chrztu św. IMP. Mikołaj Machwic, sędzia ziemski brzeski, z IMPanią Teresą Kościuszkową, skarbnikową brzeską, także IMP. Kazimierz Suzin, podstoli brzeski, z IMPanią Barbarą Machwicową, sędziną ziemską brzeską, także IMP. Franciszek Kościuszko, skarbnik brzeski, z IMPanią Suzinową, podstoliną brzeską. Imię tejże córce mojej dano Agnieszka.
Roku 1722, die 16 junii, z południa urodził mi się syn w Rasnej. Ochrzczony die 7 octobris przez IKsiędza Jankiewicza, kanonika łuckiego, proboszcza Wysockiego. Dano mu imię Adolf Jan. Trzymali go do chrztu św. dzieci nasze, Marcin i Marianna, olea zaś sacraoleje święte i inne ceremonie odłożyliśmy
chrztu św. JMP. Mikołaj Machwic, sędzia ziemski brzeski, z JMPanią Teresą Kościuszkową, skarbnikową brzeską, także JMP. Kazimierz Suzin, podstoli brzeski, z JMPanią Barbarą Machwicową, sędziną ziemską brzeską, także JMP. Franciszek Kościuszko, skarbnik brzeski, z JMPanią Suzinową, podstoliną brzeską. Imię tejże córce mojej dano Agnieszka.
Roku 1722, die 16 iunii, z południa urodził mi się syn w Rasnej. Ochrzczony die 7 octobris przez JKsiędza Jankiewicza, kanonika łuckiego, proboszcza Wysockiego. Dano mu imię Adolf Jan. Trzymali go do chrztu św. dzieci nasze, Marcin i Marianna, olea zaś sacraoleje święte i inne ceremonie odłożyliśmy
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 401
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
się, ze nie będzie szkody więcej miewać gromada: Symonem Machajem i Stanisławem ledryszem.
3143. (473) 11. Katarzyna kaczmarka o spustoszenie budynku zareczyła się, ze będzie poprawiać, aże nie będzie szkody, Wojciechem Rogiem i lakubem bratem jego.
Skargi do prawa wniesione:
3144. (474) 1. Agnieszka Swidrowna skarżyła się na brata stryjecznego o flor. 8 i gr. 8, ale się nieznalazło tylko flor. 5, według zeznania Walentego Wrzecionka; ma jej dać jałowke łonską w pieniądzach wyzimowaną, a ostatek jej płacić.
3145. (475) 2. Skarżył się Pan na Wojciecha Kubonia, ze trzyma 2
się, ze nie bedzie szkody wiecy miewac gromada: Symonem Machaiem y Stanisławem ledryszem.
3143. (473) 11. Katarzyna kaczmarka o spustoszenie budynku zareczyła sie, ze bedzie poprawiac, aze nie bedzie szkody, Woyciechem Rogiem y lakubem bratem iego.
Skargi do prawa wniesione:
3144. (474) 1. Agnieszka Swidrowna skarzyła sie na brata stryiecznego o flor. 8 y gr. 8, ale sie nieznalazło tylko flor. 5, według zeznania Walentego Wrzecionka; ma ieÿ dac iałowke łonską w pieniądzach wyzimowaną, a ostatek iey płacic.
