpiłá, áby go wyrwáłá. Od Proserpiny. Nád to większego szaleństwá Nieznaydźiesz Krolu; to iest; áby wszeteczeństwá Pełna cudzołożnicá Boginią bydź miáłá, Ktora dla złey swey chući przy trenách száláłá.
Wspoł Adonis myśliwiec Bogiem iest názwány, Ktory był od dźikiego wieprzá rozszárpány Kłem gniewliwym ná puszczy; y ták poległ gwałtem. Ieśli tedy niepomogł sobie, iákim kształtem Ten cudzołożnik może rátowáć drugiego, Ktory podiął śmierć przez gwałt od wieprzá dźikiego?
Tákie, Krolu, Bogom swym Graekowie sprosnośći Przypisuią, y brzydsze nád mą powieść złośći
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 204
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
po ojcu od pijanic zabitym obiesiła się. Przeobrażenia Miry żałość zagrzech. Księga Dziesiąta. Mira w drzewo imienia swego. Adonic Przeobrażenia Księga Dziesiąta. Atalanta. Hypomenes. Przeobrażenia Księga Dziesiąta. Cyterea Wenus. Przeobrażenia Wenus Hypomana jabłki złotemi opatruje. Księga Dziesiąta. Niewdzięczności wina. Hypomenes i Atalanta we łzy. Przeobrażenia Adonis od dzikiej świnie na śmierć obrażon. Minta Nimfa w miętkę Adonis w kwiat sasonkowy. Księga Jedenasta. P. OWIDIVSZA NASONA METAMORFOSEON. TO JEST, PRZEOBRAŻENIA Księga Jedenasta.
TAkim pieniem gdy lasy/ zwierz przytym zuchwały/ Tracki prorok pozwabiał/ i pochopne skały: Oto Swachy Cykońskie/ pierś rozpustną w skory Zwierzęce
po oycu od piiánic zabitym obieśiłá sie. Przeobráżenia Miry żałość zágrzech. Kśięgá Dźiesiąta. Mirá w drzewo imienia swego. Adonic Przeobráżenia Kśięgá Dźiesiąta. Atálántá. Hypomenes. Przeobráżenia Kśięgá Dźiesiąta. Cyterea Wenus. Przeobráżenia Wenus Hypomana iabłki złotemi opátruie. Kśięgá Dźiesiąta. Niewdźięcznośći winá. Hypomenes y Atalánta we łzy. Przeobráżenia Adonis od dźikiey świnie ná śmierć obráżon. Mintá Nymfa w miętkę Adonis w kwiát sasonkowy. Kśięgá Iedenastá. P. OWIDIVSZA NASONA METAMORPHOSEON. TO IEST, PRZEOBRAŻENIA Kśiegá Iedenasta.
TAkim pieniẽ gdy lásy/ źwierz przytym zuchwáły/ Trácki prorok pozwabiał/ y pochopne skáły: Oto Swáchy Cykonskie/ pierś rospustną w skory Zwierzęce
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 267
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
