Gdzie Kapłani tameczni Mądrość swoję wyrażali przez znaki„ i podobieństwa z Zwierząt, drzewa, kwiatów, różnych instumentów, której Ściencyj jest Autorem Hermes Trismegistus, inaczej Tautus, albo Tot nazwany: stąd też tłomaczenie Hieroglifików zowie się Ars Hermeneutica, tak rzeczona od pierwszego imienia jego Hermes. Zgoła jest to Ściencja tajemna o BOGU, Aniołach, złych Duchach, i innych rzeczach nie literami i pismem, ale malowaniem, rysowaniem, rzeźbą, różnych Figur branych z Zwierząt czworonożnych, latających, pływających. item z Ziół, Drzewa, Kwiatów formowana, i miasto pisma położona ex antiquissimo et receptissimo placito, znacząc już jaką rzecz pewną distinctam od Figury, albo podobieństwa
Gdzie Kapłani tameczni Mądrość swoię wyrażali przez znaki„ y podobieństwa z Zwierząt, drzewa, kwiatow, rożnych instuméntow, ktorey Sciencyi iest Autorem Hermes Trismegistus, inaczey Thautus, albo Thot nazwany: ztąd też tłomaczenie Hieroglifikow zowie się Ars Hermeneutica, tak rzeczona od pierwszego imienia iego Hermes. Zgoła iest to Sciencya táiemna o BOGU, Aniołach, złych Duchach, y innych rzeczách nie literami y pismem, ale malowaniem, rysowaniem, rzeźbą, rożnych Figur branych z Zwierząt czworonożnych, lataiących, pływáiących. item z Zioł, Drzewa, Kwiatow formowana, y miasto pisma położona ex antiquissimo et receptissimo placito, znacząc iuż iaką rżecz pewną distinctam od Figury, albo podobieństwa
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1153
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
zamyka Materia o Wierze. I do takiego dyskursu nie mają się wdawać, tylko ci, którzy są biegli w Artykułach Wiary świętej, w Ośmie, w kontrowersyj, żeby nie pobłądzili.
5. Dyskurs Teologiczny. W którym się Teologiczna traktuje materia: jako to o BOGU, o Wcieleniu, o Łaskce Boskiej, o Aniołach, o Sakramentach etc.
6. Naostatek Dyskurs jest Polityczny. Który traktuje o rzeczach do Rzeczypospolitej należących, jako to o stanach, o Monarchii, Arystokracyj, Demokracyj, Radach, Wojnie, Pokoju, o Prawach, o Trybutach, o wolności, i tym podobnych. Dyskurs o Demokracyj, Arystokracyj, i Monarchii
zámyka Máterya o Wierze. Y do tákiego dyskursu nie máją śię wdáwáć, tylko ći, którzy są biegli w Artykułách Wiary świętey, w Ośmie, w kontrowersyi, żeby nie pobłądźili.
5. Dyskurs Theologiczny. W którym śię Theologiczna tráktuje máterya: jáko to o BOGU, o Wćieleniu, o Łáskce Boskiey, o Anjołách, o Sakramentách etc.