3145. (475) 2. Skarzył sie Pąn na Woyciecha Kubonia, ze trzyma 2
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 332
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
będzie podobało, przykricie z oborki ma zabrać Pietr Ządlik, tak to sobie wymówili z obudwu stron, dał zaras Wojciech Frasunek zło. 11 przy urzędzie, ostatek zło. 14 ma dać, kiedy się będzie prowadził. (I. 316)
3328. (658) Sprawa Jakoba Lacnego Ządłowki z Wojciechem Zachwieją. — Agnieszka Ządłowa po śmierci Męża swego zostawiła na zarebku dziedzicem Jakoba Lacnego, ziecia swego, który pojął córkę jej namłodszą Reginę, drugie dwie córce starsze już były odprawione za żywota ojca i matki według przemozęnia, tylko część na zarebku każda z tych trzech corek miała według testamęntu ojca nieboszczyka; chcąc się uwolnic lakob Łacny
będzie podobało, przykricie z oborki ma zabrac Pietr Ządlik, tak to sobie wymowili z obudwu stron, dał zaras Woyciech Frasunek zło. 11 przy urzedzie, ostatek zło. 14 ma dac, kiedy sie będzie prowadził. (I. 316)
3328. (658) Sprawa Iakoba Lacnego Ządłowki z Woyciechem Zachwieią. — Agnieszka Ządłowa po smierci męza swego zostawiła na zarebku dziedzicęm Iakoba Lacnego, ziecia swego, ktory poiął corkę iey namłodszą Reginę, drugie dwie corce starsze iusz były odprawione za zywota oyca y matki według przemozęnia, tylko częsc na zarebku kazda z tych trzech corek miała według testamęntu oyca niebosczyka; chcąc sie uwolnic lakob Łacny
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 352
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Grudnia ferowanym, w którym wyraźnie napisano, iz Jan Chrustek, mając krzywdę w tym, że nie był przypusczony do połowy dziedzictwa ojca swego i uskarżywszy się przed ławycą sądu rugowego, odebrał deklaracją sądową, że należeć powinien, jako naturalny Sukcesor, jako do domostwa, sprzętów, tak też i pola, a jeżeliby Agnieszka Chrustkowa temu przeciwic się miała i jakiekolwiek zacząć wazyła się kłutnią, tedy grzywny wyzy wyrażone w dekrecie 12, 4 dnie siedzenia sadzku i 4 funtów wozku oddać była powinna na kościół. Toż samo wyrażone jest w dekretach r. 1719, 1748 et an. 1756, w r. zaś 1757 pozwany lan Chrustek taki
Grudnia ferowanym, w ktorym wyraznie napisano, iz Ian Chrustek, maiąc krzywdę w tym, że nie był przypusczony do połowy dziedzictwa oyca swego y uskarzywszy się przed ławycą sądu rugowego, odebrał deklaracyą sądową, że nalezec powinien, iako naturalny sukcessor, iako do domostwa, sprzętow, tak tesz y pola, a iezeliby Agnieszka Chrustkowa temu przeciwic się miała y iakiekolwiek zacząc wazyła się kłutnią, tedy grzywny wyzy wyrazone w dekrecie 12, 4 dnie siedzenia sadzku y 4 funtow wozku oddac była powinna na koscioł. Tosz samo wyrazone iest w dekretach r. 1719, 1748 et an. 1756, w r. zaś 1757 pozwany lan Chrustek taki
Skrót tekstu: KsKasUl_4
Strona: 414
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
. Gromnicznej, jako więcej nie należącemu więcej do dziedzizny Chrustków. Tenże sąd naznacza, aby matka temuż synowi dopomogła, w czym tylko będzie mogła, ruchomości zas po śmierci matki będą należeć do męża teraźniejszego i do dzieci jego, że zas taż Katarzyna, (lubo dawno), jako i Agnieszka Szpyrczyna, a najbardziej Józef Szpyrka, winny temu wszystkiemu: pierwsza, że nie dbając na swego Męża i na przysięgę małżeńską, z cudzym mężem smiała obcować niepoczciwie i niegodziwie, druga zas, że wiedziała o tym występku, a nie doniosła Dworowi i urzędowi wcześnie, a Szpyrka, że się poważał na tak wielki
. Gromniczney, iako więcey nie nalezącemu więcey do dziedzizny Chrustkow. Tenże sąd naznacza, aby matka temuz synowi dopomogła, w czym tylko będzie mogła, ruchomosci zas po smierci matki będą należec do męża teraznieyszego y do dzieci iego, że zas taz Katarzyna, (lubo dawno), iako y Agnieszka Szpyrczyna, a naybardziey lozef Szpyrka, winny temu wszystkiemu: pierwsza, że nie dbaiąc na swego męza y na przysięgę małżeńską, z cudzym męzem smiała obcowac niepoczciwie y niegodziwie, druga zas, że wiedziała o tym występku, a nie doniosła Dworowi y urzędowi wczesnie, a Szpyrka, że się poważał na tak wielki
