się grzesznicy obrócą do piekła. uwazając/ Dwu mówi/ rzeczy z słów tych nauczajmy się: pierwszej/ iż aż do wtórego przyścia Sędziego/ w Infernie zatrzymane są niezbożnych i grzesznych dusze: drugiej/ iż teżdusze zaś tamże się obrócą/ aby na wieki męczone były. Jeśliż i teraz przed sądem odchodzą niezbożnikowie do Adu/ według Greckiego/ a do Infernu/ według Łacińskiego/ i po strasznym sądzie tegoż Adu/ abo Infernu na wieczne męki obrócą się? Infernus przeto i według Greków/ jest Piekło. Do Narodu Ruskiego. Luc. c. 16. Psal. 117. Psal. 30. Psal. 9. Apologia Iż
się grzesznicy obrocą do piekłá. vwazáiąc/ Dwu mowi/ rzecży z słow tych náuczaymy się: pierwszey/ iż áż do wtorego przyśćia Sędźiego/ w Infernie zatrzymáne są niezbożnych y grzesznych dusze: drugiey/ iż teżdusze záś támże się obrocą/ áby ná wieki męczone były. Ieśliż y teraz przed sądem odchodzą niezbożnikowie do Adu/ według Graeckiego/ á do Infernu/ według Láćińskiego/ y po strásznym sądźie tegoż Adu/ ábo Infernu ná wieczne męki obrocą się? Infernus przeto y według Graekow/ iest Piekło. Do Narodu Ruskiego. Luc. c. 16. Psal. 117. Psal. 30. Psal. 9. Apologia Iż
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 37
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
pierwszej/ iż aż do wtórego przyścia Sędziego/ w Infernie zatrzymane są niezbożnych i grzesznych dusze: drugiej/ iż teżdusze zaś tamże się obrócą/ aby na wieki męczone były. Jeśliż i teraz przed sądem odchodzą niezbożnikowie do Adu/ według Greckiego/ a do Infernu/ według Łacińskiego/ i po strasznym sądzie tegoż Adu/ abo Infernu na wieczne męki obrócą się? Infernus przeto i według Greków/ jest Piekło. Do Narodu Ruskiego. Luc. c. 16. Psal. 117. Psal. 30. Psal. 9. Apologia Iż się już męczą i grzeszni ludzie/ i diabli.
A co mówi/ że się jeszcze grzeszni
pierwszey/ iż áż do wtorego przyśćia Sędźiego/ w Infernie zatrzymáne są niezbożnych y grzesznych dusze: drugiey/ iż teżdusze záś támże się obrocą/ áby ná wieki męczone były. Ieśliż y teraz przed sądem odchodzą niezbożnikowie do Adu/ według Graeckiego/ á do Infernu/ według Láćińskiego/ y po strásznym sądźie tegoż Adu/ ábo Infernu ná wieczne męki obrocą się? Infernus przeto y według Graekow/ iest Piekło. Do Narodu Ruskiego. Luc. c. 16. Psal. 117. Psal. 30. Psal. 9. Apologia Iż się iuż męczą y grzeszni ludźie/ y diabli.
A co mowi/ że się iescze grzeszni
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 37
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
ś ty przejrzał, a on jeśli chce olśnął. Bilger Reinhercigius PRZYWITANIE NOWYCH WESPÓŁ SZEŚCIU JĘZYKÓW JAKO MĄDREMU
Kaip ad nos il tes Hencher licha duszka minister? Ar tanis bolsz alloon ewona litewska gut est? Od galgen pryszodł, lecz entade sydera weyzdy, Su dich przyniosłeś hreckoje gama tibi. Du kanst greckie logos kadu tua burna hłaholi, Os nori, francje, sasów ducere fluks na hłaholi. NA PRZESŁAWNE JEGOŻ KAZANIE GRYKĄ POTRZĄŚNIONE
Luterska prawa krewka, ze psa ogar prawy, Przyszedł skądsi a starej ujął się zabawy. Z garbarza wielki świnister, a z partacza krawca, Saskiej bożnicy w Wilnie czekany oprawca. Więc smołę odrzuciwszy i
ś ty przejrzał, a on jeśli chce olśnął. Bilger Reinhercigius PRZYWITANIE NOWYCH WESPÓŁ SZEŚCIU JĘZYKÓW JAKO MĄDREMU
Kaip ad nos il tes Hencher licha duszka minister? Ar tanis bolsz alloon ewona litewska gut est? Od galgen pryszodł, lecz entade sydera weyzdy, Su dich przyniosłeś hreckoje gamma tibi. Du kanst greckie logos kadu tua burna hłaholi, Os nori, francie, sasów ducere flux na hłaholi. NA PRZESŁAWNE JEGOŻ KAZANIE GRYKĄ POTRZĄŚNIONE
Luterska prawa krewka, ze psa ogar prawy, Przyszedł skądsi a starej ujął się zabawy. Z garbarza wielki świnister, a z partacza krawca, Saskiej bożnicy w Wilnie czekany oprawca. Więc smołę odrzuciwszy i
Skrót tekstu: WitPierKontr
Strona: 326
Tytuł:
Witanie na pierwszy wjazd
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Bazylianów
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1642
Data wydania (nie wcześniej niż):
1642
Data wydania (nie później niż):
1642
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
Maldiua (a jest to własne imię jednej wyspy) rozumie się Tysiąc wyspów/ bo tak wiele ich rachują w jednym rzędzie. Rozciągają się na kształt jakiego długiego rąbka/ poczynając od dolnych u Padoej/ aż naprzeciw Sundzie. Portugalczycy nie są świadomi tylko owych/ które leżą miedzy wyspą Mamale/ i miedzy Candu, i Adu, idące na 300. leuk. więtsze leżą od siebie na 5. na 10. aż też i na 20. leuk: lecz mniejsze/ których daleko więcej/ prawie jedna drugiej dotyka: a po niektórych miejscach drągi/ na których żagle wiszą/ obijają gałęzie z drzew po stronach: i młodzi ludzie co czerstwiejszy
Máldiuá (á iest to własne imię iedney wyspy) rozumie się Tyśiąc wyspow/ bo ták wiele ich ráchuią w iednym rzędźie. Rozćiągáią się ná kształt iákiego długiego rąbká/ poczynáiąc od dolnych v Pádoey/ áż náprzećiw Sundźie. Portogálczycy nie są świádomi tylko owych/ ktore leżą miedzy wyspą Mámale/ y miedzy Candù, y Adù, idące ná 300. leuk. więtsze leżą od śiebie ná 5. ná 10. áż też y ná 20. leuk: lecz mnieysze/ ktorych dáleko więcey/ práwie iedná drugiey dotyka: á po niektorych mieyscách drągi/ ná ktorych żagle wiszą/ obiiáią gáłęźie z drzew po stronách: y młodźi ludźie co czerstwieyszy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 46
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
