naprzód pod tytułem Ciała Pańskiego zbudowany/ ale Kazimirz Wielki założywszy miasto od swego imienia przy Krakowie/ i Kościół nadawszy/ otrzymał u Zakonników aby tego tytułu temu tam nowemu Kościołowi ustąpiwszy/ swój Z. Franciszkowi ofiarowali. Jednak i do tego czasu na każdy Czwartek tam procesia z naświętszym Sakramentem bywa. Przy tymże Kościele w ambicie stawiają pamiątkę i obraz każdemu Biskupowi Krakowskiemu. Tamże jest Bractwo Compassionis Christi, wielkiemi pobudkami do skruchy/ zwłaszcza pokutującym/ znaczne/ od X. Marcina Szyszkowskiego Kanonika Krakowskiego dnia tego i godziny której się Królewic Władysław narodził/ to jest Roku Pańskiego 1595. dnia 9. Czerw. godziny dziewiętnastej założone/ zktórej miary jakoby
naprzod pod tytułem Ciáłá Páńskiego zbudowány/ ále Káźimirz Wielki záłożywszy miásto od swego imieniá przy Krákowie/ y Kośćioł nádawszy/ otrzymał u Zakonnikow áby tego tytułu temu tám nowemu Kośćiołowi ustąpiwszy/ swoy S. Fránćiszkowi ofiárowáli. Iednák y do tego czásu ná káżdy Czwartek tám processia z naświętszym Sákrámentem bywa. Przy tymże Kośćiele w ámbićie stáwiáią pámiątkę y obraz káżdemu Biskupowi Krákowskiemu. Támże iest Bráctwo Compassionis Christi, wielkiemi pobudkámi do skruchy/ zwłaszczá pokutuiącym/ znáczne/ od X. Marćiná Szyszkowskiego Kánoniká Krákowskie^o^ dniá tego y godźiny ktorey sie Krolewic Włádysław národźił/ to iest Roku Páńskiego 1595. dniá 9. Czerw. godźiny dźiewiętnastey záłożone/ zktorey miáry iákoby
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 26
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
li znać takie zeszcie ich być skutkiem prośb ich u P. Boga/ że ich w ten czas do siebie powołał/ gdy nasposobniejszemi upatrzył: a że niesłusznie od pogrzebu społeczności wiernych w której byli zawsze i są ciała ich wyłączone były: dla tegoż do kaplice trzech Królów która pod ś. Jacka kaplicą w ambicie jest przeniesieni są/ i tam pewne cuda przez nie Pan Bóg pokazował. Tamże w ambicie nie daleko Crucyfiks jest/ o którym to podanie jest że mawiał do Stanisława Kokoszki zakonnika starego i świątobliwego/ nad którego głową gdy się modlił/ koło ogniste często więc drudzy bracia widywali. Takiejże świątobliwości sławą ozdobionej niejakiej zakonniczkiej Beaty
li znáć tákie zeszćie ich być skutkiem prośb ich u P. Bogá/ że ich w ten czás do śiebie powołał/ gdy nasposobnieyszemi upátrzył: a że niesłusznie od pogrzebu społecznośći wiernych w ktorey byli záwsze y są ćiáłá ich wyłączone były: dla tegoż do káplice trzech Krolow ktora pod ś. Iácká káplicą w ámbićie iest przenieśieni są/ y tám pewne cudá przez nie Pan Bog pokázował. Támże w ámbićie nie dáleko Crucyfix iest/ o ktorym to podánie iest że mawiał do Stánisłáwá Kokoszki zakonniká stárego y świątobliwego/ nád ktorego głową gdy sie modlił/ koło ogniste często więc drudzy braćia widywáli. Tákieyże świątobliwośći sławą ozdobioney nieiakiey zakonniczkiey Beaty
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 42
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
w ten czas do siebie powołał/ gdy nasposobniejszemi upatrzył: a że niesłusznie od pogrzebu społeczności wiernych w której byli zawsze i są ciała ich wyłączone były: dla tegoż do kaplice trzech Królów która pod ś. Jacka kaplicą w ambicie jest przeniesieni są/ i tam pewne cuda przez nie Pan Bóg pokazował. Tamże w ambicie nie daleko Crucyfiks jest/ o którym to podanie jest że mawiał do Stanisława Kokoszki zakonnika starego i świątobliwego/ nad którego głową gdy się modlił/ koło ogniste często więc drudzy bracia widywali. Takiejże świątobliwości sławą ozdobionej niejakiej zakonniczkiej Beaty tegoż zakonu trzeciej reguły w kaplicy ś. Katarzyny Seneńskiej po lewej ręce u drzwi zachodnych
