wedle którego/ zasiedli miejsce dawno od Pana Boga przeklęci Żydzi/ lecz I. M. X. Marcin Kłoczyński/ Proboszcz Bożego Ciała/ w którego rezydencji był ten Kościół/ dał murem od Żydów przemurować/ aby nabożeństwu Chrześcijańskiemu swym czartowskim wrzaskiem nie przeszkadzali/ dał także i Kościół z drutu pięknie wymurować/ ochędostwo wszelkie/ Aparamenta Kościelne dostatnie sprawił/ bywa tu Odpust zupełny na święto tego Świętego/ są i insze Odpusty różne. Ma i Relikwije śś. Bożych. Roku Pańskięgo 1624. ledwie był ten Kościół ratowany gdy żydowskie miasto gorzało/ P. Bóg abowiem karze i nas dla złości żydowskiej/ którzy po powietrzu tegoż roku ze wsiów z
wedle ktoreg^o^/ záśiedli mieysce dawno od Páná Bogá przeklęći Zydźi/ lecz I. M. X. Márćin Kłoczyński/ Proboszcz Bożeg^o^ Ciáłá/ w ktorego residencyey był ten Kośćioł/ dał murem od Zydow przemurowáć/ áby nábożeństwu Chrześćiáńskiemu swym czártowskim wrzaskiem nie przeszkadzáli/ dał tákże y Kośćioł z drutu pięknie wymurowáć/ ochędostwo wszelkie/ Appárámentá Kośćielne dostátnie spráwił/ bywa tu Odpust zupełny ná święto tego Swiętego/ są y insze Odpusty rożne. Ma y Reliquije śś. Bożych. Roku Páńskięgo 1624. ledwie był ten Kośćioł rátowány gdy żydowskie miásto gorzáło/ P. Bog ábowiem karze y nas dla złośći żydowskiey/ ktorzy po powietrzu tegoż roku ze wśiow z
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 66
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
z tegoż Domu Biskupa Krak. prowentem Kościoła ś. Salwatora opatrzony/ przy tym jest Zakon Panieński ś. Norberta Patriarchy Premonstranteusów/ pod Regułą ś. Augustyna żyjących. Teraz ten Kościół de nouo jest kształtem pięknym i wesołym wymurowany/ za staraniem P. Doroty Kąckiej Ksieni tutecznej/ nie dawno zmarłej: Ma ten Kościół aparamenta piękne i kosztowne; ma i Bractwo Naś: P. Różańca ś. jest i drugie ś. Anny/ i trzecie w tym Kościele stare ś. Trójce z Odpustami wielkimi/ wszytkie uprzywilejowane i ubogacone. Leży tu ciało B. Bronisławy/ Panny tegoż Zakonu/ o której Historie wspominają/ iż widziała duszę ś
z tegoż Domu Biskupá Krák. prowentem Kośćiołá ś. Sálwátorá opátrzony/ przy tym iest Zakon Pánieński ś. Norbertá Pátryárchy Premonstránteusow/ pod Regułą ś. Augustyná żyiących. Teraz ten Kośćioł de nouo iest kształtem pięknym y wesołym wymurowány/ zá stárániem P. Doroty Kąckiey Kśięni tuteczney/ nie dawno zmárłey: Ma ten Kośćioł áppárámentá piękne y kosztowne; ma y Bráctwo Naś: P. Rożáńcá ś. iest y drugie ś. Anny/ y trzećie w tym Kośćiele stáre ś. Troyce z Odpustámi wielkimi/ wszytkie vprzywileiowáne y vbogácone. Leży tu ćiáło B. Bronisłáwy/ Pánny tegoż Zakonu/ o ktorey Historye wspomináią/ iż widźiáłá duszę ś
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 80
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
niej nie miała afektu. Odjeżdżając księżna im. widendę in actis metrices uczyniła, nie wiem na co. Imp. wileński wolny dziś od paroksyzmu, tylko na jednę słabość skarżył się. Die 11 novembris
Hora 9 król im. do kościoła oo. kapucynów pojachał, w którym wszystkie z im. ks. biskupem poznańskim aparamenta do bonsekracyjej zastał i zaraz za przybyciem pańskim konsekrował do samej pierwszej ten kościół, przy której ceremonijej był praesens król im. z królewiczami ichm. Zakończywszy onę im. ks. biskup introdukował potem pomienionych zakonników, którym sam król im. klucze oddawał, za które przełożony oracyją łacińską dziękował. Po introdukcyjej do klasztoru, w
