z sądów do jezuitów do konfidenta mego, księdza Obrębskiego rektora, gdzie dopiero wylawszy się na płacz, przez dwa dni płakałem. Na resztę, bojąc się o ojca mego, aby się dowiedziawszy o tej śmierci nieboszczyka Leona, którego barzo kochał, aby się nie rozchorował, nie mniej się obawiając o siostry moje: Agnieszkę, która potem poszła za Jełowickiego, stolnika teraźniejszego czerniechowskiego, i o Teklę, która teraz jest za Aleksandrowiczem, chorążym lidzkim — kochających barzo tegoż brata — pojechałem do Rasny. Zastałem je płaczące i mdlejące, przecież tające przed ojcem naszym. W tymże czasie i matka nasza z Stokliszek przyjechała do Rasny
z sądów do jezuitów do konfidenta mego, księdza Obrębskiego rektora, gdzie dopiero wylawszy się na płacz, przez dwa dni płakałem. Na resztę, bojąc się o ojca mego, aby się dowiedziawszy o tej śmierci nieboszczyka Leona, którego barzo kochał, aby się nie rozchorował, nie mniej się obawiając o siostry moje: Agnieszkę, która potem poszła za Jełowickiego, stolnika teraźniejszego czerniechowskiego, i o Teklę, która teraz jest za Aleksandrowiczem, chorążym lidzkim — kochających barzo tegoż brata — pojechałem do Rasny. Zastałem je płaczące i mdlejące, przecież tające przed ojcem naszym. W tymże czasie i matka nasza z Stokliszek przyjechała do Rasny
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 258
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
miał, już przygotowanym, a zawsze z wolą boską zgadzającym się przyjął to sercem.
Nastąpiły roczki marcowe, na które pozew wydał ociec mój Łaźniewskiemu, stolnikowi inflanckiemu, o pożyczone 12 000 tynfów, który już przez swoje marnotrawstwa przychodząc do ruiny fortuny, wydał wzajemnie pozew ojcu memu o straty swoje w konkurowaniu o siostrę naszą Agnieszkę, która potem poszła za Jałowickiego, poniesione, i produkował listy siostry mojej, upewniające go o przyjaźni swojej, jeżeli wola ojca mego przystąpi. Była sprawa combinatis actoratibus i dylacja kopii spraw wszystkich poszła.
Tego roku nie jechaliśmy na początek trybunału litewskiego do Wilna dla poparcia sprawy z Grabowskim i z Parowińską, oni też
miał, już przygotowanym, a zawsze z wolą boską zgadzającym się przyjął to sercem.
Nastąpiły roczki marcowe, na które pozew wydał ociec mój Łaźniewskiemu, stolnikowi inflantskiemu, o pożyczone 12 000 tynfów, który już przez swoje marnotrawstwa przychodząc do ruiny fortuny, wydał wzajemnie pozew ojcu memu o straty swoje w konkurowaniu o siostrę naszą Agnieszkę, która potem poszła za Jałowickiego, poniesione, i produkował listy siostry mojej, upewniające go o przyjaźni swojej, jeżeli wola ojca mego przystąpi. Była sprawa combinatis actoratibus i dylacja kopii spraw wszystkich poszła.
Tego roku nie jechaliśmy na początek trybunału litewskiego do Wilna dla poparcia sprawy z Grabowskim i z Parowińską, oni też
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 263
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
strażnikowa lit. obligowała brata mego, teraźniejszego pułkownika; ażeby dla promocji sprawy jej jechał z Jałowickim do Mińska na reasumpcją kadencji mińskiej, i dała mu czerw, zł 100 za samą fatygę, a oprócz tego dała dość pieniędzy Jałowickiemu na ekspens prawny.
Gdy się działy rzeczy, tedy tymczasem Jałowicki zaczął konkurować o siostrę moją Agnieszkę, która była z sióstr najpiękniejsza i cale grzeczna. Miał dla siebie łaskawego brata mego, teraźniejszego pułkownika, i już była dla niego nadzieja wydania siostry mojej. Brat zatem mój z Jałowickim wybrali się do Mińska, a jeszcze dla większej promocji wzięli listy od strażnikowej lit. do księcia hetmana Radziwiłła. Byli u niego w
strażnikowa lit. obligowała brata mego, teraźniejszego pułkownika; ażeby dla promocji sprawy jej jechał z Jałowickim do Mińska na reasumpcją kadencji mińskiej, i dała mu czerw, zł 100 za samą fatygę, a oprócz tego dała dość pieniędzy Jałowickiemu na ekspens prawny.
