muchą Ze całe życie żyłam Dworską juchą. W której dopiero dobrawszy się smaku, Właśnie tak, jakby w wyszeptanym raku. Więc odtąd zacznę poprawiać errorów, Tracąc apetyt do Dworskich saporów. Teatrum ci to na rozliczne sceny Tu śmiech, tu żarty, już ci smutne treny, Ten się uskarża, że został w afroncie Ta urażona słowem płacze w kącie. Zacznie się taniec na przestronnej Sali Świec w lustrach pełno, każdy chojność chwali. Ci mówią w net nam, rozrywka uroście, Niech tylko wszyscy poschodzą się goście. Więc dwóch, albo trzech sprzysięgłych kompanów Zdaleka stojąc od siedzących Panów. Taką zabawę biorą złej natury Żeby nikt nie
muchą Ze cáłe życie żyłam Dworską juchą. W ktorey dopiero dobráwszy się smáku, Właśnie ták, iákby w wyszeptanym ráku. Więc odtąd zácznę popráwiać errorow, Trácąc appetyt do Dworskich saporow. Teatrum ći to ná rozliczne sceny Tu śmiech, tu żarty, już ći smutne treny, Ten się uskárza, że został w afroncie Ta urażona słowem płácze w kąćie. Zácznie się taniec ná przestronney Sali Swiec w lustrach pełno, każdy choyność chwáli. Ci mowią w net nam, rozrywka uroście, Niech tylko wszyscy poschodzą się goście. Więc dwoch, álbo trzech sprzysięgłych kompanow Zdáleka stoiąc od siedzących Pánow. Táką zábawę biorą złey nátury Zeby nikt nie
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 361
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
nie mogli; odmiana dworu z polskiego na niemiecki; za onych harcerzów, których czterysta Stefan z synów koronnych ut corpore, animi sic viribus fortes et virtute viros przy boku swoim ozdobą w pokoju, prawą ręką w boju chował i kochał, dragarów, alabartników wprowadzenie; ze dwiema siostrami austriackimi sine consensu Reipublicae po świeżym zwłaszcza afroncie Maksymilianowskim oże- PRZEMOWA
nienie; azaż krew polska, którą chciał vindicare (i vindicasse, gdyby go non retrovertisset fortuna, et consilia ineluctabilis vis fatorum corrupisset) królestwo szwedzkie, dziedzictwo swoje, które mu stryj jego Carolus Sudermanie wydarł i nie tylko nie wrócił, aleśmy mu je jeszcze naszymi własnymi Inflantami i Estonią wyposażyć
nie mogli; odmiana dworu z polskiego na niemiecki; za onych harcerzów, których czterysta Stefan z synów koronnych ut corpore, animi sic viribus fortes et virtute viros przy boku swoim ozdobą w pokoju, prawą ręką w boju chował i kochał, dragarów, alabartników wprowadzenie; ze dwiema siostrami austriackimi sine consensu Reipublicae po świeżym zwłaszcza afroncie Maksymilianowskim oże- PRZEMOWA
nienie; azaż krew polska, którą chciał vindicare (i vindicasse, gdyby go non retrovertisset fortuna, et consilia ineluctabilis vis fatorum corrupisset) królestwo szwedzkie, dziedzictwo swoje, które mu stryj jego Carolus Sudermaniae wydarł i nie tylko nie wrócił, aleśmy mu je jeszcze naszymi własnymi Inflantami i Estonią wyposażyć
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 371
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
