, sub No 10.
Ksiądz, w ramkach żółtych, sub No 200.
Lanczawcików nad oknami dwa z różnemi osobami, a na trzecim laur, wszystkie sub No 544.
Pokój. — Wchodząc z tego Pokoju do Dalszego Pokoju małego, drzwi i odrzwi takie jak i pierwsze. Komin mozaikowy, dobry, u wierzchu aniołek z gipsu. Okien dwoje, takie jak w Pierwszym. Lamperie takie jak i w Pierwszym. Sufit sklepiony, w różne monstra malowany. Posadzka dębowa, fornerową robotą. Obicie w szpalery, na płótnie moskiewskim malowane.
Lustro szklane, we środku wiszące. — Stół marmurowy. — Ittem drugi drewniany, w trianguł,
, sub No 10.
Ksiądz, w ramkach żółtych, sub No 200.
Lanczawcików nad oknami dwa z różnemi osobami, a na trzecim laur, wszystkie sub No 544.
Pokój. — Wchodząc z tego Pokoju do Dalszego Pokoju małego, drzwi i odrzwi takie jak i pierwsze. Komin mozaikowy, dobry, u wierzchu aniołek z gipsu. Okien dwoje, takie jak w Pierwszym. Lamperie takie jak i w Pierwszym. Sufit sklepiony, w różne monstra malowany. Posadzka dębowa, fornerową robotą. Obicie w szpalery, na płótnie moskiewskim malowane.
Lustro szklane, we środku wiszące. — Stół marmurowy. — Ittem drugi drewniany, w tryjanguł,
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 73
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Liranus: że to twarz Cherubina była, jako twarz dziecięcia albo młodzieniaszka wdzięcznego: i przywodzi na to Rabi Salomona i innych, qui dicunt, quod facies Cherub, est facies, quasi pueri gratiosi. Patrzcie, będzie czasem Synaczek, dziecię przyjemne, puer gratiosus: i chwalić go jeszcze będą, jest to ni twój Aniołek, facies Cherub: choć on też w-rzeczy będzie cielę jako i drugie, albo wolec, factes bovis facies Cherub. Ba i jeszcze przydaje tenże Ezechiel, że ten wół, który przed tym miał trzecie miejsce, uprzedził drugich, i kładzie go na pierwszym miejscu, co uważa I Paulus Burgenis: anteposuit
Lyranus: że to twarz Cherubiná byłá, iáko twarz dźiećięćiá álbo młodzieniaszká wdźięcznego: i przywodźi ná to Rábi Sálomoná i innych, qui dicunt, quod facies Cherub, est facies, quasi pueri gratiosi. Pátrzćie, będźie czásem Synaczek, dźiećię przyiemne, puer gratiosus: i chwalić go ieszcze będą, iest to ni twoy Aniołek, facies Cherub: choć on też w-rzeczy będźie ćielę iáko i drugie, álbo wolec, factes bovis facies Cherub. Bá i ieszcze przydáie tenże Ezechiel, że ten woł, ktory przed tym miał trzećie mieysce, vprzedźił drugich, i kłádźie go ná pierwszym mieyscu, co vważa I Paulus Burgenis: anteposuit
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 53
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
gnije i od kości ropiejąc odpada. Że ów Tomuś najprzyjemniejszy mopsek, najraźniejszy synaczek, najkochańsze dzieciątko jako Świnia głupiuchny, rozgarnienia i bezpieczeństwa nie ma, złych się nałogów chwycił, pana swojego okradł, na kostki utracił, w więzieniu szubienicę wysiada, okupu i miłosierdzia rodzicielskiego o głodzie i nieznośnej mizerii wygląda. Że owa, aniołek w ludzkim ciele, Magdusia koło pępka opuchła, na potrawę womituje albo pod pretekstem miejsca cudownego daleko kędyś puchliny zbywa i ratuje się. Że Basia ustawicznie na żołądek zapada, gorzałki różnego gatunku popija, w gorączce bez pamięci, nie czując przypadku i kradzieży, misternie rozłożona czasami swoimi wyliga, kompleksji, wstydu i bezpieczeństwa pozbyła
gnije i od kości ropiejąc odpada. Że ów Tomuś najprzyjemniejszy mopsek, najraźniejszy synaczek, najkochańsze dzieciątko jako Świnia głupiuchny, rozgarnienia i bezpieczeństwa nie ma, złych się nałogów chwycił, pana swojego okradł, na kostki utracił, w więzieniu szubienicę wysiada, okupu i miłosierdzia rodzicielskiego o głodzie i nieznośnej mizeryi wygląda. Że owa, aniołek w ludzkim ciele, Magdusia koło pępka opuchła, na potrawę womituje albo pod pretekstem miejsca cudownego daleko kędyś puchliny zbywa i ratuje się. Że Basia ustawicznie na żołądek zapada, gorzałki różnego gatunku popija, w gorączce bez pamięci, nie czując przypadku i kradzieży, misternie rozłożona czasami swoimi wyliga, kompleksyi, wstydu i bezpieczeństwa pozbyła
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 211
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Od wielu lat obiecaną, Radość nigdy nie słychaną.
