Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany. Alt i
W ten czas zaraz, kiedy arcyksiężna IM. starsza po pogrzebie córki swej starszej, św. pamięci królowej IMci, paniej
naszej, w Niepołomicach mieszkać kilka niedziel zaczęła, pospolity głos miedzy dworskimi był, że się znowu jakieś traktaty albo praktyki ze strony ponowienia z drugą córką jej małżeństwa IKMci działy, a drudzy i
Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany. Alt y
W ten czas zaraz, kiedy arcyksiężna JM. starsza po pogrzebie córki swej starszej, św. pamięci królowej JMci, paniej
naszej, w Niepołomicach mieszkać kilka niedziel zaczęła, pospolity głos miedzy dworskimi był, że się znowu jakieś traktaty albo praktyki ze strony ponowienia z drugą córką jej małżeństwa JKMci działy, a drudzy i
Skrót tekstu: SkryptWojCz_II
Strona: 264
Tytuł:
Mikołaj Zebrzydowski, Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany, 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
tę samę moc i ważność, jakby on był w samym traktacie wyrażony; i obiecujemy, iż on w in spatio tegoż czasu, jak i sam traktat, ma być ratyfikowany. Przeto my oba egzemplarze, we wszystkiem z sobą jednakowe własnemi naszemi rękami podpisaliśmy i naszemi pieczęciami potwierdziliśmy. Działo się we wsi Alt Randstat pod Lipskiem dnia 24 Septembris 1706.
(L. S.) C. Piper. (L. S.) O. Hermelin. (L. S.) J. S. Jabłonowski. (L. S.) A. P. Sapieha. (L. S.) Ant.
tę samę moc i ważność, jakby on był w samym traktacie wyrażony; i obiecujemy, iż on w in spatio tegoż czasu, jak i sam traktat, ma być ratyfikowany. Przeto my oba egzemplarze, we wszystkiém z sobą jednakowe własnemi naszemi rękami podpisaliśmy i naszemi pieczęciami potwierdziliśmy. Działo się we wsi Alt Randstat pod Lipskiem dnia 24 Septembris 1706.
(L. S.) C. Piper. (L. S.) O. Hermelin. (L. S.) J. S. Jabłonowski. (L. S.) A. P. Sapieha. (L. S.) Ant.
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 252
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Cesarzem, i Portą Otomańską zaszły, Roku Pańskiego - 1699. Pierwszym Królem Pruskim dopiero Kreowanym z konsensem Leopolda Cesarza, i Monarchów Europejskich Fryderyk III Margraf Brandenburski, Roku - 1701. W Neapolitańsim Królestwie, w Mantuańskim i Mediolańskim Księstwach, w same Zapusty trzęsieniem ziemi około 60 Miast obaliło się, Roku - 1703. Traktaty Alt Rastadzkie, alias w 4 lt Rasłądzie jeście Saskim między Najjaśniejszym Augustem II. Polskim i Karolem XII. Szwedzkim Królami stanęły, R. P. - 1706. Traktaty Pokoju Paserowickie w Serbii, między Cesarzem, Portą, i Wenetami stanęły, Roku - 1718. Wieu Siedmnastego wystawienie Kolumn, ku czci matki Najświętszej, od
Cesarzem, y Portą Othomańską zaszły, Roku Pańskiego - 1699. Pierwszym Krolem Pruskim dopiero Kreowanym z konsensem Leopoldá Cesarza, y Monarchow Europeyskich Fryderyk III Margraff Brandeburski, Roku - 1701. W Neapolitańsim Krolestwie, w Mantuańskim y Medyolańskim Xięstwach, w same Zapusty trzęsieniem ziemi około 60 Miast obaliło się, Roku - 1703. Traktaty Alt Rastadzkie, alias w 4 lt Rasłądzie ieście Saskim między Nayiasnieyszym Augustem II. Polskim y Karolem XII. Szwedzkim Krolami stanęły, R. P. - 1706. Traktaty Pokoiu Passerowickie w Serbii, między Cesarzem, Portą, y Wenetami staneły, Roku - 1718. Wieu Siedmnastego wystawienie Kolumn, ku czci matki Nayswiętszey, od
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 214
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
co widziemy na Koryntianach/ którzy/ iż Wierzerzą Pańską znieważali/ srogiemi chorobami od Boga karani byli. Numer. II. v. 5. 6. 33. 34.