Skrót tekstu: KsKasUl_4
Strona: 416
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
pod próg stajnie/ abo obory/ także też gdzie bydło zwyko pijać/ czary jakie zakopywają. Tak abowiem czarownice w Rawenspurgu spalone/ za powodem szatańskim/ gdzie nalepsze konie/ abo bydło było/ czarami zabijały. I gdy były pytane/ którymby sposobem takowe rzeczy sprawowały? od powiedżała z nich jedna/ imieniem Agnieszka/ iż pod próg obory/ abo stajnie/ pewne rzeczy zakopywamy. A gdy spytano coby za rzeczy/ odpowiedziała/ że rozmaitych żwierząt kości. Dalej pytana/ czyjemby to imeineim czyniły/ odpowiedziała w imię diabła i wszytkich inszych szatanów. Ale i druga imieniem Anna/ która gdy jednemu z mieszczan dwadzieścia koni/ i
pod prog stáynie/ ábo obory/ tákże też gdźie bydło zwyko piiáć/ czáry iákie zákopywáią. Ták ábowiem cżárownice w Ráwenspurgu spalone/ zá powodem szátáńskim/ gdźie nalepsze konie/ ábo bydło było/ cżárámi zábiiáły. Y gdy były pytáne/ ktorymby sposobem tákowe rzecży spráwowáły? od powiedźáłá z nich iedná/ imieniem Agnieszká/ iż pod prog obory/ ábo stáynie/ pewne rzeczy zákopywamy. A gdy spytano coby zá rzeczy/ odpowiedźiáłá/ że rozmáitych żwierząt kośći. Dáley pytána/ cżyiemby to imeineim czyniły/ odpowiedźiáłá w imię diabłá y wszytkich inszych szátánow. Ale y druga imieniem Anná/ ktora gdy iednemu z miesczan dwádźieśćiá koni/ y
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 154
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
się ogłosiła i dla narzekana ludzkiego inkwizicią potrzeba było czynić/ ponieważ wszyscy na to się zgadzali/ że się to przez czary stało. Gdy urząd miejski zezwolił/ dwie Niedzieli całe według opisania prawa inkwizicja abo o pyt o czarownicach czynilismy Nalazły się tedy między inszymi dwie barzo podejrzane aczkolwiek i inszych było niemało/ imię jednej było Agnieszka łaziebniczka/ a drugiej Anna z Mindelhein które pojmawszy dano do osobnego więzienia/ także jedna o drugiej niewiedziała/ nazajutrz rano Burmistrz człowiek w wierze zżarliwy przy obecności radziec i pisarza łaziebniczkę kazał dać na probę/ i choć pewnie miała przy sobie czary/ które milczenie sprawują/ czego zawsze sędziom przestrzegać trzeba/ dla tego iż
sie ogłośiłá y dla nárzekána ludzkiego inquisicią potrzebá było czynic/ ponieważ wszyscy ná to sie zgadzáli/ że sie to przez czáry stáło. Gdy vrząd mieyski zezwolił/ dwie Niedźieli cáłe według opisánia práwá inquisicya ábo o pyt o czárownicách czynilismy Nálázły sie tedy między inszymi dwie bárzo podeyrzáne áczkolwiek y inszych było niemáło/ imię iedney było Agnieszká łáźiebnicżká/ á drugiey Anná z Mindelhein ktore poimawszy dano do osobnego więzienia/ tákże iedná o drugiey niewiedźiáła/ názáiutrz ráno Burmistrz człowiek w wierze zżárliwy przy obecności rádźiec y pisárzá łáźiebniczkę kazał dáć ná probę/ y choć pewnie miáłá przy sobie czáry/ ktore milczenie spráwuią/ czego záwsze sędźiom przestrzegáć trzebá/ dla te^o^ iż
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 161
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
skrzynce, pęcherza z pieniędzmi w skrzynce nie ruszałem ani żadnych pieniędzy z pęcherza nie ubrałem i nie wziąłem ani wiem, anim widział, anim słyszał, ktoby aktorom pieniądze ze skrzynki lub pęcherza wziął albo ukradł; tak mi P. Boże dopomóż i niewinna męka Chrystusa Pana”. Żona zaś Agnieszka Klijowskiego w tę rotę: „Ze ja Agnieszka przysięgam etc, jako dufam sumieniowi męża mego lędrzeja, że on nie wziął pieniędzy w drodze aktorom, ani wiem, anim słyszała, ktoby im pieniądze ukradł, tak mi P. Boże dopomóż etc.”, aby przysięgła, nakazał i nakazuje mocą dekretu swego
