wyprawy idą za nimi? Nie pieszego, konnego sejmu to sprawa, na nim się sprawować, odpowiadać i krwią pocić będziesz. I tam dalej, czego prostemu karbownikowi przy rachunku równym szczęściem nie zawsze dostanie. Zginęła godność w honorach, bo je przez poniżenie zasłużonych niesposobni biorą ani się w nich zasługują ojczyźnie korespondując cnotami i akcjami godności, ale tylko respektom, szczęściu i faworom nadskakują, sztafirkują i wysługują się w różne, a często podłe i nieprzyzwoite sumieniu i powołaniu swojemu sposoby. Choćby czasem urynał albo stolec podać, byle tylko na stołku jak im osięść albo syna osadzić, nie szpeci to humoru; ani przykra sercu,
wyprawy idą za nimi? Nie pieszego, konnego sejmu to sprawa, na nim się sprawować, odpowiadać i krwią pocić będziesz. I tam dalej, czego prostemu karbownikowi przy rachunku równym szczęściem nie zawsze dostanie. Zginęła godność w honorach, bo je przez poniżenie zasłużonych niesposobni biorą ani się w nich zasługują ojczyźnie korespondując cnotami i akcyjami godności, ale tylko respektom, szczęściu i faworom nadskakują, sztafirkują i wysługują się w różne, a często podłe i nieprzyzwoite sumieniu i powołaniu swojemu sposoby. Choćby czasem urynał albo stolec podać, byle tylko na stołku jak im osięść albo syna osadzić, nie szpeci to humoru; ani przykra sercu,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 175
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
w sobie godność i zacność honoru antecesorów swoich przez wielkość substancji i kondycji pną się i górują nad równość szlachecką, imieniem szlachcic niesłusznie, tak jak szlachcic nazwiskiem chłopa sprawiedliwie irytując w sobie wściekłe jakieś pasyje i obmierzenia. Jest to bowiem błąd wielki i gruba niejako hipokondria żyć według rozumienia pierwszego podło i niecnotliwie, nie regulując się akcjami do tak wysokiego stanu prerogatywy, albo nad nie imaginować i pretendować stopień wyższy, kiedy go równość w sobie szlachecka przez naturalne stanów Rzeczypospolitej ułożenie nie pozwala w Polsce. Stopień to bowiem jest w sobie najwyższy, na który własne albo antecesorów w ojczyźnie zasługi dźwigają i promowują, a niełatwo osadzają ludzi. Mówię, najwyższy,
w sobie godność i zacność honoru antecessorów swoich przez wielkość substancyi i kondycyi pną się i górują nad równość szlachecką, imieniem szlachcic niesłusznie, tak jak szlachcic nazwiskiem chłopa sprawiedliwie irytując w sobie wściekłe jakieś pasyje i obmierzenia. Jest to bowiem błąd wielki i gruba niejako hipokondryja żyć według rozumienia pierwszego podło i niecnotliwie, nie regulując się akcyjami do tak wysokiego stanu prerogatywy, albo nad nie imaginować i pretendować stopień wyższy, kiedy go równość w sobie szlachecka przez naturalne stanów Rzeczypospolitej ułożenie nie pozwala w Polszcze. Stopień to bowiem jest w sobie najwyższy, na który własne albo antecessorów w ojczyźnie zasługi dźwigają i promowują, a niełatwo osadzają ludzi. Mówię, najwyższy,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 181
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
i u dworu swojego, i w całej Saksonijej nie trudno. Przyznać temu książęciu, że się daleko odrodził od ojca, dziadów i pradziadów swoich. Katolik prawdziwy, nie hipokryta u, boską chwałę i wiarę katolicką rzymską promowujący, gdyby można, aby i po całej Saksonijej rozmnożona była, nie marnotrawca, bardziej się poważnymi akcjami aniżeli letkimi dystrakcjami zabawia. Rozumiem, że gdyby się na niego cała Rzplta zgodziła, żyłby poczciwie według opisanego prawa, nie zaczepiałby wojną cale niepotrzebną sąsiadów postronnych, nie mieszałby królestwa fakcjami i nie wątpiłbym, żebyśmy mogli mieć z niego niemałą pociechą.
Domator: Szczęście twoje, P. Bracie
i u dworu swojego, i w całej Saksonijej nie trudno. Przyznać temu książęciu, że się daleko odrodził od ojca, dziadów i pradziadów swoich. Katolik prawdziwy, nie hipokryta u, boską chwałę i wiarę katolicką rzymską promowujący, gdyby można, aby i po całej Saksonijej rozmnożona była, nie marnotrawca, bardziej się poważnymi akcyjami aniżeli letkimi dystrakcyjami zabawia. Rozumiem, że gdyby się na niego cała Rzplta zgodziła, żyłby poczciwie według opisanego prawa, nie zaczepiałby wojną cale niepotrzebną sąsiadów postronnych, nie mieszałby królestwa fakcyjami i nie wątpiłbym, żebyśmy mogli mieć z niego niemałą pociechą.
