swych hodują: Ze na jutro zostawują. Bo uczczęsz ja tym Sąsiady/ Pyszne kładąc im obiady? Kto znich mądry/ gdy to widzi/ Z zbytku szydząc/ zemnie szydzi. Jak za dawnej w Rzymie chwile Sławny bywał bańkiet Sylle Gdzie w Tyber gdy Wina lali Bacha z Tetydą swatali. I na ucztę twą Antoni Kleopatra perłę roni Topiąc/ Ceny tej bez mała/ Ze Milion kosztowała. O dobrysz chleb/ gdy jest/ zsolą/ Damy gościom zdobrą wolą A domowe z nim przysmaki Kapłon/ Gęś/ Wieprz/ z Wołu flaki. Mam zwierzynę na mym stole Choć nie jeźdzę zepsy w pole/ Bo gdy w góry
swych hoduią: Ze ná iutro zostáwuią. Bo vczczęsz ia tym Sąśiády/ Pyszne kłádąc im obiády? Kto znich mądry/ gdy to widźi/ Z zbytku szydząc/ zemnie szydźi. Iák zá dáwney w Rzymie chwile Sławny bywał báńkiet Sylle Gdźie w Tyber gdy Winá lali Bachá z Tetydą swátáli. Y ná vcztę twą Antoni Kleopátrá perłę roni Topiąc/ Ceny tey bez máłá/ Ze Million kosztowáłá. O dobrysz chleb/ gdy iest/ zsolą/ Dámy gośćiom zdobrą wolą A domowe z nim przysmáki Kapłon/ Gęś/ Wieprz/ z Wołu fláki. Mam zwierzynę ná mym stole Choć nie iezdzę zepsy w pole/ Bo gdy w gory
Skrót tekstu: KochProżnLir
Strona: 190
Tytuł:
Liryka polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
syn w Tykocinie, 9na Julii; wtenczas rezydowaliśmy u ip. Branickiego, wojewody podlaskiego, dla zamieszania generalnego w Litwie. Ochrzczony sine solennitatibus; kumami ip. Branicki Jan, syn ip. wojewody, z ipanną wojewodzianką siostrą swoją. Panie, Jezu rość go i pomnażaj na większą cześć swoję. Imię dano Felicjan Antoni.
Anno 1705 die 15 Januarii, urodził się w Królewcu syn, w dzień św. Eryka króla szwedzkiego, i dano mu na chrzcie toż imię Ericus Josephus. Panie Boże, błogosław mu łaską swoją świętą. Ten synek mój w Rykarbach u ip. hetmanowej w Prusiech, w rok i we dwa miesiące życia
syn w Tykocinie, 9na Julii; wtenczas rezydowaliśmy u jp. Branickiego, wojewody podlaskiego, dla zamieszania generalnego w Litwie. Ochrzczony sine solennitatibus; kumami jp. Branicki Jan, syn jp. wojewody, z jpanną wojewodzianką siostrą swoją. Panie, Jezu rość go i pomnażaj na większą cześć swoję. Imię dano Felicyan Antoni.
Anno 1705 die 15 Januarii, urodził się w Królewcu syn, w dzień św. Eryka króla szwedzkiego, i dano mu na chrzcie toż imię Ericus Josephus. Panie Boże, błogosław mu łaską swoją świętą. Ten synek mój w Rykarbach u jp. hetmanowéj w Prusiech, w rok i we dwa miesiące życia
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 15
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
ip. Wołodkowiczu ekonomem był dóbr moich, człowiek poczciwy.
Ipan Stefan Karnicki, od dziecinnych lat służył aż do ożenienia; lat ze szesnaście.
Ipan Mikołaj Szpilowski, podczaszy rzeczycki, lat pięć służył był na urzędzie w Smiłowiczach aż do czasów zamieszania w Litwie.
Ipan Stefan Malinowski, służył lat piętnaście pokojowo.
Ipan Butwiłowski Antoni, syn nieboszczyka Kazimierza Butwiłowskiego sługi mego; służył lat siedm, aż do czasów zamieszania, pokojowo.
Ipan Kazimierz Snarski, służył lat cztery, pokojowo.
Ipan Felicjan Rdułtowski, słuzył lat pięć. Był ten ze mną w Rzymie; pokojowy.
Ipan Teofil Żyzemski, służył lat cztery, potem się zaciągnął; pokojowy.
jp. Wołodkowiczu ekonomem był dóbr moich, człowiek poczciwy.
