jego Z. ku podwyższeniu chwały swej/ i ku zbudowaniu kościoła swego. Przedniejsze tajemnice wiary Chrześcijańskiej są/ owy/ niewybadanej Trójcy person Boskich/ o niepojętym wcieleniu syna Bożego/ o naświętszym Sakramencie ciała jego: przechodzą te dziwne tajemnice nieskończonym sposobem wszelki dowcip rozumu naszego/ w niwecz obracają wszelkie dyskursy ludzkie: przechodzą wysoko pojęcie Anielskie. A tak szatan za swą ślepą hardością i pychą/ chcąc się w tych tajemnicach sprzeciwić i porównać Boskiemu majestatowi (jako to jest jego zwyczaj) przyprawił tymi swymi chytrościami świat nowy ku własnej prawdzie. Natrudniejsze cielesności ludzkiej/ i nie smaczne barzo artykuły żywota i dyscipliny Chrześcijańskiej są/ wyznanie grzechów/ i insze cząstki pokuty
iego S. ku podwyższeniu chwały swey/ y ku zbudowaniu kośćiołá sweg^o^. Przednieysze táiemnice wiáry Chrześćiáńskiey są/ owy/ niewybádáney Troycy person Boskich/ o niepoiętym wćieleniu syná Bożeg^o^/ o naświętszym Sákrámenćie ćiáłá iego: przechodzą te dźiwne taiemnice nieskończonym sposobem wszelki dowćip rozumu nászego/ w niwecz obrácáią wszelkie discursy ludzkie: przechodzą wysoko poięćie Anyelskie. A ták szátan zá swą ślepą hárdośćią y pychą/ chcąc się w tych táiemnicách sprzećiwić y porownáć Boskiemu máiestatowi (iáko to iest iego zwyczay) przypráwił tymi swymi chytrośćiámi świát nowy ku własney prawdźie. Natrudnieysze ćielesnośći ludzkiey/ y nie smáczne bárzo ártykuły żywotá y discipliny Chrześćiáńskiey są/ wyznánie grzechow/ y insze cząstki pokuty
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 25
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
abo istności. Nie lada łaska. Nieche P. M. nic więcej postąpić Chrystusowi/ tylko co mu Mahomet postąpił/ tak się mocno trzyma swego Mahometa. A żeby widział że w tym nie jest lepszy nad Mahometa/ przywiodę mu co pisze/ oprócz tego co było w przeszłym Artykule/ Azoara 5. Wypisuje zwiastowanie Anielskie do Panny Mariej/ wyznawając że się Chrystus z Panny urodził sprawą Bożą/ iż Bogu nic nie jest niepodobnego. tamże przydaje: Chrystus syn Mariej jest obliczem wszytkich narodów/ na tym i na drugim świecie/ mądry/ nalepszy/ od wszech stworzyciela posłany. Przydaje potym: Bóg syna swego z mocą Bożą przychodzącego/ ksiąg
ábo istnośći. Nie ládá łáská. Nieche P. M. nic więcey postąpić Chrystusowi/ tylko co mu Máhomet postąpił/ ták się mocno trzyma swego Máhometá. A żeby widźiał że w tym nie iest lepszy nád Máhometá/ przywiodę mu co pisze/ oprocz tego co było w przeszłym Artykule/ Azoara 5. Wypisuie zwiástowánie Anyelskie do Pánny Máryey/ wyznawáiąc że się Chrystus z Pánny vrodźił spráwą Bożą/ iż Bogu nic nie iest niepodobnego. támże przydáie: Chrystus syn Máryey iest obliczem wszytkich narodow/ ná tym y ná drugim świećie/ mądry/ nalepszy/ od wszech stworzyćielá posłány. Przydáie potym: Bog syná swego z mocą Bożą przychodzącego/ kśiąg
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 50
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jest stworzonego rozumu szperać. Generationem eius quis enarrabit? Którzy tego rozumem doścignąć usiłują/ podobni są dzieciom owym/ które widząc co we źwierciedle/ rączkami zatrzymać chcą: ale ty si non vis errare, noli nimium indagare. Insza mowa Boska jest do Aniołów/ przez ich oświecenie/ do Ludzi przez natchnienie/ albo też Anielskie objawienie/ o czym niżej za podaną okazją usłyszemy. V. Gdyż Bóg bez początku wszelkiego jest i był zawsze/ mamli to trzymać/ że żywot prowadził pustelnicy i samotny? M. Napisał Jan Święty: Quod factum est in ipso vita erat, skąd pokazuje się/ iż wszelkie stworzenie/ w rozumie Boga
