Hasło: Multorum manus, paucorum Consilium. Na tym Linia Karola Wielkiego zgasła, panująca na Tronie Cesarskim lat 112, czyli więcej.
10. KONRAD I. Franków i Hasyj Książę Cesarzem obrany, Mądry Pan, Arnulfa Barwarskiego Króla, i Burharda Swewii Książęcia Orężem i Dobrocią pokonał. Po siedmiu leciech panowania Tronu ustąpił dobrowolnie Adwersarzowi swemu Henrykowi Auceps rzeczonemu, nawet mu Insygnia Cesarskie pasławszy. Hasło jego było: Dum Fortuna blanditur, fallit Umarł R. 119.
11. HENRYK I Auceps (Myśliwy od gustu w myślistwie) Książę Saski, Dalmatów, Czechów, Normannów, Duńczyków, Obotritów Zwycięzca, Pacisicator Niemców, dlatego Pater Patriae od wszystkich rzeczony
Hasło: Multorum manus, paucorum Consilium. Na tym Linia Karola Wielkiego zgasła, panuiąca na Tronie Cesarskim lat 112, czyli więcey.
10. KONRAD I. Frankow y Hasyi Xiąże Cesarzem obrany, Mądry Pan, Arnulfa Barwarskiego Krola, y Burharda Swewii Xiążęcia Orężem y Dobrocią pokonał. Po siedmiu leciech panowania Tronu ustąpił dobrowolnie Adwersarzowi swemu Henrykowi Auceps rzeczonemu, nawet mu Insignia Cesarskie pasławszy. Hasło iego było: Dum Fortuna blanditur, fallit Umarł R. 119.
11. HENRYK I Auceps (Myśliwy od gustu w myślistwie) Xiąże Saski, Dalmatow, Czechow, Normannow, Duńczykow, Obotritow Zwycięscá, Pacisicator Niemcow, dlatego Pater Patriae od wszystkich rzeczony
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 512
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
wpadł czarnoksięstwo, i wszytkie inne scelera; czym wszytkim zarobił na ogień w Mieście Francuskim Aquae sexiae Roku 1618. Paedagogus Christianus ex Franciseo Rossel. O MALEFICJUM albo o CZARACH.
MAleficium albo czary, są jak species pod czarnoksięstwem, nie ku czemu innemu ordynowane, tylko kuszkodzeniu ludziom. Co się najlepiej podoba czartu ludzkiemu adwersarzowi. A choćby mógł sam czart wszytkie dziwy wyrabiać zdopustu Bożego na świecie na złość ludziom, jednak kooperacyj zażywa do tego czarowników, raz dla większego Majestatu Boskiego kontemptu, iż rozumnego stworzenia od Aniołów coś umniejszonego, uzurpuje spułki; druga że sam świętych rzeczy niemoże zażyć tak, jak czarownik; trzecia iż człek z
wpadł czarnoksięstwo, y wszytkie inne scelera; czym wszytkim zarobił na ogień w Mieście Francuzkim Aquae sexiae Roku 1618. Paedagogus Christianus ex Franciseo Rossel. O MALEFICIUM albo o CZARACH.