Jpan Stefan Karnicki, od dziecinnych lat służył aż do ożenienia; lat ze szesnaście.
Jpan Mikołaj Szpilowski, podczaszy rzeczycki, lat pięć służył był na urzędzie w Smiłowiczach aż do czasów zamieszania w Litwie.
Jpan Stefan Malinowski, służył lat piętnaście pokojowo.
Jpan Butwiłowski Antoni, syn nieboszczyka Kazimierza Butwiłowskiego sługi mego; służył lat siedm, aż do czasów zamieszania, pokojowo.
Jpan Kazimierz Snarski, służył lat cztery, pokojowo.
Jpan Felicyan Rdułtowski, słuzył lat pięć. Był ten ze mną w Rzymie; pokojowy.
Jpan Teofil Żyzemski, służył lat cztery, potém się zaciągnął; pokojowy.
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 391
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, Ś. Jędrzeja, za szkłem
161. Obrazek mały, Ś. Jana Nepomucena
162. Patronów francuskich, w ramkach orzechowych, Nro 14, wszytkich in circulo.
Ten regestr wyżej specyfikowanych obrazów w zamku żółkiewskim będących, oddając ad archiwum z wyraźnej woli i rozkazania JOKscia Imci Dobrodzieja Pana mojego, ręką własną podpisuję — Antoni Zieliński manu propria.
, Ś. Jędrzeja, za szkłem
161. Obrazek mały, Ś. Jana Nepomucena
162. Patronów francuzkich, w ramkach orzechowych, Nro 14, wszytkich in circulo.
Ten regestr wyżej specyfikowanych obrazów w zamku żółkiewskim będących, oddając ad archiwum z wyraźnej woli i rozkazania JOKscia Jmci Dobrodzieja Pana mojego, ręką własną podpisuję — Antoni Zieliński manu propria.
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 195
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
to prawda, że ten nie jest taki, Lecz że piękniejszy, dobre tego znaki. Bo w tamtym ludzie uciechę swą mają, I to ci, co się mniej na rzeczach znają. Tu zasię z mędrszych który się nawinie, Przyzna, że cieszy bogi i boginie. A ktobykolwiek przeczył temu z ludzi, Tego Antoni niech kijem wycudzi. Krom wielkich panów, przepuścić tym przydzie, Bo się im wszytko, to i szaleć zeńdzie. Owych by raczej wysmarować smolno, Co sobie winni, że im nic nie wolno. Ale się szczerze wolę wywieść z rzeczy: Zgoła to w Polsce oboje nie grzeczy. I wolno wszytko i nic nie
to prawda, że ten nie jest taki, Lecz że piękniejszy, dobre tego znaki. Bo w tamtym ludzie uciechę swą mają, I to ci, co się mniej na rzeczach znają. Tu zasię z mędrszych który się nawinie, Przyzna, że cieszy bogi i boginie. A ktobykolwiek przeczył temu z ludzi, Tego Antoni niech kijem wycudzi. Krom wielkich panów, przepuścić tym przydzie, Bo się im wszytko, to i szaleć zeńdzie. Owych by raczej wysmarować smolno, Co sobie winni, że im nic nie wolno. Ale się szczerze wolę wywieść z rzeczy: Zgoła to w Polszczę oboje nie grzeczy. I wolno wszytko i nic nie
Skrót tekstu: LeszczALirBar_I
Strona: 581
Tytuł:
Lament Imści Pana Andrzeja z Lesna
Autor:
Andrzej Leszczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
treny, lamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1639
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
panów, przepuścić tym przydzie, Bo się im wszytko, to i szaleć zeńdzie. Owych by raczej wysmarować smolno, Co sobie winni, że im nic nie wolno. Ale się szczerze wolę wywieść z rzeczy: Zgoła to w Polsce oboje nie grzeczy. I wolno wszytko i nic nie być komu. Zaczem, Antoni, nie przepuść nikomu! NA PODKANCLERZANKĘ
Słyszałem w zamku dziś takową wzmiankę, Że nie masz w Polsce nad podkanclerzankę.