w ten czás do śiebie powołał/ gdy nasposobnieyszemi upátrzył: a że niesłusznie od pogrzebu społecznośći wiernych w ktorey byli záwsze y są ćiáłá ich wyłączone były: dla tegoż do káplice trzech Krolow ktora pod ś. Iácká káplicą w ámbićie iest przenieśieni są/ y tám pewne cudá przez nie Pan Bog pokázował. Támże w ámbićie nie dáleko Crucyfix iest/ o ktorym to podánie iest że mawiał do Stánisłáwá Kokoszki zakonniká stárego y świątobliwego/ nád ktorego głową gdy sie modlił/ koło ogniste często więc drudzy braćia widywáli. Tákieyże świątobliwośći sławą ozdobioney nieiakiey zakonniczkiey Beaty tegoż zakonu trzećiey reguły w káplicy ś. Káthárzyny Seneńskiey po lewey ręce u drzwi zachodnych
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 42
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
imię Taranowski/ którego honoris causa nominuje/ i inszych wiele/ z której miary temu obrazowi na część/ i na chwałę Bożą/ i matki Zbawiciela naszego / w Piątek lampa na tam tym miejscu górywa/ i ludzie na skałkę idący świece stawiają/ i modlitwy do P. Boga czynią z pociechą swoją. Tamże w Ambicie jest kaplica Z. Doroty/ gdzie się zakonnicy chowają/ tam leży Doctor Theologiae Izajasz Krakowczyk człowiek żywota świątobliwego/ ten pisał in Magistrum Sententiarum które jego Księgi najdują się w Niemieckich Bibliotekach tegoż zakonu braciej/ jako Kronika ich świadczy fol: 72. umarł tamże w Krakowie mieszkając około Roku Pańskiego 1415. Nie dawnemi czasy
imię Táránowski/ ktorego honoris causa nominuie/ y inszych wiele/ z ktorey miáry temu obrázowi ná część/ y ná chwałe Bożą/ y mátki Zbáwićielá nászego / w Piątek lámpá ná tám tym mieyscu gorywa/ y ludźie ná skałkę idący świece stáwiáią/ y modlitwy do P. Bogá czynią z poćiechą swoią. Támże w Ambićie iest káplicá S. Doroty/ gdźie się zakonnicy chowáią/ tám leży Doctor Theologiae Izáiasz Krákowczyk człowiek żywotá świątobliwego/ ten pisał in Magistrum Sententiarum ktore iego Kśięgi náyduią sie w Niemieckich Bibliotekách tegoż zakonu bráćiey/ iáko Kroniká ich świádczy fol: 72. umárł támże w Krákowie mieszkáiąc około Roku Páńskiego 1415. Nie dawnemi czásy
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 53
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
świeża pamięć jest/ że kamienia jego nagrobnego mularze ruszyć żadnym sposobem nie mogli/ choć mieli na pomoc do tego gwałt ludzi przy sobie/ kruszyć się tylko raczej dopuścił/ ale ruszyć żadnym sposobem z miejsca nie dał/ z której i z inszej miary tego z liczby śś. być rozumieją. Wtóra kaplica w tymże Ambicie jest P. Mariej z podania bracia mają/ iż tam leży któryś ś. dla którego P. Bóg zwykł cieszyć ludzi rozmaitych czasu przygody którzy na to miejsce się obiecują. Miedzy inemi rzeczą samą doznał potrzykroć teraźniejszy jeszcze żywy niejaki Stanisław Celatycki na wojnie zwielkiej niebezpieczności co raz wybawiony/ z której miary tęż kaplicę dał
świeża pamięć iest/ że kámieniá iego nagrobne^o^ mulárze ruszyć żadnym sposobem nie mogli/ choć mieli ná pomoc do tego gwałt ludźi przy sobie/ kruszyć sie tylko ráczey dopuśćił/ ále ruszyć żadnym sposobem z mieyscá nie dał/ z ktorey y z inszey miáry tego z liczby śś. bydź rozumieią. Wtora káplicá w tymże Ambićie iest P. Mariey z podánia bráćia máią/ iż tám leży ktoryś ś. dla ktorego P. Bog zwykł ćieszyć ludźi rozmáitych czásu przygody ktorzy ná to mieysce sie obiecuią. Miedzy inemi rzeczą samą doznał potrzykroć teráźnieyszy iescze żywy nieiáki Stánisław Celátycki ná woynie zwielkiey niebespiecznośći co raz wybáwiony/ z ktorey miáry tęż káplicę dał
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 55
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
zwykł cieszyć ludzi rozmaitych czasu przygody którzy na to miejsce się obiecują. Miedzy inemi rzeczą samą doznał potrzykroć teraźniejszy jeszcze żywy niejaki Stanisław Celatycki na wojnie zwielkiej niebezpieczności co raz wybawiony/ z której miary tęż kaplicę dał malować/ i o większej jej ozdobie i nadaniu tenże przemyśla. Trzecia ku zachodowi słońca w tymże Ambicie zowią Z. Jana Jałmużnika/ którego też tam obraz dziwnie ozdobny/ przywieziony z Konstantynopola przez Mikołaja Lanckorońskiego/ z Brzezia pospołu z relikwjami Z. Andrzeja/ Z. Hilariana pustelnika Pantaleona/ i Chrysztofora/ i Z. Menny męczenników także/ i Z. Szczepana pierwszego męczennika Pańskiego/ do tego Magdaleny ś. i Łucji