O jak też Izraelitowie na puszczy strasznego doznawali karania/ kiedy Manną/ która Wieczerzą Pańską miedzy inszymi znamioniowała/ pogardzali. Vid. D. Walt. Traktat. Filologico Teolog. de Manna p. m. 237. 179. ubi ista Quaestio:
D. Luterus pisze o jednym Atejczyku/ który w sześci albo w siedmi leciech u stołu Bożego nie był. Ten/ jako go Bóg śmiertelną złożył chorobą/ nie mógł tego szczęścia w ostatecznym/ że tak rzekę
co widźiemy ná Korinthiánách/ ktorzy/ iż Wierzerzą Páńską znieważáli/ srogiemi chorobámi od Bogá karáni byli. Numer. II. v. 5. 6. 33. 34.
O iák też Izráelitowie ná puszczy strásznego doznawáli karánia/ kiedy Mánną/ ktora Wieczerzą Páńską miedzy inszymi známioniowáłá/ pogardzáli. Vid. D. Walth. Tractat. Philologico Theolog. de Manná p. m. 237. 179. ubi ista Quaestio:
D. Lutherus pisze o iednym Ateyczyku/ ktory w sześći álbo w śiedmi lećiech u stołu Bożego nie był. Ten/ iáko go Bog śmiertelną złożył chorobą/ nie mogł tego szczęśćia w ostátecznym/ że ták rzekę
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Diii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
Więc też niektórzy i niektóre mówią: Wżdyć Pan bóg i ludzie cnotliwi ochędożkę miłują? Lecz pod taką ochędożką wielka pycha tkwi. D. Luc. Osiand. in Conc. hab. de super. et novit. vest. an. 1637. Hamburg. Vid. Id. Mor. et Wit. Walt. Magir. Conc. 13. p. m. 245.
Co dobrze wiedząc pobożni Przodkowie nasze powiadali/ że się czasu jednego Diabeł za Kupca udawał/ i pychę przedawał mówiąc: Kto chce pychę kupić/ niech do mię przydzie/ a ja mu ją nie drogo przedam. Gdy to ludzie słyszeli: Jedni do
Więc też niektorzy y niektore mowią: Wżdyć Pan bog y ludźie cnotliwi ochędożkę miłuią? Lecz pod táką ochędożką wielka pychá tkwi. D. Luc. Osiand. in Conc. hab. de super. et novit. vest. an. 1637. Hamburg. Vid. Id. Mor. et Wit. Walth. Magir. Conc. 13. p. m. 245.
