, nie umiął. Żył ten Anonymus około Roku 480.
AUTORAMI następujących kompozytur do Dewocyj służących, ci byli. Antyfonę Salve Regina złożył Z: Bernard; Antyfony Alma Redemptoris jest Autorem B. Hermannus Contractus. Niemiec; a Rambech Autor świadczy, że i Salve Regina tenże Hermannus, a nie Święty Bernard napisał. Antyfony Ave Regina Caelorum, powiadają jest wynależcą Ociec Ian Parmensis Generał Zakonu Z: Franciszka. Z: Kunegunda Księżna Polska Bolesława Wstydliwego Virgo Coniux, jeno się urodziła, śpiewała Ave Regina Caelorum. Inni to przypisują Z: Kunegundzie Cesarzowy. Anty- Katalog Osób wiadomości o sobie godnych.
fony Regina Caeli laetare zdaje się być Autorem BÓG
, nie umiął. Zył ten Anonymus około Roku 480.
AUTORAMI następuiących kompozytur do Dewocyi służących, ci byli. Antyphonę Salve Regina złożył S: Bernard; Antyphony Alma Redemptoris iest Autorem B. Hermannus Contractus. Niemiec; á Rambech Autor swiadczy, że y Salve Regina tenże Hermannus, á nie Swięty Bernard napisał. Antyphony Ave Regina Caelorum, powiadaią iest wynależcą Ociec Ian Parmensis Generał Zakonu S: Franciszka. S: Kunegunda Xiężna Polska Bolesława Wstydliwego Virgo Coniux, ieno się urodziła, spiewała Ave Regina Caelorum. Inni to przypisuią S: Kunegundzie Cesarzowy. Anty- Katalog Osob wiadomości o sobie godnych.
phony Regina Caeli laetare zdaie się bydź Autorem BOG
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 582
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, ze Mszą przez Biskupa Kardynała śpiewaną, in assistentia 4. Kardynałów Pontificaliter ubranych i Kazaniu Pogrzebowym przy śpiewaniu Konduktu, Incensacyj i kropieniu Ciała stojącego in Castro doloris, albo na wspaniałym Katafalku o jedenastu gradusach w pośrodku Kościoła Z. PIOTRA. Na wierzchołku tej Machiny Krzyż collocatur przez Magistrum Ceremoniarum, gdzie Kardynali solennisantes pewne śpiewają Antyfony, potym solenną dają Benedykcją. Dziesiątego dnia Kardynali u Z. PIOTRA in Vaticano wszyscy comparent, gdzie Kardynał Dziekan, lub inny ex Collegio Purpuratów celebruje Wotywę o DUCHUS. przy Ekshorcie gotującej animos do przyszłej Elekcyj. Po Wotywie obserwując praecedentiam za Magistrem Ceremonii Krzyż Papieski niesącym, wchodzą Kardynali do Conclave, zewsząd dobrze zawartego,
, ze Mszą przez Biskupa Kardynáła spiewáną, in assistentia 4. Kárdynáłow Pontificaliter ubránych y Kazániu Pogrzebowym przy spiewániu Konduktu, Incensácyi y kropieniu Ciała stoiącego in Castro doloris, albo ná wspaniałym Katafalku o iedenástu grádusach w pośrodku Kościoła S. PIOTRA. Ná wierzchołku tey Machiny Krzyż collocatur przez Magistrum Ceremoniarum, gdźie Kardynali solennisantes pewne spiewaią Antifony, potym solenną daią Benedykcyą. Dźiesiątego dnia Kardynali u S. PIOTRA in Vaticano wszyscy comparent, gdźie Kardynał Dźiekan, lub inny ex Collegio Purpuratow celebruie Wotywę o DUCHUS. przy Exhorcie gotuiącey animos do przyszłey Elekcyi. Po Wotywie obserwuiąc praecedentiam zá Magistrem Ceremonii Krzyż Papieski niesącym, wchodzą Kardynáli do Conclave, zewsząd dobrze záwartego,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 123
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
, kropiąc wodą Święconą; potym sam kładzie trzy kamienie na próg, trzy razy, srebrną kielnią rzuci wapno, mówiąc certam Verborum formam, wyrażając, że w Wierze i mocy CHRYSTUSOWEJ, kładziemy ten kamień na zawarcie Bramy Świętej, wyrażając, że Kościół Święty na opoce stać ma i wiekować. Chorus w tym żaczyna pewne Antyfony i Hymny, a OCIEC Z. ręce umywa, i solenną przy Bramie daje Benedykcją totum actum zawierając.