Gdy się działy rzeczy, tedy tymczasem Jałowicki zaczął konkurować o siostrę moją Agnieszkę, która była z sióstr najpiękniejsza i cale grzeczna. Miał dla siebie łaskawego brata mego, teraźniejszego pułkownika, i już była dla niego nadzieja wydania siostry mojej. Brat zatem mój z Jałowickim wybrali się do Mińska, a jeszcze dla większej promocji wzięli listy od strażnikowej lit. do księcia hetmana Radziwiłła. Byli u niego w
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 265
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
/ w którym tak żyją/ jako ś. Eliasz Patriarcha ich na puszczy żył. Po puszczy swe Celle przy Kaplicach mają/ chlebem a jarzynami jałowemi/ i wodą się niekiedy w tydzień posilając. Ludzie tu świetcy rzadko bywają/ a jeśli kiedy przyjdą/ silentium z tymi powinni zachować. Fundowani przez Jej Mość P. Agnieszkę z Tęczyna Firlejową/ Wojewodziną Krakowską/ Roku P. 1628. Miasta Krakowa Kościoły i Klejnoty. 6. Kościół WSZYTKICH ŚWIETYCH.
TEn na Grockiej ulicy jest/ zbudowany wprzód drzewiany/ a przynależał do ś. Trójce/ Farnego na ten czas Kościoła. Potym zmurowany i nadany od Jakuba Bobole/ człeka pobożnego/ i w
/ w ktorym ták żyią/ iáko ś. Eliasz Pátryárchá ich ná puszczy żył. Po puszczy swe Celle przy Káplicách máią/ chlebem á iárzynámi iáłowemi/ y wodą się niekiedy w tydźień pośiláiąc. Ludźie tu świetcy rzadko bywáią/ á ieśli kiedy prziydą/ silentium z tymi powinni záchowáć. Fundowáni przez Iey Mość P. Agnieszkę z Tęczyná Firleiową/ Woiewodźiną Krákowską/ Roku P. 1628. Miástá Krákowá Kośćioły y Kleynoty. 6. Kośćioł WSZYTKICH SWIETYCH.
TEn ná Grockiey vlicy iest/ zbudowány wprzod drzewiány/ á przynależał do ś. Troyce/ Fárnego ná ten czás Kośćiołá. Potym zmurowány y nádány od Iákubá Bobole/ człeká pobożnego/ y w
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 17
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
kupic na dziecię pomienionei biały głowie, funtów wosku dwa do Skrzydlnenskiego kościoła i do Marii Magdaleny funtów dwa, a że zas przebywa Wyderka u Pawlarczykowej, zony cudzej, zabiegając złemu uczynkowi sąd, naznacza samemu Pawlarczykowi plag 40, a samej Pawlarczykowej plag 30. A jeżeliby zas Wyderka wziął sobie za zonę Agnieszkę Pazdurankę, to go sąd czyni wolnym od tych kar namienionych. (Ij. 171)
3568. (898) Sprawa osmnasta — Supplikowała cała gromada do Przewiel. X. Przeora, aby się tak wielkie nie znajdowały we wsi swywole, tak przez tych, co nachodzą i wybierają ludzi, jako też i tych,
kupic na dziecie pomienionei biały głowie, funtow wosku dwa do Skrzydlnenskiego koscioła y do Maryi Magdaleny funtow dwa, a że zas przebywa Wyderka u Pawlarczykowey, zony cudzey, zabiegaiąc złemu uczynkowi sąd, naznacza samemu Pawlarczykowi plag 40, a samey Pawlarczykowey plag 30. A iezeliby zas Wyderka wziął sobie za zonę Agnieszkę Pazdurankę, to go sąd czyni wolnym od tych kar namienionych. (II. 171)
3568. (898) Sprawa osmnasta — Supplikowała cała gromada do Przewiel. X. Przeora, aby sie tak wielkie nie znaydowały we wsi swywole, tak przez tych, co nachodzą y wybieraią ludzi, iako tesz y tych,
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 388
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Podkawszy babę idącą za mostem, Pyta: czy wiedzie (bo był wieczor) w bramę, Ona nie wieczor lecz jego ogromę Uwazający stanie jako ściana, Odp: Niedawnoć kopa wiachała tam siana. ZEBRANIE JARMARKÓW Na Rok Pański 1741.