6. Naostátek Dyskurs jest Polityczny. Ktory tráktuje o rzeczách do Rzeczypospolitey należących, jáko to o stánách, o Monárchii, Arystokrácyi, Demokrácyi, Radach, Woynie, Pokoju, o Práwach, o Trybutách, o wolnośći, y tym podobnych. Dyskurs o Demokrácyi, Arystokrácyi, y Monárchii
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: K4
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
Limie/ a czwarte w Świętej wierze nowego królestwa. Pierwsze ma pod sobą trzy Biskupstwa/ to jest w Porcie bogatym/ w Kubie/ i w Jamajce; a ten jest też Biskupem w Annello/ i Opatem w Siwiliej. Drugie ma 10. Biskupstw pod sobą/ to jest w Tlascali/ w Popoli/ w Aniołach/ w Guajace/ w Mechioacan/ w Saliszko/ w Jucatan/ w Gipie/ w Fondurze/ w Guatimali/ w Nicaragwe/ w Vera pace. Trzecie ma 9. Sufraganów/ to jest/ w Cuzco/ w Placie/ w Quitto/ w Popajan/ w Panamie/ w Tucumie/ w Paraguaj Cesarskim/
Limie/ á czwarte w Swiętey wierze nowego krolestwá. Pierwsze ma pod sobą trzy Biskupstwá/ to iest w Porćie bogátym/ w Kubie/ y w Iámáyce; á ten iest też Biskupem w Annello/ y Opátem w Siwiliey. Drugie ma 10. Biskupstw pod sobą/ to iest w Tláscáli/ w Popoli/ w Aniołách/ w Guáiáce/ w Mechioácán/ w Sáliszko/ w Iucátán/ w Gipie/ w Fondurze/ w Guátimáli/ w Nicárágwe/ w Vera pace. Trzećie ma 9. Suffrágánow/ to iest/ w Cuzco/ w Pláćie/ w Quitto/ w Popáyan/ w Pánámie/ w Tucumie/ w Páráguáy Cesárskim/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 67
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
światło/ i stało się. V. Wymawiałże Bóg te słowa? M. Nie/ ale przez słowa wysoka ich natura wydaje się/ gdy się światłem mianują. V. Jaka jest natura Aniołów? M. Pismo święte mieni ich być ogniem duchownym: Qui facis Angelos tuos spiritus. Tak wielka jest umiejętność w Aniołach/ że niepotrzebują swoich/ ani rzeczy innych imion/ którymiby dochodzili wiadomości jakowej. V. Michał/ Gabriel/ Rafał/ aza nie są imiona? M. Raczej są przymianki do ludzi z skutku jakiego onym przypisane/ a nie imiona któremiby się w niebie mianowali/ stądże i naprzedniejszy Anioł Szatael iż
świátło/ y sstáło się. V. Wymawiałże Bog te słowá? M. Nie/ ále przez słowá wysoka ich náturá wydáie się/ gdy się świátłem miánuią. V. Iáka iest náturá Anyołow? M. Pismo święte mieni ich bydź ogniem duchownym: Qui facis Angelos tuos spiritus. Ták wielka iest vmieiętność w Anyołách/ że niepotrzebuią swoich/ áni rzeczy innych imion/ ktorymiby dochodźili wiádomośći iákowey. V. Michał/ Gábryel/ Ráphał/ áza nie są imioná? M. Ráczey są przymianki do ludźi z skutku iákiego onym przypisáne/ á nie imioná ktoremiby się w niebie miánowáli/ ztądże y naprzednieyszy Anyoł Szátáel iż
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 14
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
nie widzi; Nigdyby bowiem sprawiedliwego nie kusił gdyby o tym przeczuwał/ że od niego zwyciężony być ma. V. Mogąsz wszytko uczynić co chcą? M. Dobrego ani chcą ani mogą/ we złym bardzo dzielni są/ dokazać jednak wszytkiego nie mogą/ ale ile Bóg dopuści. V. Cóż rozumiesz o dobrych Aniołach? M. Po upadku złych/ w łasce Bożej utwierdzeni są/ że nigdy upaść w grzech nie mogą. V. Co nie mogą? M. Nigdy niechcą. V. Czemuż potępieni w tejże łasce nie byli utwierdzeni? M. Bo nie tak długo trwali w łasce. V. Byłże
nie widźi; Nigdyby bowiem spráwiedliwego nie kuśił gdyby o tym przeczuwał/ że od niego zwyćiężony bydź ma. V. Mogąsz wszytko vczynić co chcą? M. Dobrego áni chcą áni mogą/ we złym bárdzo dźielni są/ dokazáć iednák wszytkiego nie mogą/ ále ile Bog dopuśći. V. Coż rozumiesz o dobrych Anyołách? M. Po vpadku złych/ w łásce Bożey vtwierdzeni są/ że nigdy vpáść w grzech nie mogą. V. Co nie mogą? M. Nigdy niechcą. V. Czemuż potępieni w teyże łásce nie byli vtwierdzeni? M. Bo nie ták długo trwáli w łásce. V. Byłże
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 16
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
/ chrzęstki/ prawie podrewniały. Już do ziemie upada/ już biją/ już tłuką: Rozmaitym sposobem/ rozmaitą sztuką. Męki Pańskiej.