Co dobrze wiedząc pobożni Przodkowie násze powiádáli/ że śię czásu iednego Dyiabeł zá Kupcá udawał/ y pychę przedawał mowiąc: Kto chce pychę kupić/ niech do mię przydźie/ á ia mu ią nie drogo przedam. Gdy to ludźie słyszeli: Iedni do
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Hiiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
dyszkancie stawają: przeto i korygować głosy psie/ i poznawać kto chce/ ma naprzód firmm iofirmum impressionem uczynić/ żeby dobrze rozdzielił na basy/ tenory/ alty/ i dyszkanty: więc między temi wszytkiemi/ są jedne mięssze/ drugie średnie/ trzecie cienkie. Jako miąsszy tenor nacięższemu kasowi nabliższy: najcięższemu tenorowi/ namięsszy alt/ nacięższemu altowi/ najmięsszy dyszkant Ten rozdział głosów dobrze poznawszy/ ma zaś wiedzieć/ że psie głosy wszytkie/ z każdego z tych pomienionych/ są trojakie. Jedne rzewiliwe/ drugie jadowite/ trzecie niedbałe. Rzewliwe są kiedy pies ma głos/ jakoby go urażało co/ i rozkłada go. Jadowity jest/ kiedy nie
dyszkánćie stawáią: przeto y korygowáć głosy pśie/ y poznawáć kto chce/ ma naprzod firmm iofirmum impressionem vcżynić/ żeby dobrze rozdźielił ná básy/ tenory/ álty/ y dyszkánty: więc między temi wszytkiemi/ są iedne mięssze/ drugie średnie/ trzećie ćienkie. Iáko miąsszy tenor naćięższemu kásowi nabliższy: nayćięższemu tenorowi/ namięsszy ált/ naćięższemu áltowi/ naymięsszy dyszkánt Ten rozdźiał głosow dobrze poznawszy/ ma zaś wiedźieć/ że pśie głosy wszytkie/ z káżdego z tych pomienionych/ są troiákie. Iedne rzewiliwe/ drugie iádowite/ trzećie niedbałe. Rzewliwe są kiedy pies ma głos/ iákoby go vrażáło co/ y roskłáda go. Iadowity iest/ kiedy nie
Skrót tekstu: OstrorMyśl1618
Strona: 44
Tytuł:
Myślistwo z ogary
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
myślistwo, zoologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
to/ że stary niemoże tak cienko intonować/ jako chłopiec w kilkunastu leciech/ chłopiec zaś tak grubo/ jako już letni/ dla tegoż iż jest różność w głosach/ różność też musi być i w pisaniu.
Wieleż jest tych tonów?
Cztery. 1. Dyscant, głos to jest najwyższy. 2. Alt, już trochę niższy. 3. Tenor, średni/ jakim pospolicie ludzie mówią. 4. Bas, ten zaś najniższy/ co jednak lepiej uznasz z klawiatury/ gdy te Claues z uderzenia brzmiące będziesz uważał.
Jakoż się Dyscant pisze?
Dwojako. Kiedy nisko/ i wysoko/ to inaczej.
A jakoż kiedy nisko
to/ że stáry niemoże ták ćienko intonowáć/ iáko chłopiec w kilkunastu lećiech/ chłopiec záś ták grubo/ iáko iuż letni/ dla tegoż iż iest rożność w głosách/ rożność też muśi bydź y w pisániu.
Wieleż iest tych tonow?
Cztery. 1. Discant, głos to iest naywyzszy. 2. Alt, iuż trochę niższy. 3. Tenor, średni/ iákim pospolićie ludźie mowią. 4. Bas, ten záś nayniższy/ co iednák lepiey vznasz z kláwiátury/ gdy te Claues z vderzenia brzmiące będźiesz vważał.
Jákoż się Discant pisze?
Dwoiáko. Kiedy nisko/ y wysoko/ to inácżey.
A iákoż kiedy nisko
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: b4v
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
poznawać?
Gdy będzie napisana Signatura taka ¤ na liniej od spodu drugiej/ tak.
Dyscant wysoki.
Co się rozumie/ iż się zaczyna ta linia od litery ¤ z linijką/ a nanizsza zaś od litery ¤ także z linijką/ które litery jako wyśpiewać powinien będziesz/ zrozumiej sklawiatury. Drugi Ton, to jest, Alt jako poznać? o całym głosie.
TEn dwojaki także/ Niski i wysoki: więc kiedy niski/ to go znaczą tak ¤ na trzeciej liniej/ jako tu widzisz.
Alt niski.
Przestroga.
Pamiętaj/ jeżeliby noty były pisane i na tych liniach/ na których się tu nie piszą/ to w zad według
poznawáć?
Gdy będźie nápisána Signatura táka ¤ ná liniey od spodu drugiey/ ták.
Discant wysoki.