skrzynce, pęcherza z pieniądzmi w skrzynce nie ruszałem ani żadnych pieniędzy z pęcherza nie ubrałem y nie wziąłem ani więm, anim widział, anim słyszał, ktoby aktorom pieniądze ze skrzynki lub pęcherza wziął albo ukradł; tak mi P. Boże dopomoż y niewinna męka Chrystusa Pana”. Żona zaś Agnieszka Kliiowskiego w tę rotę: „Ze ia Agnieszka przysięgam etc, iako dufam sumieniowi męża mego lędrzeia, że on nie wziął pieniędzy w drodze aktorom, ani więm, anim słyszała, ktoby im pieniądze ukradł, tak mi P. Boże dopomóż etc.”, aby przysięgła, nakazał y nakazuie mocą dekretu swego
Skrót tekstu: KsKrowUl_4
Strona: 651
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1758 a 1771
Data wydania (nie wcześniej niż):
1758
Data wydania (nie później niż):
1771
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
em ani żadnych pieniędzy z pęcherza nie ubrałem i nie wziąłem ani wiem, anim widział, anim słyszał, ktoby aktorom pieniądze ze skrzynki lub pęcherza wziął albo ukradł; tak mi P. Boże dopomóż i niewinna męka Chrystusa Pana”. Żona zaś Agnieszka Klijowskiego w tę rotę: „Ze ja Agnieszka przysięgam etc, jako dufam sumieniowi męża mego lędrzeja, że on nie wziął pieniędzy w drodze aktorom, ani wiem, anim słyszała, ktoby im pieniądze ukradł, tak mi P. Boże dopomóż etc.”, aby przysięgła, nakazał i nakazuje mocą dekretu swego. — Do którego dekretu aktor, do kogo
em ani żadnych pieniędzy z pęcherza nie ubrałem y nie wziąłem ani więm, anim widział, anim słyszał, ktoby aktorom pieniądze ze skrzynki lub pęcherza wziął albo ukradł; tak mi P. Boże dopomoż y niewinna męka Chrystusa Pana”. Żona zaś Agnieszka Kliiowskiego w tę rotę: „Ze ia Agnieszka przysięgam etc, iako dufam sumieniowi męża mego lędrzeia, że on nie wziął pieniędzy w drodze aktorom, ani więm, anim słyszała, ktoby im pieniądze ukradł, tak mi P. Boże dopomóż etc.”, aby przysięgła, nakazał y nakazuie mocą dekretu swego. — Do ktorego dekretu aktor, do kogo
Skrót tekstu: KsKrowUl_4
Strona: 651
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1758 a 1771
Data wydania (nie wcześniej niż):
1758
Data wydania (nie później niż):
1771
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
wrócony zło. trzynascie i groszy dziesięć. — Znowu za rozkazaniem Wielmożnego IMci Pana Stanisława Wierzbowskiego, Chorążego Łęczyckiego, Pana i Dobrodzieja naszego, powtórny dekret stal się w prawie naszym Wolej lasienskiej, za wyżej pomienioną głowę grzywien 60, które na kościół oddano; a to względem tego, że była wyżej pomieniona matka tego Błażeja Agnieszka lurczyczka poprzysiężona na garło. Do tego karę naznaczylismy na pomienionego Błażeja, żeby ćwierć roku w kościele, publicznie, w kapie, z krzyżem stał, także plag pięćdziesiąt żeby mu dano postronkami, mając jednak wzgląd na starosc matki tegoż Błażeja Smigla, kara jest darowana, potym tego Błażeja wzięto pod postronki, dano mu
wrocony zło. trzynascie y groszy dziesięc. — Znowu za roskazaniem Wielmożnego IMci Pana Stanisława Wierzbowskiego, Chorążego Łęczyckiego, Pana y Dobrodzieia naszego, powtorny dekret stal się w prawie naszym Woley lasienskiey, za wyzey pomienioną głowę grzywien 60, ktore na koscioł oddano; a to względem tego, że była wyzey pomieniona matka tego Błażeia Agnieszka lurczyczka poprzysiężona na garło. Do tego karę naznaczylismy na pomienionego Blazeia, żeby cwierc roku w kosciele, publicznie, w kapie, z krzyżem stał, takze plag pięcdziesiąt zeby mu dano postronkami, maiąc iednak wzgląd na starosc matki tegosz Błazeia Smigla, kara iest darowana, potym tego Błazeia wzięto pod postronki, dano mu
Skrót tekstu: KsJasUl_2
Strona: 443
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1672 a 1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1697
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