Jać tego nie wiem, przecie powiem zgoła, Że gdyby skrzydła wzięła od anioła. Trzeba by obom odmienić imiona: Nią byłby anioł — a aniołem ona. BY JEGO ŻONĄ BYŁA
Leszczyńską zostań
panów, przepuścić tym przydzie, Bo się im wszytko, to i szaleć zeńdzie. Owych by raczej wysmarować smolno, Co sobie winni, że im nic nie wolno. Ale się szczerze wolę wywieść z rzeczy: Zgoła to w Polszczę oboje nie grzeczy. I wolno wszytko i nic nie być komu. Zaczem, Antoni, nie przepuść nikomu! NA PODKANCLERZANKĘ
Słyszałem w zamku dziś takową wzmiankę, Że nie masz w Polsce nad podkanclerzankę.
Jać tego nie wiem, przecie powiem zgoła, Że gdyby skrzydła wzięła od anioła. Trzeba by obom odmienić imiona: Nią byłby anioł — a aniołem ona. BY JEGO ŻONĄ BYŁA
Leszczyńską zostań
Skrót tekstu: LeszczALirBar_I
Strona: 581
Tytuł:
Lament Imści Pana Andrzeja z Lesna
Autor:
Andrzej Leszczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
treny, lamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1639
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
, w blejtramkach, sub No 563.
Depozycja z krzyża P. Jezusa, w ramach, czarne ze złotem, sub No 264.
Najś. Panna z P. Jezusem, w ramkach, czarne ze złotem, sub No 267.
P. Jezus ukrzyżowany, w blejtramkach, sub No 256.
Ś. Antoni, w blejtramkach, sub No 437.
Ś. Stanisław Kostka, za szkłem, w ramkach szklanych, okrągły, sub No 291.
Ś. Alojzy, tejże formy, sub No 292.
Najś. Panna, papirowa, za szkłem, w ramach wyzłacanych, nie numerowana.
Ś. Jan Krzciciel,
, w blejtramkach, sub No 563.
Depozycja z krzyża P. Jezusa, w ramach, czarne ze złotem, sub No 264.
Najś. Panna z P. Jezusem, w ramkach, czarne ze złotem, sub No 267.
P. Jezus ukrzyżowany, w blejtramkach, sub No 256.
Ś. Antoni, w blejtramkach, sub No 437.
Ś. Stanisław Kostka, za szkłem, w ramkach szklanych, okrągły, sub No 291.
Ś. Alojzy, tejże formy, sub No 292.
Najś. Panna, papirowa, za szkłem, w ramach wyzłacanych, nie numerowana.
Ś. Jan Krzciciel,
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 45
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
tych kilka jakby znacznie staraniem Jaśnie Przeoświęc: I. Mci Ojca PIOTRA MOHIŁY METRROPOLITY KIJOWSKIEGO. Etc. a jałmużną ludzi Prawosławnych była poprawiona/ każdy widzi. Roku Tysiąc sześćset trzydzieści czwartego/ aby się w tej Cerkwi dzień drugi wszystkiemu światu przyjemnego Zmartwychwstania Chrystusa Pana śmierci triumfatora przystojnie odprawił/ rano w Poniedziałek Festu tego nabożny Ociec Antoni Świetohorec/ na ten czas Pana mar Sofijski/ szedł wedle porządku nabożeństwa wschodniego do Namiestnika Metropolitańskiego na ten czas Wieleb: Oojca Konstantego Nehrebeckiego błogosławieństwo do dzwonienia/ świc w Cerkwi zapalenia/ i należnych potrzeb przygotowania do Jutrzniej uslugi Bożej wziął: wziąwszy/ Brata mniejszego posłał/ aby dzwonami czas chwały Pańskiej oznajmił ludowi/ sam
tych kilká iákby znácznie stárániem Iásnie Przeoświęc: I. Mći Oycá PIOTRA MOHIŁY METRROPOLITY KIIOWSKIEGO. Etc. á iałmużną ludźi Práwosławnych byłá popráwiona/ káżdy widźi. Roku Tyśiąc sześćset trzydzieśći czwartego/ áby się w tey Cerkwi dzień drugi wszystkiemu światu przyiemnego Zmartwychwstánia Chrystusá Páná śmierći triumphatorá przystoynie odpráwił/ ráno w Poniedźiáłek Festu tego nabożny Ociec Antoni Swietohorec/ ná ten czás Páná mar Sophiyski/ szedł wedle porządku nabożenstwá wschodniego do Namiestniká Metropolitáńskiego ná ten czás Wieleb: Ooycá Konstántego Nehrebeckie^o^ błogosłáwieństwo do dzwonienia/ swic w Cerkwi zápalenia/ y należnych potrzeb przygotowánia do Iutrzniey vslugi Bożey wźiął: wziąwszy/ Brátá mnieyszego posłał/ áby dzwonámi czás chwały Páńskiey oznaymił ludowi/ sam
