MAZURÓW
Nieodmiennej, prawdziwej wiary miłośnicy, Mazurowie, świętego krzyża hołdownicy! Krzyżak niezbożny do was z swym orszakiem jedzie I tych z sobą, z którymi burzył krzyże, wiedzie.
Jako godzien, tak tego gościa przywitajcie, Albo krzyżem — krzyżaka — waszym przeżegnajcie. ANAGRAMA Z IMIENIA I PRZEZWISKA AKZSEINGAJ ANWÓKZCYRAB BOGINI SERCA WAŻY NAKAZ
Anielską nazwać mało jej urodę, Bogini serca, bo daje swobodę. Sama gładkości zgasłaby tu pani, Dla której trzeciej dwie boginie gani Troi królewic i gdyby dziś sądził, Przy jej piękności Wenus by odsądził. Aniby go już uwiodła Helena, Sama za dekret godna jemu cena. A lub to serca piękność jej hołduje
MAZURÓW
Nieodmiennej, prawdziwej wiary miłośnicy, Mazurowie, świętego krzyża hołdownicy! Krzyżak niezbożny do was z swym orszakiem jedzie I tych z sobą, z którymi burzył krzyże, wiedzie.
Jako godzien, tak tego gościa przywitajcie, Albo krzyżem — krzyżaka — waszym przeżegnajcie. ANAGRAMA Z IMIENIA I PRZEZWISKA AKZSEINGAJ ANWÓKZCYRAB BOGINI SERCA WAŻY NAKAZ
Anielską nazwać mało jej urodę, Bogini serca, bo daje swobodę. Sama gładkości zgasłaby tu pani, Dla której trzeciej dwie boginie gani Troi królewic i gdyby dziś sądził, Przy jej piękności Wenus by odsądził. Aniby go już uwiodła Helena, Sama za dekret godna jemu cena. A lub to serca piękność jej hołduje
Skrót tekstu: ZbierDrużBar_II
Strona: 592
Tytuł:
Wiersze zbieranej drużyny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
nie jest jeszcze koniec tych boleści, drugiej śmierci z żywotem wszczynają się wieści: żywot wieku przedłuży szczęśliwej wieczności, śmierć zaś końca nie uzna w swojej surowości. Jedna będzie w rozkoszach dusza opływała, druga mękom nieznośnym będzie podlegała; ta w niebie będzie piła nektar roztruchanem, owa gasi pragnienie wrzącej smoły dzbanem; ta cytarą anielską w niebie wielbi Pana, owa zgrzyta zębami, wyciem zmordowana; ta w tańcu przy niebieskiej muzyce rej wodzi, owa za twym, Megiero, wężem w piekle chodzi; tę ani lody ziębią, ani słońce pali, na ową zaś mróz z ogniem furyje swe wali; ta sobie po niebieskich łąkach spaceruje, owa w
nie jest jeszcze koniec tych boleści, drugiej śmierci z żywotem wszczynają się wieści: żywot wieku przedłuży szczęśliwej wieczności, śmierć zaś końca nie uzna w swojej surowości. Jedna będzie w rozkoszach dusza opływała, druga mękom nieznośnym będzie podlegała; ta w niebie będzie piła nektar roztruchanem, owa gasi pragnienie wrzącej smoły dzbanem; ta cytarą anielską w niebie wielbi Pana, owa zgrzyta zębami, wyciem zmordowana; ta w tańcu przy niebieskiej muzyce rej wodzi, owa za twym, Megiero, wężem w piekle chodzi; tę ani lody ziębią, ani słońce pali, na ową zaś mróz z ogniem furyje swe wali; ta sobie po niebieskich łąkach spaceruje, owa w
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 70
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
różach oszukanie, jest i w jabłkach drugdy. Zda mi się, że się miłość okrywa jabłkami i między różanymi miecz chowa cierniami. Nie chcę jabłek Cydypy i Wenery roży, te frukty wolę, w których zdrada się nie mnoży: jakie święta Dorota od anioła miała róże, którym się mroźna zima dziwowała; jakie ręką anielską lilije urwane z elizejskich ogrodów Lidwinie są dane. Zawsze bym i ja takim fruktom była rada, w których jabłkach i różach nie postawa zdrada. Tymi łóżko uścielcie dla wytchnienia z prace i z szafranów połóżcie na nich materace. Wał na łożu zielonym z betami w przemiany miękkim ślazem i zielem niech będzie natkany. W