Papież Kreuje PATRIARCHÓW. Ex vi Nominis Patriarcha nic innego jest, tylko Najwyższy OCIEC; albo Princeps Patrum, genuine mówiący, jest Ojców Głowa: w samej rzeczy jest wysokiej Godności Osoba Duchowna, z Władzą Biskupów,
, kropiąc wodą Swięconą; potym sam kładźie trzy kamienie ná prog, trzy rázy, srebrną kielnią rzuci wápno, mowiąc certam Verborum formam, wyrażaiąc, że w Wierze y mocy CHRYSTUSOWEY, kładźiemy ten kamień na záwarcie Brámy Swiętey, wyrażaiąc, że Kościoł Swięty ná opoce stać ma y wiekować. Chorus w tym źáczynà pewne Antyfony y Hymny, á OCIEC S. ręce umywá, y solenną przy Brámie daie Benedykcyą totum actum zawieráiąc.
PAPIEZ Kreuie PATRYARCHOW. Ex vi Nominis Patryarcha nic innego iest, tylko Naywyższy OCIEC; albo Princeps Patrum, genuine mowiący, iest Oycow Głowá: w samey rzeczy iest wysokiey Godności Osoba Duchowná, z Władzą Biskupow,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 146
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
w klasztorze Z. Katarzyny/ gotowalismy się wszyscy przez spowiedź świętą/ i insze nabożeństwa do oglądania Ciała Z. Katarzyny. A gdyśmy się zeszli/ Opat ze wszystkimi Zakonnikami swemi klasztory tego/ przyszedł do trunny/ tej przenabłogosławieńszy Oblubienice Zbawicielowej ŚWIĘTEJ KATARZYNY/ Panny i Męczenniczki z świecami/ i około niej stanąwszy/ niektóre Antyfony językiem Greckim śpiewali. Potym (acz strudnością) otworzono trunnę: Pierwszy Opat z wielką Ceremonią i uczciwością przystąpił/ i pocałował GłowĘ ŚWIĘTĄ Księgi one niebieskie przedziwnej mądrości Bożej. Rzędem także Zakonnicy wszyscy/ po których i my Pielgrzymowie całowalismy dotykając się paciorkami naszymi tejże GłowY ŚWIĘTEJ. Dał każdemu z nas po kęsu bawełny
w klasztorze S. Kátárzyny/ gotowálismy sie wszyscy przez spowiedź świętą/ y insze nabożeństwá do oglądániá Ciáłá S. Kátárzyny. A gdysmy sie zeszli/ Opát ze wszystkimi Zákonnikámi swemi klasztory tego/ przyszedł do trunny/ tey przenabłogosłáwieńszy Oblubienice Zbáwićielowey SWIĘTEY KATARZYNY/ Pánny y Męczenniczki z świecámi/ y około niey stánąwszy/ niektore Antyfony ięzykiem Greckim śpiewáli. Potym (ácz strudnośćią) otworzono trunnę: Pierwszy Opát z wielką Ceremonią y uczćiwośćią przystąpił/ y pocáłował GLOWĘ SWIĘTĄ Kśięgi one niebieskie przedźiwney mądrośći Bożey. Rzędem tákże Zakonnicy wszyscy/ po ktorych y my Pielgrzymowie cáłowálismy dotykáiąc sie paćiorkámi nászymi teyże GLOWY SWIĘTEY. Dał káżdemu z nas po kęsu báwełny
Skrót tekstu: BreyWargPereg
Strona: 30
Tytuł:
Peregrynacja arabska albo do grobu św. Katarzyny
Autor:
Bernhard Breydenbach
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