Przynukają go w drogę: postępujże królu/ Nie zmyślaj sobie (prawią) niepotrzebnie bólu. Jeśliś Król/ miej dworzany: sług Panu potrzeba; Wczoraś wieczór wspominał o Aniołach z nieba: A dziś nie masz ktoby cię ratował w tej drodze. Pośpieszaj się proroku: bo będziesz bit srodze. I insze pośmiewiska bluźnierskie paszczęki Wyrzygały/ tym sroższe zadając mu męki. Ej nieużyci ludzie/ baczenia zażyicie/ Abo już na tym miejscu ostatka dobijcie! Niech tu śmierć swego nad nim dokona wyroku
/ chrzęstki/ práwie podrewniáły. Iuż do źiemie vpada/ iuż biią/ iuż tłuką: Rozmáitym sposobem/ rozmáitą sztuką. Męki Páńskiey.
Przynukáią go w drogę: postępuyże krolu/ Nie zmyślay sobie (práwią) niepotrzebnie bolu. Iesliś Krol/ miey dworzány: sług Pánu potrzebá; Wczoraś wieczór wspominał o Anyołach z nieba: A dźiś nie masz ktoby ćię rátował w tey drodze. Pośpieszay się proroku: bo będźiesz bit srodze. I insze pośmiewiská bluźnierskie pászczęki Wyrzygáły/ tym sroższe zádáiąc mu męki. Ey nieużyći ludzie/ baczenia záżyićie/ Abo iuż ná tym mieyscu ostátka dobiyćie! Niech tu śmierć swego nád nim dokona wyroku
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 69.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
w Kaplicy Króla Stefana/ od Zawisze Biskupa Krakowskiego fundowana.
Piąta w Kaplicy Królewskiej/ pod tytułem Zwiastowania Naświętszej Panny/ rzeczona Rorate, od tegoż słowa poczynając/ fraktem odprawują. Fundowana od Króla Zygmunta Pierwszego/ i Anny Królowej córki jego. Miasta Krakowa
Szósta u Grobu ś. Stanisława/ w Poniedziałek o śś. Aniołach/ we Srzodę o ś. Stanisławie/ w Piątek za Umarłe. Fundowana od ś. pamięci Marcina Szyskowskiego Biskupa Krak.
Siódma, we Czwartek tylko w Kaplicy/ gdzie stoi Naświętszy Sakrament/ o Naświętszym Sakramencie/ którą Wikariowie solenniter zawsze z Próżą śpiewają/ z Fundacji I. M. X. Łukasza Dąbskiego/ Kanonika
w Káplicy Krolá Stepháná/ od Zawisze Biskupá Krákowskiego fundowána.
Piąta w Káplicy Krolewskiey/ pod tytułem Zwiástowánia Naświętszey Pánny/ rzeczona Rorate, od tegoż słowá poczynáiąc/ fráktem odpráwuią. Fundowána od Krolá Zygmuntá Pierwszego/ y Anny Krolowey corki iego. Miástá Krákowá
Szosta v Grobu ś. Stánisłáwá/ w Poniedźiáłek o śś. Anyołách/ we Srzodę o ś. Stánisłáwie/ w Piątek zá Vmárłe. Fundowána od ś. pámięći Marćiná Szyskowskiego Biskupá Krák.
Siodma, we Czwartek tylko w Káplicy/ gdźie stoi Naświętszy Sákráment/ o Naświętszym Sákrámenćie/ ktorą Wikáryowie solenniter záwsze z Prozą śpiewáią/ z Fundácyey I. M. X. Lukaszá Dąbskiego/ Kánoniká
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 4
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Potopie, Roku od stworzenia świata 2242. od niektórych miany za Osirydesa, to Zoroastra wynalezcę Czarnoksięstwa. Ponim panował Misraim, którego był Konsyliarzem Mercur. Trismegistus.
Nastała potym Dynastya, albo Wielkorządy Tebeorum, albo Szesnastu Mężów władza: było to panowanie Bożków z Pokolenia Chama, którzy że za swego panowania o BOGU, Aniołach, złych Duchach, o Świecie, o tajemnicach, ziołach, zwierzętach i ich cnotach, własnościach, wielką mieli wiadomość, i nie mało światu podali inwencyj, Bogami i Bohatyrami są od prostych ludzi ponazywani. Taci byli Caelus, Saturnus, Iupiter, Isis, Typhon, Hercules, Mercurius, Osiris, Hurus. etc
Potopie, Roku od stworzenia świata 2242. od niektorych miany zá Osiridesa, to Zoroastrá wynálezcę Czárnoksięstwá. Ponim panowáł Misráim, ktorego był Konsiliarzem Mercur. Trismegistus.