różach oszukanie, jest i w jabłkach drugdy. Zda mi się, że się miłość okrywa jabłkami i między różanymi miecz chowa cierniami. Nie chcę jabłek Cydypy i Wenery roży, te frukty wolę, w których zdrada się nie mnoży: jakie święta Dorota od anioła miała róże, którym się mroźna zima dziwowała; jakie ręką anielską lilije urwane z elizejskich ogrodów Lidwinie są dane. Zawsze bym i ja takim fruktom była rada, w których jabłkach i różach nie postawa zdrada. Tymi łóżko uścielcie dla wytchnienia z prace i z szafranów połóżcie na nich materace. Wał na łożu zielonym z betami w przemiany miękkim ślazem i zielem niech będzie natkany. W
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 130
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
, i we drzwi do Dozorcy Ogrodu stukając, jarzyną od niego onerowany, wracał się do Klasztoru, Teste Sofronio. Litera Pańska świadczy w Księgach Numerorum 22, że Oślica Baalama przemówiła articulata voce do Pana swego jadącego, gdzie mu Pan BÓG nie kazał: Quid feci tibi? cur me percutis? A to mówiła mocą Anielską, formującą język i sposobiącą do Ludzkiej mówi. W Księstwie Hetruryj, lub Florencyj, Osieł często swego oszukuje Gospodarza i siebie.albowiem obiadłszy się ziela Cicuta, alias Świnia Wesz nazwanego, jeszcze głupszym staje się i prawie zdechłym. Gospodarze tedy często, gdy już do połowy z nich skorę zdejmują, widzą cud zmartwychwstają cych
, y we drzwi do Dozorcy Ogrodu stukaiąc, iarzyną od niego onerowany, wracał się do Klasztoru, Teste Sophronio. Litera Pańska świadczy w Księgach Numerorum 22, że Oślica Baalama przemowiła articulata voce do Pana swego iadącego, gdzie mu Pan BOG nie kazał: Quid feci tibi? cur me percutis? A to mowiła mocą Anielską, formuiącą ięzyk y sposobiącą do Ludzkiey mowi. W Xięstwie Hetruryi, lub Florencyi, Ośieł często swego oszukuie Gospodarza y siebie.albowìem obiadłszy się ziela Cicuta, alias Swinia Wesz nazwanego, ieszcze głupszym staie się y prawie zdechłym. Gospodarze tedy często, gdy iuż do połowy z nich skorę zdeymuią, widzą cud zmartwychwstaią cych
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 580
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
grobowe; a trzem Panienkom czyli Matronom przy śmierci swej obecnym, coś dała z szat i chust swoich, jako opiewa Historia Żywota JEZUSA i MARYJ. Maria zaś de Agredo w swoich Rewelacjach świadczy z relacyj samejże MATKI Najś: iż Apostołom SS idącym na opowiadanie Ewangelii, rozdawała BOGARÓDZICA to sukienki tkane, pomocą Anielską koloru popielato fiałkowego, to po krzyżyku, to po puszecce z trzema kolcami Korony Pańskiej Cierniowej, to po kawałku pieluszek, i Prześcieradła krwawego, jednego przy Obrzezaniu Pańskim, drugiego przy Męce etc.
2. Velum tkane, które nosiła Najś: Panna, a w Betleem Zbawiciela Świata porodziwszy, nim nakryła; znajduje
grobowe; á trzem Panienkom czyli Matronom przy smierci swey obecnym, coś dała z szat y chust swoich, iako opiewa Historia Zywota IEZUSA y MARYI. Marya zaś de Agredo w swoich Rewelacyach swiadcży z relacyi sameyże MATKI Nayś: iż Apostołom SS idącym na opowiadanie Ewangelii, rozdawała BOGARODZICA to sukienki tkane, pomocą Anielską koloru popielato fiałkowego, to po krzyżyku, to po puszecce z trzema kolcami Korony Pańskiey Cierniowey, to po kawałku pieluszek, y Prześcieradła krwawego, iednego przy Obrzezaniu Pańskim, drugiego przy Męce etc.