Co sie rozumie/ iż sie záczyna tá linia od litery ¤ z liniyką/ á nanizsza záś od litery ¤ tákże z liniyką/ ktore litery iáko wyśpiewáć powinien będźiesz/ zrozumiey zkláwiátury. Drugi Ton, to iest, Alt iáko poznáć? o cáłym głośie.
TEn dwoiáki tákże/ Niski y wysoki: więc kiedy niski/ to go znácżą ták ¤ ná trzećiey liniey/ iáko tu widźisz.
Alt niski.
Przestrogá.
Pámiętay/ ieżeliby noty były pisáne y ná tych liniách/ ná ktorych sie tu nie piszą/ to w zad według
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: b6
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
/ a nanizsza zaś od litery ¤ także z linijką/ które litery jako wyśpiewać powinien będziesz/ zrozumiej sklawiatury. Drugi Ton, to jest, Alt jako poznać? o całym głosie.
TEn dwojaki także/ Niski i wysoki: więc kiedy niski/ to go znaczą tak ¤ na trzeciej liniej/ jako tu widzisz.
Alt niski.
Przestroga.
Pamiętaj/ jeżeliby noty były pisane i na tych liniach/ na których się tu nie piszą/ to w zad według abrysu liter in Scala vocum, te linie rozumiej.
Jakoż zaś Alt wysoki?
Już zaś niżej tę Sygnaturę piszą/ to jest/ na drugiej liniej od spodku tak.
Alt
/ á nanizsza záś od litery ¤ tákże z liniyką/ ktore litery iáko wyśpiewáć powinien będźiesz/ zrozumiey zkláwiátury. Drugi Ton, to iest, Alt iáko poznáć? o cáłym głośie.
TEn dwoiáki tákże/ Niski y wysoki: więc kiedy niski/ to go znácżą ták ¤ ná trzećiey liniey/ iáko tu widźisz.
Alt niski.
Przestrogá.
Pámiętay/ ieżeliby noty były pisáne y ná tych liniách/ ná ktorych sie tu nie piszą/ to w zad według ábrysu liter in Scala vocum, te linie rozumiey.
Iákoż záś Alt wysoki?
Iuż záś niżey tę Sygnáturę piszą/ to iest/ ná drugiey liniey od spodku ták.
Alt
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: b6
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
i wysoki: więc kiedy niski/ to go znaczą tak ¤ na trzeciej liniej/ jako tu widzisz.
Alt niski.
Przestroga.
Pamiętaj/ jeżeliby noty były pisane i na tych liniach/ na których się tu nie piszą/ to w zad według abrysu liter in Scala vocum, te linie rozumiej.
Jakoż zaś Alt wysoki?
Już zaś niżej tę Sygnaturę piszą/ to jest/ na drugiej liniej od spodku tak.
Alt wysoki. Rozdział pierwszy
Trzeci Ton, to jest, Tenor jako poznać?
WIedzieć także/ iż dwojaki Tenor bywa/ Wysoki i Niski/ kiedy niski/ to go znaczą Signaturą taką ¤ na liniej czwartej od dołu
y wysoki: więc kiedy niski/ to go znácżą ták ¤ ná trzećiey liniey/ iáko tu widźisz.
Alt niski.
Przestrogá.
Pámiętay/ ieżeliby noty były pisáne y ná tych liniách/ ná ktorych sie tu nie piszą/ to w zad według ábrysu liter in Scala vocum, te linie rozumiey.
Iákoż záś Alt wysoki?
Iuż záś niżey tę Sygnáturę piszą/ to iest/ ná drugiey liniey od spodku ták.
Alt wysoki. Rozdźiał pierwszy
Trzeći Ton, to iest, Tenor iáko poznáć?
WIedźieć tákże/ iż dwoiáki Tenor bywa/ Wysoki y Niski/ kiedy niski/ to go znácżą Signáturą táką ¤ ná liniey cżwartey od dołu
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: b6
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