MAleficium albo czary, są iak species pod czarnoksięstwem, nie ku czemu innemu ordynowane, tylko kuszkodzeniu ludziom. Co się naylepiey podoba czartu ludzkiemu adwersarzowi. A choćby mogł sam czart wszytkie dziwy wyrabiać zdopustu Bożego na świecie na złość ludziom, iednak kooperacyi zażywa do tego czarownikow, raz dla większego Maiestatu Boskiego kontemptu, iż rozumnego stworzenia od Aniołow coś umnieyszonego, uzurpuie spułki; druga że sam swiętych rzeczy niemoże zażyć tak, iak czarownik; trzecia iż człek z
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 233
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
do tego wokowani przy trąb odgłosie, na pole Rediculi, na stos zanieśli śmiertelny, według Pliniusza. Był to Ptak źle u Starożytności ominujący, obżarstwa Symbolum. Czasem też i dobra z niego i ucieszna była usługa. Gdy Valerius Rzymianin z Francuzem na pojedynek był wyzwany; kruk przyleciawszy usiadł mu na szyszaku, i zaraz adwersarzowi jego rzucił się w oczy, dopomógł do wiktoryj; stąd Valerius ten Corvinus nazwany. Gellius lib. 9. cap: 11. W Sensie figuralnym kruk Słońcu wszystko smolącemu i czerniącemu poświęcony przez pogan. Corvus albus mówi się wtedy, gdy rzecz nowa jaka pokaże się. Kruk ów wysłany z Korabiu Noego, a nie
do tego wokowani przy trąb odgłosie, na pole Rediculi, na stos zanieśli śmiertelny, według Pliniusza. Był to Ptak źle u Starożytności ominuiący, obżárstwa Symbolum. Czasem też y dobra z niego y ucieszna była usługa. Gdy Valerius Rzymianin z Francuzem na poiedynek był wyzwany; kruk przyleciawszy usiadł mu na szyszaku, y zaraz adwersarzowi iego rzucił się w oczy, dopomogł do wiktoryi; ztąd Valerius ten Corvinus nazwany. Gellius lib. 9. cap: 11. W Sensie figuralnym kruk Słońcu wszystko smolącemu y czerniącemu poświęcony przez pogan. Corvus albus mowi się wtedy, gdy rzecz nowá iaka pokaże się. Kruk ow wysłany z Korabiu Noego, a nie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 296.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Naród Lukan kładzie w Hercyńskim lesie. Alias są to dzisiejsi Montenses według Hybnera, wynieśli się do Francyj po części.
BRUTII ludzie (gdzie dziś Kalabria) na granicy Włoch, których Lukani są siedzi pokonali, na pastuchów obrucili, Rzymianie ich od nikczemnego rozumu Brutios, niby Bruta animalia nazwali. Dla takiej ignonimii poddali się Adwersarzowi Rzymian Annibalowi, Wodzowi Kartaginy, za to od wszelkich honorów i prerógatyw in perpetuum od Rzymian odsądzeni.
BEZSI ludzie w Tracjij w Poncie Kraju, alias w Amażan, o których Owidiusz mówi: Vivere quam miserum est inter Besosq Getasq. Blisko nich byli.
BISALTE ludzie lub Borgundy, albo Burgunte.
BURGUNDIONES ludzie byli
Narod Lukan kładzie w Hercynskim lesie. Alias są to dzisieysi Montenses według Hybnera, wyniesli się do Francyi po cżęsci.
BRUTII ludzie (gdzie dziś Kalábria) na granicy Włoch, ktorych Lukani są siedzi pokonali, na pastuchow obrucili, Rzymianie ich od nikczemnego rozumu Brutios, niby Bruta animalia nazwali. Dla takiey ignonimii poddali się Adwersarzowi Rzymian Annibalowi, Wodzowi Kartaginy, za to od wszelkich honorow y prerógatyw in perpetuum od Rzymian odsądzeni.
BESSI ludzie w Tracyiy w Poncie Kraiu, alias w Amaźan, o ktorych Owidiusz mowi: Vivere quam miserum est inter Besosq Getasq. Blisko nich byli.
BISALTAE ludzie lub Borgundi, albo Burguntae.
BURGUNDIONES ludzie byli
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 129
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
jesteś Temistoklem.
ARYSTIDES miał z jednym Adwersarzem swym sprawę przed Senatem Ateńskim/ i skoro ją przełożył/ Senat zaraz chciał skazać za Arystidem/ przychylnym mu będąc: lecz on rzekł: Proszę posłuchajcie pierwej przeciwnej strony/ jako prawo uczy. Księgi Wtóre.