iest stworzonego rozumu szperáć. Generationem eius quis enarrabit? Ktorzy tego rozumem dośćignąć vśiłuią/ podobni są dźiećiom owym/ ktore widząc co we źwierćiedle/ rączkámi zátrzymáć chcą: ále ty si non vis errare, noli nimium indagare. Insza mowá Boská iest do Anyołow/ przez ich oświecenie/ do Ludźi przez nátchnienie/ álbo też Anyelskie obiáwienie/ o czym niżey zá podáną okázyą vsłyszemy. V. Gdyż Bog bez początku wszelkiego iest y był záwsze/ mamli to trzymáć/ że żywot prowádźił pustelnicy y sámotny? M. Nápisał Ian Swięty: Quod factum est in ipso vita erat, zkąd pokázuie się/ iż wszelkie stworzenie/ w rozumie Bogá
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 4
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
i uszu; wy się zawżdy sprzeciwiacie Duchowi Świętemu; jako Ojcowie waszy tak i wy. 52. Któregosz z Proroków nie prześladowali Ojcowie waszy/ i niepozabijali tych/ którzy przed tym opowiadali o przyściu tego Sprawiedliwego/ któregoście wy się teraz stali zdrajcami i morderzami. 53. Którzyście wzięli Zakon/ przez rozrządzenie Anielskie/ a nie strzegliście go. Rozd. VII. Dzieje Apostołskie. Rozd. VII. Rozd. VII. AktA APOSTOL. Rozd. VII. 54
. TEdy słuchając tego/ pukali się w sercach swych/ i zgrzytali nań zębami. 55. A on będąc pełen Ducha Świętego/ patrząc pilnie w niebo
y uszu; wy śię záwżdy zprzećiwiaćie Duchowi Swiętemu; jáko Ojcowie wászy ták y wy. 52. Ktoregosz z Prorokow nie prześládowáli Ojcowie wászy/ y niepozábijáli tych/ ktorzy przed tym opowiádáli o przyśćiu tego Spráwiedliwego/ ktoregośćie wy śię teraz stáli zdrajcámi y morderzámi. 53. Ktorzyśćie wźięli Zakon/ przez rozrządzenie Anjelskie/ á nie strzegliśćie go. Rozd. VII. Dźieje Apostolskie. Rozd. VII. Rozd. VII. ACTA APOSTOL. Rozd. VII. 54
. TEdy słuchájąc tego/ pukáli śię w sercách swych/ y zgrzytáli náń zębámi. 55. A on będąc pełen Duchá Swiętego/ pátrząc pilnie w niebo
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 132
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
podawszy jej rękę/ podniósł ją. A zawoławszy świętych i wdów/ stawił ją żywą. 42. I rozsławiło się to po wszystkiej Jopie: i wiele ich uwierzyło w PAna. 43. I stało się/ że przez wiele dni został Piotr w Jopie u niejakiego Symona Garbarza. Rozdział X. Korneliusz Setnik na rozkazanie Anielskie. 5. posłał do Jopy po Piotra. 11. Który przez widzenie upomniony. 15. 20. żeby nie gardził Pogany. 34. Korneliuszowi i jego domownikom Ewangelią opowiadał. 45. Którzy, przyjąwszy Ducha Świętego, pochrzczeni byli. 1
. A W Cezarii był mąż niektóry imieniem Korneliusz Setnik/ z Roty którą
podawszy jey rękę/ podniosł ją. A záwoławszy świętych y wdow/ stáwił ją żywą. 42. Y rozsławiło śię to po wszystkiey Ioppie: y wiele ich uwierzyło w PAná. 43. Y stáło śię/ że przez wiele dni został Piotr w Ioppie u niejákiego Symoná Gárbárzá. ROZDZIAL X. Korneliusz Setnik ná rozkazánie Anjelskie. 5. posłał do Ioppy po Piotrá. 11. Ktory przez widzenie upomniony. 15. 20. żeby nie gárdźił Pogány. 34. Korneliuszowi y jego domownikom Ewángelią opowiádał. 45. Ktorzy, przyjąwszy Ducha Swiętego, pochrzcżeni byli. 1
. A W Cezáryey był mąż niektory imieniem Korneliusz Setnik/ z Roty ktorą
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 135
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Anielskie Pozdrowienie. Anielskie Pozdrowienie. Przykład III. Panny błogosławiony Pozdrawianie jeden chodząc mawiał/ po śmierci widziany był w pięknym ubierze/ Pozdrowieniem Anielskim haftowanym. Przykł 17.