JANTOŚ A coś miał słychać, mój miły sąsiedzie?
KUBA Pódźmyż co prędzej, aza tam będziem na obiedzie.
Tu pójdą grając i śpiewając nabożnie. Gdy przyśli do szopy
DAMAETAS A toż to tu pewnie, boć nam tak powiadał On z wysoka Aniołek, kiedy z nami gadał, Boć oto Panna klęczy, a leży Dzieciątko — Jać mu naprzód daruję to swe gomołczątko.
Tu wnidą pięknie do sopy i klękną
JANTOS Witaj, Duszko nadobny, witaj, Boże prawy, Witaj, Dziecię szlachetne z panieńskiej ustawy! Przed tobą na kolana swe dziś upadamy, Święty,
Od wielu lat obiecaną, Radość nigdy nie słychaną.
JANTOŚ A coś miał słychać, moj miły sąsiedzie?
KUBA Pódźmyż co prędzej, aza tam będziem na obiedzie.
Tu pójdą grając i śpiewając nabożnie. Gdy przyśli do szopy
DAMAETAS A toż to tu pewnie, boć nam tak powiadał On z wysoka Anjołek, kiedy z nami gadał, Boć oto Panna klęczy, a leży Dzieciątko — Jać mu naprzód daruję to swe gomołczątko.
Tu wnidą pięknie do sopy i klękną
JANTOS Witaj, Duszko nadobny, witaj, Boże prawy, Witaj, Dziecię ślachetne z panieńskiej ustawy! Przed tobą na kolana swe dziś upadamy, Święty,
Skrót tekstu: DialDzieńOkoń
Strona: 135
Tytuł:
Dialog na dzień Narodzenia
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1641 a 1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
, mają być wydane do Halicza. Te lichtarze ważą grzywien jedenaście i łutów ośm. - -
Złoto, które zapieczętowane w puszce pieczęcią Jaśnie Wielmożnego Im. ks arcybiskupa było przez lat 3, ale potym pozwolił Jeo Mość otworzyć (ca 1665 r.)
Vota złote, których numero sztuk 13
Łańcuszków złotych, niewielkich 6
Aniołek złoty, szmelcowany, biały, z rubinkami, przy nim perły 2
Serduszko złote z rubinkami 1
Pierścieniów różnych, wielkich i małych, z obrączkami 65
Maneliczek złotych z rogiem łosim 3
Maneliczek pancerzowych, złotych, nieparzystych 6
Krzyżyków złotych, różnych 9
Serduszko złote 1
Ząb złoty 1
Item drobniejszych różnych łańcuszków złotych, te porozrywane
, mają być wydane do Halicza. Te lichtarze ważą grzywien jedenaście i łutów ośm. - -
Złoto, które zapieczętowane w puszce pieczęcią Jaśnie Wielmożnego Im. ks arcybiskupa było przez lat 3, ale potym pozwolił Jeo Mość otworzyć (ca 1665 r.)
Vota złote, których numero sztuk 13
Łańcuszków złotych, niewielkich 6
Aniołek złoty, szmelcowany, biały, z rubinkami, przy nim perły 2
Serduszko złote z rubinkami 1
Pierścieniów różnych, wielkich i małych, z obrączkami 65
Maneliczek złotych z rogiem łosim 3
Maneliczek pancerzowych, złotych, nieparzystych 6
Krzyżyków złotych, różnych 9
Serduszko złote 1
Ząb złoty 1
Item drobniejszych różnych łańcuszków złotych, te porozrywane
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 310
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, jedno większe, drugie mniejsze.
Kamień w octanguł alias komposycja, na którym wyciśniony portret Józefa, króla węgierskiego.
Ślimak orientalny, morski, wielki.
Tabalciera owal, słoniowej kości, roboty cara moskiewskiego.
Kryształ trzygraniasty, granatowy.
Pudełko drewniane, w którym kawałki Agnus Dei.
Pudełko z muszelkami, chińsko malowanemi.
Aniołek odlewany, mosiężny, półłokciowy.
Koszyk swyniej skóry.
Puszka ołowiana z perfumami.
Obrazków blaszanych para, Ś. Franciszka de Sales i Franciszkanki.