Domator: Szczęście twoje, P. Bracie
Skrót tekstu: SzlachSasRzecz
Strona: 215
Tytuł:
Rozmowa dwóch szlachty
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
bardzo cautus. o TERMINACH PARONOMASTYCZNYCH
Manna, Mamma. - Na Puszczy Izraelitom spadająca Manna, stała pro Mamma (za piersi) Securitos, Securis - Zbytnia Securitas, jest na karki Securis. Jojada, Dojada - Niemoże się zwać Jojada który wszystkim dojada. Parvus, Pravus. - Jeszcze młokos wzrostem Parvus, już akcjami pravus. Senior, Sanior. - Być powinno, aby każdy Senior, był Seanior w rozumie. Funus, Fumus. - weszystko na Świecie jest tylko funus et fumus bo wszystko niknie. Viargo. Vorago. - Zdaje się być podściwa Virago, a ona ludzka Vorago. PRaeire, Perire - W tej kompanii praere
bardzo cautus. o TERMINACH PARONOMASTYCZNYCH
Manna, Mamma. - Na Puszczy Izràélitom spadaiąca Manna, stała pro Mamma (za piersi) Securitos, Securis - Zbytnia Securitas, iest na karki Securis. Ioiada, Doiada - Niemoże się zwać Ioiada ktory wszystkim doiada. Parvus, Pravus. - Ieszcze młokos wzrostem Parvus, iuż akcyami pravus. Senior, Sanior. - Bydź powinno, aby każdy Senior, był Seanior w rozumie. Funus, Fumus. - weszystko na Swiecie iest tylko funus et fumus bo wszystko niknie. Viargo. Vorago. - Zdaie się bydź podściwa Virago, a ona ludzka Vorago. PRaeire, Perire - W tey kompanii praere
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 64
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Satyrach: Tota licet veteres exornent undique Cerae
Atria, Nobilitas solá est atque Unica Virtus. Et Genus et Proavos, et quae non fecimus ipsi, Vix ca nostra puto, mowi Owidiusz. Atria Pisonum stabant cum Stemmate toto Iuvenalis.
Ale Miserum est aliorum incumbere Famae, lepiej swoją wesprzesz się mocną cnotą, i cnotliwemi Akcjami. Stąd Seneka mówi Non facit Nobilem Atrium plenum fumosis Imaginibas: Nemo in nostram gloriam vixit: Animus facit Nobilem cui ex quacunque Fortuna licet surgere. ZNAKI SZLACHECTWA STAROZYTNE.
URZYMIANÓW samej Szlachcie tylko od Cenzorów pozwolony był usus Koni, a tak ab equo Equites nazwali się według Warrona. U tychże Rzymianów Nobilium
Satyrach: Tota licet veteres exornent undique Cerae
Atria, Nobilitas solá est atque Unica Virtus. Et Genus et Proavos, et quae non fecimus ipsi, Vix ca nostra puto, mowi Owidiusz. Atria Pisonum stabant cum Stemmate toto Iuvenalis.
Ale Miserum est aliorum incumbere Famae, lepiey swoią wesprzesz się mocną cnotą, y cnotliwemi Akcyami. Ztąd Seneka mowi Non facit Nobilem Atrium plenum fumosis Imaginibas: Nemo in nostram gloriam vixit: Animus facit Nobilem cui ex quacunque Fortuna licet surgere. ZNAKI SZLACHECTWA STAROZYTNE.
URZYMIANOW samey Szlachcie tylko od Censorow pozwolony był usus Koni, a tak ab equo Equites nazwali się według Warrona. U tychże Rzymianow Nobilium
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 371
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
do Bellizariusza 350 TRIUMFOS przyniosły, ex Calculo Szentywaniego, wystawiły ARCUS Triumphales, alias Bramy Triumfalne o trzech weściach w Rzymie sumptuosissimè erygowanych; jakich tam było trzydzieści sześć. Ten TRIUMF takową dział się Ceremonią. Jeżeli Imperium sobie który Zacny Rzymianin a Populo Romano powierzone z pochwałą Romanae Gentis administrował odwagi, zwycięstwem, chwalebnemi adornował akcjami, tedy do Rzymu powracającemu, takowy, Honoris ergò czyniony ritus. Wszytek Senat ku Bramie obviam wychodził, w jeżdzającemu kredensując. Prowadzono potym Spolia, alias Łupy na Wojnie wzięte Nieprzyjaciołom w Złocie, w Srebrze, Klejnotach: Niesione o Szermierzach i Triumfach Rzymskich
delineowane Miasta, albo Prowincje zwyciężone na tablicach: Prowadzono Słonie.