MIeszczanin jeden w Kelnie miał ten zwyczaj/ iż kiedy jedno sam był zawsze się modlił/ idąc do Kościoła i do domu się wracając: a osobliwie Pozdrowienie Anielskie ruminował. Ten po śmierci wnęczce swojej w ubierze barzo ślicznym się pokazał/ gdzie na ubraniu i na trzewikach przez wszystko wierszyki były haftowane. Zdrowa bądź Maria/ łaski pełna Pan ztobą/ etc. Abowiem jako się rzekło chodząc Pozdrowienie to powtarzał/ nogi jego tak ozdobne widziane były. Stąd się pokazuje/ iż jako
Anyelskie Pozdrowienie. Anyelskie Pozdrowienie. PRZYKLAD III. Pánny błogosłáwiony Pozdrawiánie ieden chodząc mawiał/ po śmierći widźiány był w pięknym vbierze/ Pozdrowieniem Anyelskim háwtowánym. Przykł 17.
MIesczánin ieden w Kelnie miał ten zwyczay/ iż kiedy iedno sam był záwsze się modlił/ idąc do Kośćiołá y do domu sie wracáiąc: á osobliwie Pozdrowienie Anyelskie ruminował. Ten po śmierći wnęczce swoiey w vbierze bárzo slicznym się pokazał/ gdźie ná vbrániu y ná trzewikách przez wszystko wierszyki były háwtowáne. Zdrowá bądź Márya/ łaski pełna Pan ztobą/ etc. Abowiem iáko sie rzekło chodząc Pozdrowienie to powtarzał/ nogi iego ták ozdobne widźiáne były. Ztąd sie pokázuie/ iż iáko
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 28
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
widziane były. Stąd się pokazuje/ iż jako Pan Bóg wedle sposobu karze grzech/ tak i zasługi płaci/ osobliwie na tych członkach pokazując znaki chwały/ przez które / one sobie zasłużyli. Idem libro 12. cap: 50. Przykład IV. Jako brat Tomas a Kempis przez błogosławione Imiona JEZUS Chrystus/ i Pozdrowienie Anielskie/ szatana który go straszył/ od siebie odegnał. Przykł. 18.
GDy czasu jednego/ przerzeczonego brata Tomasza szatan chciał straszyć pokazał się mu w straszliwy barzo postaci/ którego gdy ujrzał/ iż do łóżka się przybliżał/ od strachu co czynić miał/ niewiedział. Aż z natchnienia Bożego Pozdrowienie Anielskie jął mówić głosem
widźiáne były. Ztąd sie pokázuie/ iż iáko Pan Bog wedle sposobu karze grzech/ ták y zasługi płáći/ osobliwie ná tych członkách pokázuiąc znáki chwały/ przez ktore / one sobie zásłużyli. Idem libro 12. cap: 50. PRZYKLAD IV. Iáko brát Thomas a Kempis przez błogosłáwione Imioná IEZVS Chrystus/ y Pozdrowienie Anyelskie/ szátáná ktory go strászył/ od śiebie odegnał. Przykł. 18.
GDy czásu iednego/ przerzeczonego brátá Thomaszá szátan chćiał strászyć pokazał sie mu w straszliwy bárzo postáći/ ktorego gdy vyrzał/ iż do łożká sie przybliżał/ od stráchu co czynić miał/ niewiedźiał. Aż z nátchnienia Bożego Pozdrowienie Anyelskie iął mowić głosem
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 28
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ i Pozdrowienie Anielskie/ szatana który go straszył/ od siebie odegnał. Przykł. 18.
GDy czasu jednego/ przerzeczonego brata Tomasza szatan chciał straszyć pokazał się mu w straszliwy barzo postaci/ którego gdy ujrzał/ iż do łóżka się przybliżał/ od strachu co czynić miał/ niewiedział. Aż z natchnienia Bożego Pozdrowienie Anielskie jął mówić głosem drżącym. Lecz szatan jakoby się tym nic nie poruszając/ tym barziej do drżącego jął się przybliżać/ aż kiedy w Pozdrowieniu przyszedł do słów JEZUS Chrystus. To słowo straszliwe jako usłyszał szatan jakoby okrutnym piorunem przestraszony obróciwszy się zaraz jął uciekać. Widząc brat Tomas ż przed mocą tego imienia/ szatan ostać się
/ y Pozdrowienie Anyelskie/ szátáná ktory go strászył/ od śiebie odegnał. Przykł. 18.