NA Nowe Lato w Gdańsku, Na 3. Króle w Stanisławawie. Na Z. Agnieszkę we Lwowie, w Warszawie. Na Nawrócenie Z. Pawła, w Zamościu. Na P. M. Gromniczną, w Lublinie. Na Z. Kazimierz, w Szczuczynie. Na Z. Józef w Turobinie. Na Zwiastowanie Z. . w Toruniu, Busku. Na Boże Wstąpienie, w Zamościu. Na Z.
Podkawszy babę idącą zá mostem, Pyta: cży wiedźie (bo był wieczor) w bramę, Oná nie wieczor lecz iego ogromę Uwazaiący stanie iáko śćianá, Odp: Niedawnoć kopá wiácháłá tam śiáná. ZEBRANIE JARMARKOW Ná Rok Pánski 1741.
NA Nowe Láto w Gdansku, Ná 3. Krole w Stanisławawie. Ná S. Agnieszkę we Lwowie, w Warszawie. Ná Náwrocenie S. Pawłá, w Zamośćiu. Ná P. M. Gromniczną, w Lublinie. Ná S. Káźimierz, w Szczuczynie. Ná S. Jozef w Turobinie. Na Zwiastowánie S. . w Toruniu, Busku. Ná Boże Wstąpienie, w Zamośćiu. Ná S.
Skrót tekstu: DuńKal
Strona: G2v
Tytuł:
Kalendarz polski i ruski na rok pański 1741
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Paweł Józef Golczewski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
. Jan Biskup Gracjanopolitański Sufragan Chełmski, Administrator Biskupstwa Kamienieckiego, po odebranym Kamieńcu Podolskim od Turków 1699. kościół tam Katedralny rekoncyliował: Brat jego Kazimierz Kasztelan Chełmski, Chorążym jeszcze tylko będąc, Marszałkował w Trybunale Koronnym 1714, zostawił dwóch synów, (z których młodszy miał za sobą Barbarę Humiecką Podczaszankę Łukowską,) i córkę Agnieszkę Węglińską. Remigian i Jędrzej 1674 kwitnęli. Zofia była za Kazimierzem Gorzkowskim.
DŁUZNIEWSKI herbu Dołęga, w Płockim Województwie. Zawisza Dłużniewski Kasztelan Płocki 1535. córka jego dostała się w małżeństwo Krzysztofowi Wilkanowskimu: Papr: herb: fol: 137, był oraz i Starostą Wyszogrodzkim. Aleksander w Województwie Sieradzkim. Jan w Rawskim 1628
. Jan Biskup Gracyanopolitáński Suffragan Chełmski, Administrator Biskupstwá Kámienieckiego, po odebránym Kámieńcu Podolskim od Turkow 1699. kościoł tam Kátedralny rekoncyliował: Brat iego Káźimierz Kásztelan Chełmski, Chorążym ieszcze tylko będąc, Marszałkował w Trybunale Koronnym 1714, zostawił dwoch synow, (z ktorych młodszy miał zá sobą Bárbárę Humiecką Podczászankę Łukowską,) y corkę Agnieszkę Węglińską. Remigian y Jędrzey 1674 kwitnęli. Zofia byłá zá Káźimierzem Gorzkowskim.
DŁUZNIEWSKI herbu Dołęga, w Płockim Woiewodztwie. Zawisza Dłużniewski Kásztelan Płocki 1535. corka iego dostáłá się w małżeństwo Krzysztofowi Wilkanowskimu: Papr: herb: fol: 137, był oraz y Starostą Wyszogrodzkim. Alexánder w Woiewodztwie Sieradzkim. Jan w Rawskim 1628
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 43
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
, od którego był syn Aleksander, który umarł w roku 1718.
Herbowni.
Drogomir Kikut Kulikowski Potrykowski Romatowski Sadowski.
¤DROGON herbu Przerowa w Sandomierskim Województwie. N. Drogon, którego z Rabsztyńskii, siostry rodzonej, tej, co była za Janem Balem Podkomorzycem Sanockim, syn Franciszek 1692. Drogoński Mikołaj, miał zą sobą Agnieszkę Tarnowską herbu Rolicz. Drogosław Herb.
POdobny jest Ogończykowi, ma być w polu czerwonym pół pierzcienia białego, luboć Paproc: o herbach, nie wiedział, jak to rezolwować, czy to pół pierzcienia, czy Księżyc nie pełny, czy pół koła: na nim strzała do góry prosto żelezcem, pole tego herbu chcą
, od ktorego był syn Alexánder, ktory umarł w roku 1718.
Herbowni.
Drogomir Kikut Kulikowski Potrykowski Romatowski Sadowski.