do Bellizaryusza 350 TRIUMPHOS przyniosły, ex Calculo Szentywaniego, wystawiły ARCUS Triumphales, alias Bramy Tryumfalne o trzech weściach w Rzymie sumptuosissimè erygowanych; iakich tam było trzydzieści sześć. Ten TRYUMF takową dział się Ceremonią. Ieżeli Imperium sobie ktory Zacny Rzymianin à Populo Romano powierzone z pochwałą Romanae Gentis administrowáł odwagi, zwycięstwem, chwalebnemi adornował akcyami, tedy do Rzymu powracaiącemu, takowy, Honoris ergò czyniony ritus. Wszytek Senat ku Bramie obviam wychodził, w ieżdzaiącemu kredensuiąc. Prowadzono potym Spolia, alias Łupy na Woynie wzięte Nieprzyiaciołom w Złocie, w Srebrze, Kleynotach: Niesione o Szermierzach y Tryumfach Rzymskich
delineowane Miasta, albo Prowincye zwyciężone na tablicách: Prowadzono Słonie.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 465
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
swego, który Francją, Hiszpanią, Włochy zwiedził, i dziewięciu spłodzil synów pewnie wszystkim dał wojenny, a temu najlepszy Rycerski polor. Był w Moskwie Pułkownikiem, w Inflanciech u Niewiarowskiego Porucznikiem, przy Rokoszanach z kozacką chorągwią stawającym. Do Dymitra zmyślonego Moskiewskiego Cara mając koni 200. kozackiej jazdy przeniósł się, odważnemi wyrobił sobie akcjami Hetmaństwo, kozaków Dońskich, wiele podobywał Zamków. Dwakroć stotysięcy przyprowadził do Moskiewskiej Stolicy ludu, wiele kraju podbił, Zerebcowa zniósł, łeb jemuż uciął. Listem Falwosza Regimenttarza Litew- o Lisowczykach, co to byli za ludzie?
skiego, na stronę Króla Polskiego przeciągniony, służył mu tysiącem kilku set ludzi, Moskwę bijąc,
swego, ktory Francyą, Hiszpanią, Włochy zwiedził, y dziewięciu spłodzil synow pewnie wszystkim dał woienny, á temu naylepszy Rycerski polor. Był w Moskwie Pułkownikiem, w Inflanciech u Niewiarowskiego Porucznikiem, przy Rokoszanach z kozacką chorągwią stawaiącym. Do Dymitra zmyślonego Moskiewskiego Cara maiąc koni 200. kozackiey iazdy przeniosł się, odważnemi wyrobił sobie akcyami Hetmaństwo, kozakow Dońskich, wiele podobywał Zamkow. Dwakroć stotysięcy przyprowadził do Moskiewskiey Stolicy ludu, wiele kraiu podbił, Zerebcowa zniosł, łeb iemuż uciął. Listem Falwosza Regimenttarza Litew- o Lisowczykach, co to byli za ludzie?
skiego, na stronę Krola Polskiego przeciągniony, służył mu tysiącem kilku set ludzi, Moskwę biiąc,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 37
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Diakona Z. Chryzotoma Kapłan, i Mnich w Massylii w Francyj, uczony i Święty Autor około Roku 440. żyjący, twierdzi w książce Collationum sanctorum Patrum; że Czart nie każdy, do każdej zwykł prowadzić pasyj, ale co grzech, to innego ma kusiciela, i nawodziciela Czarta: Inni bowiem nieczystemi delektują się akcjami, inni bluźnierstwem, inni gniewem, inni smutkiem, aprehensią; O Czarcie.
inni obżarstwem, gnuśnością; własnomiętnością, co łacinnicy proprietatem, Grecy Filargiriam zowią.
1. Ten tedy Czart (mówi Paweł Z. w liście drugim do Korytian, w Rozdziale 11.) irasfigurat se in Angelum Lucis, aby pod tak
Diakona S. Chryzotoma Kapłán, y Mnich w Massylii w Francyi, uczony y Swięty Autor około Roku 440. żyiący, twierdzi w ksiąszce Collationum sanctorum Patrum; że Czart nie káżdy, do każdey zwykł prowádzić pássyi, ále co grzech, to innego ma kusiciela, y nawodziciela Czártá: Inni bowiem nieczystemi delektuią się ákcyami, inni bluźnierstwem, inni gniewem, inni smutkiem, apprehensią; O Czarcie.
inni obżárstwem, gnuśnością; własnomiętnością, co łácinnicy proprietatem, Grecy Philargiriam zowią.