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 197.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Piotr Galiński, Cypr: Bal: Brzostowski, Referendarz i Pisarz Wielkiego Księstwa Litewskiego, Jan Naruszewic, Jan N. Podsędek Połocki, Hieronim Crispin Karstenstein, Kuchmistrz Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kazimierz Białozor Marszałek Upicki, Jan Carol Dulski, Samuel Abramowicz Starosta Starodubski, Jan Chrapowicki Podkomorzy Smoleński, Wiktor Konstanty Mleczko Sędzia Żmudzki, Krzysztof Antoni N. Podkomorzy Nowogrodzki, Jan Kierznowski, Mikołaj Niemirowicz, Władysław Tryzna, Sędzia Ziemie Wołyńskiej, Hieronim Piasecki, Podkomorzy Słonimski, Hieronim Komar Podst: Ob: Wawrzyniec Odlanicki, Leo Jan Pogorski Marszałek i Poseł Rzeczycki, Jan Franciszek Dziśniak Pisarz Dekretowy Wielk: Księstwa Litewskiego, Stanisław Judycki, Jan Wład: Smogorzewski, Podst
Piotr Galiński, Cypr: Bál: Brzostowski, Referendarz y Pisarz Wielkiego Kśięstwá Litewskiego, Ian Náruszewic, Ian N. Podsędek Połocki, Hieronym Crispin Kárstenstein, Kuchmistrz Wielkiego Kśięstwá Litewskiego, Káźimierz Białozor Márszałek Vpicki, Ian Carol Dulski, Sámuel Abrámowicz Stárostá Stárodubski, Ian Chrápowicki Podkomorzy Smoleński, Wiktor Constánty Mleczko Sędźia Zmudzki, Krzysztoph Antoni N. Podkomorzy Nowogrodzki, Ian Kierznowski, Mikołay Niemirowicz, Włádysław Tryzná, Sędźia Ziemie Wołyńskiey, Hieronym Piasecki, Podkomorzy Słonimski, Hieronym Komár Podst: Ob: Wáwrzyniec Odlánicki, Leo Ian Pogorski Márszałek y Poseł Rzeczycki, Ian Fránciszek Dźiśniak Pisarz Decretowy Wielk: Kśięstwá Litewskiego, Stánisław Iudycki, Ian Włád: Smogorzewski, Podst
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 119
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
neapolitańska, Katilina, Sybilla, Horacyjusz, pustelnik Synaj, Elizeusz apostoł, Dźwinglijus ewanielista, anachoreta patriarcha, Epikurus papież. Będzie: Mesyjasz ściął na ofiarę Izaka, Enoch od Hamana na królestwo hiszpańskie poświęcony, Jozue od braci do Rzymu zaprzedany. Będzie Janus in Ninive propheta, będzie archaniołem Paweł albo Mateusz, albo święty Antoni Krzciciel i Najświętsza Panna ukrzyżowana. Co mówię, śmiertelnego na wieki nie przynoszą prostym rozumom i sumnieniom owe na spowiedziach niedoskonałe, lada jakie albo niejakie w skrupułach i przewinieniach rezolucyje? Częścią przez słabość sposobności własnej albo przez płochość i nieuwagę absolucji, byle odbydź penitenta, lubo to jest nieznośny spowiednika ciężar przyjmować na siebie niedoskonałość spowiedzi
neapolitańska, Katilina, Sybilla, Horacyjusz, pustelnik Synaj, Elizeusz apostoł, Dzwinglijus ewanjelista, anachoreta patryjarcha, Epikurus papież. Będzie: Mesyjasz ściął na ofiarę Izaka, Enoch od Hamana na królestwo hiszpańskie poświęcony, Jozue od braci do Rzymu zaprzedany. Będzie Janus in Ninive propheta, będzie archaniołem Paweł albo Mateusz, albo święty Antoni Krzciciel i Najświętsza Panna ukrzyżowana. Co mówię, śmiertelnego na wieki nie przynoszą prostym rozumom i sumnieniom owe na spowiedziach niedoskonałe, lada jakie albo niejakie w skrupułach i przewinieniach rezolucyje? Częścią przez słabość sposobności własnej albo przez płochość i nieuwagę absolucyi, byle odbydź penitenta, lubo to jest nieznośny spowiednika ciężar przyjmować na siebie niedoskonałość spowiedzi
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 230
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