¤DROGON herbu Przerowa w Sendomirskim Woiewodztwie. N. Drogon, ktorego z Rabsztyńskii, siostry rodzoney, tey, co była za Janem Balem Podkomorzycem Sanockim, syn Fránciszek 1692. Drogoński Mikołay, miał zą sobą Agnieszkę Tarnowską herbu Rolicz. Drogosław Herb.
POdobny iest Ogończykowi, ma bydź w polu czerwonym poł pierzcienia białego, luboć Paproc: o herbach, nie wiedział, iak to rezolwowáć, czy to poł pierzcienia, czy Xiężyc nie pełny, czy poł kołá: ná nim strzała do gory prosto żelezcem, pole tego herbu chcą
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 81
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
i tę drugą Towarzyszkę twoję, ubogiego Francyszka nieoszacowany skarbie: perło od kupca tego, drogich pereł szukającego, w ziemi podeptanej, w pogardzie świata szczęśliwie znaleziony! odbiegłaś i Rodziców swoich i Domu twego i Dziedzictwa twego, z ubogim Ojcem twoim, ubogiego naśladując Chrystusa: wdrożyłaś w tęż drogę, Siostrę naprzód twoję Agnieszkę, a poniej tysiąc innych Dziewic ponętami wszytkiemi światowemi gardzących: abyś się nie tylko sama; ale z liczną bardzo, czystych Panien kompanią przed Chrystusem odezwała? Ecce nos reliquimus omnia, et secuti sumus te; quid ergo erit nobis? oto my Panie opuściły wszytko, a poszłyźmy za tobą, cóż nam będzie
y tę drugą Towárzyszkę twoię, ubogiego Fránćyszká nieoszácowány skárbie: perło od kupcá tego, drogich pereł szukáiącego, w źięmi podeptáney, w pogárdźie świátá szczęśliwie ználeźiony! odbiegłáś y Rodźicow swoich y Domu twego y Dźiedźictwá twego, z ubogim Oycem twoim, ubogiego náśláduiąc Chrystusá: wdrożyłaś w tęż drogę, Siostrę naprzod twoię Agnieszkę, á poniey tyśiąc innych Dźiewic ponętámi wszytkiemi świátowemi gárdzących: ábyś się nie tylko sáma; ále z liczną bárdzo, czystych Páńien kompánią przed Chrystusem odezwáłá? Ecce nos reliquimus omnia, et secuti sumus te; quid ergo erit nobis? oto my Pánie opuśćiły wszytko, á poszłyźmy zá tobą, coż nąm będźie
Skrót tekstu: PiskorKaz
Strona: 790
Tytuł:
Kazania na Dni Pańskie
Autor:
Sebastian Jan Piskorski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
żoną poddani; mają Pawła syna w roku piętnastym, który służy we dworze. Żona robi komorne. Jest dla niego gotowa chałupa.
Jan Pachołek włodarz z placem i z chałupą zagrodniczą, ma dzieci 6: Maryjannę za Janem Nowakiem, Helenę za Jakubem Owczarkiem, Katarzynę za Pawłem Kałużnym, Annę za Bonawenturą, Apoloniją, Agnieszkę, Józefa w roku dwudziestym czwartym, Jakuba w roku piętnastym.
Komornice: Maryjanna ma męża zbiegłego na preczce; Paweł syn jej jest w roku jedenastym.
Konstancja wdowa ma Różą dziewkę we dworze, Mateusza i Jana zbiegłych.
Piotr Pieraszek karbowy ma córkę Helenę w lat trzydziestu ułomną i chorującą.
Ludzie na preczce zostający:
żoną poddani; mają Pawła syna w roku piętnastym, który służy we dworze. Żona robi komorne. Jest dla niego gotowa chałupa.
Jan Pachołek włodarz z placem i z chałupą zagrodniczą, ma dzieci 6: Maryjannę za Janem Nowakiem, Helenę za Jakubem Owczarkiem, Katarzynę za Pawłem Kałużnym, Annę za Bonawenturą, Apoloniją, Agnieszkę, Józefa w roku dwudziestym czwartym, Jakuba w roku piętnastym.
Komornice: Maryjanna ma męża zbiegłego na preczce; Paweł syn jej jest w roku jedenastym.
Konstancyja wdowa ma Różą dziewkę we dworze, Mateusza i Jana zbiegłych.
Piotr Pieraszek karbowy ma córkę Helenę w lat trzydziestu ułomną i chorującą.
Ludzie na preczce zostający:
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 217
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