1. Ten tedy Czárt (mowi Paweł S. w liście drugim do Korytian, w Rozdziale 11.) irasfigurat se in Angelum Lucis, áby pod tak
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 203
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
inwestyowany, z Zamków Wittembergi i Goty prywowany, i z Dóbr. 50 tysięcy Czerwonych złotych intraty mu zostawiwszy rocznej. Lancgraf do nóg Cesarskich rzucony 150 tysięcy Czerwonych złotych kwotą do Kamery Imperialnej exsolvenda ukarany. Za wiktorią BOGU w dzięczny Karol Cesarz Maltę Insałę dał Kawalerom Święto Jańskim vulgo Maltańczykom. Te wiekopomne Actus oszpecił Karol następującemi akcjami: że Edykt wydał nieszczęśliwy INTERIM zwany, informujący, jaki formularz nauki, karności Duchownej, Ceremonii, miał być w Niemczeh obserwowany, pominąwszy to, co Konsylium wtej materyj ustanowiło; wtedy pozwolone Kapłanom Małżeństwo; Laikom pod dwiema Osobami KomuniaTen Edykt Cesarskiej Laickiej mocy nie służący Duchowieństwu Stolica Apostołska zganiła. Z tąd temu Edyktowi Interim
inwestyowany, z Zamkow Wittembergi y Gothy prywowany, y z Dobr. 50 tysięcy Czerwonych złotych intraty mu zostawiwszy roczney. Lancgraff do nog Cesarskich rzucony 150 tysięcy Czerwonych złotych kwotą do Kamery Imperialney exsolvenda ukarany. Za wiktoryą BOGU w dzięczny Karol Cesarz Maltę Insałę dał Kawalerom Swięto Iańskim vulgo Maltańczykom. Te wiekopomne Actus oszpecił Karol następuiącemi akcyami: że Edykt wydał nieszczęśliwy INTERIM zwany, informuiący, iaki formularz nauki, karności Duchowney, Ceremonii, miał bydź w Niemczeh obserwowány, pominąwszy to, co Koncilium wtey materyi ustanowiło; wtedy pozwolone Kapłanom Małżeństwo; Laikom pod dwiema Osobami KommuniaTen Edykt Cesarskiey Laickiey mocy nie służący Duchowieństwu Stolica Apostolska zganiła. Z tąd temu Edyktowi Interim
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 239
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Sidera. Waszej zaś Matki Lubomirskiej Marszałkowny Wielkiej Koronny i Hetmanowej Córki nie udaję się na żadną pochwałę, bo wiem, że non licuit parvum Magne te Nile videri. A nad to i to wiem, że Magnorum Virorum Merita plus laudantur tacendo. Któż o tym nie wie? że ten Sceptritenens Drusus cały Świat heroicznemi napełnił akcjami. Nie kładę tu nieźliczony komput Wielkich Hetmanów, Marszałków, Urzędników Koronnych, i za Panowania Piasta jeszcze Wojewodów Krakowskich, Sandomierskich, i innych. Dość mi tylko Wielkiego Dziada Waszego namienić, że jeżeli Ojczyzna w źrzodle Wolności, a w nich samych Wolność zachowana, temu wiekopomną powinniśmy mieć recognitionem. Ja szczególnie dwóch zapomnieć
Sidera. Wászey záś Mátki Lubomirskiey Márszáłkowny Wielkiey Koronny y Hetmánowey Corki nie udáię się ná żádną pochwáłę, bo wiem, że non licuit parvum Magne te Nile videri. A nád to y to wiem, że Magnorum Virorum Merita plus laudantur tacendo. Ktoż o tym nie wie? że ten Sceptritenens Drusus cáły Swiat heroicznemi nápełnił ákcyámi. Nie kłádę tu nieźliczony komput Wielkich Hetmánow, Márszáłkow, Urzędnikow Koronnych, y zá Pánowániá Piástá ieszcze Woiewodow Krákowskich, Sándomirskich, y innych. Dość mi tylko Wielkiego Dźiada Waszego namienić, że ieżeli Oyczyzna w źrzodle Wolnośći, á w nich samych Wolność zachowana, temu wiekopomną powinniśmy mieć recognitionem. Iá szczegulnie dwoch zapomnieć
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 10
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