Tenże/ gdy sądził kauzę jednę: a Actor w tym przypomniał Adwersarzowi swemu/ że szkalował za ocznie Arystyda/ chcąc go tak w nienawiść podać: tak na to rzekł/ nic się nie biorąc za to: O swą krzywdę mów jeśli ją masz/ nie o moję: bo ja teraz siedzę na sądzie twej kauzy/ nie mojej. Dawny to fortel mieszać w swej kauzie co inszego
iesteś Themistoklem.
ARISTIDES miał z iednym Adwersarzem swym spráwę przed Senatem Atheńskim/ y skoro ią przełożył/ Senat záraz chćiał skázáć zá Aristidem/ przychylnym mu będąc: lecż on rzekł: Proszę posłuchayćie pierwey przećiwney strony/ iáko práwo vcży. Kśięgi Wtore.
Tenże/ gdy sądźił kauzę iednę: á Actor w tym przypomniał Adwersarzowi swemu/ że szkálował zá ocżnie Aristydá/ chcąc go ták w nienawiść podáć: ták ná to rzekł/ nic się nie biorąc zá to: O swą krzywdę mow ieśli ią masz/ nie o moię: bo ia teraz śiedzę ná sądźie twey kauzy/ nie moiey. Dawny to fortel mieszáć w swey kauźie co inszego
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 113
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
licentiose przymowił; Infremuit Izba Senatorska na to, i gdy owego Posła sądzić chciała, wielce się za Biskupem ujmując. A oto ów Biskup obchodził pacienter wszystkich Senatorów, i Posłów, oraz całując krzyżyk mówił: Ten mi gębę zamyka. Proszę W. M. Panów, abyście mi naśladować Chrystusa pozwolili, a memu adwersarzowi dali okoj. Trzeci przykład świeżej jeszcze pamięci w Brzostowskim Wileńskim Biskupie, który po swoich wielkich lezjach z Wojewodą Wileńskim, Hetmanem wielkim zakończonych, gdy zajątrzona przeciwko wojsku Litewskiemu Szlachta; pospolitym ruszeniem stanęła, i pod Gródnem Wojskami Jeg Królewskiej Mości zmocniona Saskiemi, uszykowała się do potrzeby, i już prawie poczęła się była z
licentiose przymowił; Infremuit Izbá Senatorska ná to, y gdy owego Posłá sądźić chćiałá, wielce się zá Biskupem uymuiąc. A oto ow Biskup obchodźił pacienter wszystkich Senatorow, y Posłow, oraz całuiąc krzyżyk mowił: Ten mi gębę zámyka. Proszę W. M. Panow, ábyśćie mi náśladować Chrystusá pozwolili, á memu adwersarzowi dáli okoy. Trzeći przykład świeżey ieszcze pamięći w Brzostowskim Wileńskim Biskupie, ktory po swoich wielkich lezyach z Woiewodą Wileńskim, Hetmanem wielkim zákończonych, gdy záiątrzona przećiwko woysku Litewskiemu Szlachtá; pospolitym ruszeniem stánęłá, y pod Grodnem Woyskami Jeg Krolewskiey Mośći zmocniona Saskiemi, uszykowałá się do potrzeby, y iuż prawie poczęłá się byłá z
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: F5
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Te Sacrosancta Romana Ecclesia tanquam alteram Esther eleuatam in populis, vt Ecclesiarum omnium matrem,Reginam I zaraz tamże przydaje tenże Doktor ś. aduersus Do tąd Z. Bonauentura. A ja przydaje/ Amen/ Amen/ Amen/ Zdarz Panie Boże/ aby się was toż wszytko jęło Miły P. Plebanie/ czego tu Adwersarzowi Zakonu swego (jakoście słyszeli) Z. Bonauentura życzył. Zaprawdę lepiejby wam być nie mogło. Sitis ergo bono animo. Od czego P. Bóg/ wszytko to być może: Dość jeszcze czasu/ Valetudinem vestram interym dyligenter curate, a o Jezuitach lepiej trzymaicie na potym/ niżeliście do tąd trzymali.