2. Velum tkane, ktore nosiła Nayś: Panna, á w Betleem Zbawiciela Swiata porodziwszy, nim nakryła; znayduie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 116
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
jego płynie pomocny chorym. Ząb jego jest w Krakowie w ręku statuj srebrnej u Z. Mikołaja na przed- O SS. Relikwiach,
mieściu, żył około Roku 326. Nicolaus z Greckiego znaczy zwyciężający lud
MIKOŁAJA Z. z Tolentynu Zakonu Z. Augustyna 10, albo 15. Wrzesznia. Żył około Roku 1280. Muzyką Anielską przez sześć miesiecy co noc przed śmiercią rekreowany. Leży Ciało jego w Tolentynie mieście Włoskim, w Powiecie Ankonitańskim, olim Picenum zwanym. Jest osobliwym Patronem, Dusz w Czyśćcu zatrzymanych, wołających niegdy do niego żyjącego Miserere Pater, miserere turbae, tuum auxilium expectantis.
MEDARDA Z. Biskupa miasta Noviomagus w Francyj, 7.
iego płynie pomocny chorym. Ząb iego iest w Krakowie w ręku statuy srebrney u S. Mikołaia na przed- O SS. Relikwiach,
mieściu, żył około Roku 326. Nicolaus z Greckiego znacży zwyciężaiący lud
MIKOŁAIA S. z Tolentynu Zakonu S. Augustyna 10, albo 15. Wrzesznia. Zył około Roku 1280. Muzyką Anielską przez sześć miesiecy co noc przed smiercią rekreowany. Leży Ciało iego w Tolentynie mieście Włoskim, w Powiecie Ankonitańskim, olim Picenum zwanym. Iest osobliwym Patronem, Dusz w Czyscu zatrzymanych, wołaiących niegdy do niego żyiącego Miserere Pater, miserere turbae, tuum auxilium expectantis.
MEDARDA S. Biskupa miasta Noviomagus w Francyi, 7.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 180
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
meam ex inferno inferiori, nec conclusisti me in manibus inimici. Statuisti in loco spatioso pedes meos . Psal: 30. Boimy się z tyłu goniącego nieprzyjaciela/ obawiamy się pobocznych jego zabiegów/ sam prowadzi/ sam zastępuje. Psal: 79. Dux itineris fuisti in conspectu eius, Dominus protectio mea. Ze wszytkich boków Anielską obroną otoczył. Psal: 90. Angelis suis mandavit de te vt custodiant te in omnibus viis tuis. Dał nam samym w rece rozmaite modlitw umartwienia/ i innych sposobów zbaniennych hartowne ostre oręże. Cant: 4. Mille clypei pendent ex ea. Omnis armatura fortium któremibyśmy/ by też wręcz z samy tyranem
meam ex inferno inferiori, nec conclusisti me in manibus inimici. Statuisti in loco spatioso pedes meos . Psal: 30. Boimy się z tyłu goniącego nieprzyiáćiela/ obáwiamy się pobocznych iego zabiegow/ sam prowádźi/ sam zástępuie. Psal: 79. Dux itineris fuisti in conspectu eius, Dominus protectio mea. Ze wszytkich bokow Anielską obroną otoczył. Psal: 90. Angelis suis mandavit de te vt custodiant te in omnibus viis tuis. Dał nam samym w rece rozmaite modlitw umártwieniá/ y innych sposobow zbániennych hártowne ostre oręże. Cant: 4. Mille clypei pendent ex ea. Omnis armatura fortium ktoremibysmy/ by też wręcz z samý tyranem
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 365
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
nas. Chryste wysł. nas. Kyrie elejson. Chryste elejson. Kyrie elejson. Ojcze nasz, etc. V. Przy obecności Aniołów twoich śpiewać ci będę Boże mój. R. Będęć część oddawał w Kościele Świętym twoim, i będę wyznawał Święte Imię twoje. Modlmy się. WSzechmogący a miłosierny Boże, któryś nas Anielską strażą opatrzyć raczył, zdarz prosiemy cię, abyśmy pod taką obroną bezpieczni i od złych myśli na sercu wyzwoleni, i od wszelakich przeciwności na ciełe wybawieni byli. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa Amen. Anielska. Litania. Anielska Litania. Litania. Westchnienie całego Bractwa do Z. Strażnika Anioła.
Prosiemy Duchu Niebieski,
nas. Chryste wysł. nas. Kyrie eleyson. Chryste eleyson. Kyrie eleyson. Oycze nász, etc. V. Przy obecnośći Aniołow twoich spiewać ći będę Boże moy. R. Będęć część oddawáł w Kośćiele Swiętym twoim, y będę wyznawał Swięte Imię twoie. Modlmy się. WSzechmogący á miłośierny Boże, ktoryś nas Anielską stráżą opatrzyć ráczył, zdarz prośiemy ćię, ábyśmy pod taką obroną bespieczni y od złych myśli ná sercu wyzwoleni, y od wszelakich przećiwnośći ná ćiełe wybawieni byli. Przez Páná nászego Iezusá Chrystusá Amen. Anielska. Litania. Anielska Litania. Litania. Westchnienie całego Bráctwa do S. Stráżniká Anioła.