Tacek blaszanych, chińskich, do kart, 4.
Puzderko aksamitne, karmazynowe, od portretu owal.
Strzał 2 pęczki.
Baniuszka farfurowa, słupiasta, w kolorze granatowym, z
, jedno większe, drugie mniejsze.
Kamień w octanguł alias compositia, na którym wyciśniony portret Józefa, króla węgierskiego.
Ślimak orientalny, morski, wielki.
Tabalciera owal, słoniowej kości, roboty cara moskiewskiego.
Krzyształ trzygraniasty, granatowy.
Pudełko drewniane, w którym kawałki Agnus Dei.
Pudełko z muszelkami, chińsko malowanemi.
Aniołek odlewany, mosiężny, półłokciowy.
Koszyk swyniej skóry.
Puszka ołowiana z perfumami.
Obrazków blaszanych para, Ś. Franciszka de Sales i Franciszkanki.
Tacek blaszanych, chińskich, do kart, 4.
Puzderko aksamitne, karmazynowe, od portretu owal.
Strzał 2 pęczki.
Baniuszka farfurowa, słupiasta, w kolorze granatowym, z
Skrót tekstu: RuchSkarbGęb
Strona: 169
Tytuł:
Inwentarz ruchomości w skarbcu żółkiewskim z 1738 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
etc.mit Stoecklein (Kloeßlein und Absaeßen) gemachte Schuhe tragen koenne?
Do tego pytania stąd wziął okazją/ poniważ za czasów jego mówiono o jakiejsi aparycijej albo widzeniu Anielskim/ że się niektórej białej głowie Anioł był ukazał albo widzieć dał w osobie jakiegoś małego Pacholęcia z małą brodką/ w białej koszulce/ etc. Ten Aniołek/ jako udawano/ o czym pomieniony D. obszernie pisze/ wołał przeciw takim występkom/ które względem innych wielkich i sprosnych grzechów podłe i małe się być zdadzą; jakoż to są trzewiki na klockach/ etc. Groził on Aniołek ludziom/ że ich Bóg dla takowych trzewików/ jeśli ich nie przestaną nosić/ srodze
etc.mit Stoecklein (Kloeßlein und Absaeßen) gemachte Schuhe tragen koenne?
Do tego pytánia ztąd wźiął okázyją/ poniważ zá czásow jego mowiono o jákieyśi apparicijey álbo widzeniu Anielskim/ że śię niektorey białey głowie Anioł był ukazał álbo widźieć dał w osobie jákiegoś máłego Pácholęćiá z máłą brodką/ w białey koszulce/ etc. Ten Aniołek/ jáko udawano/ o czym pomieniony D. obszernie pisze/ wołał przećiw tákim występkom/ ktore względem innych wielkich y sprosnych grzechow podłe y máłe śię bydź zdádzą; jákoż to są trzewiki ná klockách/ etc. Groźił on Aniołek ludźiom/ że ich Bog dla tákowych trzewikow/ jeśli ich nie przestáną nośić/ srodze
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 22.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
w osobie jakiegoś małego Pacholęcia z małą brodką/ w białej koszulce/ etc. Ten Aniołek/ jako udawano/ o czym pomieniony D. obszernie pisze/ wołał przeciw takim występkom/ które względem innych wielkich i sprosnych grzechów podłe i małe się być zdadzą; jakoż to są trzewiki na klockach/ etc. Groził on Aniołek ludziom/ że ich Bóg dla takowych trzewików/ jeśli ich nie przestaną nosić/ srodze karać będzie.
A niżeli D. Keßlerus na tę przerzeczoną Kwestyją odpowiada: tedy o tym Aniołku nic nie trzyma powiadając/ że nigdziej w piśmie Z. nie czytamy/ aby się Aniołowie Z. w Osobie Dziatek albo Chłopiąt małych byli
w osobie jákiegoś máłego Pácholęćiá z máłą brodką/ w białey koszulce/ etc. Ten Aniołek/ jáko udawano/ o czym pomieniony D. obszernie pisze/ wołał przećiw tákim występkom/ ktore względem innych wielkich y sprosnych grzechow podłe y máłe śię bydź zdádzą; jákoż to są trzewiki ná klockách/ etc. Groźił on Aniołek ludźiom/ że ich Bog dla tákowych trzewikow/ jeśli ich nie przestáną nośić/ srodze karáć będźie.
A niżeli D. Keßlerus ná tę przerzeczoną Kwestyją odpowiáda: tedy o tym Aniołku nic nie trzyma powiádájąc/ że nigdźiey w piśmie S. nie czytamy/ áby śię Aniołowie S. w Osobie Dźiátek álbo Chłopiąt máłych byli
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 22.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