GDy czásu iednego/ przerzeczonego brátá Thomaszá szátan chćiał strászyć pokazał sie mu w straszliwy bárzo postáći/ ktorego gdy vyrzał/ iż do łożká sie przybliżał/ od stráchu co czynić miał/ niewiedźiał. Aż z nátchnienia Bożego Pozdrowienie Anyelskie iął mowić głosem drżącym. Lecz szátan iákoby sie tym nic nie poruszáiąc/ tym bárźiey do drżącego iął sie przybliżáć/ áż kiedy w Pozdrowieniu przyszedł do słow IEZVS Chrystus. To słowo strászliwe iáko vsłyszał szátan iákoby okrutnym piorunem przestrászony obroćiwszy sie záraz iął vćiekáć. Widząc brát Thomás ż przed mocą tego imienia/ szátan ostáć sie
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 28
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
naszego JEZUSA Chrystusa/ abyś stąd zaraz odszedł; a takiego sobie miejsca szukał/ gdziebyś żadnemu/ Naświętszej Panny wzywającemu szkodzić nie mógł. Skoro to wyrżekł: szatan zaraz zniknął. Iacobus de Voragine in festo Annuntiationis B. Virginis. Anielskie Pozdrowienie. Przykład VI. Panna przeczysta/ niewstydliwego młodzieńca/ który często Anielskie Pozdrowienie mawiał/ przez rozkoszną potrawę na plugawej misie podaną/ naprawiła. 20.
Niektóry barzo niepowścięgliwego żywota/ Panią naszę często wychwalać nie przestawał. Czasu jednego gdy będąc w paszczy barzo łaknął. Ukazała mu się Pani nasza z Pannami barzo pięknymi jesdź mu niosąc osobliwe potrawy/ ale na misach szpetnych i nieczystych. I rzekła
nászego IEZVSA Chrystusá/ ábyś ztąd záraz odszedł; á tákiego sobie mieyscá szukał/ gdźiebyś żadnemu/ Naświętszey Pánny wzywáiącemu szkodźić nie mogł. Skoro to wyrżekł: szátan záraz zniknął. Iacobus de Voragine in festo Annuntiationis B. Virginis. Anyelskie Pozdrowienie. PRZYKLAD VI. Pánná przeczysta/ niewstydliwego młodźieńcá/ ktory cżęsto Anyelskie Pozdrowienie mawiał/ przez roskoszną potráwę ná plugáwey miśie podáną/ nápráwiłá. 20.
NIektory bárzo niepowśćięgliwego żywotá/ Pánią nászę często wychwáláć nie przestawał. Czásu iednego gdy będąc w pasczy bárzo łáknął. Vkazáłá mu sie Páni nászá z Pannámi bárzo pięknymi iesdź mu niosąc osobliwe potráwy/ ále ná misách szpetnych y nieczystych. Y rzekłá
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 30
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
tylko w Bazwie/ kędy są dwa/ jeden dla mężczyzn/ Z. Michała; a drugi dla białychgłów/ ś. Piotra i Pawła. Klasztorów nie masz liczby: miedzy inszymi na 12. mil Cassumo jest tam i ów co go zowią Alleluja: abowiem tam jeden czerniec pilnując swych modlitw zwykłych/ słyszał takie śpiewanie Anielskie Alleluja. Księgi trzecie. Czwartej części, Księgi trzecie. Czwartej Części, Poselstwo Króla Dauida Abisińskiego do Clemensa VII.
Gdyśmy już wyliczyli państwo Etiopskie w rzeczach duchownych; nie zawadzi że też powiem i dam sprawę o tym/ co się zstało za czasów naszych/ dla ich zjednoczenia z kościołem Rzymskim/ a poczniemy od
tylko w Bázwie/ kędy są dwá/ ieden dla męsczyzn/ S. Micháłá; á drugi dla białychgłow/ ś. Piotrá y Páwłá. Klasztorow nie mász liczby: miedzy inszymi ná 12. mil Cássumo iest tám y ow co go zowią Alleluia: ábowiem tám ieden czerniec pilnuiąc swych modlitw zwykłych/ słyszał tákie śpiewánie Anyelskie Alleluia. Kśięgi trzećie. Czwartey częśći, Kśięgi trzećie. Czwartey Częśći, Poselstwo Krolá Dauidá Abissińskiego do Clemensá VII.
GDysmy iuż wyliczyli páństwo Etyopskie w rzeczách duchownych; nie záwádźi że też powiem y dam spráwę o tym/ co się zstáło zá czásow nászych/ dla ich ziednoczenia z kośćiołem Rzymskim/ á poczniemy od
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 222
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