Prośiemy Duchu Niebieski,
Skrót tekstu: KoronBractw
Strona: Bv
Tytuł:
Koronka Bractwa ss. Aniołów Stróżów
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1737
Data wydania (nie wcześniej niż):
1737
Data wydania (nie później niż):
1737
Species Relikwii.
Pyzdrski u OO. Franciszkanów.
Przedborski.
Piotrkowski u Fary.
Poznański.
Pajęczneński w Pajęcznej w Archidiecezyj Gnieźnieńskiej.
Piekoszowski cudowny ab Aõ 1705.
R.
Różniatowski za Dniestrem ku Górom.
Rudecki od Sambora mil 4.
Rokiteński nie daleko Warszawy.
Z.
Sokalski z Częstochowskiego przez Jakuba Wężyka, a bardziej Anielską przekopiowany ręką, od Roku 1580. Wsławiony, między Bugiem i Ratą rzekami lokowany: Cudów przy tym Obrazie uczynił BÓG dla instancyj MARYJ od Roku namienionego 1580. aż do Roku 1724. trzysta ośmdziesiąt i kilka; w którym też Roku jest solennie Koronowany, od Innocentego XIII. EUROPA o Polskim Królestwie,
Smoleński Obraz od
Species Relikwii.
Pyzdrski u OO. Fránciszkanow.
Przedborski.
Piotrkowski u Fary.
Poznáński.
Paięcznenski w Paięczney w Archidiecezyi Gnieźnińskiey.
Piekoszowski cudowny ab Aõ 1705.
R.
Roźniatowski zá Dniestrem ku Gorom.
Rudecki od Samborá mil 4.
Rokiteński nie daleko Warszáwy.
S.
Sokalski z Częstochowskiego przez Iákuba Wężyka, á bardźiey Anielską przekopiowány ręką, od Roku 1580. Wsławiony, między Bugiem y Rátą rzekami lokowány: Cudow przy tym Obráźie uczynił BOG dla instancyi MARYI od Roku námienionego 1580. aż do Roku 1724. trzysta ośmdźiesiąt y kilka; w ktorym też Roku iest solennie Koronowány, od Innocentego XIII. EUROPA o Polskim Krolestwie,
Smoleński Obráz od
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 421
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
mierzyć będziecie/ będzie wam odmierzono. Jaką umiał chytrością świetcką ze wszelakich opęcin świetckich się wywichłać/ tak potym żadnym dowcipem swoim męki którą cierpiał zniknąć nie mógł. Petrus Damianus Epis: 14. ad Desiderium. ca: 4. Cielesna pokusa. Cielesna pokusa. Przykład I. Stał się czystym Heliasz Mnich za sprawą Anielską/ mając staranie o Zakonnicach. Przykł 115.
NApisano (in Paradiso Eraclidis) iż ś. Heliasz Mnich/ użaliwszy się płci białogłówskiej/ o Pannach nabożnych podjął się starania/ i miał ich jednym Klasztorze do trzech set. A gdy przez dwie lecie ten urząd sprawował/ kiedy jeszcze był młody/ 30 abo 40 lat
mierzyć będźiećie/ będźie wam odmierzono. Iáką vmiáł chytrośćią świetcką ze wszelákich opęcin świetckich sie wywichłáć/ ták potym żadnym dowćipem swoim męki ktorą ćierpiał zniknąć nie mogł. Petrus Damianus Epis: 14. ad Desiderium. ca: 4. Cielesna pokusa. Cielesna pokusá. PRZYKLAD I. Sstał sie czystym Heliasz Mnich zá spráwą Anyelską/ máiąc stáránie o Zakonnicách. Przykł 115.
NApisano (in Paradiso Eraclidis) iż ś. Heliasz Mnich/ vżaliwszy sie płći białogłówskiey/ o Pánnách nabożnych podiął sie starania/ y miał ich iednym Klasztorze do trzech set. A gdy przez dwie lećie ten vrząd spráwował/ kiedy iescze był młody/ 30 abo 40 lat
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 118
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