niej nie miała afektu. Odjeżdżając księżna jm. widendę in actis metrices uczyniła, nie wiem na co. Jmp. wileński wolny dziś od paroksyzmu, tylko na jednę słabość skarżył się. Die 11 novembris
Hora 9 król jm. do kościoła oo. kapucynów pojachał, w którym wszystkie z jm. ks. biskupem poznańskim apparamenta do bonsekracyjej zastał i zaraz za przybyciem pańskim konsekrował do samej pierwszej ten kościół, przy której ceremonijej był praesens król jm. z królewicami ichm. Zakończywszy onę jm. ks. biskup introdukował potem pomienionych zakonników, którym sam król jm. klucze oddawał, za które przełożony oracyją łacińską dziękował. Po introdukcyjej do klasztoru, w
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 162
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
i nauką/ i dopomógł wiele Chrześcijaństwu. Nie zaniechał też był tej imprezy król Emanuel; abowiem mu posłał z Portugaliej do Kongo 23. ojców owych/ których Portugalczykowie zowią Lazurowymi/ których starszym był Joannes Marienus: także posłał mu Architektów/ cieśli/ mularzów/ kowalów/ do budowania/ i do stawiania kościołów: i aparamenta kościelne barzo bogate: a król też Alfonsus posłał Henryka swego syna/ i nie mało inszych panów z królestwa swego do Rzymu/ kędy ich barzo wdzięcznie przyjęto. Nastąpił po królu Alfonsie Piotr jego syn: za którego czasu podany był Biskup/ na wyspę ś. Tomasza/ który też miał mieć staranie i o Kongo:
y náuką/ y dopomogł wiele Chrześćiáństwu. Nie zániechał też był tey impressy krol Emmánuel; ábowiem mu posłał z Portogáliey do Congo 23. oycow owych/ ktorych Portogálczykowie zowią Lázurowymi/ ktorych stárszym był Ioannes Marienus: tákże posłał mu Architektow/ ćieśli/ mulárzow/ kowalow/ do budowánia/ y do stáwiánia kośćiołow: y áppárámentá kośćielne bárzo bogáte: á krol też Alfonsus posłał Henryká swego syná/ y nie máło inszych pánow z krolestwá swego do Rzymu/ kędy ich bárzo wdźięcznie przyięto. Nástąpił po krolu Alfonśie Piotr iego syn: zá ktoreg^o^ czásu podány był Biskup/ ná wyspę ś. Thomaszá/ ktory też miał mieć stáránie y o Congo:
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 229
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
wieczystym oparkaniła. A sława tego cnego Pasterza co odpowie? to com o cnocie napierwej namienił vbi sum ibi non sum. Rozumieć tedy będziesz śmierci że to tu w grobie Biskup leży? omylisz się! cień to tylko cień/ i umbra jego. Obaczysz wprawdzie tam Infułę Biskupią/ Pastorał/ aparat wszytek Biskupi/ aparamenta jego wszytkie Biskupie znajdziesz. Ipse abijt et in caelestes aufugit auras. Jeżeli tedy cnego Biskupa w grobie nie widzicie/ ani go być zmarłym nie uznawacie/ Czemuż zatroskany animusz rozpaczom podajecie? Niesie wam receptę Seneka Maximum solatiũ est cogitare id sibi accidisse, quod ante sepassi sunt omnes, omnesq; passuri. Czemuż nad
wieczystym opárkaniłá. A sławá tego cnego Pásterzá co odpowie? to com o cnoćie napierwey námienił vbi sum ibi non sum. Rozumieć tedy będźiesz śmierći że to tu w grobie Biskup leży? omylisz się! ćień to tylko ćień/ y vmbrá iego. Obaczysz wprawdźie tám Infułę Biskupią/ Pastorał/ áppárat wszytek Biskupi/ áppárámentá iego wszytkie Biskupie znaydźiesz. Ipse abijt et in caelestes aufugit auras. Ieżeli tedy cnego Biskupá w grobie nie widźićie/ áni go być zmarłym nie vznáwaćie/ Czemuż zátroskány ánimusz rospaczom podáiećie? Nieśie wam receptę Seneká Maximum solatiũ est cogitare id sibi accidisse, quod ante sepassi sunt omnes, omnesq; passuri. Czemuż nád
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 59
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