Nástała potym Dynástya, albo Wielkorządy Thebeorum, albo Szesnástu Mężow władza: było to panowánie Bożkow z Pokolenia Chamá, ktorzy że zá swego pánowania o BOGU, Aniołach, złych Duchach, o Swiecie, o taiemnicach, źiołach, źwierzętách y ich cnotách, włásnościach, wielką mieli wiádomość, y nie mało światu podali inwencyi, Bogámi y Bohatyrámi są od prostych ludźi ponázywáni. Táci byli Caelus, Saturnus, Iupiter, Isis, Typhon, Hercules, Mercurius, Osiris, Hurus. etc
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 647
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
obrazy/ za psrawą szatańską pokazały się w domu gościnnym wieczerzające. Tak też w historyjej Piotra Z. o Symonie czarowniku czytamy. Iż Symon jednejże godziny był na pokoju przed Neronem/ i do ludzi na inszym miejscu mówił/ to jest szatan w obrazie jego do ludzi mówił. Toż że się w dobrych duchach abo Aniołach zwykło tradiać/ historej świadczą. Abowiem Ambrożemu świętemu pokazał się Anioł gdy w osobie jego mszą na pogrzebie Marcina świętego w Turonie odprawował/ i rzekł mu. Jam na pogrzebie mszą odprawił/ alem ostatniej modlitwy skończyć nie mógł. I tak się wprawdzie znalazło/ jako on powiedział/ wszakże Ambroży święty osobą swą
obrázy/ za psráwą szátánską pokazáły sie w domu gośćinnym wieczerzáiące. Ták też w historyey Piotrá S. o Symonie czárowniku czytamy. Iż Symon iedneyże godźiny był ná pokoiu przed Neronem/ y do ludźi ná inszym mieyscu mowił/ to iest szátan w obráźie iego do ludźi mowił. Toż że sie w dobrych duchách ábo Aniołách zwykło trádiáć/ historey świádcżą. Abowiem Ambrożemu świętemu pokazał sie Anioł gdy w osobie iego mszą ná pogrzebie Marćiná święte^o^ w Turonie odpráwował/ y rzekł mu. Iam ná pogrzebie mszą odpráwił/ álem ostátniey modlitwy skonczyć nie mogł. Y ták sie wprawdźie ználázło/ iáko on powiedźiał/ wszákże Ambroży święty osobą swą
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 444
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
, myśl strachem zdejmował. Nie znałem twarzy, gdy stanął przedemną, A jako cichy wietrzyk mówił zemną: Izaliż kiedy człek porównać może W sprawiedliwości z tobą, wielki Boże! Oto, którzy ci w Niebie i na ziemi Służą, nie mogą być doskonałemi, Albowiem chociaż wzniósł ich tak wysoko, W Aniołach błędu twepostrzegło oko. Dopieroż w błotnych co się domach krzepią, I fundamenta z gliny sobie lepią, Któż się z nich oprzeć twej zacności zdole? Bo gdy rozkażesz? roztoczą ich mole. Żaden z nich przeciw mocy twej nie wskóra, Możesz od rana zgnieść ich do wieczora, A jeśli chybią do pokuty
, myśl strachem zdeymował. Nie znałem twarzy, gdy stanął przedemną, A iáko ćichy wietrzyk mowił zemną: Izaliż kiedy człek porownáć może W sprawiedliwośći z tobą, wielki BOZE! Oto, ktorzy ći w Niebie i ná źiemi Służą, nie mogą bydź doskonałemi, Albowiem choćiaż wzniosł ich ták wysoko, W Aniołach błędu twepostrzegło oko. Dopieroż w błotnych co się domách krzepią, I fundamentá z gliny sobie lepią, Ktoż się z nich oprzeć twey zacnośći zdole? Bo gdy rozkażesz? rostoczą ich mole. Żaden z nich przećiw mocy twey nie wskora, Możesz od rána zgnieść ich do wieczorá, A ieśli chybią do pokuty
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 22
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705