zwykł ćieszyć ludźi rozmáitych czásu przygody ktorzy ná to mieysce sie obiecuią. Miedzy inemi rzeczą samą doznał potrzykroć teráźnieyszy iescze żywy nieiáki Stánisław Celátycki ná woynie zwielkiey niebespiecznośći co raz wybáwiony/ z ktorey miáry tęż káplicę dał málowáć/ y o większey iey ozdobie y nádániu tenże przemyśla. Trzećia ku zachodowi słońcá w tymże Ambićie zowią S. Ianá Iáłmużniká/ ktorego też tám obraz dźiwnie ozdobny/ przywieźiony z Konstántinopola przez Mikołáiá Lánckorońskiego/ z Brzeźia pospołu z reliquiámi S. Andrzeiá/ S. Hilárianá pustelniká Pántáleoná/ y Chrysztophorá/ y S. Menny męczennikow tákże/ y S. Szczepaná pierwszego męczenniká Páńskiego/ do tego Mágdáleny ś. y Lucyey
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 55
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
w której Ołtarzu jest Obraz tejże Panny Naś. dziwnej piękności/ u którego doznawają ludzie łask i dobrodziejstw/ co same tabliczki i wota srebrne wyświadczają. Tenże Obraz jest uprzywilejowany za dusze zmarłe od Stolice Apostołskiej. Przy tym Kościele na różnych miejscach leżą ciała wielu pobożnych i świątobliwych Zakonników/ lecz osobliwie w Kapitularzu na Ambicie/ miedzy którymi jest wiele w świątobliwości znacznych/ mianowicie Jędrzeja Opata/ Mesława i Grzegorza Kapłanów/ i innych wiele. Z tych ciał i innych częstokroć wielka wonia wychodzić zwykła/ a zwłaszcza in Augusto, jako się trafiło w Roku 1636. gdy ciż Zakonnicy posłuszeństwo ś. oddawali Najaśniejszemu Karolowi Ferdynandowi/ Polskiemu i Szwedzkiemu
w ktorey Ołtarzu iest Obraz teyże Pánny Naś. dźiwney pięknośći/ v ktorego doznawáią ludźie łask y dobrodźieystw/ co sáme tabliczki y wotá srebrne wyświádczáią. Tenże Obraz iest vprzywileiowány zá dusze zmárłe od Stolice Apostolskiey. Przy tym Kośćiele ná rożnych mieyscách leżą ćiáłá wielu pobożnych y świątobliwych Zakonnikow/ lecz osobliwie w Kápitularzu ná Ambićie/ miedzy ktorymi iest wiele w świątobliwośći znácznych/ miánowićie Iędrzeiá Opátá/ Mesłáwá y Grzegorzá Kápłanow/ y innych wiele. Z tych ćiał y innych częstokroć wielka wonia wychodźić zwykłá/ á zwłaszczá in Augusto, iáko się tráfiło w Roku 1636. gdy ćiż Zakonnicy posłuszeństwo ś. oddawáli Náiáśnieyszemu Károlowi Ferdynándowi/ Polskiemu y Szwedzkiemu
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 84
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
stronie kortygarda; za nią niedaleki Arsenał; dalej stały kuchnie i apteki. Wszędy się jedwab świecił, wszędy szklniło złoto; Ani się Osmanowi dziwować, że o to Gniewał się niesłychanie, kiedy takie spezy Łożywszy, jako żaba z wiersze, spadł z imprezy. Przeszło tysiąc namiotów i szop na kształt dworów W onym stało ambicie, rozlicznych kolorów; Rzekłbyś, że Wenecja albo nowa Sparta. Brama jedna szeroka, w której zawsze warta Ognie kładzie, nakoło malowane płoty; Pod nimi gęsto wszytkie leżały piechoty; W dziedzińcu jak trzcia ludzi, i chorzy, i zdrowi, Starzy, młodzi; bo się tak zdało wezyrowi, Splendeca turecka
stronie kortygarda; za nią niedaleki Arsenał; dalej stały kuchnie i apteki. Wszędy się jedwab świecił, wszędy śklniło złoto; Ani się Osmanowi dziwować, że o to Gniewał się niesłychanie, kiedy takie spezy Łożywszy, jako żaba z wiersze, spadł z imprezy. Przeszło tysiąc namiotów i szop na kształt dworów W onym stało ambicie, rozlicznych kolorów; Rzekłbyś, że Wenecyja albo nowa Sparta. Brama jedna szeroka, w której zawsze warta Ognie kładzie, nakoło malowane płoty; Pod nimi gęsto wszytkie leżały piechoty; W dziedzińcu jak trzcia ludzi, i chorzy, i zdrowi, Starzy, młodzi; bo się tak zdało wezyrowi, Splendeca turecka
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 322
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