Te Sacrosancta Romana Ecclesia tanquam alteram Esther eleuatam in populis, vt Ecclesiarum omnium matrem,Reginam I zaraz tamże przydaie tenże Doktor ś. aduersus Do tąd S. Bonáuenturá. A iá przydáie/ Amen/ Amen/ Amen/ Zdarz Pánie Boże/ áby się was toz wszytko ięło Miły P. Plebanie/ cżego tu Aduersarzowi Zakonu swego (iákośćie słyszeli) S. Bonáuenturá życzył. Zaprawdę lepieyby wam być nie mogło. Sitis ergo bono animo. Od czego P. Bog/ wszytko to być może: Dość ieszcże czasu/ Valetudinem vestram interim diligenter curate, á o Iezuitách lepiey trzymáićie ná potym/ niżeliśćie do tąd trzymáli.
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 175
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
lub kije bili. Lecz gdy już w tej mocy będą umieć, że aso onym będzie pozwolone, z cudzem jakim, nie między sobą mają się próbować. Dla wkrzewienia zaś między nimi afektu winnego, jako między bracią być powinien, trzeba, gdy któremu się nie uda, albo że padnie, albo nie wytrzyma swemu adwersarzowi, mówić drugiemu z dziatwy: Sekunduj braciszka. Gdy tedy tak czynić będą, nie życzyłbym nikomu, jak do swych lat dojdą, kłaść między nich palec, według starego przysłowia: Możesz-li być rzecz chwały godniejsza nad jedność i miłość w familii? Nic na świecie nad dar ten, którym gdy Bóg
lub kije bili. Lecz gdy już w tej mocy będą umieć, że aso onym będzie pozwolone, z cudzem jakim, nie między sobą mają się próbować. Dla wkrzewienia zaś między nimi afektu winnego, jako między bracią być powinien, trzeba, gdy któremu się nie uda, albo że padnie, albo nie wytrzyma swemu adwersarzowi, mówić drugiemu z dziatwy: Sekunduj braciszka. Gdy tedy tak czynić będą, nie życzyłbym nikomu, jak do swych lat dojdą, kłaść między nich palec, według starego przysłowia: Możesz-li być rzecz chwały godniejsza nad jedność i miłość w familii? Nic na świecie nad dar ten, którym gdy Bóg
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 189
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
i owszem żałuje i i broni przypadku i nieszczęścia jego/ i uprasza mu co może od Boga jemu najpożyteczniejszego/ tak na ostatek że nie dla tego odpuszcza bliźniemu/ iż pewien jest i że inaczej Bóg by nieodpuścił/ grzechów jemu samemu/ abo sposobu nie ma/ ani sił/ aby mógł oddać wet za wet adwersarzowi swemu/ ale raczej choćby mógł i sowicie mógł oddać/ nie chce oddać/ i Bogu się oświadcza na sercu/ że nie dla swego odpuszczenia od Boga/ on odpuszcza bliźniemu/ ale tylko z szczerej ku Bogu miłości/ z-szczerej chęci/ dosyćczynienia woli Bożej i podobania się Bogu/ z-szczerej miłości i litości nad bliźnim.
i owszem żáłuie y i broni przypadku i niesczęśćia iego/ i uprasza mu co może od Bogá iemu naypożytecznieyszego/ ták ná ostátek że nie dla tego odpuszczá bliźniemu/ iż pewien iest i że ináczey Bog by nieodpuśćił/ grzechow iemu sámemu/ ábo sposobu nie ma/ áni śił/ áby mogł oddáć wet zá wet adwersarzowi swemu/ ále raczey choćby mogł i sowićie mogł oddáć/ nie chce oddáć/ i Bogu się oświadcza ná sercu/ że nie dla swego odpusczenia od Bogá/ on odpuszcza bliźniemu/ ále tylko z szczerey ku Bogu miłośći/ z-szczerey chęći/ dosyćczynienia woli Bożey i podobánia się Bogu/ z-szczerey miłośći i litośći nád bliźnim.
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 182
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
